Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลด้านจิตสังคมสำหรับผู้ประสบสาธารณภัย - Coggle Diagram

- - - - การฝึกอบรม
        
        การปฐมพยาบาลทางจิตใจ (PFA)
        
        การบำบัดทางพฤติกรรมความคิด (CBT)
        
        การช่วยเหลือด้านสุขภาพจิตแบบ Satir
        
        การช่วยเหลือทางจิตใจ และสังคมในภาวะวิกฤต(Crisis intervention)
  - - - เน้นการช่วยเหลือตามสภาพความเป็นจริงทั้งด้านร่างกาย ความต้องการพื้นฐาน
      - เตรียมให้การปฐมพยาบาลด้านจิตใจแก่ผู้ประสบภัยวิกฤต(PFA)และให้การช่วยเหลือที่ตรงตามความต้องการ
    - - สำรวจหาข้อมูลของสถานการณ์ และความต้องการของผู้ประสบภาวะวิกฤต เพื่อนำมาวางเเผนให้ความช่วยเหลือ
      - ประเมินคัดกรองภาวะสุขภาพจิต เพื่อค้นหากลุ่มเสี่ยงในแต่ละวัย และนำมาวางแผนช่วยเหลือดได้ถูกต้องเหมาะสม
      - จัดลำดับความต้องการของกลุ่มเสี่ยงที่ต้องการได้รับความช่วยเหลือดเร่งด่วนและต่อเนื่อง
        
        กลุ่มเป้าหมายจะพิจารณาตามความรุนแรง 6 กลุ่ม
        
        3.กลุ่มผู้ที่ได้รับผลกระทบหลังประสบภาวะวิกฤต
        
        4.กลุ่มผู้สูงอายุและเด็ก
        
        2.กลุ่มผู้ป่วยที่มีประวัติการรักษาทางจิตเวชหรือใช้สารเสพติด
        
        1.กลุ่มผู้สูญเสียบุคคลในครอบครัว/ทรัพย์สิน
        
        5.กลุ่มผู้พิการและเจ็บป่วยโรคเรื้อรัง
        
        6.กลุ่มผู้ที่ต้องการบริการด้านสุขภาพจิต
        
        ขั้นตอนการช่วยเหลือ
        
        1.เมื่อเกิดสถานการณ์วิกฤต ทีม MCATT ลงพื้นที่ร่วมกับทีมให่การช่วยเหลือทางกาย เพื่อประเมินสถาณกาณ์ด้านสุขภาพจิตและกำหนดพื้นที่ๆจะลงไปช่วย เตรียมความพร้อมของทีม จัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์ แบบประเมิน/คัดกรองภาวะสุขภาพจิต และทบทวนความรู้การใช้แบบประเมิน
        
        2.คัดกรองและค้นหากลุ่มเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพจิต โดยใช้เวชระเบียนสำหรับผู้ประสบภาวะวิกฤต และให้การปฐมพยาบาลด้านจิตใจ
        
        3.สำรวจความต้องการช่วยเหลือทั้งร่างกายและจิตใจ สร้างสัมพันธภาพกับผู้ประสบภาวะวิกฤต เน้นให้ผู้ประสบภาวะวิกฤตระบายความรู้สึกให้มากที่สุด
        
        4.กรณีพบความเสี่ยงต่อการเกิดปัญหาสุขภาพจิต จดทำทะเบียนกลุ่มเสี่ยงและวางแผนติดตามต่อเนื่อง
        
        5.สรุปรายงานสถานการณ์เบื้องต้นพร้อมทะเบียนกลุ่มเสี่ยง
- - - - b.การประเมินสภาพจิตใจ
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะช็อกและปฏิเสธ
        
        การดูแลทางกาย ให้อยู่ในสถานที่สงบ รู้สึกปลอดภัย
        
        การดูแลทางจิตใจ ให้ผู้ประสบภาวะวิกฤตได้ระบายความรู้สึก
        
        การช่วยเหลือทางสังคม สอบถามความต้องการเร่งด่วนของผู้ประสบภาวะวิกฤต ให้ความช่วยเหลือตามความต้องการอย่างรีบเร่ง
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะโกรธ
        
        การดูแลทางกาย ให้อยู่ในสถานที่ปลอดภัย มีการดูแลอย่างใกล้ชิด ผู้ให้การช่วยเหลือต้องมีท่าทีที่สงบนิ่ง
        
        การดูแลทางใจ ให้ระบายความรู้สึกโดยใช้ทักษะการฟังอย่างตั้งใจ(Active Listening)
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะต่อรอง
        
        อดทน รับฟัง
        
        สนองความต้องการในสิ่งที่สามารถให้ได้
        
        การให้ข้อมูลที่ถูกต้อง ที่เป็นจริงตามความเหมาะสม
        
        ทักษะการประเมินอารมณ์ ความรู้สึกผู้ประสบภาวะวิกฤตและทักษะการบอกข่าวร้าย
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในภาวะเสียใจ
        
        การช่วยเหลือทางกายทำได้โดยหาผ้าเช็ดหน้า น้ำเย็น ผ้าเย็น
        
        ในรายที่มีอาการหายใจไม่ออก ใช้การฝึกหายใจแบบ Breathing excercise หรือใช้การสัมผัส การรับฟัง พูดให้กำลังใจ
        
        การประเมินภาวะฆ่าตัวตาย
        
        ตัวบ่งชี้ที่บอกว่าผู้ประสบภาวะวิกฤตได้รับการตอบสนอง
        
        2.อารมณ์สงบ
        
        3.ลดเงื่อนไขในการต่อรองลง
        
        1.ผู้ประสบภาวะวิกฤตรับฟังมากขึ้น ยอมรับข้อมูล
        
        4.หลังจากยอมรับความจริงมีอารมณ์สงบลง อาจมีการหดหู่
      - c.ประเมินความต้องการทางสังคม
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตไร้ญาติ ประสานมูลนิธิเพื่อหาที่พักพิงชั่วคราว
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตต้องการความช่วยเหลือด้านการเงินทุนการศึกษาให้ติดต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่น กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤต้องการพบญาติ
      - a.ประเมินและตอบสนองความต้องการทางด้านร่างกาย
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตได้รับบาดเจ็บด้านร่างกาย บรรเทาความเจ็บปวดด้วยการให้ยา
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตมีอาการอ่อนเพลีย จัดหาน้ำให้ดื่ม หาอาหารให้รับประทาน
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตเป็นลม จัดหายาดมแอมโมเนีย ผ้าเย็นเช็ดหน้า
        
        ผู้ประสบภาวะวิกฤตอยู่ในสิ่งเเวดล้อมที่ไม่ปลอดภัย ให้เคลื่อยย้ายไปอยู่ในที่ปลอดภัย
  - - - 1.การฟังอย่างตั้งใจ ฟังอย่างต่อเนื่อง
      - 2.การสะท้อนความรู้สึก
      - 3.การเงียบ
      - 4.การทวนซ้ำ
    - - การเรียนรู้การเสริมสร้าง Coping skills
      - สามารถช่วยลดความกังวลปฏิกิริยาที่เป็นทุกข์อื่นๆ
      - ช่วยแก้ไขสถานการณ์และช่วยผู้ประสบเหตุการณ์วิกฤตให้ผ่านพ้นช่วงเวลาอันเลวร้าย
  - - - ท่าทีสงบนิ่ง
      - มีการเเนะนำตัวเอง
      - มีการมองหน้าสบตา
      - รับฟังด้วยท่าทีที่สงบให้กำลังใจ ด้วยการพยักหน้า การสัมผัส
    - - เริ่มพูดคุยเมื่อผู้ประสบเหตุการณ์วิกฤติมีความพร้อม
        
        เริ่มสบตา มีท่าทีที่ผ่อนคลาย
        
        มีสติรู้ตัว รับรู้สิ่งแวดล้อมรอบตัวชัดเจนขึ้น
        
        เริ่มมองหน้าคนที่อยู่ข้างเคียงเขา
        
        รับรู้ว่ารอบตัวเขาเป็นสถานที่ใด
    - - Non verbal
        
        สีหน้า แววตา ท่าทาง การเคลื่อนไหวของร่างกาย
      - Verbal
        
        พูดสับสนฟังไม่รู้เรื่อง ด่าทอ ร้องขอความช่วยเหลือ พูดซ้ำไปซ้ำมา พูดวกวน
  - - - ต.2 เติมเต็มความรู้
        
        ให้ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับอาการที่เกิดขึ้นจากความเครียด และผลกระทบทางจิตใจที่อาจเกิดขึ้น
        
        บอกวิธีการปฏิบัติตัวเพื่อลดความเครียด
        
        เเหล่งช่วยเหลือต่างๆ ทั้งของภาครัฐและเอกชน เช่น เงินทุน สิทธิประโยชน์ที่ควรได้รับ
      - ต.3 ติดตามต่อเนื่อง
        
        ร่วมกันวางแผน และหาแนวทางในการรับการช่วยเหลือต่างๆเพิ่มเติม
        
        พูดคุยวางแผนร่วมกันระหว่างผู้ให้การช่วยเหลือ และผู้ประสบภาวะวิกฤตในด้านการดูแลติดตามอย่างต่อเนื่อง
      - ต.1 ตรวจสอบความต้องการ
        
        ถามถึงข้อมูลและตรวจสอบความต้องการช่วยเหลือที่จำเป็นเเละเร่งด่วน