Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 6 การพยาบาลเด็กที่มีความพิการแต่กำเนิด, อ้างอิง : วิภารัตน์ ยมดิษฐ์…

- - - - จำเป็นต้องได้รับการรักษา
      - เช่น
        
        ปากแหว่งเพดานโหว่
        
        โรคหัวใจพิการแต่กำเนิด
        
        ภาวะหลอดประสาทไม่ปิด (neural tube defects)
    - - ความผิดปกติที่ไม่มีผลให้การทำงานของอวัยวะเสียไป
      - เช่น
        
        ติ่งบริเวณหน้าหู(preauricular skin tag)
        
        การพับผิวหนังของเปลือกตาบน (epicanthal fold)
        
        ปาน
- - - - มีภาวะถุงน้ำคร่ำรั่วระหว่างตั้งครรภ์ทำให้เกิด oligohydramnios sequence
      - ทารกที่อยู่ในน้ำคร่ำน้อย พื้นที่มีจำกัดทำให้เกิดภาวะผิดรูปของแขนขา
        
        เท้าปุก (clubfoot)
        
        ข้อติด (joint contracture)
        
        มีภาวะเนื้องอกมดลูก (myoma uteri) ในมดลูกกดเบียดศีรษะทารกให้ผิดรูป
  - - - ทารกขาดเลือดไปเลี้ยงอวัยวะส่วนปลาย
      - การบาดเจ็บของอวัยวะหรือเนื้อเยื่อ
      - แม่ได้รับยาหรือสารเคมีที่มีผลต่อการพัฒนาอวัยวะของทารก
      - มีการฉีกขาดของ amnion ทำให้เกิด amniotic band ผูกรัดแขนขาของทารกเกิด limbs defect
  - - - เกิดจาก
        
        จากพันธุกรรม
        
        สิ่งแวดล้อม
        
        กระบวนการเจริญพัฒนาภายในที่ผิดปกติ
    - - ปากแหว่ง (cleft-lip)
      - เพดานโหว่ (cleft - palate)
      - นิ้วแยกกันไม่สมบูรณ์ (syndactyly)
      - นิ้วเกิน (polydactyly)
      - ติ่งบริเวณหน้าหู (preauricular skin tag)
      - เท้าปุก (clubfoot)
  - - - กลุ่มโรค skeletal dysplasia
        
        เกิดจากความผิดปกติของกระดูกที่มีสาเหตุจากพันธุกรรม
        
        achondroplasia
        
        แขนขาสั้น
        
        ศีรษะโต
        
        เด็กจะมีลักษณะตัวเตี้ย
        
        สันจมูกแบน
- - - - เช่น
        
        โรคปากแหว่ง เพดานโหว่
    - - ขาดอาหาร ขาดวิตามิน
        
        ทำให้เกิดความพิการ เช่น ปากแหว่ง เพดานโหว่
      - มารดากินยาหรือเสพสารเสพติด
        
        ยาแก้อาเจียน
        
        กลุ่มยาดองเหล้าและเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์
        
        โอกาสที่เด็กจะพิการถึงร้อยละ 32
        
        เจริญเติบโตช้า
        
        อาจจะมีความพิการผิดปกติที่หน้า หัวใจ ข้อ และอวัยวะเพศ
        
        ปัญญาอ่อน
        
        ศีรษะเล็ก
      - โรคติดเชื้อ
        
        เช่น
        
        โรคหัดเยอรมันขณะตั้งครรภ์ได้ไม่เกิน16 สัปดาห์
        
        แท้ง
        
        คลอดออกมาพิการผิดปกติ
        
        ความพิการที่พบบ่อยคือ
        
        ตับและม้ามโต
        
        หัวใจพิการ
        
        มีเลือดออกตามผิวหนัง
        
        ตาบอด
        
        หูหนวก
        
        สมองพิการ
        
        เด็กมีขนาดตัวเล็ก
        
        ปัญญาอ่อน
        
        มีศีรษะเล็กหลิม
        
        มีผลทำให้เด็กในครรภ์ตาย
      - มารดาได้รับสารเคมีจากสิ่งแวดล้อม
        
        เช่น สารปรอท
        
        ทำให้เกิดอาการแพ้พิษสารปรอท ที่เรียกว่า โรคมินามาตะ
        
        ทารกที่คลอดออกมาอาจมีความพิการทางสมอง และมีอาการชักได้
      - รังสีเอ๊กซ์ หรือรังสีแกมม่า รวมทั้งสารกัมมันตรังสีทางการแพทย์
        
        ความพิการที่จะพบได้
        
        ลูกตาเล็ก
        
        มีความผิดปกติของกระดูกสันหลังและแขนขา
        
        ศีรษะเล็ก
      - ความผิดปกติของการตั้งครรภ์ หรือ ภาวะแทรกซ้อนระหว่างตั้งครรภ์
        
        รกเกาะผิดที่ทำให้เกิดเลือดออกระหว่างตั้งครรภ์
        
        การคลอดที่ยากลำบาก
        
        ครรภ์เป็นพิษ
      - มารดามีอายุมากเกินไป
        
        บุตรมีโอกาสเกิดความพิการได้มาก
- - - - 1.ภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญของเด็กปากแหว่งเพดานโหว่ในระยะก่อนผ่าตัดคือเรื่องใด มีวิธีการป้องกนอย่างไร
        
        เสี่ยงต่อการติดเชื้อทางเดินหายใจ / หูชั้นกลาง / การอุดกั้นทางเดินหายใจ
        
        วิธีป้องกัน
        
        เตรียมลูกสูบยางแดงไว้ดูดเสมหะ
        
        สังเกตอาการ หายใจผิดปกติ ไอ ไข้
        
        รักษาช่องปากให้สะอาดไม่ให้มีอะไรอุดกั้น
        
        ดูแลให้นมอย่างถูกวิธี
        
        ถ้าน้ำหนักไม่ขึ้นในขณะชั่งทุกวัน รายงานแพทย์ทันที
      - 5.หลังผ่าตัดทารกจะดูดขวดนมได้เมื่อใด
        
        หลังจากครบกำหนดผ่าตัด 1เดือน
      - 2.การผ่าตัดปากแหว่ง่ ควรทำเมื่อใด/ การผ่าตัดเพดานโหว่ควรทำเมื่อใด
        
        การผ่าตัดปากแหว่ง : ควรทำภายใน 48 ชม.หลังคลอดที่สมบูรณ์หรือรออายุ 8-12 week เพราะในช่วงนี้ริมฝีปากเต็ม จะทำให้การผ่าตัดง่ายขึ้น
        
        การผ่าตัดเพดานโหว่ : ควรทำตอนอายุ 6-18 เดือน ในสภาพร่างกายที่แข็งแรงไม่มีการติดเชื้อใดๆ
      - 4.หลังผ่าตัดทารกควรนอนท่าใด
        
        นอนหงาย หรือ ตะแคงด้านใดด้านหนึ่ง เพื่อลดการเสียดสีแผล และการแยกฉีกขาดของแผล
      - 3.หลังผ่าตัดการดูแลเพื่อป้องกนแผลแยกทำอย่างไร
        
        2.ทำความสะอาดแผลด้วย NSS ตามด้วยยาป้ายแผลโดยเฉพาะ
        
        3.ให้น้ำหลังรับประทานอาหารเหลวทุกครั้ง เพื่อช่องปากสะอาดไม่มีกลิ่น
        
        1.สังเกตแผลมีเลือดออกไหม สิ่งคัดหลั่ง กลิ่น หรือมีการปวดบวมบริเวณแผล
        
        4.สังเกตการติดเชื้อหาก มีอาการติดเชื้อรีบพบแพทย์ทันที
    - - การดูแลหลังผjาตัดเพดานโหว่ถึงอายุ 4-5 ปี
        
        อายุประมาณ 4-5 ปี ส่งทำ Nasendoscope โดยแพทย์ ENT ร่วมกับspeech therapist
        
        งด ดูด เป่า ประมาณ 3 – 4 สัปดาห์
        
        อายุประมาณ 2 ปีครึ่ง - 3 ขวบ แพทย์จะพิจารณาผ่าตัดแก้ไขภาวะความผิดปกติจมูก
        
        ผู้ป่วยควรได้รับการสอนฝึกพูดเสมอและได้รับการฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ
      - การพยาบาลหลังผ่าตัด
        
        บิดามารดา ขาดความรู้ความเข้าใจการดูแลทารกหลังผ่าตัดปากแหว่งเพดานโหว่เมื่อกลับไปอยู่บ้าน
        
        มีโอกาสขาดน้ำและสารอาหารเนื่องจากข้อจำกัดในการดูดกลืนหลังผ่าตัด
        
        เสี่ยงต่อการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจจากการสำลัก
        
        เสี่ยงต่อการเกิดแผลแยก/ เลือดออก/ ติดเชื้อ
        
        เสี่ยงต่อการหายใจไม่มีประสิทธิภาพหลังได้รับยาระงับความรู้สึก
        
        ไม่สุขสบายเนื่องจากแผลผ่าตัด
      - การพยาบาลระยะก่อนผ่าตัด
        
        บิดา มารดา ผู้ดูแลเด็กขาดความรู้เกี่ยวกับโรคและวิธีการดูแลรักษา
        
        มีโอกาสขาดสารน้ำสารอาหาร
        
        เสี่ยงต่อการติดเชื้อทางเดินหายใจ
        
        บิดา มารดา วิตกกังวลเกี่ยวกับความพิการแต่กำเนิด
      - เป้าหมายของการพยาบาล
        
        ร่วมกับการจัดการความผิดปกติและความพิการ
        
        การดูแลให้เด็กมีการเจริญเติบโตและพัฒนาการปกติหรือใกล้เคียงปกติมากที่สุด
    - - ขั้นตอนแรกแพทย์จะปรึกษาทันตแพทย์ เพื่อใส่เพดานเทียม (obtulator)
        
        เพดานเทียมจะเปลี่ยนทุก 1 เดือน
        
        เพื่อปิดเพดานช่องโหว่ให้ทารกสามารถดูดนมได้โดยไม่สำลัก
      - อายุประมาณ 5 ปี ปรึกษาทันตแพทย์จัดฟัน
      - ขั้นต่อมาผ่าตัดเพดาน
        
        สภาพร่างกายแข็งแรง ไม่มีโรคติดเชื้อทางเดินหายใจอย่างเฉียบพลัน
        
        นิยมทำผ่าตัดแก้ไขความพิการก่อนเด็กเริ่มหัดพูด อายุประมาณ 6-18 เดือน
        
        เพื่อให้มีการพูดให้ชัดเจนใกล้เคียงปกติมากที่สุด
      - ขั้นต่อมาการผ่าตัดแก้ไขจมูก
        
        ทำเมื่ออายุประมาณ 3 ปี และตามด้วยการฝึกพูด
    - - น้ำหนักตัว 10 ปอนด์ ฮีโมโกลบิน 10 กรัมเปอร์เซ็นต์ขึ้นไป
      - กฎเกิน 10 คือจะทำผ่าตัดเมื่อเด็กอายุ 10 สัปดาห์ขึ้นไป
      - อาจทำภายใน 48 ชม. หลังคลอดเด็กสมบูรณ์ดีหรือรอตอนเด็กที่มีอายุอย่างน้อย 8-12 สัปดาห์
      - อายุที่เหมาะสมสำหรับการทำผ่าตัดเด็กปากแหว่งขึ้นอยู่กับแพทย์
    - - เกิดการสำลักเพราะไม่มีเพดานรองรับ
      - หายใจลำบาก
      - พูดไม่ชัดเนื่องจากเพดานปากเชื่อมติดกับเพดานจมูก
    - - อาจติดเชื้อในหูชั้นกลางทำให้มีปัญหาการได้ยินผิดปกติ
      - การดูดกลืนจะผิดปกติ
      - หายใจลำบาก
      - เกิดการสำลักเพราะไม่มีเพดานรองรับ
    - - สามารถตรวจได้เมื่ออายุครรภ์ 13-14 สัปดาห์ ด้วย ultrasound
      - การตรวจร่างกาย
      - การซักประวัติเพื่อหาสาเหตุทางกรรมพันธุ์
    - - ปากแหว่งเพดานโหว่ หรือเพดานโหว่อย่างเดียวพบในทารกเพศชายมากกว่าเพศหญิง
      - เพดานโหว่อย่างเดียวพบได้ประมาณ 33 %
      - ปากแหว่งสอง (bilateral cleft lip) ร่วมกับเพดานโหว่
        
        พบได้ประมาณ 46 %
      - ปากแหว่งอย่างเดียวอาจเป็นข้างเดียว (unilateral cleft lip) ไม่มีเพดานโหว่
        
        พบในทารกเพศหญิงมากกว่าเพศชาย
        
        พบได้ ประมาณ 21%
    - - เกิดได้ระยะทารกอยู่ในครรภ์มารดาช่วง 12 สัปดาห์
      - มีความผิดปกติบริเวณเพดานหลังแยกออกจากกัน
    - - ซึ่งเพดานส่วนหน้าจะเจริญสมบูรณ์ ช่วง 4-7 สัปดาห์แรกของการตั้งครรภ์
      - มีความผิดปกติบริเวณริมฝีปาก เพดานส่วนหน้าแยกออกจากกัน
  - - - การรักษา hypospadia โดยการผ่าตัดควรทำเมื่อใด เพราะเหตุใด
        
        6-18เดือน ไม่ควรเกิน2ปี เนื่องจาก เด็กเริ่มมีการเรียนรู้หากไม่แก้ไขอาจมีผลต่อสภาพจิตใจได้
      - คำแนะนำในการดูแลหลังผ่าตัดเมื่อกลับไปอยู่บ้านทำอย่างไร
        
        ดูแลแผลผ่าตัดไม่ให้เปียก อาบน้ำโดยเช็ดตัว ห้ามแช่อ่างน้ำ
        
        ดูแลสายสวนทำความสะอาดด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อ และให้ถุงปัสสาวะอยู่ต่ำกว่ากระเพาะปัสสาวะ และทำความสะอาดองคชาต วันละ2ครั้ง เช้า-เย็น
        
        ทำความสะอาดหลังอุจจาระ ทุกครั้งเพื่อป้องกันการติดเชื้อ
        
        หลังจากเอาสายสวนปัสสาวะออก ให้สังเกตปริมาณ สี ลักษณะของปัสสาวะว่าออกลำบากไหม เพราะอาจมีการตีบตันได้ให้มาตรวจทันที
      - ภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัดมีอะไรบ้าง
        
        3.มีรูบริเวณรอยต่อระหว่างรูเปิดปัสสาวะ
        
        4.องคชาตโค้งงอ
        
        2.เกิดการตีบตันของรูเปิดท่อปัสสาวะ
        
        5.เกิดการติดเชื้อได้
        
        1.เลือดออก
    - - คำแนะนำการปฏิบัติตัวเมื่อกลับไปอยู่บ้าน
        
        อธิบายให้เด็ก บิดามารดา/ผู้ปกครองเข้าใจ ถึงความสำคัญในการมาพบแพทย์ต นัดหรือมาก่อน นัดหากมีความผิดปกติเกิดขึ้น
        
        อธิบายให้เด็ก บิดามารดา/ผู้ปกครองเข้าใจ ภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้น
        
        ภายหลังการเอาสายสวนปัสสาวะออก ให้สังเกตปริมาณปัสสาวะ
        
        อธิบายอาการติดเชื้อ เช่น มีไข้ แผลแดงอักเสบ ปัสสาวะขุ่นมีตะกอนและ ควรมาพบแพทย์ทันที
        
        บิดามารดา/ผู้ปกครองต้องกระตุ้นให้เด็กดื่มน้ำมากๆ ทุกวัน
        
        ทำความสะอาดให้เด็กภายหลังการถ่ายอุจจาระทุกครั้ง
        
        ห้ามเด็กเล่นทราย ขี่จักรยานหรือนั่งคร่อม ของเล่น ว่ายน้ำ
        
        แนะนำและสาธิตให้บิดามารดา/ผู้ปกครอง ทราบวิธีการดูแลความสะอาด องคชาตที่คาสายสวนปัสสาวะ ไว้โดยใช้น้ำยาฆ่าเชื้อ
        
        ดูแลแผลผ่าตัดไม่ให้เปียก ทำความสะอาด ร่างกายเด็กด้วยการเช็ด ห้ามอาบน้าในอ่าง สวมเสื้อผ้าหลวมๆ
      - การพยาบาลหลังผ่าตัด
        
        ให้บิดามารดา/ผู้ปกครองอยู่ดูแลเด็กอย่างใกล้ชิด
        
        จัดให้เด็กนอนในท่าสบาย ยึดสายที่ต่อจาก uretra หรือสาย cystostomy ให้อยู่บริเวณหน้าท้องหรือต้นขา
        
        ประเมินบริเวณสาย cystostomy ไม่ให้เกิดการติดเชื้อ cystostomy
        
        ประเมินความปวดของเด็กให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        ใช้เทคนิคปลอดเชื้อในการทำแผลและการเทปัสสาวะออกจากถุงปัสสาวะ
        
        เก็บปัสสาวะส่งตรวจเพาะเชื้อตามแผนการรักษาอย่างเคร่งครัด
      - การพยาบาลก่อนผ่าตัด
        
        อธิบายขั้นตอนการเตรียมการก่อนผ่าตัด
        
        ให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องต่างๆ เช่น
        
        ความรู้สึกเด็กที่ต้องพบกับสิ่งแปลกใหม่หลังผ่าตัด
        
        การปวดหลังผ่าตัด การได้รับยาระงับความรู้สึก
        
        ผลของการผ่าตัด
        
        ประเมินความวิตกกังวล
    - - 5.เกิดการติดเชื้อ
      - 4.องคชาตยังโค้งงอแก้ไขได้ด้วยการผ่าตัด
      - 1.เลือดออก
      - 3.มีรูตรงบริเวณรอยต่อระหว่างรูเปิดท่อปัสสาวะเก่ากับท่อปัสสาวะสร้างใหม่
      - 2.เกิดการตีบตันของรูเปิดท่อปัสสาวะ
    - - การผ่าตัดแก้ไขรูเปิดท่อปัสสาวะอยู่ต่ำกว่าปกติ
        
        2.ผ่าตัดแบบ 2 ขั้นตอน(two-staged repair)
        
        1.ผ่าตัดแบบขั้นตอนเดียว(one-stage repair)
      - การผ่าตัดในกรณี
        
        เวลาที่เหมาะในการทำผ่าตัดจะอย่ในช่วง อายุ 6-18 เดือน แต่ไม่ควรเกิน2ปี
        
        เด็กที่มีความผิดปกติมากต้องรักษาโดยการผ่าตัดตกแต่งท่อปัสสาวะ
        
        เด็กที่มีรูเปิดของท่อปัสสาวะต่ำกว่าปกติเล็กน้อยแต่เวลาถ่ายปัสสาวะไม่พุงเป็นลำตรง
      - เด็กที่มีรูเปิดของท่อปัสสาวะต่ำกว่าปกติเพียงเล็กน้อยไม่จำเป็นต้องได้รับการผ่าตัด
    - - แบ่งตามตำแหน่งดังนี้
        
        Anterior or distal or mild รูเปิดท่อปัสสาวะมาเปิดทางด้านหน้า หรือบริเวณส่วนปลายขององคชาต
        
        Posterior or proximal or severe รูเปิดท่อปัสสาวะอยู่ที่ใต้องคชาต
        
        Middle or moderate รูเปิดท่อปัสสาวะอยู่กลางขององคชาต
    - - ปัสสาวะไม่พุงเป็นลำไปด้านหน้า แต่กลับไหลไปตามถุงอัณฑะหรือด้านหน้าของต้นขา
      - องคชาตดูแตกต่างจากปกติทำให้เด็กสูญเสียความมั่นใจ
      - องคชาตคดงอเมื่อมีการแข็งตัว ถ้างอมากอาจทำให้ร่วมเพศไม่ได้ในอนาคต
    - - อาจพบร่วมกับความผิดปกติอื่นๆ เช่น
        
        absence of prostate gland
        
        exstrophy of urinay bladder
      - เป็นความผิดปกติที่รูท่อปัสสวะไปเปิดที่ด้านบนขององคชาต
  - - - 4.การดูแล Gastrostomy ทำอย่างไร
        
        3.กรณีใช้สายให้อาหารทางหน้าท้องชนิดลูกโป่ง ควรหมั่นตรวจสอบว่าตำแหน่งของสายที่ระดับผิวหนังอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง เนื่องจากสายอาจเลื่อนเข้าไปในกระเพาะมากเกินไป
        
        4.ต้องดูแลให้ระดับบ่าท่อที่อยู่ทางหน้าท้องอยู่ที่ขีด 6 เซนติเมตร และควรหมุนตัวสายทุก 2-3 วัน เพื่อป้องกันการฝังตัวของหัวเปิดในช่องกระเพาะอาหาร
        
        2.ไม่ควรหักหรือพับงอสายให้อาหารนานเกินไป อาจทำให้สายแตกหักหรือพับงอ ทำให้เกิดการอุดตันได้
        
        5.ไม่ควรใช้อาหารที่มีความร้อนเพราะจะทำให้อายุการใช้งานน้อยลง ซึ่งปกติจะใช้ได้นาน 6 - 8 เดือน
        
        1.ทำความสะอาดสาย Gastrostomy ด้านนอกและข้อต่อด้วยสบู่และน้ำสะอาด ส่วนสายสวนชนิดระดับผิวหนังใช้ไม้พันสำลีชุบน้ำสะอาดเช็ด
      - 1.อาการอาการแสดงที่บ่งชี้ว่าหลอดอาหารตีบคืออะไร
        
        อาเจียน สำลักเอาอาหารเข้าสู่ทางเดินหายใจ
        
        น้ำลายไหลมาก
        
        กลืนอาหารไม่ลง
      - 3.การให้นมTE fistula ทำอย่างไร
        
        ทำ Gastrostomy เพื่อให้อาหาร หลังผ่า 4วันถ้าไม่มีรอยรั่ว เริ่มให้นมที่ละน้อยๆช้าๆ 1 สัปดาห์หลังผ่า หากเด็กปกติดี off Gastrostomy
      - 2.อาการอาการแสดงที่บ่งชี้ว่าหารมีรูรั่วคืออะไรลอด
        
        สำลัก ไอ เขียว หรือหยุดหายใจได้
        
        ท้องป่อง อืด พบอากาศในกระเพาะอาหาร
        
        น้ำลายฟูมปาก
    - - การพยาบาลหลังผ่าตัด
        
        อาจเกิดการติดเชื้อบริเวณแผลผ่าตัดและแผล Gastrostomy
        
        ดูแลให้ยา Antibiotic ตามแผนการรักษา
        
        ล้างมือก่อนและหลังให้การพยาบาล
        
        สังเกตการติดเชื้อ
        
        ทำแผลอย่างน้อยวันละ2ครั้ง
        
        อาจเกิดภาวะปอดแฟบจากการอุดตันของท่อระบายทรวงอก
        
        บันทึก ลักษณะ สี จำนวนของ discharge
        
        จัดท่านอนศีรษะสูง
        
        ระวังสายหัก พับงอ/นวดคลึงสายบ่อยๆ
        
        ตรวจสอบการทำงานของ ICD
      - การวินิจฉัยปัญหาและการพยาบาล
        
        อาจเกิดภาวะแทรกซ้ อนหลังผ่าตัดต่อหลอดอาหาร(แผลแยก)
        
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ , Antibiotic ตามแผนการรักษา
        
        ห้ามใส่สาย NG tube หรือสายsuction ดูดเสมหะในคอ และไม่ควรนอนเหยียดคอ
        
        ดูแลให้การทำงานของ ICD มีประสิทธิภาพ
        
        กระตุ้นให้เด็กร้องบ่อยๆเพื่อให้ปอดขยายได้ดีสังเกตภาวะขาดออกซิเจน
      - การพยาบาลก่อนผ่าตัดแก้ไขหลอดอาหาร
        
        อาจได้รับสารน้ำและสารอาหารไม่เพียงพอเนื่องจากไม่สามารถรับประทานอาหารทางปากได้
        
        ดูแลให้สารอาหาร นม น้ำทาง Gastrostomy tube
        
        ดูแลให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษา
        
        อาจเกิดภาวะปอดอักเสบหายใจลำบากหรือหยุดหายใจเนื่องจากสำลักน้ำลายหรือน้ำย่อยเข้าหลอดลม
        
        ให้ยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
        
        ให้ออกซิเจนกรณีมีภาวะพร่องออกซิเจน
        
        จัดท่านอนที่เหมาะสม
        
        On NG tube ต่อContinuous suction
        
        พลิกตะแคงตัวบ่อยๆ
    - - ระยะสอง
        
        Thoracotomy and division of the fistula with Esophageal anastomosis
      - ระยะแรก
        
        Gastrostomy
    - - ทารกแรกเกิดน้ำลายไหลมาก อาเจียน ไอ
      - การสำลักส่วนใหญ่จะมีโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด ความผิดปกติของลำไส้เล็ก ไส้ตรง และรูทวาร ร่วมด้วย
      - สำลักเอาอาหารและเมือกเข้าสู่ทางเดินหายใจ
      - ผู้ป่วยอาจตายเนื่องจากขาดอาหาร น้ำ เกลือแร่
      - อาจพบอากาศในกระเพาะอาหาร
  - - - 1.สังเกตการไม่มีรูทวารหนักทารกหลังคลอดอย่างไร
        
        ไม่พบรูเปิดทางทวารหนัก
        
        ไม่มีการเคลื่อนไหวของลำไส้
      - 5.วิธีการฝึกการควบคุมกล้ามเนื้อช่วยในการขับถ่ายทำอย่างไร
        
        ฝึกกลั้นอุจจาระเพื่อใช้กล้ามเนื้อที่มีอยู่อย่างเต็มที่ โดยฝึกหนีบบอล ออกกำลังกายโดยวิ่ง หรือว่ายน้ำ
      - 2.การดูแลcolostomy ทำอย่างไร
        
        4.ทิ้งอุจจาระถ้ามีปริมาณอุจจาระในถุง ¼-1 / 3 ของถุง
        
        5.สังเกตการเปลี่ยนแปลงของผิวหนังรอบ ๆ ทวารเทียมถ้ามีการอักเสบรอยถลอกรายงานแพทย์
        
        3.กรณีมีการรั่วซึมต้องเปลี่ยนถุงใหม่และสังเกตการรั่วซึมของอุจจาระทุก 2 ชั่วโมง
        
        2.เด็กที่มีถุงรองรับอุจจาระทางทวารเทียมเลือกขนาดของปากถุงให้ครอบปิดกระชับพอดี กับขนาดทวารเทียมไม่แน่นเกินไป
        
        1.หลังผ่าตัดสัปดาห์แรก รูเปิดยังไม่หายและการหายของแผลยังไม่ดีพอ ทำความสะอาด ด้วยน้ำเกลือล้างแผล เมื่อแผลหายดีแล้วทำความสะอาดด้วยน้ำสะอาด ซับผิวหนังรอบรูเปิดด้วยสำลีหรือผ้า สะอาดที่อ่อนนิ่ม
      - 4.หลังผ่าตัดทำรูทวารหนัก ป้องกันการตีบแคบได้อย่างไร
        
        ถ่างขยายรูทวารหนักสม่ำเสมอ โดยใช่เทียนไขเหลาเท่าขนาด Hegar ถ่างขยาย
        
        ให้ยาเพื่อปรับสภาพอุจจาระ
        
        ฝึกขับถ่าย ฝึกกล้ามเนื้อที่ช่วยในการควบคุมการถ่ายอุจจาระ
      - 3.อายุที่เหมาะสมในการฝึกการขับถ่าย
        
        1-2 ปีครึ่ง
    - - ปัญหาที่อาจพบได้หลังผ่าตัด
        
        กลั้นอุจจาระไม่ได้
        
        ท้องผูก
        
        ทวารหนักตีบจากกลไกการหดรั้งตัวของแผล
      - บิดา มารดา ขาดความรู้ความเข้าใจในการดูแลแผลผ่าตัดบริเวณทวารหนัก
      - บิดามารดาวิตกกังวลเรื่องความผิดปกติ และต้องได้รับการรักษา
      - เสี่ยงต่อการติดเชื้อที่แผลผ่าตัดทวารหนัก
      - เสี่ยงต่อการติดเชื้อระบบทางเดินปัสสาวะ
    - - แนะนำการมาตรวจตามนัด
      - สังเกตภาวะแทรกซ้อนของทวารเทียม
      - สังเกตและบันทึกอุจจาระ
      - แนะนำอาหารย่อยง่ายมีโปรตีนสูง แคลอรี่สูง มีกากใยมาก หลีกเลี่ยงอาหารที่ทำแก๊ส
      - หลังผ่าตัดสัปดาห์แรก รูเปิดยังไม่หายและการหายของแผลยังไม่ดีพอ ทำความสะอ ด้วยน้ำเกลือล้างแผลเมื่อแผลหายดีแล้วทำความสะอาดด้วยน้ำสะอาด ซับผิว
      - สังเกตการเปลี่ยนแปลงของผิวหนังรอบๆทวารเทียม ถ้ามีการอักเสบ รอยถลอก รายงานแพทย์
      - เด็กที่มีถุงรองรับอุจจาระทางทวารเทียม เลือกขนาดของปากถุง ให้ครอบปิดกระชับ พอดีกับขนาดทวารเทียม
      - ทิ้งอุจจาระถ้ามีปริมาณอุจจาระในถุง¼-1/3ของถุง
      - กรณีมีการรั่วซึมต้องเปลี่ยนถุงใหม่ และสังเกตการรั่วซึมของอุจจาระทุก2ชั่วโมง
    - - ให้ความรู้บิดามารดาเกี่ยวกับการดำเนินของโรค
      - แนะนำให้บิดามารดาให้อาหารตามวัยของเด็กที่มีประโยชน์มีกากใยสูง
      - สอนการดูแลในการถ่างขยายรูทวารหนัก
    - - อายุ 14 ปีขึ้นไป เบอร์ hegar 17
      - อายุ 1-3 เดือน เบอร์ hegar 12
      - อายุ 4-14 ปี เบอร์ hegar 16
      - อายุ 4-8 เดือน เบอร์ hegar 13
      - อายุ 1-3 ปี เบอร์ hegar 15
      - อายุ 9-12 เดือน เบอร์ hegar 14
    - - ความผิดปกติ intermediate และ high
        
        การผ่าตัดปิดทวารเทียมทางหน้าท้อง
        
        การผ่าตัดตบแต่งทวาร(anoplasty)
        
        การทำทวารหนักเทียมทางหน้าท้องเพื่อระบายอุจจาระออก(colostomy)
      - ความผิดปกติlow type มีการรักษา 3 วิธี
        
        การผ่าตัดตบแต่งทวารหนัก(anoplasty)
        
        การผ่าตัดanal membrane ออกในรายที่สังเกตเห็นขี้เทาทางทวารหนัก
        
        การถ่างขยายทวารหนัก โดยใช้ hegar metal dilators
      - เป้าหมายการรักษาพยาบาล เพื่อผู้ป่วยสามารถถ่ายอุจจาระได้
    - - MRI ตรวจความผิดปกติร่วมของไขสันหลัง
      - CT scan ตรวจกระดูก กล้ามเนื้อ อวัยวะภายใน
      - ultrasound เพื่อตรวจการไหลเวียนและดูอวัยวะภายใน
      - การตรวจรังสีวินิจฉัย Xray เพื่อประเมินระดับลำไส้ตรง
      - การตรวจร่างกาย
    - - 1.ไม่มีการถ่ายขี้เทาภายใน 24 ชั่วโมง
      - 7.ตรวจพบมีกากอาหารค้างอยู่ในระบบทางเดินอาหาร
      - 2.ไม่พบรูเปิดทางทวารหนักหรือพบเพียงรอยช่องเปิดของทวารหนักเท่านั้น
      - 6.ปวดเบ่งอุจจาระ
      - 3.ไม่มีเสียงเคลื่อนไหวของลำไส้หากมีการอุดตันของลำไส้เป็นเวลานาน
      - 5.แน่นท้องท้องอืด
      - 4.กระสับกระส่ายอืดอัด ไม่สบายเนื้อสบายตัว
    - - Rectal atresia ลำไส้ตรงตีบตัน
      - Anal agenesis รูทวารหนักเปิดผิดที่ แบ่งเป็น
        
        High type
        
        Intermediate type
        
        Low type
      - Imperforate anal membrane มีเยื่อบางๆปิดกั้นรูทวารหนัก
      - Anal stenosis รูทวารหนักตีบแคบ
    - - ทารกเพศหญิงถ่ายขี้เทาออกทางท่อปัสสาวะหรือทางช่องคลอด
      - ทารกเพศชายมีอาการถ่ายขี้เทาออกทางท่อปัสสาวะ
      - ทารกมีอาการท้องผูก/ถ่ายอุจจาระลำบาก/หรือไม่ถ่ายอุจจาระ
    - - ไม่ทราบแน่ชัด
    - - เพศหญิงพบความผิดปกติทวารหนักเป็นแบบลำไส้ตรงมีรูทะลุกับเวสติบูลา
      - เพศชายพบความผิดปกติของลำไส้ตรงกับท่อปัสสาวะ
      - เกิดขึ้นในอัตราส่วน14000 ของเด็กเกิดมีชีวิตทั้งหมด
  - - - 4.ภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัดปิดผนังหน้าท้องเด็ก ต้องระวังภาวะใด มี อาการแสดงอย่างไร
        
        Abdominal compartment syndrome:ท้องอืดอย่างรุนแรง ปัสสาวะออกน้อยลง central venous pressure สูงขึ้น ความดันในช่องอกสูงขึ้น
      - 1.Gastroschisis กับOmphalocele แตกต่างกันอย่างไร
        
        Omphalocele: จะมีผนังช่องท้องไม่สมบูรณ์ ทำให้ช่องท้องไม่เปิด
        
        Gastroschisis: ผนังช่องท้องจะสมบูรณ์กว่า Omphalocele เพราะมีการเกิดของลำไส้ กระเพาะ
      - 3.การฟัง bowl sound หลังผ่าตัดปิดผนังหน้าท้องเด็ก มีวัตถุประสงค์
        
        เพื่อประเมินการทำงานของลำไส้ว่ามีการดูดซึมปกติไหม และเฝ้าระวังภาวะแทรกซ้อนได้
      - 2.เด็กดูแลในระยะดันลำไส้กลับในช่องท้องเด็กต้องจัดท่านอนอย่างไร
        
        จัดท่านอนราบ เพื่อลดแรงดันในช่องท้อง
    - - การรักษาในระยะหลังผ่าตัด
        
        การดูแลเพื่อลดแรงดันในช่องท้อง
        
        การใส่สายระบายในช่องท้อง(Percutaneous catheter drainage)
        
        ฟอกไตเพื่อดึงน้ำออกจากร่างกาย
        
        ได้รับยาขับปัสสาวะ/ยากระตุ้นการทำงานของลำไส้
        
        ใส่สายสวนกระเพาะอาหารและลำไส้ใหญ่
        
        จัดท่าผู้ป่วยนอนราบศีรษะสูงไม่เกิน30องศา
        
        ให้ยาระงับปวดให้เหมาะสม
        
        สังเกตอาการระวังการเกิดAbdominal compartment syndrome
        
        ACS ส่งผลกระทบกับผู้ป่วยหลายระบบ
        
        การที่ความดันในช่องท้องเพิ่ม สูงขึ้น>20 mmHg
        
        ดูแลเด็กที่ได้รับการรักษาโดยใช้เครื่องช่วยหายใจประมาณ24-48ชั่วโมง
        
        ติดตามการทำงานของลำไส้
        
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำสารอาหารตามแผนการรักษา
      - การพยาบาลในขณะรอการผ่าตัดเย็บปิดผนังหน้าท้อง
        
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ
        
        นอนตะแคงข้างเพื่อลดโอกาสที่เลือดจะมาไส้ไม่สะดวกเลี้ยง
        
        ประคองลำไส้ไม่ให้พับตกลงมาข้างๆตัวได้(เสริมกับชั้นของroll gauze)
        
        keep warm โดยอาจเป็นradiant warmer หรือไว้ในincubator
      - การพยาบาลระยะก่อนผ่าตัด
        
        ดูแลให้systemic antibiotics ตามแผนการรักษา
        
        ดูแลให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษา
        
        keep warm โดยอาจเป็นradiant warmer หรือไว้ในincubator
        
        พยายามปั้นประคองกระจุกลำไส้ให้ตั้งโดยการใช้ผ้า gauze ม้วนพันประคองไว้ไม่ให้ล้มพับ
        
        ระวังการ contaminate โดยต้องใช้sterile technique
    - - การรักษาโดยการผ่าตัด
        
        การผ่าตัดปิดหน้าท้องเป็นขั้นตอน(stagedclosure)
        
        การผ่าตัดปิดผนังหน้าท้องตั้งแต่ระยะแรก (primary closure)
      - สำหรับ omphalocele ขนาดใหญ่ไม่มากอาจใช้แผ่นsilastic ปิดทับ ถุงomphalocele พันด้วยผ้ายืด elastric wrap
      - จุดประสงค์เพื่อปิดผนังหน้าท้อง ลดภาวะแทรกซ้อน
    - - ตรวจ ultrasound
    - - อาจมีความผิดปกติอื่นๆ ร่วมด้วย
        
        รองลงมาเป็นความผิดปกติของระบบประสาท
        
        ความผิดปกติของหัวใจได้มากถึงร้อยละ30-50