Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 5 การพยาบาลผู้ป่วยวิกฤตที่ใช้เทคโนโลยี และยาที่ใช้บ่อยใน ICU i10,…

- - - - Tidal volume (VT)
        
        หมายถึง ปริมาตรอากาศที่หายใจเข้าและออกจากปอดใน 1 ครั้ง หน่วยเป็นมิลลิลิตร
      - Respiratory rate (RR)
        
        หมายถึง Respiratory rate (RR)
      - Minute volume (MV)
        
        หมายถึง ปริมาตรลมหายใจออกทั้งหมดใน 1 นาที มีหน่วยเป็นลิตร/นาที
      - Peak flow (PF)
        
        หมายถึง อัตราการไหลของอากาศเข้าสู่ปอดมีหน่วยเป็นลิตร/นาที เป็นการควบคุมช่วงระยะเวลาหายใจเข้า
      - Inspiratory time:
        Expiratory time (I:E)
        
        หมายถึง อัตราส่วนระหว่างเวลาที่ใช้ในการหายใจเข้าต่อเวลาที่ใช้ในการหายใจออก ส่วนใหญ่ตั้ง 1 ต่อ 2 หรือ 1 ต่อ 3 ขึ้นอยู่กับพยาธิสภาพของปอด
      - Sensitivity
        
        หมายถึง การตั้งค่าความไวของเครื่องที่ผู้ป่วยต้องออกแรงกระตุ้นเครื่อง เพื่อเริ่มต้นการหายใจเข้า
      - Fraction of Inspired Oxygen (Fio2)
        
        หมายถึง การตั้งระดับความเข้มข้นของออกซิเจนในอากาศที่เครื่องปล่อยเข้าผู้ป่วย ปรับได้ตั้งแต่ 21-100 เปอร์เซ็นต์(ความเข้มข้นของออกซิเจน 40% หมายถึง Fio2 0.4)
      - Positive End Expiratory Pressure
        (PEEP)
        
        หมายถึง การทำให้ความดันในช่วงหายใจออกสุดท้ายมีแรงดันบวกค้างไว้ในปอดตลอดเวลา
        มีประโยชน์คือ ลดแรงในการหายใจ ป้องกันปอดแฟบ (Atelectasis) คือจะมีลมค้างอยู่และเพิ่มพื้นที่ในการแลกเปลี่ยนก๊าซ
  - - - ยกตัวอย่างสถานการณ์ เช่นผู้ป่วยที่ได้รับอุบัติเหตุรถชน ภาวะร่างกายมีความจำเป็นในการใช้ออกซิเจนในปริมาณสูง หากร่างกายไม่สามารถแลกเปลี่ยนก๊าซได้ทันก็จะเกิดความเป็นกรดในร่างกายขึ้น เครื่องช่วยหายใจจะช่วยให้ผู้ป่วยมีการใช้ออกซิเจนที่ลดลงจากการลดการทำงานของกล้ามเนื้อที่ใช้ในการหายใจ ทำให้ออกซิเจนเข้าสู่ทางเดินหายใจได้ดีขึ้น
    - - ยกตัวอย่างเช่น นายดำเป็นโรคหืดหอบ จะทำให้ ปริมาณการสร้างคาร์บอนไดออกไซด์มากกว่าการระบายออกของระบบทางเดินหายใจ จึงเกิดภาวะของความเป็นกรดในเลือด (respiratory acidosis) ดังนั้นนายดำควรได้ใส่เครื่องช่วยหายใจ
    - - เช่น เช่น ได้รับยาที่กดศูนย์หายใจ ความผิดปกติของ
        ระบบประสาทส่วนกลางหรือระบบประสาทส่วนปลาย
    - - ในผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว การใช้เครื่องช่วยหายใจจะทำให้เลือดกลับสู่หัวใจลดลง (decrease preload) ในขณะที่ลดแรงตึงของผนังกล้ามเนื้อหัวใจขณะบีบตัว (decrease afterload) ในสภาวะการดังกล่าวทำให้การทำงานของหัวใจดีขึ้นและทำให้อาการของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวของหัวใจห้องซ้ายดีขึ้น
  - - - ข้อดี
        
        หมายถึง เครื่องช่วยหายใจที่ให้การช่วยหายใจผู้ป่วยที่ไม่มีท่อทางเดินหายใจ ซึ่งสามารถช่วยในการแลกเปลี่ยนก๊าซให้ดีขึ้น แก้ไขภาวะกรดจากการหายใจ ลดอัตราการหายใจ
      - ข้อเสีย
        
        ควบคุมการแลกเปลี่ยนก๊าซได้ไม่ดีเท่าเครื่องช่วยหายใจประเภทความดันบวกที่ใส่ท่อช่วยหายใจ ไม่เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่มีพยาธิสภาพของปอดที่รุนแรง การดูแลเกี่ยวกับการขับเสมหะจะลำบากกว่า เกิดภาวะท้องอืดได้ง่าย เสี่ยงต่อการสำลักและผู้ป่วยต้องให้ความร่วมมือ
      - ชนิดของ NPPV แบ่งเป็น
        2 แบบ
        
        Continuous positive airway pressure (CPAP) และ Bilevel Positive Airway Pressure (BiPAP) เหมาะสำหรับผู้ป่วยหายใจล้มเหลวแบบเรื้อรัง สำหรับใช้ที่บ้าน หรือใช้ในเวลากลางคืนและใช้ในรายที่ถอดท่อช่วยหายใจ
    - - เครื่องช่วยหายใจประเภทความดันบวกที่ใส่ท่อช่วยหายใจ เป็นเครื่องช่วยหายใจที่ใช้มากที่สุดในภาวะวิกฤต ซึ่งเป็นการอัดอากาศเข้าไปในปอดผ่านทาง endotracheal tube หรือ tracheostomy tube โดยใช้แรงดันบวก
  - - - แบ่งออกเป็น 2 ชนิด
        
        3.1 Continuous positive airway pressure (CPAP) เป็นวิธีการหายใจที่ให้แรงดันบวก (PEEP)ต่อเนื่องในระดับเดียวกันทั้งในช่วงหายใจเข้าและออก โดยไม่มีการส่งแรงดันช่วยเพิ่มขณะที่ผู้ป่วยหายใจเข้าตัวอย่างที่ใช้วิธีหายใจแบบนี้ในผู้ป่วย obstructive sleep apnea
        
        3.2 Pressure support ventilator (PSV) การหายใจที่เครื่องช่วยผู้ป่วยในขณะที่ผู้ป่วยสามารถหายใจได้เอง เครื่องจะช่วยจ่ายก๊าซเพื่อให้ได้ระดับความดันตามที่ตั้งไว้ และจะหยุดจ่ายอากาศเมื่อ ผู้ป่วยไม่ต้องการแล้ว ส่วนการหายใจของผู้ป่วยจะเป็นตัวกำหนด tidal volume, respiratory rate และ inspiratory time PSVมักใช้ในการหย่าเครื่องช่วยหายใจ
    - - CMV เป็นวิธีช่วยหายใจที่การหายใจทุกครั้งถูกกำหนดด้วยเครื่องช่วยหายใจทั้งหมด โดยผู้ป่วยไม่มีการหายใจเองเลย เมื่อผู้ป่วยมีอัตราการหายใจสูงกว่าอัตราการหายใจที่เครื่องตั้งไว้ เครื่องจะไม่มีการ
        ช่วยหายใจ ตัวอย่างเช่น ตั้งอัตราการหายใจไว้ 14 ครั้งหากผู้ป่วยหายใจ 22 ครั้ง 8 ครั้งที่ผู้ป่วยหายใจเองเครื่องจะไม่มีการช่วย Mode นี้จะใช้ได้ผลกับ ผู้ป่วยได้รับยานอนหลับและ/หรือร่วมกับยาหย่อน
      - ปัจจุบัน นิยมใช้ A/C ventilation มาแทน กล่าวคือ หากตั้งอัตราการหายใจไว้ 14 ครั้งแต่ผู้ป่วยหายใจ 22 ครั้ง เครื่องจะช่วยหายใจทั้ง 22 ครั้ง เรียกการหายใจที่ผู้ป่วยเริ่มการหายใจเองแล้ว เครื่องช่วยว่า assisted breath และเรียกการหายใจที่เครื่องจ่ายอากาศโดยผู้ป่วยไม่ได้เริ่มหายใจเองว่า mandatory breath หรือ control breath
    - - การบาดเจ็บของปอดจากการใช้ปริมาตรการหายใจที่สูงเกินไป (Pulmonary volutrauma) มักพบใน ผู้ป่วยที่มีโรคปอดอยู่เดิม (Peak airway pressure)
      - ภาวะถุงลมปอดแตก (Pulmonary barotrauma) พบได้สูงในผู้ป่วยที่มีโรคปอดเดิม ป้องกันโดยจำกัดความดันสูงสุดในถุงลมปอดไม่เกิน 35 เซนติเมตรน้ำ
      - ผลต่อระบบหัวใจและไหลเวียนเลือด ส่งผลให้ปริมาตรเลือดแดงที่ส่งออกจากหัวใจ (cardiac output)ลดลง
      - การบาดเจ็บของทางเดินหายใจ (Artificial airway complication) มักพบในผู้ป่วยที่ใส่ท่อหลอดลมคอเป็นเวลานาน
      - ภาวะปอดแฟบ (Atelectasis) ง จะทำให้มีการทำลายของเนื้อปอดได้
        ผู้ป่วยจะมีอาการไอ แน่นหน้าอก หอบเหนื่อย
      - การเกิดปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ (Ventilator Associated Pneumonia; VAP) การเกิดแผลหรือภาวะเลือดออกในทางเดินอาหาร ส่วนท้องอืด
      - ภาวะพิษจากออกซิเจน (Oxygen toxicity)
      - ระบบทางเดินอาหาร การเกิดแผลหรือภาวะเลือดออกในทางเดินอาหาร ส่วน
        ท้องอืด
      - ผลต่อภาวะโภชนาการ
  - - - 2.1 Synchronized Intermittent mandatory ventilation (SIMV) ใช้สำหรับผู้ป่วยที่ใส่เครื่องช่วยหายใจมานานและใช้แบบ T piece ไม่ได้ผล ทำโดยการเครื่องช่วยหายใจโดยเครื่องค่อยๆ ลดการช่วยเหลือจากเครื่องโดยการตั้งค่าการหายใจของเครื่องให้ต่ำกว่าการหายใจของผู้ป่วย เช่น อาจตั้งเครื่องให้ทำงาน 8 ครั้งต่อนาที ในขณะที่ผู้ป่วยหายใจ 20 ครั้งต่อนาทีหมายความว่า ภายใน 1 นาทีผู้ป่วยหายใจด้วยปริมาตร tidal volume ของผู้ป่วยเอง 12 ครั้ง เครื่องช่วย 8ครั้ง แล้วค่อยๆลดจำนวนครั้งที่เครื่องช่วยลงทีละน้อย ครั้งละ 2-4 ครั้ง/นาทีเป็น 6 เป็น 4 ครั้ง ถ้าผู้ป่วยอาการดีอาจทำการลดได้ถี่ขึ้น หลังจากที่ลดการช่วยได้น้อยกว่า 5 ครั้ง/นาที เป็นเวลา 1-2 ชั่วโมงก็พิจารณาการถอดเครื่องช่วยหายใจได้ วิธีนี้ช่วยให้ผู้ป่วยได้ปรับตัวและลดการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อที่ใช้หายใจในผู้ป่วย
        ที่ใช้เครื่องช่วยหายใจเป็นเวลานาน SIMV
      - 2.2 Pressure support ventilation (PSV) เป็นวิธีลดงานในการหายใจของผู้ป่วย โดยเครื่องจะปล่อยแรงดันในช่วงที่ผู้ป่วยหายใจเข้าด้วยตนเอง
        จึงทำให้ผู้ป่วยไม่ต้องออกแรงมาก ผู้ป่วยเป็นผู้กำหนดอัตราการหายใจ เวลาในการหายใจเข้าและปริมาตรของอากาศ (tidal volume) ด้วยตนเอง คือระดับที่ผู้ป่วยไม่เหนื่อยหอบร่วมกับหายใจได้ปริมาตรtidal volume 8-10 มิลลิลิตร ้าผู้ป่วยมีอาการดี ให้ลดระดับความดันครั้งละ 2-4 เซนติเมตรน้ำ ลดได้ทุก 1-2 ชั่วโมง เมื่อลดจนระดับความดันน้อยกว่าหรือเท่ากับ 5-7 เซนติเมตรน้ำได้นาน 1-2 ชั่วโมงก็พิจารณาการถอดท่อช่วยหายใจได้ ข้อดีของ PSV เมื่อเทียบกับ T piece คือใช้แรงในการหายใจลดลง
      - 2.3 Continuous Positive Airway Pressure (CPAP) เป็นการหย่าเครื่องช่วยหายใจ โดยเครื่องช่วยหายใจปล่อยแรงดันบวกเข้าปอดตลอดเวลาเพื่อลดการออกแรงในการหายใจ
  - - - 4) ผู้ป่วยรู้สึกตัวและทำตามคำสั
      - 5) สัญญาณชีพปกติ อุณหภูมิ<38 องศาเซลเซียส อัตราการเต้นของหัวใจ <100 ครั้ง/นาที อัตราการหายใจ< 30 ครั้ง/นาทีระดับความดันซิสโตลิก 90-160 มม.ปรอท
      - 3) ค่า PEEP น้อยกว่า 5 เซนติเมตรน้ำ
      - 6) ค่า Spontaneous tidal volume เมื่อถอดเครื่องช่วยหายใจแล้ว มากกว่า 5 มิลลิลิตรต่อน้ำหนักตัว1 กิโลกรัม
      - 7) ความสามารถในการหายใจเองของผู้ป่วย
      - 8) ใช้ยาระงับประสาทเพียงเล็กน้อยเท่านั้นในการควบคุมความกระวนกระวายของผู้ป่วย
      - 2) มีการแลกเปลี่ยนก๊าซเพียงพอ ค่า PaO2>60 มม.ปรอท FiO2
        ไม่เกิน 0.4
      - 9) ไม่ใช้ยากระตุ้นหัวใจหรือหลอดเลือด ถ้ามีต้องอยู่ในระดับต่ำหรือมีแนวโน้มว่าจะลดลง
      - 1) โรคหรือสาเหตุที่ผู้ป่วยต้องใส่เครื่องช่วยหายใจหายหรือทุเลาลง
      - 10) สามารถไอได้ดี สังเกตได้จากขณะที่ดูดเสมหะ
    - - จัดท่าศีรษะสูงหรือท่านั่ง หากไม่มีข้อห้ามเพื่อส่งเสริมการขยายตัวของปอด
      - เริ่มทำการหย่าเครื่องช่วยหายใจเมื่อประเมินสภาพผู้ป่วยว่าพร้อมทั้งทางร่างกายและจิตใจ โดยวิธี Tpiece
      - ดูดเสมหะเพื่อให้ทางเดินหายใจโล่ง ส่งเสริมให้อากาศผ่านเข้าออกอย่างมีประสิทธิภาพ
      - วัดสัญญาณชีพและความเข้มข้นของออกซิเจนปลายนิ้ว (Oxygen saturation) ก่อน ขณะการหย่าเครื่องช่วยหายใจ ทุก 5-10 นาที
      - อธิบายวิธีการหย่าเครื่องช่วยหายใจคร่าวๆ เพื่อลดความกลัว ให้ผู้ป่วยร่วมมือและให้กำลังใจผู้ป่วย
      - เฝ้าระวังอาการเปลี่ยนแปลงทุก 15 นาทีถึง 1 ชั่วโมง
      - ควรเริ่มหย่าเครื่องช่วยหายใจในตอนเช้าหลังจากผู้ป่วยพักผ่อนเต็มที่ในเวลากลางคืน
      - ในกรณีที่ผู้ป่วยไม่สามารถหย่าเครื่องช่วยหายใจโดย T piece 10 ลิตร/นาที
    - - ให้ O2 mask with collugate 10 ลิตร/นาที 2 ชั่วโมง หลังจากนั้นเป็น O2 cannula 3-6 ลิตร/นาที
      - วัดสัญญาณชีพทุก 15-30 นาทีและทุก 1 ชั่วโมงจนกว่าจะคงที่และเฝ้าระวังอาการผู้ป่วยอย่างใกล้ชิด
      - จัดท่าผู้ป่วยท่านั่งศีรษะสูง
  - - - จัดท่านั่งศีรษะสูง
        
        ดูดเสมหะในปากและในท่อช่วยหายใจให้โล่ง
        
        แกะพลาสเตอร์ที่ยึดท่อช่วยหายใจ
        
        เอาลมในกระเปาะท่อช่วยหายใจออกให้หมดโดยใช้ syringe
        
        ให้ผู้ป่วยกลั้นหายใจ ค่อยๆดึงท่อช่วยหายใจออกและให้ผู้ป่วยไอขับเสมหะออกมา ดูดเสมหะอีกครั้ง
        
        ให้ O2 mask with collugate 10 ลิตร/นาที เป็นเวลา 2 ชั่วโมง
        
        วัดสัญญาณชีพทุก 15 นาที ทุก 30 นาทีและทุก 1 ชั่วโมงจนกว่าจะคงที่
        
        เฝ้าระวังอาการของผู้ป่วยอย่างใกล้ชิด
    - - แพทย์พิจารณาให้ถอดท่อช่วยหายใจได้ (extubation)
        
        สามารถหายใจผ่าน T piece 10ลิตร/นาที เกิน 2 ชั่วโมง
        
        สามารถไอขับเสมหะออกมาได้แรงพ้นท่อช่วยหายใจ
        
        รู้สึกตัวดีหรือ GCS>10 คะแนน
        
        ประเมิน cuff leak test ผ่าน
- - - - วิธีการสอดใส่สายยางเข้าไปในเส้นเลือดแดง (arterial line; A-line) และนำมาต่อกับเครื่องวัด(manometer) เป็นการวัดความดันของหลอดเลือดแดงโดยตรง วิธีนี้มีความเชื่อถือได้มากและมีค่าใกล้เคียงกับความดันเฉลี่ยในหลอดเลือดแดงใหญ่ (mean aortic pressure; MAP:) ค่าปกติ MAP = 70-100 mmHg. (ซึ่ง MAP จะต้องมากกว่า 60 mmHg. จึงจะทำให้อวัยวะสำคัญในร่างกายมีการกำซาบของเนื้อเยื่อดี) ในภาวะวิกฤต intra-arterial pressure อาจมากกว่าค่าที่วัดได้ถึง 10-30 mmHg เนื่องจาก severe vasoconstriction และ low stroke volume
    - - แรงดันเลือดของหัวใจห้องบนขวา (right atrium pressure) เพื่อประเมินระดับของปริมาณน้ำและเลือดในร่างกาย เป็นความดันของ right atrium โดยการวัดจาก Superior Vena Cava (SVC) เพราะไม่มีลิ้นกั้น ดังนั้นการวัด CVPจึงบอกถึงค่า preload ของ right ventricle (RV) ที่สำคัญในการแปลค่า CVP จะต้องดูอาการและอาการแสดงอื่นร่วมด้วย เช่น blood pressure, heart rate, urine output, urine specificgravity,intake/output, conscious, อาการหอบเหนื่อย ความตึงตัว ความอุ่น
      - ข้อบ่งชี้ในการติดตามค่า CVP มีดังนี
        
        ในผู้ป่วยที่สูญเสียเลือดจากอุบัติเหตุหรือจากการผ่าตัด ภาวะ shock และกรณีอื่นที่ทำให้ปริมาณเลือด และน้ำในร่างกายลดลง
        
        ในผู้ป่วยที่มีภาวะน้ำเกิน
        
        ในกรณีที่ต้องการประเมินการทำงานของหัวใจและหลอดเลือด
      - ตำแหน่งเส้นเลือดที่ใช้สำหรับ monitor CVP (central venous catheter; CVC) รวมทั้ง Pic line นเพื่อสอดใส่ทางหลอดเลือดดำโดยให้ปลายสายอยู่ตำแหน่งของ Superior vena cava (SVC) แพทย์จะเป็นผู้พิจารณาตำแหน่งที่ใช้สอดใส่ โดยตำแหน่งที่แทงบ่อย มี 3 ตำแหน่ง ได้แก่ subclavian vein เป็นตำแหน่งเหมาะสมที่สุด รองลงมาคือ internal jugular vein และตำแหน่ง Femoral vein
      - การแปลงค่า CVP
        
        ค่า CVP ปกติอาจอยู่ในช่วง 6-12 cmH2O (2-12 mmHg)
        
        ใช้ pressure transducer ซึ่งจะมีหน่วยเป็นมิลลิเมตรปรอท (millimeters of mercury; mmHg)
        
        ใช้ water manometer หรือใช้ไม้บรรทัดที่มีสายยาง (extension tube)
        
        (centimeters of water; cmH2O) คือ 1 cmH2O=1.36 mmHg
      - 2 แสดงสาเหตุการเปลี่ยนแปลงของค่า CVP
        
        ค่า CVP สูง
        
        Cardiac tamponade
        
        Constrictive pericarditis
        
        Pulmonary hypertension
        
        Chronic left ventricular failure
        
        Elevated vascular volume
        
        Depressed cardiac function
        
        ค่า CVP ต่ำ
        
        Reduced vascular volume
        
        Decreased mean systemic pressure (e.g., as in late shock state)
        
        Venodilation (drug induced)
      - การพยาบาลผู้ป่วยที่มีสายสวนหลอดเลือดดำส่วนกลาง (Central venous pressures; CVP)
        
        ป้องกันการติดเชื้อในกระแสเลือดจากการใส่สายสวนหลอดเลือดดำส่วนกลาง
        
        ป้องกันการอุดตันของสายสวน
        
        ป้องกันการเลื่อนหลุดของสายสวน ควรระมัดระวังสายขณะเคลื่อนย้ายและขณะทำแผล ดูแลไม่ให้เกิดการดึงรั้ง และตรวจสอบผ้าปิดแผลติดกับผิวหนังให้แน่น
        
        การป้องกันฟองอากาศเข้าหลอดเลือดโดยดูแลให้เป็นระบบปิด ป้องกันการเลื่อนหลุดของสาย
        
        ความแม่นยำของการเปรียบเทียบค่า
  - - - ในผู้ป่วยที่มีการไหลเวียนลดลง หรือความดันโลหิตต่ำ เช่น ในภาวะช็อก ผู้ป่วยประสบอุบัติเหตุขั้นรุนแรงหลายระบบ
      - ผู้ป่วยได้รับการผ่าตัดซึ่งอาจเสียเลือดได้มาก เช่น ผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือด ผ่าตัดสมอง
      - ในรายที่จำเป็นต้องการตรวจ arterial blood gas หรือส่งเลือดตรวจทางห้องปฏิบัติการบ่อย ๆ
      - ผู้ป่วยที่ใช้ inotropic drugs และ vasoactive drug
      - ผู้ป่วยที่วัดความดันโลหิตยาก เช่น ผู้ป่วยถูกไฟไหม้
    - - ได้แก่ Redial artery (นิยมมากที่สุดเนื่องจากอยู่ตื้น สามารถแทงได้
        ง่าย) Brachial artery, Femoral artery และ Dorsalis pedis
- - - - การนำไปใช้
        Heart failure
      - หัวใจเต้นผิดจังหวะแบบ atrial fibrillation (AF), atrial flutter และ supraventricularTachycardia (SVT)
    - - การนำไปใช้
        
        1.ใช้เป็น first line drug ในภาวะ Stable narrow complex tachycardia (reentry SVT)
        
        2.ภาวะ regular monomorphic wide complex tachycardia
      - ผลข้างเคียง
        
        อาการหน้าแดง (flushing) เหนื่อยและแน่นหน้าอก อาการไม่รุนแรงและมักจะหายไป
        
        การพยาบาล
        
        เป็นยาที่ออกฤทธิ์ได้เร็ว (10 วินาที) และหมดฤทธิ์เร็ว จึงต้องฉีดเร็วๆ บริเวณ upper extremitiesและ flush NSS ตาม 20 ml ด้วยวิธี double syringe technique
  - - - ขนาดยา
        
        ขนาดต่ำ (0.5-3 mcg/kg/min)
        
        การนำไปใช้ ใช้ในผู้ป่วยที่ปัสสาวะออกน้อย เพื่อเพิ่มการไหลเวียนเลือดที่ไต (renal blood flow)และสมอง
        
        ขนาดปานกลาง (3-10 mcg/kg/min)
        
        การนำไปใช้
        
        เพิ่มการบีบตัวของหัวใจ เพิ่ม Cardiac out put
        
        ขนาดสูง (10-20 mcg/kg/min)
        
        การนำไปใช้
        
        เพิ่มความดันโลหิตและอัตราการเต้นของหัวใจใช้รักษาผู้ป่วยที่
        มีภาวะ shock จากการติดเชื้อในกระแสเลือด
      - ผลข้างเคียง
        
        การรั่วของยาออกนอกหลอดเลือดทำให้เนื้อเยื่อตายได้
        
        ผลข้างเคียงเกิดจากการกระตุ้นระบบประสาท sympathetic ได้แก่ คลื่นไส้ อาเจียน หัวใจเต้นเร็วเจ็บหน้าอก หัวใจเต้นผิดจังหวะ ปวดศีรษะ
    - - การนำไปใช้เพิ่ม cardiac output ในผู้ป่วยหัวใจวาย หรือ cardiogenic shock
      - ผลข้างเคียง
        
        1.ยาอาจทำให้เกิดความดันโลหิตสูงหัวใจเต้นเร็วและเต้นผิดจังหวะได้
        
        2.การรั่วของยาออกนอกหลอดเลือดทำให้เนื้อเยื่อตายได้
  - - - การนำไปใช้ใช้แก้ไขภาวะหัวใจเต้นช้าผิดปกติและ AV block
      - ผลข้างเคียง ทำให้เกิดอาการหัวใจเต้นเร็ว (tachycardia) และในกรณีที่มี acute myocardialinfarction อาจทำให้เกิดภาวะ ischemia มากขึ้น
      - การพยาบาล
        
        ควรระวังการให้ขนาดที่ต่ำกว่า 0.5 mg อาจเกิดการตอบสนองชนิดหัวใจเต้นช้าลงไปอีกได้( paradoxical bradycardia)
  - - - การนำไปใช้
        
        ใช้เป็นยาตัวแรกในการทำ CPR ทั้งในภาวะ systole/PEA และ VF/pulseless VT
        
        ใช้ในภาวะ symptomatic bradycardia ที่ไม่ตอบสนองต่อการให้ atropine
        
        Cardiac arrest
      - การพยาบาล
        
        1.ประเมินสัญญาณชีพ โดยเฉพาะความดันโลหิต อัตราการเต้นของหัวใจ ทุก 15 นาทีติดต่อกัน 2ครั้ง เมื่อเริ่มให้ยา
        
        2.ปรับเพิ่ม/ลดขนาดยา เมื่อ BP< 90/60 หรือ >140/90 mmHg หรือ HR>120 ครั้ง/นาที หรือตามแผนการรักษา
    - - การนำไปใช้
        
        ยารักษาหัวใจห้องบนเต้นผิดจังหวะชนิด Atrial fibrillation และ Atrial flutter
      - หัวใจห้องล่างเต้นผิดจังหวะชนิด Ventricular fibrillation (VF) และ Ventricular tachycardia(VT)
      - การพยาบาล
        
        ประเมินสัญญาณชีพ โดยเฉพาะความดันโลหิต อัตราการเต้นของหัวใจและ monitor EKG ทุก 15นาที3 ครั้ง หลัง loading dose รายงานแพทย์เมื่อ BP < 90/60 mmHg, HR < 60 BPM
  - - - การนำไปใช้ ในผู้ป่วยที่มีภาวะ Hypertensive crisis
      - ผลข้างเคียง
        
        ปวดศีรษะ เวียนศีรษะ หน้าแดง
        
        ใจสั่น หัวใจเต้นช้า ความดันโลหิตต่ำ
        
        การรั่วออกของยาออกนอกเสนเลือด เพราะอาจทําใหหลอดเลือดอักเสบ
      - การพยาบาล
        
        1.ประเมินสัญญาณชีพ โดยเฉพาะความดันโลหิต อัตราการเต้นของหัวใจและ monitor ECG อาการข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้น ทุก 0.5 -1 ชั่วโมง
        
        2.กรณี Emergency ให้ยาทาง IV bolus ติดตามทุก 5 นาที จน BP, HR ได้ระดับที่ต้องการ จากนั้นติดตามทุก 15 นาที
        
        3.กรณีให้ IV drip ติดตามทุก 15 นาที ในชั่วโมงแรก จากนั้น ทุก 1 ชั่วโมงขณะให้ยา
        
        4.รายงานแพทย์ทันทีถ้า BP < 90/60 mmHg หรือ HR< 60 ครั้ง/นาทีหรือ HR > 120 ครั้ง/นาท
    - - การนำไปใช้ ใช้ในการลดความดันโลหิตในผู้ป่วย hypertensive emergency , ลด afterload ในภาวะหัวใจวายเฉียบพลัน
        
        ผลข้างเคียง กิดพิษจาก cyanide มักพบในผู้ป่วยที่ได้รับยาในขนาดสูง (10-15 mcg/kg/min) นานมากกว่า 1 โดยผู้ป่วยจะมีความรู้สึกตัวลดลงและมีภาวะความเป็นกรดในเลือดสูงขึ้น
    - - การนำไปใช้ Acute coronary syndrome, Chest pain (angina pectoris),Heart failure โดยช่วยในการลด preload
      - ผลข้างเคียง Hypotension, Tachycardia, Flushing, headache
      - การพยาบาล
        
        1.ประเมินสัญญาณชีพ โดยเฉพาะความดันโลหิต ยามีผลทำให้ความดันโลหิตต่ำ
        
        2.monitor EKG ยาทำให้เกิดหัวใจเต้นเร็ว (Tachycardia)