Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 3.8 การพยาบาลด้านจิตสังคม สำหรับผู้ประสบสาธารณภัย - Coggle Diagram

- - - - ผู้ประสบภัยจะตื่นตัว มีพลังมาก เครียด ผวา ช็อก วิตกกังวล กลัว
      - ผู้ประสบภัยจะพยายามช่วยเหลือกันและกัน การช่วยเหลือจะไม่มีระบบระเบียบ เน้นให้การช่วยเหลือเฉพาะหน้า ตามสภาพความเป็นจริง
      - ปฏิกิริยาที่แสดงออก คือ ปฏิกิริยาปกติในสถานการณ์ที่ไม่ปกติ ในระยะนี้ต้องให้การช่วยเหลือแบบ PFA
    - - ผู้สูญเสียและผู้รอดชีวิตจะเริ่มมองโลกในแง่ดี เริ่มมีการช่วยเหลือเยียวยาเข้ามา เกิดกำลังใจมากขึ้น
      - พิจารณาตามความรุนแรง 6 กลุ่ม
        
        มีประวัติการรักษาทางจิตเวช
        
        ผู้ได้รับผลกระทบหลังวิกฤต
        
        ผู้สูงอายุและเด็ก
        
        ผู้พิการและเจ็บป่วยเรื้อรัง
        
        เสียบุคคลในครอบครัว/ทรัพย์สิน
        
        ผู้ที่ต้องการบริการสุขภาพจิต
      - ขั้นตอนการพิจารณาความรุนแรง
        
        คัดกรองและค้นหากลุ่มเสี่ยง แล้วให้การช่วยเหลือ
        
        สำรวจความต้องการการช่วยเหลือ เข้าปฐมพยาบาลด้านจิตใจ สร้างสัมพันธภาพ สำรวจความต้องการด้านปัจจัย 4 ด้านการดูแลโรคทางกาย และเน้นให้ผู้ประสบภัยได้พูดระบายความรู้สึกออกมา
        
        ทีม MCATT เข้าพื้นที่ให้การช่วยเหลือทั้งทางร่างกายและจิตใจ
        
        กรณีพบความเสี่ยงต้องจัดทำทะเบียนและวางแผนการรักษา
        
        สรุปรายงานสถานการณ์เบื้องต้น
- - - - หากได้รับบาดเจ็บให้ช่วยโดยการให้ยา
      - หากมีอาการอ่อนเพลีย ควรหาน้ำให้ดื่ม หรือหาอาหารให้ทาน
      - ถ้าเป็นลม ควรหายาดมหรือผ้าเย็นเช็ด
      - หากอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ปลอดภัย ให้เคลื่อนย้ายมาอยู่ในที่ที่ปลอดภัยก่อน
    - - ประเมินสภาพจิตใจว่าผู้ประสบภัยอยู่ในอารมณ์ใด
        
        ช็อคและปฏิเสธ
        
        จัดให้อยู่สถานที่สลบ นั่งรับฟังในสิ่งที่เขาระบายความรู้สึก สอบถามความช่วยเหลือเร่งด่วยที่ต้องการ
        
        ต่อรอง
        
        อดทนรับฟัง สนองความต้องการในสิ่งที่ให้ได้ ไม่รับปากในสิ่งที่ไม่ทราบหรือหาให้ไม่ได้ พร้อมกับให้ข้อมูลที่ถูกต้อง รวมไปถึงควรมีทักษะในการบอกข่าวร้าย
        
        เสียใจ
        
        ร้องไห้ คร่ำครวญ ซึมเศร้า โทษตัวเอง หมดเรี่ยวแรง
        
        โกรธ
        
        ดูแลรับฟังด้วยท่าทีสงบ เว้นระยะห่างพอประมาณ ใช้ทักษะการฟังอย่างตั้งใจ
        
        ผู้ที่ได้รับการประเมินภาวะฆ่าตัวตายแล้ว
        
        รับฟังมากขึ้น
        
        อารมณ์สงบ
        
        ลดเงื่อนไขการต่อรอง
        
        หากมีหดหู่ ท้อแท้ ไม่มีกำลังใจ ระวังภาวะซึมเศร้า
  - - - สะท้อนความรู้สึก
      - การเงียบ
      - ฟังอย่างตั้งใจ
      - การพูดทวนซ้ำ
    - - ในการลดความวิตกกังวล และควรหลีกเลี่ยงการดื่มสุรา รับประทานอาหารมาก/น้อยเกินไป สูบบุหรี่จัดๆ การทำกิจกรรมเสี่ยงๆ หรือการใช้ความเร็วเพื่อคลายความวิตกกังวล
  - - - ควรมีท่าทีสงบขณะพูดคุย แสดงอารมณ์ให้เหมาะสมกับสถานการณ์และสภาพสังคม
    - - เริ่มพูดคุยเมื่อผู้ประสบภัยมีความพร้อมที่จะพูด
    - - Nonverbal คือ สีหน้า แววตา ท่าทาง การเคลื่อนไหวของร่างกาย
      - Verbal คือ พูดสับสนฟังไม่รู้เรื่อง ด่าทอ ร้องขอความช่วยเหลือ พูดซ้ำไปซ้ำมา พูดวกวน