Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทละครเรื่องอิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง - Coggle Diagram

- - - - ท้าวกุเรปัน: เป็นกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่มีพระอนุชาสามองค์ ได้แก่ เมืองดาหา กาหลัง สิงหัดส่าหรี นิสัยเป็นคนถือยศศักดิ์ รักเกียรติและวงศ์ตระกูล
      - ท้าวดาหา: เป็นพระอนุชาองค์รองของท้าวกุเรปันเป็นคนรักษาความพูด มีขัตติยะมานะ รอบคอบในการศึก หยิ่งในศักดิ์ศรี ใจร้อน
      - นางบุษบา: เป็นคนที่อยู่ในโอวาทของพ่อแม่แม้จะไม่พอใจในรูปร่างของจรกาแต่ก็ไม่ปฎิเสธเมื่อพ่อแม่ยกนางบุษบาให้จรกา บุษบาเป็นคนไม่เจ้ายศเจ้าอย่างแม้ตนเองจะสูงศักดิ์
      - ท้าวกะหมังกุหนิง: เป็นกษัตริย์เมืองกะหมังกุหนิงมีความรักต่อลูก ใจเด็ด แต่ประมาท รักลูกเท่าชีวิต ยอมทำทุกอย่างแม้ตัวเองจะตายก็ยอม
      - อิเหนา: เป็นโอรสของเท้ากุเลปันกับประไหมสุหรีนิหลาอระตามีลักษณะเจ้าชู้แต่มีความเป็นชายชาติทหารอย่างนักรบ เข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว รอบคอบ มองการณ์ไกลตอนที่สังคามาระตารบกับวิหยาสะกำ
      - วิหยาสะกำ: เป็นคนเอาแต่ใจ ยึดตัวเองเป็นที่ตั้งใจเด็ด แต่ด้วยความอายุยังน้อย เลยใจร้อน ทำให้ตายก่อนวัยอันควร
    - - 2.คุณค่าด้านวรณศิลป์
        
        การเลือกสรรถ้อยคำ
        
        การใช้กวีโวหาร หรือ กวีภาพพจน์
        
        ลีลาในการแต่งคำประพันธ์
      - 3.คุณค่าด้านสังคม
        
        เรื่องฤกษ์ยาม
        
        เรื่องบุญกรรม
        
        เรื่องบุพเพนิวาสและเทพอุ้มสม
        
        การแต่งตัวตามวันและวันที่เป็ฯมงคลแก่ผู้สวมใส่
        
        พิธีกรรม
      - 1.คุณค่าด้านเนื้อหา
        
        ฉากตอนศึกกะหมังกุหนิงจะปรากฎฉากสู้ที่ชัดเจนของตัวละครสำคัญ มีการใช้าวุธและการตั้งค่าย
        
        ปมปัญหาในเรื่อง เป็นเรื่องที่สามารถเกิดขึ้นได้จริง
        
        เป็นเรื่องที่แสดงให้เห็นถึงความรักของพ่อที่มีต่อลูกรัก และตามใจทุกอย่าง กระทั่งตัวตายก็ยอม
- - - - บทละครรำเรื่องอิเหนา มีรูปแบบการแต่งกลอนบทละครซึ่งมีลักษณะบังคับเหมือนกลอนสี่สุภาพแต่ละวรรณมักจะขึ้นต้นด้วยคำว่า
        "เมื่อนั้น"บัดนี้"และ"มาจะกล่าวบทไป
    - - กลอนบทละครบรรยายและพรรณา เช่น บรรยายบุคลิกของตัวละคร
        'ในลักษณะว่าจรกา รูปชั่วต่ำช้าทั้งศักดิ์ศรีทรลักษณ์พิกลอินทรีย์ดูไหนไม่มีเจิรญใจ'
      - การเลือกใช้ถ้อยคำที่ดีเด่นและไพเราะกินใจ เช่น การใช้คำอุปมาอุปไมย 'เสียงแหบแสบสั่นเป็นพ้นไปรูปร่างช่างกระไรเหมือนยักษา'
      - การสะท้อนสังคมและวัฒนธรรมไทย เช่น ประเพณ๊การแต่งตัว 'สอดใส่สนับเพลาพื้นตาด ปักเป็นรูปราชไกรสร ภูษาโจงจีบซับซ้อน ฉลององค์ทรงงอนงามพริ้ง'