Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลทารกและเด็กที่มีความพิการแต่กำเนิด, แหล่งที่มา:เอกสารประกอบการสอน…

- - - - ขาดอาหาร ขาดวิตามิน
        
        มีผลทำให้เกิดความพิการ เช่น ปากแหว่งเพดานโหว่
      - มารดากินยาหรือเสพสารเสพติด
        
        ส่งผลให้ปัญญาอ่อน เจริญเติบโตช้า
        
        อาจจะมีความพิการผิดปกติที่หน้า หัวใจ ข้อ อวัยวะเพศ
      - โรคติดเชื้อ
        
        เช่น
        
        มารดาติดเชื้อหัดเยอรมันขณะตั้งครรภ์ไม่เกิน 16 สัปดาห์
        
        ทำให้เด็กในครรภ์ตาย แท้งได้
      - มารดาได้รับสารเคมีจากสิ่งแวดล้อม
        
        เช่น สารปรอท
        
        ทำให้ทารกมีสมองพิการหรือชักได้
      - มารดามีอายุใมากเกินไป
        
        มารดาที่มีอายุเกิน 35 ปีขึ้นไป
      - รังสีเอ๊กซ์ หรือรังสีแกมม่า รวมทั้งสารกัมมันตรังสีทางการแพทย์
        
        หากมารดาได้รับขณะตั้งครรภ์ 2 สัปดาห์จนถึง 3 เดือน
        
        ความพิการที่พบได้แก่
        
        ศีรษะเล็ก ลูกตาเล็ก
        
        มีความผิดปกติของกระดูกสันหลังและแขนขา
      - ความผิดปกติของการตั้งครรภ์ หรือ ภาวะแทรกซ้อนระหว่างตั้งครรภ์
        
        รกเกาะผิดที่ทำให้คลอดลำบาก
        
        ครรภ์เป็นพิษ
    - - ครอบครัวเป็นโรคความพิการแต่กำเนิด บุตรหลานมีโอกาสเกิดมาพิการ
- - - - ปากแหว่งเพดานโหว่
      - โรคหัวใจพิการแต่กำเนิด
      - ภาวะหลอดประสาทไม่ปิด
  - - - การพับผิวหนังของเปลือกตาบน
      - ปาน
      - ติ่งบริเวณหน้าหู
- - - - เกิดภาวะผิดรูปของแขนขา
      - oligohydramnios sequence
  - - - ทารกขาดเลือดไปเลี้ยงอวัยวะส่วนปลาย
      - teratogen
        
        มีการฉีกขาดของ amnion
        
        limbs defect
  - - - นิ้วแยกกันไม่สมบูรณ์
      - เท้าปุก
      - ปากแหว่ง เพดานโหว่
  - - - กลุ่มโรค Skeleton dysplasia
- - - - อาจทำภายใน 48 ชม.หลังคลอด
      - รออย่างน้อย 8-12 สัปดาห์
  - - - Artificial nipple จุกนมต้องยาว
      - ดูดครั้งละน้อยๆบ่อยครั้งใส่เพดานเทียมก่อนให้ดูดนม
      - จัดท่านอน 30-45 องศา
      - จับไล่ลมเป็นระยะๆทุก 15-30 มิลลิลิตรเสมอ
      - ป้อนน้ำตามทุกครั้งและทำความสะอาดช่องปาก
    - - ระวัดระวังสิ่งคัดหลั่งจากจมูกมาปนเปื้อนแผลผ่าตัด
      - ห้ามนอนคว่ำเพื่อป้องกันการเสียดสี กับที่นอน
      - ระมัดระวังไม่ให้แผลผ่าตัดดึงรั้ง
      - ป้ายยาครีมปฎิชีวนะตามแผนการรักษา
      - สังเกตอาการสำลักอาหารจากปากเข้าจมูก
      - ห้ามอ้าปากทารกกว้างๆเพื่อปูองกันแผลแยก
    - - ปลอบโยนให้กำลังใจและกระตุ้นให้บิดามารดาคอยดูแลบุตรอย่างใกล้ชิด
      - ให้ข้อมูล คำแนะนำ อธิบาย เกี่ยวกับอาการและอาการแสดงของผู้ป่วย
      - ประเมินความวิตกกังวลของบิดามารดาของผู้ป่วยเพื่อหาแนวทางแก้ไขหรือการให้ข้อมูลได้ถูกต้อง
  - - - งดใส่สายยางดูดเสมหะเข้าช่องปาก
      - ไม่ให้ดูดนม 1 เดือนการ ให้นมโดยใช้ช้อน หลอดหยด syring
      - ห้ามอ้าปากทารกกว้างๆเพื่อป้องกันแผลแยก
      - จัดท่านอนหงายหรือตะแคงไปด้านใดด้านหนึ่งห้ามนอนคว่ำ
      - ผูกยึดข้อศอกทั้งสองข้าง (elbow restraint)
    - - จัดท่านอนหงายหรือตะแคงไปด้านใดด้านหนึ่งห้ามนอนคว่ำ เพื่อป้องแผลกันการเสียดสีกับที่นอน
    - - การผ่าตัดปากแหว่งอาจทำภายใน 48 ชม.หรือรอให้อายุอย่างน้อย 8 - 12 สัปดาห์
      - การผ่าตัดเพดานโหว่ทำตอนอายุประมาณ 6 - 18 เดือน
    - - 1 เดือนภายหลังผ่าตัด
    - - เกิดการสำลักเพราะไม่มีเพดานรองรับ
        
        การป้องกัน
        
        ขณะให้อาหารจัดท่าศีรษะสูงประมาณ 30-45 องศา
      - พูดไม่ชัด
        
        การป้องกัน
        
        ควรได้รับการสอนฝึกพูดเสมอ
      - การดูดกลืนผิดปกติ มีลมเข้าช่องท้อง ทำให้ท้องอืด
        
        การป้องกัน
        
        จับไล่ลมเป็นระยะๆทุก 15-30 มิลลิลิตรเสมอ
        
        ใช้ Artificial nipple จุกนมต้องยาว
- - - - กระตุ้นให้เด็กร้องไห้บ่อยๆเพื่อให้ปอดขยายตัวได้ดี
      - ดูแลให้การทำงานของICD มีประสิทธิภาพ
      - ห้ามใส่สาย NG tubeหรือสาย suctionและไม่ควรนอนเหยียดคอ
      - ดูแลให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำและAntibioticตามแผนการรักษา
    - - บันทึก ลักษณะ สี จำนวนของ discharge
      - ทำแผลอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง
      - ตรวจสอบการทำงานของ ICD ระวังสายหัก พับ งอ/นวดคลึงสายบ่อยๆ
      - สังเกตการติดเชื้อ
      - จัดท่านอนศีรษะสูง
      - ดูแลให้ Antibiotic ตามแผนการรักษา
    - - ให้ออกซิเจนกรณีมีภาวะพร่องออกซิเจน
      - ให้ยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
      - 0n NG tube ต่อ Continuous suction
      - ดูแลให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษาของแพทย์
      - จัดท่านอนที่เหมาะสม
      - ดูแลให้สารอาหาร น้ำ นมทาง Gastrostomy tube
  - - - ดูแลให้นมทาง Gastrostomy tube
    - - สังเกตการติดเชื้อ
      - ดูแลAntibiotic ตามแผนการรักษา
      - ทำแผลอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง
      - ล้างมือก่อนและหลังให้การพยาบาล
    - - พบอากาศในกระเพาะอาหาร
    - - สำลักเอาอาหารและเมือกเข้าสู่ทางเดินหายใจ
      - น้ำลายไหลมาก อาเจียน ไอ
  - - - Gastrostomy
    - - Thoracotomy and division of the fistula with Esophageal anastomosis
        
        Try oral feeding
        
        Off Gastrostomy tube
        
        Esophagogram
  - - - สำลักเอาอาหารและเมือกเข้าสู่ทางเดินหายใจ
      - อาจพบอากาศในกระเพาะอาหาร
      - น้ำลายไหลมาก อาเจียน ไอ
- - - - ตรวจการไหลเวียนและดูอวัยวะภายใน
    - - ประเมินระดับลำไส้ตรง
  - - - Intermediate type
      - High type
      - Low type
  - - - ขั้นตอน
        
        การผ่าตัดตบแต่งทวาร (anoplasty)
        
        การทำทวารหนักเทียมทางหน้าท้อง(Colostomy)
        
        การผ่าตัดปิดทวารเทียมทางหน้าท้อง
    - - มีการรักษา 3 วิธี
        
        การผ่าตัด anal membrane
        
        การผ่าตัดตบแต่งทวารหนัก (anoplasty)
        
        เมื่อแผลผ่าตัดติดเรียบร้อยแล้ว
        
        การถ่างขยายทวารหนัก โดยใช้ hegar metal dilators
        
        ซึ่งใช้เวลาในการถ่างขยาย 6เดือน-1 ปี
  - - - อายุที่เหมาะสมในการฝึกการขับถ่าย
        
        โดยนั่งกระโถนเช้า เย็น
        
        ฝึกขับถ่ายอุจจาระเมื่ออายุ 18-24 เดือน
      - หลังผ่าตัดทำรูทวารหนัก ป้องกันการตีบแคบได้อย่างไร
        
        ให้ถ่างขยายรูทวารหนักสม่ำเสมอ
      - การดูแล colostomy ทำอย่างไร
        
        เลือกขนาดของปากถุง ให้ครอบปิดกระชับกับขนาดทวารเทียม
        
        ถ้ามีการรั่วซึมต้องเปลี่ยนถุงใหม่สังเกตการรั่วซึมของอุจจาระทุก 2 ชั่วโมง
        
        ถ้าแผลหายดีทำความสะอาดด้วยน้ำสะอาด
        
        ทิ้งอุจจาระถ้ามีปริมาณอุจจาระในถุง 1⁄4-1/3 ของถุง
        
        ถ้าแผลยังไม่หายทำความสะอาดด้วยน้ำเกลือล้างแผล
        
        สังเกตการเปลี่ยนแปลงของผิวหนังรอบๆทวารเทียม ถ้ามีการอักเสบ รอยถลอกรายงานแพทย์
        
        แนะนำอาหารย่อยง่ายมีโปรตีนสูง แคลอรีสูง มีกากใยมาก
        
        สังเกตและบันทึกอุจจาระ เช่น ท้องผูก ท้องเสีย อุจจาระมีกลิ่นเหม็นผิดปกติ
        
        สังเกตภาวะแทรกซ้อนของทวารเทียม เช่น เลือดออก ลำไส้ยื่นออกมา การหดรั้งลำไส้เข้าช่องท้อง ช่องเปิดลำไส้ตีบแคบ ผิวหนังรอบๆทวารหนักเทียมอักเสบ
      - วิธีการฝึกการควบคุมกล้ามเนื้อช่วยในการขับถ่ายทำอย่างไร
        
        ออกกำลังกายโดยการวิ่ง
        
        ว่ายน้ำ
        
        ฝึกหนีบลูกบอล
      - สังเกตการไม่มีรูทวารหนักทารกหลังคลอดอย่างไร
        
        ทารกเพศหญิงถ่ายขี้เทาออกทางท่อปัสสาวะหรือทางช่องคลอด
        
        ทารกเพศชายมีอาการถ่ายขี้เทาออกทางท่อปัสสาวะ
        
        ไม่มีการถ่ายขี้เทา ภายใน 24 ชั่วโมง
    - - ดูแลความสะอาดผิวหนังรอบๆทวารหนักด้วยน้ำ
      - สังเกตการติดเชื้อ ไข้ ปวด บวม แดง ร้อน
      - หลังผ่าตัด 3-4 วันหลังถอดสายสวนปัสสาวะ ให้แช่ก้นด้วยน้ำอุ่น
      - แนะนำระยะหลังผ่าตัด 7-10 วันไม่ให้นอนกางขา นั่ง เพราะอาจเกิดแผลแยกได้ในเด็ก
      - ทำความสะอาดบริเวณแผลผ่าตัดรูทวารหนัก 8-10 วันตามแผนการรักษา
      - แนะนำให้สังเกต
        
        อาการท้องผูก ให้อาหารที่เหมาะสม
        
        ตำแหน่งการถ่ายอุจจาระ ฝึกขับถ่ายเมื่ออายุ 18-24 เดือน
        
        นั่งกระโถน
      - คำแนะนำเมื่อกลับไปอยู่บ้าน
        
        สอนทำความสะอาดเทียนไข ทวารหนัก
        
        ให้ความรู้ป้องกันท้องผูก ให้อาหารมีกากใย ให้ยาระบาย
        
        กรณีถ่ายอุจจาระเหลว ให้ยาที่ทำให้อุจจาระเป็นก้อน
        
        ถ่างขยายรูทวารหนักสม่ำเสมอ
        
        สังเกตการตีบแคบของทวารหนัก
        
        ฝึกขับถ่าย ฝึกกล้ามเนื้อที่ช่วยควบคุมการถ่ายอุจจาระ
    - - เลือกขนาดของปากถุง ให้ครอบปิดกระชับ
      - ถ้ามีการรั่วซึมต้องเปลี่ยนถุงใหม่
      - หลังผ่าตัดสัปดาห์แรก
        
        ถ้าแผลหายดีทำความสะอาดด้วยน้ำสะอาด ซับผิวหนังรอบรูเปิดด้วยสำลีหรือผ้าสะอาดที่อ่อนนิ่ม
        
        ถ้าแผลยังไม่หายดีทำความสะอาดด้วยน้ำเกลือล้างแผล
      - ทิ้งอุจจาระถ้ามีปริมาณอุจจาระในถุง 1⁄4-1/3 ของถุง
      - สังเกตการเปลี่ยนแปลงของผิวหนังรอบๆทวารเทียม
      - แนะนำอาหารย่อยง่ายมีโปรตีนสูง แคลอรีสูง มีกากใยมาก
      - สังเกตและบันทึกอุจจาระ เช่น ท้องผูก ท้องเสีย อุจจาระมีกลิ่นเหม็นผิดปกติ
      - สังเกตภาวะแทรกซ้อนของทวารเทียม ได้แก่ช่องเปิดลำไส้ตีบแคบ ลำไส้ยื่นออกมา
    - - สอนการดูแลในการถ่างขยายรูทวารหนัก
        
        ใช้สารหล่อลื่น
        
        เลือกขนาดเครื่องมือตามแผนการรักษา
        
        สังเกตการมีเลือดออก ถ้ามีการอักเสบ ให้แช่ก้นด้วยน้ำอุ่น
        
        ให้ยาแก้ปวดก่อนถ่างขยาย
        
        ทำความสะอาดหลังขับถ่าย
      - ให้ความรู้บิดามารดาเกี่ยวกับการดำเนินของโรค
      - แนะนำให้อาหารที่มีกากใยสูง
- - - - ดันลำไส้กลับเข้าไปในช่องท้อง แล้วเย็บปิดผนังหน้าท้อง
      - โดยและเย็บปิดfascia แล้วเย็บปิดผิวหนังอีกชั้นหนึ่ง
    - - ในกรณีในกรณีดันลำไส้กลับแล้วไม่สามารถเย็บปิด fascia ได้
      - หรือดันลำไส้กลับได้ไม่หมด
      - ขั้นตอน
        
        บีบถุงไล่ลำไส้เข้าท้องแล้วผูกปิดถุงวันละเปลาะ
        
        ใช้เวลาประมาณ 5 วัน และมักไม่เกิน 7 วัน
        
        บีบถุงไล่ลำไส้กลับเข้าช่องท้องโดยเปลี่ยน dressing วันละครั้งด้วย sterile technique
        
        แพทย์ทำถุงให้ลำไส้อยู่ชั่วคราว
        
        หลังจากนั้นเย็บปิดผนังหน้าท้อง
    - - ขนาดใหญ่ไม่มากอาจใช้แผ่น silastic ปิดทับถุง omphalocele
      - พันด้วยผ้ายืด elastric wrap
      - สามารถปิดผนังหน้าท้องภายใน 2 อาทิตย์
  - - - ดูแลให้ได้รับสารน้ำสารอาหารตามแผนการรักษาเนื่องจากลำไส้เด็กที่เป็น gastroschisis มีการอักเสบ บวม และเกาะติดกันเป็นกระจุก
      - ติดตามการทำงานของลำไส้ ฟัง bowel sound
      - ดูแลเด็กที่ได้รับการรักษาด้วยเครื่องช่วยหายใจ 24-48 ชั่วโมง
      - สังเกตอาการระวังการเกิดAbdominal compartment syndrome
        
        ACS ส่งผลกระทบกับผู้ปุวยหลายระบบ เช่น หายใจลำบาก, ความดันโลหิตต่ำลง, ไตวาย
        
        IAP สูงขึ้น > 20 mmHg
        
        การดูแลเพื่อลดแรงดันในช่องท้อง
        
        จัดท่าผู้ป่วยนอนราบ ศีรษะสูงไม่เกิน 30 องศา
        
        ได้รับยาขับปัสสาวะ/ยากระตุ้นการทำงานของลำไส้
        
        ให้ยาระงับปวดให้เหมาะสม
        
        ฟอกไตเพื่อดึงน้ำออกจากร่างกาย
        
        ใส่สายสวนกระเพาะอาหารและลำไส้ใหญ่
        
        การใส่สายระบายในช่องท้อง
    - - ประคองลำไส้ไม่ให้พับตกลงมาข้างๆตัวได้
      - นอนตะแคงข้าง
      - keep warm โดยอาจเป็น radiant warmer หรือไว้ใน incubator
      - ดูแลให้ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำเนื่องจากมีการสูญเสียน้ำ
  - - - บวม แดง อักเสบ
    - - ติดเชื้อ
    - - สามารถวินิจฉัยแยกทั้งสองภาวะออกได้
    - - สูญเสียน้ำ
    - - malrotation
      - intestinal atresia
  - - - ผนังหน้าท้องพัฒนาไม่สมบูรณ์ ทำให้ช่องท้องไม่ปิด
      - มีเยื่อบางๆของ peritoneum, Wharton's jelly, amnion หุ้มอวัยวะที่ออกนอกช่องท้อง
      - มีความผิดปกติอื่นร่วมด้วย
        
        ความผิดปกติของหัวใจพบได้มากถึงร้อยละ 30-50
        
        ความผิดปกติของระบบประสาท
        
        ผิดปกติของทางเดินปัสสาวะและท่อสืบพันธุ์
      - โครโมโซมผิดปกติที่พบบ่อยที่สุดคือ trisomy 18และ 13
      - รองลงมาเป็น trisomy 21,Turner syndrome และ triploidy
    - - ผนังช่องท้องพัฒนาสมบูรณ์ ไส้เลื่อนสะดือแตกตอนทารกอยู่ในครรภ์ ลำไส้
      - กระเพาะทะลักออกนอกช่องท้องทางรูด้านข้างสายสะดือไม่มีสิ่งห่อหุ้ม
  - - - นอนตะแคงข้างเพื่อลดโอกาสที่เลือดจะมาเลี้ยงลำไส้ไม่สะดวก
    - - เพื่อประเมินความผิดปกติ เด็กอาจเกิด bowel obstruction จาก adhesion, missedatresia or stenosisได้
    - - เด็กจะมีอาการท้องอืดอย่างรุนแรง ปัสสาวะออกน้อยลง central venous pressure สูงขึ้น ความดันในช่องอกสูงขึ้น
      - ส่งผลให้หายใจลำบาก,ความดันโลหิตต่ำลง,ไตวาย
      - สังเกตอาการระวังการเกิด Abdominal compartment syndrome
    - - gastroschisis ผนังช่องท้องพัฒนาสมบูรณ์ ไส้เลื่อนสะดือแตกลำไส้, กระเพาะทะลักออกนอกช่องท้องทางรูด้านข้างสายสะดือ ไม่มีสิ่งห่อหุ้ม
      - Omphalocele ผนังหน้าท้องพัฒนาไม่สมบูรณ์ทำให้ช่องท้องไม่ปิด มีเยื่อหุ้มอวัยวะนอกช่องท้อง
- - - - ผนังด้านในกระเพาะปัสสาวะ เปิดแบะออกที่หน้าท้อง
      - ไม่มีต่อมลูกหมาก
  - - - ประเมินความปวดของเด็ก
      - เก็บปัสสาวะส่งตรวจเพาะเชื้อตามแผนการ
      - จัดให้เด็กนอนในท่าสบายยึดสายที่ต่อจาก uretraให้อยู่บริเวณหน้าท้องหรือต้นขา
      - ใช้เทคนิคปลอดเชื้อในการทำแผล
      - ประเมินบริเวณสาย cystostomy ไม่ให้เกิด การติดเชื้อ
      - ให้บิดามารดา/ผู้ปกครองอยู่ดูแลเด็กอย่างใกล้ชิด
    - - อธิบายขั้นตอนการเตรียมการก่อนผ่าตัด
      - ประเมินความวิตกกังวล
      - ให้ความรู้
        
        ผลของการผ่าตัด
        
        การปวดหลังผ่าตัด การได้ รับยาระงับความรู้สึก
        
        ความรู้สึกเด็กที่ต้องพบกับสิ่ง แปลกใหม่ หลังผ่าตัด
  - - - Middle or moderate
        
        รูเปิดท่อปัสสาวะอยู่กลางองคชาติ
      - Posterior or proximal or severe
        
        รูเปิดท่อปัสสาวะอยู่ที่ใต้องคชาต
      - Anterior or distal or mild
        
        รูเปิดท่อปัสสาวะมาเปิดทางด้านหน้า
    - - ผ่าตัดในกรณี
        
        เด็กที่มีรูเปิดของท่อปัสสาวะต่ำ ปัสสาวะไม่พุ่งเป็นลำตรง
        
        เด็กที่มีความผิดปกติมากต้องผ่าตัดตกแต่งท่อปัสสาวะ
        
        เวลาที่เหมาะสมในการผ่าตัด6-18 เดือนไม่ควรเกิน 2 ปี
      - ประเภทการผ่าตัด
        
        ผ่าตัดแบบขั้นตอนเดียว (one-stage repair)
        
        เป็นการผ่าตัดแก้ไของคชาต ยืดตรง (orthoplasty)พร้อมกับการตกแต่งท่อปัสสาวะทำรูเปิดท่อปัสสาวะให้อยู่ที่ปลายองคชาตและใช้ผิวหนังปิดบริเวณผ่าตัด
        
        ผ่าตัดแบบ 2 ขั้นตอน (two-staged repair)
        
        ขั้นที่ 1.Orthoplastyผ่าตัดแก้ไขภาวะองคชาต โค้งงอโดยตัดเลาะเนื้อเยื่อที่ดึงรั้ง เพื่อให้องคชาตยืดตรง
        
        ขั้นที่ 2.Urethroplasty
        
        ทำรูเปิดท่อปัสสาวะให้อยู่ที่ปลายองคชาตและใช้ผิวหนังปิด
        
        เพื่อให้เนื้อเยื่อบริเวณที่ผ่าตัดมาแล้วอ่อนนุ่ม
        
        ทำหลังหลังผ่าตัด orthoplasty แล้ว 6 เดือน
  - - - องคชาตยังโค้งงอ แก้ไขได้ด้วยการผ่าตัด
      - มีรูตรงบริเวณรอยต่อระหว่างรูเปิดท่อปัสสาวะเก่ากับท่อปัสสาวะที่สร้างใหม่แก้ไขโดยการเย็บปิดซ่อมรูมักทำหลังการผ่าตัดครั้งแรก 6-12 เดือน
      - เกิดการตีบตันของรูเปิดท่อปัสสาวะ/ท่อปัสสาวะบริเวณแผลเย็บที่สร้างใหม่
      - เลือดออก
      - ติดเชื้อ
    - - ดูแลแผลผ่าตัดไม่ให้เปียก ห้ามอาบน้าในอ่าง สวมเสื้อผ้าหลวมๆ
      - แนะนำและสาธิตให้บิดามารดา/ผู้ปกครองทราบวิธีการดูแลความสะอาดองคชาตที่คาสายสวนปัสสาวะ
      - ห้ามเด็กเล่นทราย ขี่จักรยานหรือนั่งคร่อมของเล่น ว่ายน้ำหรือเล่นกิจกรรมที่รุนแรงอาจทำให้เกิดการติดเชื้อและการเลื่อนหลุดของสายท่อปัสสาวะ
      - ใช้น้ำยาฆ่าเชื้อ (antiseptic solution) ทำความสะอาดปลายองคชาตวันละ 2 ครั้ง เช้า-เย็น
      - บิดามารดา/ผู้ปกครองต้องกระตุ้นให้เด็ก ดื่มน้ำมากๆ ทุกวัน
      - เทปัสสาวะออกจากถุงปัสสาวะ โดยติดยึดสายสวนปัสสาวะหรือสาย cystostomy ดูแลให้ถุงปัสสาวะอยู่ต่ำกว่ากระเพาะปัสสาวะและเป็นระบบปิดเสมอ
    - - ควรทำเมื่ออายุ 6-18 เดือนไม่ควรเกิน 2 ปี เพราะเด็กเริ่มเรียนรู้เรื่องเพศ อาจมีผลต่อพัฒนาด้านจิตใจ