Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

สถานการณ์ที่ 2 เฟื่องลดา - Coggle Diagram

- - - - อาจส่งผลให้ทารกแรกเกิดในครรภ์มีขนาดใหญ่
        (Fetal macrosomia) มีน้ำหนักแรกเกิด > 4,000 กรัม
      - อาจมีภาวะเบาหวานระหว่างตั้งครรภ์ร่วมด้วย
    - - กลไกการหมุนของไหล่ภายในที่ระดับ pelvic brim เพื่อให้ไหล่อยู่ในแนวหน้า-หลัง ของทางออกช่องเชิงกรานยังไม่เกิดขึ้น
    - - เป็นสัญญาณของการคลอดยากหรือการผิด
        สัดส่วนระหว่างทารกแรกเกิดกับช่องเชิงกราน
    - - มีความเสี่ยงต่อภาวะเบาหวานระหว่างการตั้งครรภ์ได้
  - - - การซักประวัติ
        
        ประวัติเคยคลอดไหล่ยากในครรภ์ก่อน
        
        ประวัติเคยคลอดทารกน้ำหนัก ≥ 4,000 กรัม
      - การตรวจร่างกาย
        
        มารดาสูงน้อยกว่าหรือเท่ากับ 150 เซนติเมตร
        
        มีภาวะเบาหวานในขณะตั้งครรภ์ทุกชนิด
        
        น้ำหนักมารดาขึ้นในระหว่างการตั้งครรภ์ ≥ 20 kg
        ร่วมกับ BMI > 30 kg/m²
        
        ตรวจครรภ์พบระดับยอดมดลูกมากกว่า
        อายุครรภ์ตั้งแต่ 3 เซนติเมตรขึ้นไป
        
        อัลตราซาวน์ พบน้ำหนักทารกในครรภ์ ≥ 4,000 กรัม
      - อธิบายข้อมูลการคัดกรอง ความเสี่ยง
        แนวทางการป้องกันและการรักษาพยาบาล
        แนะนำว่าควรทำร่วมกับทีมสหสาขาวิชาชีพ
        
        เพื่อเป็นการสื่อสารให้ทีมหญิงตั้งครรภ์และ
        ครอบครัวได้รับทราบข้อมูลที่ตรงกัน
        
        เพื่อเป็นข้อมูลที่ใช้ในการตัดสินใจ
        
        เพื่อการเตรียมตัวคลอดที่เหมาะสมพร้อมกัน
    - - ขอความช่วยเหลือจากแพทย์หรือผู้ที่มีประสบการณ์มากกว่า เพื่อให้ความช่วยเหลือแก้ไขสภาพทารกหลังคลอดและวิสัญญีแพทย์ในกรณีที่จำเป็นต้องใช้ยาสลบ
      - สวนปัสสาวะ
      - ควรตัด episiotomy ให้กว้างมากขึ้น ฉีดยาชาให้เพียงพอ
      - ใช้ลูกยางแดงดูดจมูกในจมูกและปากทารกให้หมด
      - ลองดึงศีรษะทารกลงก่อนอีกครั้งพร้อมกับให้มารดาเบ่ง ห้ามให้ผู้ช่วยดันยอกมดลูก เพราะจะทำให้ไหล่หน้ายิ่งติดมากขึ้น และอาจเกิดมดลูกแตกได้
      - ทำการช่วยคลอดติดไหล่
        
        Suprapubic pressure
        
        McRoberts maneuver
        
        Wood corkscrew maneuve
        
        Rubin Maneuver
        
        Delivery of posterior shoulder
        
        All-Fours position or Gaskin maneuver
        
        Fracture of clavicle
    - - ด้านร่างกาย
        
        ต้องเฝ้าระวังมากที่สุด คือภาวะตกเลือดหลังคลอดเนื่องจากมดลูกอ่อนล้า และการหดรัดตัวของมดลูกไม่ดี
        
        การติดเชื้อ จากระยะเวลาการคลอดยาวนาน และหัตถการต่างๆเพิ่มโอกาสของการติดเชื้อที่โพรงมดลูก ช่องทางคลอด และแผลฝีเย็บมากขึ้น
        
        ควรให้การพยาบาลอย่างใกล้ชิด
        โดยเฉพาะในช่วง 24 ชั่วโมงแรก
        หลังคลอด
        
        ต้องเฝ้าระวังและบันทึกสภาพทาง
        ร่างกายสัญญาณชีพ
        
        ประเมินการหดรัดตัวของมดลูก
        
        ระดับยอดมดลูกกระเพาะปัสสาวะ
        
        เลือดที่ออกจากโพรงมดลูกแผลฝีเย็บและช่องทางคลอด
      - ด้านจิตใจ
        
        สิ่งที่สำคัญที่พยาบาลผดุงครรภ์ควรคำนึงถึง
        คือสภาพจิตใจของมารดาและครอบครัว
        
        อธิบายอาการปัจจุบัน แนวทางการพยาบาล และภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นกับมารดาและทารกแรกเกิด
        
        เปิดโอกาสให้มารดาและครอบครัว
        ได้ระบายความรู้สึกและซักถามข้อสงสัย
        
        ให้กำลังใจชมเชยเละให้คำแนะนำในการดูแลตนเอง
        ในระยะหลังคลอด และการดูแลทารกแรกเกิด
        ให้กับมารดาหลังคลอด และครอบครัว
      - ด้านทารกแรกเกิด
        
        ประเมินสีผิวการหายใจเละการร้องตั้งแต่แรกคลอด ไม่ต้องรอให้ครบ 1 นาทีเพราะหากรอประเมิน APGAR score ทารกแรกเกิดอาจเสียชีวิตได้
        
        เมื่อทารกแรกเกิดมีสภาวะคงที่ ควรตรวจร่างกายทารกแรกเกิดอย่างคร่าวๆ ว่ามีส่วนใดบาดเจ็บหรือไม่ โดยเฉพาะบริเวณไหล่
        
        ย้ายทารกแรกเกิดไปแผนกทารกแรกเกิด
        เพื่อตรวจร่างกายอย่างละเอียด
        
        ให้การพยาบาลอย่างใกล้ชิด เพื่อเฝ้าระวังภาวะขาดออกซิเจน การติดเชื้อ และการบาดเจ็บจากการคลอด
        
        เปิดโอกาสให้มารดาและครอบครัวสามารถเข้าเยี่ยมทารกแรกเกิดได้ เพื่อเป็นการส่งเสริมสัมพันธภาพลดความวิตกกังวลและส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่
- - - - 1.1.1 ปริมาณพลังงานที่ควรได้รับต่อวัน
        
        น้ำหนักปัจจุบัน <80-90% พลังงานที่ควรได้รับ 36-40
        น้ำหนักที่ควรเพิ่ม 28-40
        
        น้ำหนักปัจจุบัน 80-120% พลังงานที่ควรได้รับ 30 น้ำหนักที่ควรเพิ่ม 25-35
        
        น้ำหนักปัจจุบัน 120-150% พลังงานที่ควรได้รับ 24 น้ำหนักที่ควรเพิ่ม 15-25
        
        น้ำหนักปัจจุบัน >150% พลังงานที่ควรได้รับ 12-18 น้ำหนักที่ควรเพิ่ม 15-25
      - 1.1.2 การใช้อินซูลิน (ในระหว่างตั้งครรภ์ความต้องการ
        อินซูลินจะค่อยๆ เพิ่มขึ้นตามอายุครรภ์)
        
        1.1.2.1 ไตรมาสแรก ความต้องการอินซูลินมักไม่เพิ่มขึ้น บางครั้งอาจลดลง
        
        1.1.2.2 ไตรมาสที่สอง ความต้องการอินซูลินจะค่อยๆเพิ่มขึ้นและไม่ค่อยเกิดภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ
        
        1.1.2.3 ไตรมาสที่สามจะเริ่มคงที่ ความต้องการอินซูลินเพิ่มขึ้นจนถึง2-3สัปดาห์ก่อนคลอด
      - 1.1.3 การออกกำลังกาย
        
        การออกกำลังกายช่วยลดภาวะดื้ออินซูลิน แต่ควรหลีกเลี่ยงการออกกำลังกายที่ต้องอยู่ในท่านอนหงาย เพราะอาจถูกกดทับโดยมดลูกได้ในขณะออกกำลังกายถ้าเกิดการหดรัดตัวของมดลูกควรหยุดทันที
- - - - 1.First degree lacerations
        
        มีความเสียหายต่อ skin และ subcutaneous tissue ของฝีเย็บและ เยื่อบุช่องคลอดเท่านั้น ไม่มีความเสียหายต่อกล้ามเนื้อของฝีเย็บ
      - 2.Second degree lacerations
        
        มีความเสียหายต่อ fascia
        และ muscle ของ perineal body
        
        ไม่มีความเสียหายต่อกล้ามเนื้อหูรูดรูทวาร
        
        fibers of the pubococcygeus
        
        bulbocavernosus muscles
        
        ประกอบไปด้วย deep/superficial transverse perineal muscles
      - 3.Third degree lacerations
        
        มีความเสียหายต่อ fascia และ muscle
        ของ perineal body และบางส่วนหรือทั้งหมด
        ของ fibers ของ EAS และ IAS
        
        3a: มีความเสียหายน้อยกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ของความหนาของ EAS
        
        3b: มีความเสียหายมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ของความหนาของ EAS
        
        3c: มีความเสียหายต่อ IAS (รวมถึงความเสียหายฉีกขาดทั้งหมดของ EAS:
      - 4.Fourth degree lacerations
        
        มีความเสียหายต่อโครงสร้างของ
        ฝีเย็บทั้งหมด EAS, IAS และ rectal mucosa
    - - -หากเสียเลือดมากอาจ มีอาการซีด ชีพจรเบาเร็ว
        ความดันโลหิตต่ำ เหงื่อออกใจสั่น ตัวเย็น รู้สึกกระหายน้ำ
        ระยะแรกหายใจเร็วหลังจากนั้นหายใจช้าลง
      - -มีอาการหนาว เนื่องจากเลือดไปเลี้ยงสมองน้อยลง
      - -เจ็บปวด มีเลือดไหลออกทางช่องคลอดให้เห็น หรืออาจมีลักษณะไหลพุ่ง หรือคั่งค้างอยู่ภายในช่องคลอด โดยมักไม่ไหลออกมาให้เห็นแต่เมื่อกระตุ้นมดลุกให้แข็ง และกดไล่จะมีเลือดไหลออกมา
      - -ถ้าอาการรุนแรง อาจช็อค ไม่รู้สึกตัว เสียชีวิตได้
    - - การตัดแผลฝีเย็บ (Episiotomy, especially mediolateral)
      - การคลอดเฉียบพลัน (Rapid or precipitate of labor)
      - การใช้สูติศาสตร์หัตถการช่วยคลอด (Forceps or vacuum)
      - การคลอดติดไหล่ (Shoulder dystocia)
      - ทารกมีส่วนนำที่ไม่ใช่ศีรษะ (Fetal malpresentation)
      - การคลอดเฉียบพลันที่ผู้ทำคลอดทำการช่วยคลอด
        ไม่ครบขั้นตอน เช่น ไม่ได้ save perineum เป็นต้น
      - ทารกตัวโต (Fetal macrosomia)
    - - ตรวจดูความเสียหายและจุดเลือดออก
        ของบริเวณฝีเย็บ ช่องคลอด และรูทวาร
        
        โดยการดูและการสัมผัส ควรมีแสงสว่างที่เพียงพอ
        เพื่อการมองเห็นฝีเย็บที่ชัดเจน
        
        หากผู้ป่วยมีความเจ็บปวดจากการตรวจมาก
        อาจให้ยาระงับปวดก่อนทำการตรวจ
        
        ขณะเย็บแผล ควรตรวจเผื่อหามุมของ
        แผลฉีกขาดของช่องคลอดทุกครั้ง
        
        ควรทำการตรวจทางทวารหนักโดยการใส่นิ้วตรวจ
        เพื่อหาความเสียหายต่อหูรูดและเยื่อบุของทวารหนัก
      - เมื่อมีการฉีกขาดของแผลฝีเย็บ รักษาโดยการทำการตัดบริเวณฝีเย็บ(Episiotomy ) เพื่อขยายและเพิ่มความกว้างของช่องทางคลอด ช่วยคลอด ลดระยะเวลาในระยะคลอด และป้องกันการฉีกขาดเองของฝีเย็บมี 5 วิธีที่ใช้กันทั่วไป
        
        J incision ซึ่งเป็นการตัดฝีเย็บที่มีจุดตั้งต้นจาก posterior fourchetteโดยตัดตรงลงมาก่อน แล้วจึงตัดโค้งออกไปทางด้านข้างคล้ายรูปตัว"J" เพื่อซ่อมแซมได้ง่ายกว่า mediolateral episiotomy ทำให้เกิด Third-fourth degree tears น้อยกว่า และเพิ่มความกว้างของช่องทางคลอดได้มากกว่า ซึ่งไม่เป็นที่นิยม
        
        Inverted T incision เป็นการตัดฝีเย็บที่มีทำหลังการตัดวิธี Median episiotomy เพื่อเพิ่มความกว้างของช่องทางคลอด ซึ่งไม่เป็นที่นิยม
        
        Mediolateral episiotomy เป็นวิธีที่มีการตัดบริเวณฝีเย็บอย่างน้อย 45 องศาจากกึ่งกลาง เป็นวิธีที่เพิ่มความกว้างของช่องทางคลอดได้มากที่สุด และทำให้เกิด (Third-fourth degree tears) น้อยกว่า Median episiotomy แต่ยากต่อการซ่อมแซม เสียเลือดมากกว่า และมีอาการเจ็บปวดหลังคลอดมากกว่า นิยมใช้ทั่วไปในประเทศอื่นๆนอกจากสหรัฐอเมริกา
        
        Lateral episiotomy การตัดฝีเย็บที่จุดเริ่มต้น 1-2 เซนติเมตรจากจุดกึงกลางฝีเย็บโดยตัดไปทางischial tuberosity ซึ่งไม่เป็นที่นิยม
        
        Median episiotomy เป็นวิธีที่ง่ายต่อการทำและซ่อมแซม และมีความเจ็บปวดขณะมีเพศสัมพันธ์ในช่วงหลังคลอดน้อยกว่าอีกวิธี แต่มีความเสี่ยงที่สูงที่จะเกิด Third-fourth degree tears นิยมใช้ทั่วไปในสหรัฐอเมริกา
      - ป้องกันการบาดเจ็บของช่องทางคลอด โดยการใช้มือพยุงฝีเย็บ
        การควบคุมการก้มของศีรษะทารก รวมทั้งการควบคุมการเบ่ง
        ขณะที่ศีรษะทารกเงย
        
        โดยการใช้นิ้วมือกดเบาๆ บริเวณใต้ท้ายทอยของศีรษะทารกให้ก้มลง ขณะที่ศีรษะกำลังเงยผ่านช่องคลอดออกมาโดยให้เส้นผ่าศูนย์กลางของศีรษะที่มีขนาดเล็กที่สุดผ่านออกมาทางช่องทางคลอดก่อนอย่างช้าๆจนกระทั่งส่วนที่กว้างที่สุดของศีรษะผ่านพ้นออกมาทางช่องคลอดตามลำดับ
      - ไม่จำเป็นต้องให้ยาปฏิชีวนะใน First/second degree tears ส่วน Third/fourth degrees tears นั้นมีคำแนะนำว่าควรมีการให้ broad spectrum antibiotics เช่น cefotetan หรือ cefoxitin หรือ clindamycin ช่วยลดการเกิดภาวะแทรกซ้อนของแผลฝีเย็บ
      - สังเกตเลือดที่ออกจากแผลฝีเย็บหรือช่องคลอดจากผ้าอนามัย ชั่งผ้าอนามัยและบันทึก ทุก 30 นาที- 1 ชั่วโมง ในระยะ 2 ชั่วโมงแรกหลังรับย้ายจากห้องคลอด
      - หากผู้ป่วยเสียเลือดมาก เฝ้าระวังภาวะช็อกจากการเสียเลือด (Hypovolemic shock) เช่น เวียนศีรษะ หน้ามืด ใจสั่นเหงื่อแตก มือ-เท้าเย็น
        
        -หากพบความผิดปกติให้รายงานแพทย์
        
        หากพบว่ามีอาการแสดงของ hypovolemic shock
        
        -ให้ออกซิเจน Mask with bag 8-10 ลิตร/นาที เพื่อช่วยเพิ่มการไหลเวียนเลือดและเพิ่มออกซิเจนไปเลี้ยงสมอง
        
        -ใส่สายสวนปัสสาวะ เพื่อติดตามปริมาณน้ำเข้า-ออก
        
        เปิดเส้นให้สารน้ำชนิด isotonic solution เพิ่มอีก 1 เส้น เพื่อเพิ่มปริมาณน้ำในร่างกาย
        
        -ให้จัดท่านอนราบศีรษะต่ำ
        
        -เจาะเลือดส่งห้องปฏิบัติการได้แก่ CBC, PT, PTT, INR ขอผลด่วน และจองเลือดPack red cells 2 ยูนิต
      - -บรรเทาอาการปวดแผลฝีเย็บ ให้รับประทานยาพาราเซตามอล เพื่อลดอาการปวด เช่น Alvedon® 500 mg 2 เม็ด 4 ครั้งต่อวัน พร้อมกับ ibuprofen โดยแนะนำให้ใช้ Ipren® / Ibumetin® 400 มก. 1 เม็ด 3 ครั้งต่อวัน ซึ่งยาไม่มีผลต่อทารกเมื่อให้นมบุตร
      - -ดูแลบาดแผล และแนะนำให้เปลี่ยนผ้าอนานมัย โดยทิ้งช่วงเวลา 2-3 ชั่วโมงหรือเมื่อรู้สึกเปียก ชำระล้างอวัยวะเพศด้วยน้ำเมื่อจำเป็น แต่ไ่ม่บ่อยจนผิวแห้งเกินไป อย่าใช้สบู่หรือครีม อย่าถูเมื่อเช็ดระหว่างฝีเย็บ
- - - - ปัจจัยเสี่ยง
        
        กล้ามเนื้อมดลูกยืดขยายมากเกินไป
        (Over distention of uterus)
        
        การตั้งครรภ์แฝด (Twins)
        
        ทารกตัวโต (Fetal macrosomia)
        
        การคลอดล่าช้า (Prolonged of labor)
        
        การได้รับยากระตุ้นการหดรัดเป็นเวลานาน
        (Prolonged oxytocin use)
    - - ปัจจัยเสี่ยง
        
        ทารกมีส่วนนำที่ไม่ใช่ศีรษะ
        (Fetal malpresentation)
        
        การใช้สูติศาสตร์หัตถการช่วยคลอด
        (Forceps or vacuum)
        
        การคลอดติดไหล่
        (Shoulder dystocia)
    - - ปัจจัยเสี่ยง
        
        การคลอดก่อนกำหนด
        (Mid trimester delivery)
        
        การติดเชื้อของรกและน้ำคร่ำ
        (Chorioamnionitis and accessory
        placental lobes)
        
        เคยผ่าตัดเนื้องอกมดลูกมาก่อน
        หรือหน้าท้อง
        
        มารดาอายุมากกว่าหรือ
        เท่ากับ 35 ปีขึ้น ไป
    - - ปัจจัยเสี่ยง
        
        การมีเลือดออกในขณะ ตั้งครรภ์หรือมีประวัติตกเลือด
        หลังคลอด (Massive antepartum hemorrhage or PPH)
        
        ความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์ (Severe preeclampsia)
        
        ทารกตายในครรภ์
        (Retained intrauterine fetal demise)
        
        โรคเลือดก่อนการตั้งครรภ์ เช่น
        hemophilia, thalassemia
  - - - ใจสั่น
      - มึนงง
      - ชีพจรและความดันโลหิต
        อยู่ในเกณฑ์ปกติ
    - - อ่อนแรง
      - เหงื่อออก
      - ชีพจรเต้นเร็ว
      - ความดันโลหิตตํ่าเล็กน้อย
    - - กระสับกระส่าย
      - ซีด
      - ปัสสาวะออกน้อย
      - ชีพจรเต้นเร็วมากกว่า 120 ครั้งต่อนาที
      - ความดันโลหิตลดลงอยู่ในช่วง 70-80 มิลลิเมตรปรอท
    - - หมดสติ
      - ขาดอากาศหายใจ
      - ไม่มีปัสสาวะ
      - ชีพจรเต้นเร็วมากกว่า 140 ครั้งต่อนาที
      - ความดันโลหิตลดลงอย่างมาก
        อยู่ในช่วง 50-70 มิลลิเมตรปรอท
  - - - ให้จัดท่านอนราบศีรษะต่ำ
      - ให้ออกซิเจน Mask with bag
        8-10 ลิตร/นาที
      - ใส่สายสวนปัสสาวะเพื่อ
        ติดตามปริมาณน้ำเข้า-ออก
      - เปิดเส้นให้สารน้ำชนิด
        isotonic solution เพิ่มอีก 1 เส้น
      - ให้สารน้ำที่มียากระตุ้นการหดรัดตัวของมดลูก
        อย่างต่อเนื่องในอัตราหยด 100-120 มิลลิลิตร/ชั่วโมง
        ต่อไปอีกจนครบ 12-18 ชั่วโมงหลังคลอด
      - ประเมินกระเพาะปัสสาวะและกระตุ้น
        มารดาให้ปัสสาวะเอง ทุก 4-6 ชั่วโมง
      - นำทารกมาเข้าเต้า เพื่อกระตุ้นการดูดนมมารดา
        โดยเร็วในรายที่ไม่มีข้อห้ามในการให้นมแม่
      - ดูแลให้รับประทานอาหาร และพักผ่อนอย่าง
        เพียงพอในระยะ 24 ชั่วโมงแรกหลังคลอด
- - - - ประเมินการบาดเจ็บต่อระบบประสาท
        
        -กระดูกต้นแขนหัก
        
        -กระดูกไหปลาร้าหัก
        
        เส้นประสาทแขนบาดเจ็บในทารกแรกเกิด (Neonatal Brachial Plexus Injury (NBPI)) ( แตก 3)/ Upper plexus injury (Erb's palsy) / Lower plexus injury (Klumpke's palsy)/ Total brachial plexus injury
      - ประเมินลักษณะการเคลื่อนไหวของแขนทั้ง 2 ข้าง
      - ประเมินสัญญาณชีพ เพื่อสังเกตความผิดปกติของทารก
      - ให้ทารกนอนนิ่งๆ จัดให้แขนและไหล่ด้านที่กระดูกหักอยู่นิ่งไม่เคลื่อนไหว โดยให้ข้อศอกงอ 90 องศา ชิดลำตัว
      - กรณีกระดูกหักที่ไม่แยกจากกัน ไม่จำเป็น ต้องใส่เผือกกระดูกเชื่อมต่อเองเป็นปกติได้ภายใน 46 สัปดาห์
      - กรณีกระดูกหักแยกจากกันต้อง
        ใส่เฝือกชั่วคราวหรือรัดไม่ให้แขนมีการเคลื่อนไหว
    - - -แนะนำให้มารดานอนท่าศีรษะสูง
      - ประเมินลักษณะแผลฝีเย็บ
        
        อาการบวม
        
        Hematoma
      - -ประเมินความรู้ของมารดาหลังคลอด เกี่ยวกับอาการตกเลือดหลังคลอด
        
        ควรทำความสะอาดอวัยวะสืบพันธุ์หลังการขับถ่ายอุจจาระหรือปัสสาวะทุกครั้ง ด้วยวิธีที่เหมาะสม
        
        ควรเปลี่ยนผ้าอนามัยทุก 4 ชั่วโมง หรือเมื่อผ้าอนามัยชุ่ม
      - -ประเมินกระเพาปัสสาวะน้ำ ดูแลให้กระเพาะปัสสาวะว่าง ทุก 4-6 ชั่วโมง
      - -ประเมินการหดรัดตัวของมดลูก และสังเกตระดับยอดมดลูกซึ่งปกติจะต้องอยู่ต่ำกว่าระดับสะดือ
      - -ให้ข้อมูลที่เหมาะสมและถูกต้องกับผู้คลอดและครอบครัว
      - -ประเมินลักษณะและปริมาณเลือดที่ออกจากโพรงมดลูก
      - -ดูแลความสุขสบาย การพักผ่อน ควรรับประทาน
        อาหารที่มีประโยชน์ให้ครบ 5 หมู่
      - -ประเมินระดับความรู้สึกตัวและอาการแสดงของภาวะตกเลือดหลังคลอด
      - -ส่งเสริมให้ลูกดูดนมมารดา
      - -ประเมินวัดสัญญาณชีพทุกชั่วโมง
    - - -อาจมีปม ห้อเลือด ตรงที่ได้รับบาดเจ็บ
      - อาจมีอันตรายต่อปมประสาทใต้ไหปลาร้า ร่วมด้วย
      - -หงุดหงิดร้องไห้เมื่อถูกบริเวณที่หัก
      - -บิดามารดาสังเกตเห็นว่ามีก้อนนูนที่ไหปลาร้าหรือคลำได้ก้อนแข็ง
      - -ทารกเคลื่อนไหวแขนข้างที่กระดูกไหปลาร้าหักน้อย หรือไม่เคลื่อนไหวเลย
      - -ตรวจร่างกายจะพบว่า
        
        Moro reflex แขน 2 ข้างเคลื่อนไหวไม่เท่ากัน
        
        ทารกยกแขนที่ดีเท่านั้น
        
        คลำตรงบริเวณที่หักอาจได้ยินเสียงกรอบแกรบ