Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลเด็กที่มีความพิการแต่กำเนิด, น.ส.อรอารี ศรีดอนไผ่ เลขที่ 61 ห้อง…

- - - - ผิดปกติบริเวณริมฝีปากเพดานส่วนหน้าแยกออกจากกัน
      - เพดานส่วนหน้าจะเจริญสมบูรณ์ ช่วง 4-7 Wk แรกของการตั้งครรภ์
    - - ผิดปกติบริเวณเพดานหลังแยกออกจากกันซึ่งเกิดได้ระยะทารกอยู่ในครรภ์มารดาช่วง 12 Wk
  - - - อาจทำ 48 ชม. หลังคลอดในรายที่เด็กสมบูรณ์ดี / อายุ8-12Wk
      - อาจใช้กฏ10 เด็ก 10Wk> นน.10ปอนด์ Hct.10กรัมเปอร์เซ็น
  - - - บิดา มารดา วิตกกังวลเกี่ยวกับความพิการแต่กำเนิด
        
        ให้ข้อมูล คำแนะนำอธิบาย เกี่ยวกับอาการและอาการแสดงของผู้ป่วยและการรักษา
        
        ห้ข้อมูลคำแนะนำอธิบายเกี่ยวกับอาการและอาการแสดงของผู้ป่วย
        
        เปิดโอกาสให้บิดามารดาได้ซักถามถึงอาการเจ็บป่วย อาการและอาการแสดงของเด็ก และได้ระบายถึงความวิตกกังวลของตนเอง
        
        ประเมินความวิตกกังวลของบิดามารดาของผู้ป่วยเพื่อหาแนวทางแก้ไขหรือการให้ข้อมูลได้ถูกต้อง
      - บิดา มารดา ผู้ดูแลเด็กขาดความรู้เกี่ยวกับโรคและวิธีการดูแลรักษา
        
        ประเมินความรู้ความเข้าใจของบิดามารดาเรื่องความผิดปกติของผู้ป่วยและการผ่าตัดรักษา
        
        แพทย์จะอธิบายการผ่าตัดและผลลัพธ์การรักษา พยาบาลควรให้ความชัดเจนในกรณีที่ ผู้ปุวยไม่เข้าใจหรือเข้าใจผิดในเรื่องต่างๆ
        
        สอนการป้อนนมอย่างถูกวิธี
        
        แนะนำการดูแลในระยะก่อน หลังผ่าตัด
        
        เสริมแรง ให้กำลังใจ
      - เสี่ยงต่อการติดเชื้อทางเดินหายใจ /หูชั้นกลาง / การอุดกั้นทางเดินหายใจจากการสำลัก
        
        ดูแลให้นมอย่างถูกวิธี
        
        รักษาความสะอาดช่องปาก
        
        เตรียมลูกยางแดงสำหรับดูดเสมหะไว้ข้างเตียง
        
        สังเกตอาการหายใจผิดปกติ ไอ ไข้
        
        ชั่งน้ำหนักทารกวันละครั้ง
    - - เสี่ยงต่อการเกิดแผลแยก/ เลือดออก /ติดเชื้อ
        
        ล้างมือให้สะอาดก่อนและหลังดูแลผู้ป่วย
        
        ผูกยึดข้อศอกทั้งสองข้าง (elbow restraint) ไม่ให้งอประมาณ 2-6 wk (คลายออกทุก 1-2 hr ครั้งละ 10-15 min)
        
        สอนผู้ดูแลเกี่ยวกับการผูกยึดข้อศอก ป้องกันไม่ให้ผู้ป่วยล้วงมือเข้าในปาก
        
        งดใส่สายยางดูดเสมหะเข้าช่องปาก
        
        ไม่ให้ดูดนม 1 เดือน การให้นมโดยใช้ช้อน หลอดหยด syring ต่อยางเหลืองนิ่ม และป้อนนมอย่างระมัดระวัง
      - เสี่ยงต่อการเกิดแผลแยก/ เลือดออก /ติดเชื้อ
        
        สังเกตอาการแผลมีเลือดออก การสีสิ่งคัดหลั่ง กลิ่น การอักเสบ ปวดบวมแดง
        
        หากร้องไห้ ปลอบโยนให้ทำให้สงบโดยเร็ว
        
        ทำความสะอาดแผลเย็บปากแหว่งด้วย NSS ป้ายด้วยยาปฏิชีวนะ
        
        ให้น้ าตามหลังให้อาหารเหลวทุกครั้ง เพื่อรักษาความสะอาดช่องปาก
        
        ดูแลไม่ให้เด็กติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ
        
        สังเกตการติดเชื้อ
    - - เสี่ยงต่อการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจจากการสำลัก
        
        ดูแลทำความสะอาดแผลผ่าตัด
        
        ดูแลให้นมอย่างถูกวิธี
      - ไม่สุขสบายเนื่องจากแผลผ่าตัด
        
        ประเมินความเจ็บปวดโดยสังเกตพฤติกรรม การร้องการเกร็งกระสับกระส่าย การอนพักหลับ
        
        ประเมินสัญญาณชีพ
        
        ดูแลให้ไดรับยาแก้ปวดตามแผนการรักษา
        
        ส่งเสริมความสุขสบายเพื่อลดความปวดโดยการสัมผัส การกอด
        
        ให้การพยาบาลด้วยความนุ่มนวล
      - เสี่ยงต่อการหายใจไม่มีประสิทธิภาพหลังได้รับยาระงับความรู้สึก
        
        สังเกตอาการบวมของแผลผ่าตัด/โพรงจมูกทั้งสองข้าง
        
        ประเมินการหายใจเสียงหายใจ การติดตามค่า oxygen satulation
        
        จัดท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน หรือนอนตะแคงหน้าเพื่อให้เสมหะระบายออก
        
        กรณีมีเสมหะ ดูดเสมหะด้วยความนุ่มนวล ระมัดระวังอย่าให้กระทบกระเทือนแผล
        
        พลิกตะแคงตัวทุก 2 ชั่วโมง
      - มีโอกาสขาดน้ำและสารอาหารเนื่องจากข้อจำกัดในการดูดกลืนหลังผ่าตัด
        
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำและสารอาหารทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษา
        
        วิธีการให้นมหลังผ่าตัด
        
        จัดท่านอนศีรษะสูง
        
        หลังผ่าตัดปากแหว่งเริ่มปูอนนม อาหารเหลวได้ตามแผนการรักษาโดยใชหยดเข้าทางกระพุ้งแก้ม
        
        หลังผ่าตัดเพดานโหว่ให้อาหารเหลวที่มีพลังงานสูง โดยใช้ syring ต่อท่อยางยาวประมาณ 3 เซนติเมตร หยอดเข้าในกระพุ้งแก้มด้านใน
      - การดูแลหลังผ่าตัด 4-5 ปี
        
        งด ดูด เป่า ประมาณ 3 – 4 สัปดาห์ เพื่อปูองกันไม่ให้เด็กใช้ลิ้นดัน flap ทำให้flap ที่ผ่าตัด มีการแยกได้
        
        สอนฝึกพูดเสมอและได้รับการฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอต่อเนื่อง
        
        อายุประมาณ 2 ปีครึ่ง - 3 ขวบ แพทย์จะพิจารณาผ่าตัดแก้ไข ภาวะความ ผิดปกติจมูก
        
        อายุประมาณ 4-5 ปี ส่งทำ Nasendoscope โดย แพทย์ ENTร่วมกับ speech therapist เพื่อประเมินประสิทธิภาพการพูด
- - - - keep warm
      - ใช้ก็อสชุบNSSที่อุ่นเช็ดลำไส้ที่Contaminate แล้วคลุมด้วยก็อสที่ชุบNSSหมาดแล้วปิดคลุมด้วยก็อสอีกครั้ง
      - ประคองจุกลำไส้โดยใช้ผ้าก็อสม้วนประคองไว้
      - ดูแลให้ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ
      - ดูแลให้ systemic antibiotics ตามแผนการรักษา
    - - keep warm
      - ประคองล าไส้ไม่ให้พับตกลงมาข้างๆตัวได้
      - นอนตะแคงข้างเพื่อลดโอกาสที่เลือดจะมาเลี้ยงลำไส้ไม่สะดวก
      - ดูแลให้ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ
    - - ดูแลเด็กที่ได้รับการรักษาโดยใช้เครื่องช่วยหายใจประมาณ 24-48 ชั่วโมง
      - ดูแลให้ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ
      - ติดตามการทำงานของลำไส้ ฟัง bowl sound
      - สังเกตอาการระวังการเกิดAbdominal compartment syndrome
        
        Abdominal compartment syndrome
        
        การที่ความดันในช่องท้อง(Intra-abdominal pressure: IAP) เพิ่มสูงขึ้น > 20 mmHg ซึ่งท าให้เกิดอวัยวะล้มเหลวตามมา
        
        ACS ส่งผลกระทบกับผู้ปุวยหลายระบบ
        
        หายใจลำบาก
        
        ความดันโลหิตต่ำลง
        
        ไตวาย
        
        เสียชีวิต
        
        การดูแลเพื่อลดแรงดันในช่องท้อง
        
        ให้ยาระงับปวดให้เหมาะสม
        
        จัดท่าผู้ปุวยนอนราบ ศีรษะสูงไม่เกิน 30 องศา
        
        ใส่สายสวนกระเพาะอาหารและลำไส้ใหญ่
        
        ได้รับยาขับปัสสาวะ/ยากระตุ้นการทำงานของลำไส้
        
        ฟอกไตเพื่อดึงน้ำออกจากร่างกาย
        
        การใส่สายระบายในช่องท้อง(Percutaneous catheter drainage)
- - - - คือความผิดปกติที่ทำให้การทำงานของอวัยวะนั้นเสียไป
      - พบได้ประมาณร้อยละ 2-3 ของทารกเกิดมีชีพและจำเป็นต้องได้รับการรักษา
        
        เช่นภาวะหลอดประสาทไม่ปิด
    - - ความผิดปกติที่ไม่มีผลให้การทำงานของอวัยวะเสียไป
      - พบได้น้อยกว่าร้อยละ 5 ของประชากร
        
        เช่น ติ่งบริเวณหน้าหู
- - - - เกิดจากการเจริญพัฒนาผิดปกติ
        
        ปากแหว่งเพดานโหว่
        
        นิ้วเกิน
        
        เท้าปุก
        
        ติ่งบริเวณหน้าหู
  - - - มีภาวะถุงน้ำคร่ำรั่วระหว่างตั้งครรภ์ทำให้เกิด
  - - - เช่น กลุ่มโรค skeletal dysplasia
- - - - ม้ามโต
      - หูหนวก
  - - - ปากแหว่งเพดานโหว่
  - - - เกิดอาการแพ้พิษสารปรอท
        
        พิการทางสมอง
        
        ชัก
  - - - ศีรษะเล็ก ลูกตาเล็ก
- - - - -จัดท่านอนที่เหมาะสม
      - พลิกตะแคงตัวบ่อยๆ
      - On NG tube ต่อ Continuous suction
      - On O2กรณีมีภาวะพร่องออกซิเจน
      - ให้ยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
    - - อาจได้รับสารน้ำและสารอาหารไม่เพียงพอเนื่องจากไม่สามารถ รับประทานอาหารทางปากได้
      - ดูแลให้สารอาหาร นม น้ำทาง Gastrostomy tube
  - - - ห้ามใส่สาย NG tube หรือสาย suction ดูดเสมหะในคอ
        และไม่ควรนอนเหยียดคอ เพราะอาจท าให้หลอดอาหารตึงและแผลผ่าตัดแยก
      - กระตุ้นให้เด็กร้องบ่อยๆเพื่อให้ปอดขยายได้ดีสังเกตภาวะขาดออกซิเจน
      - ดูแลให้การทำงานของ ICD มีประสิทธิภาพ
      - ดูแลให้ได้รััับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ
    - - จัดท่านอนศีรษะสูง
      - ตรวจสอบการทำงานของ ICD
      - ระวังสายหัก พับงอ / นวดคลึงสายบ่อยๆ
      - บันทึก ลักษณะ สี จำนวนของ discharge
    - - ล้างมือก่อนและหลังให้การพยาบาล
      - ทำแผลอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง
      - สังเกตการติดเชื้อ
      - ดูแลให ้ ยา Antibiotic ตามแผนการรักษา
- - - - Low type
      - Intermediate type
      - High type
  - - - การถ่างขยายทวารหนัก
      - การผ่าตัด anal membrane ออกในรายที่สังเกตเห็นขี้เทาทางทวารหนัก
      - การผ่าตัดตบแต่งทวารหนัก (anoplasty) เมื่อแผลผ่าตัดติดเรียบร้อยแล้วประมาณ 10 วัน ถ่างขยายทวารหนักต่อ
    - - การท าทวารหนักเทียมทางหน้าท้อง เพื่อระบายอุจจาระออก(colostomy)
      - การผ่าตัดตบแต่งทวาร (anoplasty)
        
        ภายหลังผ่าตัดประมาณ 2สัปดาห์ แพทย์จะเริ่มถ่าง ขยายรูทวารหนัก(Anal dilatation)โดยเริ่มจากเบอร์ขนาดเล็ก
        
        ประมาณ 7-10 มิลลิเมตร ขึ้นอยู่กับอายุของเด็ก วันละ 2 ครั้ง จนการขยายทวารหนักทำได้ง่าย
        
        เพิ่มขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของ hegar สัปดาห์ละ 1 มิลลิเมตรจนกระทั่งเบอร์เหมาะสมกับอายุเด็กต้องทำต่อเนื่อง
        
        ระยะ
        
        ระยะที่1 ขยายรูทวารหนักวันละ 1 ครั้ง นาน 1 เดือน
        
        ระยะที่2 ขยายรูทวารหนักวันละ 1 ครั้ง ทุก 3 วัน นาน 1 เดือน
        
        ระยะที่3 ขยายรูทวารหนัก 2 ครั้ง ต่อสัปดาห์ นาน 1 เดือน
        
        ระยะที่4 ขยายรูทวารหนัก 1 ครั้ง ต่อสัปดาห์ นาน 1 เดือน
        
        ระยะที่5 ขยายรูทวารหนัก 1 ครั้ง ต่อเดือน นาน 1 เดือน
    - - อายุ 1-3 m เบอร์ 12
      - อายุ 4-8 M เบอร์ 13
      - อายุ 9-12 Mเบอร์ 14
      - อายุ 1-3Yเบอร์ 15
      - อายุ 4-14 Yเบอร์ 16
      - อายุ14Y ขึ้นไป 17
  - - - ให้ความรู้บิดามารดาเกี่ยวกับการดำเนินของโรค
      - สอนการดูแลในการถ่างขยายรูทวารหนัก
      - แนะน าให้บิดามารดาให้อาหารตามวัยของเด็กที่มีประโยชน์มีกากใยสูง
    - - แนะน าอาหารย่อยง่ายมีโปรตีนสูง แคลอรีสูง มีกากใยมาก หลีกเลี่ยงอาหารที่ท าให้มีแก๊ส เช่น ถั่ว น้ าอัดลม
      - สังเกตและบันทึกอุจจาระ
      - สังเกตภาวะแทรกซ้อนของทวารเทียม
      - แนะนำการมาตรวจตามนัด
    - - บิดามารดาวิตกกังวลเรื่องความผิดปกติ และต้องได้รับการรักษาเป็นเวลานานหลายขั้นตอน
      - เสี่ยงต่อการติดเชื้อระบบทางเดินปัสสาวะ
      - เสี่ยงต่อการติดเชื้อที่แผลผ่าตัดทวารหนัก
    - - ทวารหนักตีบจากกลไกการหดรั้งตัวของแผล
        
        การถ่างขยาย การฝึกอุปนิสัย การขับถ่าย
      - ท้องผูก
        
        การสวนล้างร่วมกับการใช้ยาระบาย
      - กลั้นอุจจาระไม่ได้
        
        ฝึกฝนการกลั้นอุจจาระเพื่อให้เด็กใช้กล้ามเนื้อที่มีอยู่อย่างเต็มที่
- - - - (ผนังด้านใน กระเพาะปัสสาวะ เปิดแบะออกที่หน้าท้อง)
  - - - รูเปิดท่อปัสสาวะมาเปิดทางด้านหน้า
      - บริเวณส่วนปลายขององคชาต
      - มีรูเปิดต่ำกว่าปกติเพียง เล็กน้อย คือ เปิดที่บริเวณ glanular
    - - รูเปิดท่อปัสสาวะอยู่กลางขององคชาต
      - distal penile,midshaft, proximal penile
      - มีความผิดปกติขนาดปานกลาง พบร้อยละ 30 ของเด็ก ที่เป็นhypospadias
    - - รูเปิดท่อปัสสาวะอยู่ที่ใต้องคชาต
      - บริเวณ penoscrotal, scrotal, perineal
      - เป็นความผิดปกติมากพบร้อยละ 20 ของ ผู้ป่วยที่เป็น hypospadias
  - - - ผ่าตัดแบบขั้นตอนเดียว (one-stage repair)
      - ผ่าตัดแบบ 2 ขั้นตอน (two-staged repair)
  - - - อธิบายขั้นตอนการเตรียมการก่อนผ่าตัด
      - ประเมินความวิตกกังวล
      - ให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องต่างๆ
        
        ผลของการผ่าตัด
        
        การปวดหลังผ่าตัด การได้ รับยาระงับความรู้สึก
        
        ความรู้สึกเด็กที่ต้องพบกับสิ่ง แปลกใหม่ หลังผ่าตัด
    - - จัดให้เด็กนอนในท่าสบาย ยึดสายที่ต่อจากuretra หรือสาย cystostomy ให้อยู่บริเวณหน้าท้องหรือต้นขา ไม่ให้ถูกดึงรั้งหักพับและถุงปัสสาวะอยู่ต่ำ กว่ากระเพาะ ปัสสาวะเป็นระบบปิดเสมอ
      - ประเมินความปวดของเด็ก
      - เก็บปัสสาวะส่งตรวจเพาะเชื้อตามแผนการ
      - ใช้เทคนิคปลอดเชื้อในการท าแผลและการ เทปัสสาวะออกจากถุงปัสสาวะ
      - ประเมินบริเวณสาย cystostomy ไม่ให้เกิด การติดเชื้อ