Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลเด็กที่มีปัญหาระบบทางเดินหายใจ, นางสาวกนกภรณ์ สุวรรณมาลี 36/1…

- - - - มีการตีบแคบของหลอดลมบริเวณกล่องเสียง
      - มีลักษณะคล้ายเสียงคราง สูง
      - พบบ่อยในเด็กที่เป็น croup
        
        acute laryngitis
        
        laryngotracheitis
        
        laryngotracchebronchitis
    - - เป็นเสียงแตกกระจายเป็นช่วงๆ
      - เกิดจากลมที่ผ่านท่อทางเดินหายใจที่มีน้ำเหลือเสมหะ
      - พบในภาวะ pneumania
    - - เกิดจากการไหลวนของอากาศผ่านเข้าไปในทางเดินหายใจที่ตีบแคบ
      - เกิดจากเสมหะอุดตันหรือเยื่อบุทางเดินหายใจบวม หลอดลมบีบเกร็งจากภาวะภูมแพ้
    - - เสียงหวีดความถี่สูง ได้ยินชััดช่วงหายใจออก
      - เกิดจากหลอดลมเล็กๆหรือหลอดลมฝอยบีบเกร็ง
      - พบในผู้ป่วยโรคหอบหืด ภาวะหลอดลมมีความใจในการตีบตัวมากกว่าปกติ
  - - - กลไกทางธรรมชาติในการขจัดสิ่งแปลกปลอม
        
        การสร้างมูก (mucous)
        
        การพัดโบกของ cilia
        
        กลไกการไอ cough reflex
    - - เมื่อมีการติดเชื้อ mucus gland จะหลั่ง mucous เพิ่มมากขึ้น ทำให้มีเสมหะมาก
      - มีการทำลายเซลล์เยื่อบุหลอดลมและทำลาย cilia ทำให้ cilia ลดลง และทำให้เสมหะไม่ถูกพัดออกจากทางเดินหายใจ เกิดการคั่งค้าง
      - อากาศเย็นการพัดโบกของ cilia จะไม่มีประสิทธภาพ
      - การไออย่างมีประสิทธิภาพจะช่วยไม่ให้มีเสมหะค้างในหลอดลม
    - - เสมหะเหนียว
        
        มูกคล้ายแป้งเปียก ติดกันเป็นก้อน หนืดมาก ขับออกมายาก ต้องประเมินว่าผู้ป่วยได้รับน้ำเพียงพอหรือไม่
      - เสมหะไม่เหนียว
        
        เมือกเหลว หนืดน้อย ขับออกมาได้ง่าย
- - - - ฝาปิดกล่องเสียง acute epiglottitis
      - กล่องเสียง acute laryngitis
      - กล่องเสียง หลอดลมใหญ่และหลอดลมฝอยในปอด laryngotracheobronchitis
      - การติดเชื้อ
        
        ไวัรส
        
        แบคทีเรีย
        
        ็H.influenzae, S.pneumonia gr.A Streptococus
    - - inspiratory stridor หสยใจเข้ามีเสียงฮืด
      - ไอเสียงก้อง barking cough
      - ไข้ เจ็บคอ หายใจลำบาก
      - อาการน้ำลายไหล
      - ไม่ตอบสนองต่อการพ่อนยาทั่วไป
      - ส่วนใหญ่จะพ่น adrenaline ต้องใส่ endotracheal tube
  - - - การติดเชื้อ แบคทีเรีย ไวรัส
        
        Beta Hemolytic Streptococcus gr.A
    - - ไข้ ปวดศรีษะ ไอ เจ็บคอ
      - ในรายที่มีตุ่มใสหรือแผลตื้นที่คอหอย หรือเพดานปาก สาเหตุจะเกิดจาก Coxsackie virus เรียกว่า Herpangina คำแนะนำที่สำคัญคือ ให้กินยา Antibiotic ให้ครบ 10 วัน เพื่อป้องกัน ไข้รูห์มาติด และหัวใจรูห์มาติดหรือกรวยไตอักเสบเฉียบพลัน AGN
    - - จะผ่าตัดเมื่อมีข้อบ่งชี้ในเรื่องการติดเชื้อเรื้อรังหรือเป็นๆหายๆ
      - ไข้ เจ็บคอ กลืนลำบาก เป็นเรื้อรังรบกวนคุณภาพชีวิต
      - มีการอุดกั้นทางเดินกายใจส่วนบน การนอนกรน หรือภาวะหยุดหายใจขณะหลับ
      - สงสัยว่าเป็นมะเร็งต่อมทอลซิล
      - การดูแลหลังผ่าตัด
        
        ให้เด็กนอนตะแครงไปด้านใดด้านหนึ่งเพื่อระบายเสมหะ
        
        สังเกตอาการและการเปลี่ยนแปลงอย่างใกล้ชิด
        
        เมื่อหายดี ให้อมน้ำแข็งก้อนเล็กๆ
      - หลังผ่าตัด
        
        สามารถกลับบ้านได้ภายใน 24-48 ชม. หากได้รับอาหารอย่างเพียงพอ ไม่มีภาวะแทรกซ้อน อาจทำให้น้ำหลักลดจากการกลืนลำบาก
        
        อาจมีไข้ บวม เสียงเปลี่ยน มักหายไปใน 1 สัปดาห์
        
        หลังผ่าตัด 1-2 วันแรก ผนังในคออาจจะบวมมาก ทำให้หายใจไม่สะดวก ควรนอนศรีษะสูง อมน้ำแข็ง
        
        หลีกเลียงการออกแรงมากหลังผ่าตัด 48 ชม.แรก
        
        ควรอมน้ำแข็งหรือประคบ ควรทำ 10 นาทีแล้วเอาออก แล้วทำใหม่ สลับเรื่อยๆ
        
        รับประทานอาหารอ่อน แผลจะหาย 2-4 สัปดาห์
  - - - เกิดการติดเชื้อไวรัส แบคทีเรีย เชื้อรา
    - - การติดเชื้อ ทำให้เกิดการบวมของเยื่อบุในโพรงอากาศและส่งผลทำให้เกิดภาวะอุดตันช่ิงรับายของโพรงอากาศข้างจมูก ทำให้เกิดการคั่งของสารคัดหลั่ง
      - ทำให้ความดันโพรงอากาศเป็นลบ เมื่อจาม สูดหรือสั่งน้ำมูกจะทำให้เชื้อแบคทีเรียที่บริเวณ nasopharynx เข้าไปในโพรงอากาศข้างจมูกได้ง่าย
      - ทำให้การทำงานของ cilia ผิดปกติ มีสารคัดหลั่งออกมามาก
    - - Chronic sinusitis อาการต่อเนื่องเกิน 12 สัปดาห์
      - มีไข้สูงกว่า 39 ปวดศรีษะ ปวดเมื่อยตามตัว มีน้ำมูก ไอ ในรายที่ติดเชื้อแบคทีเรีย จะนานมากกว่า 10 วันมีอาการรุนแรง หายใจมีกลิ่น ปวดบริเวณหน้าผากและหัวคิ้ว
      - Acute sinusitis ระยะของโรคไม่เกิน 12 สัปดาห์
    - - X-ray paranasal sinus ทำในเด็กที่อายุเกิน 6 ปี
      - CT scan
      - ตรวจโดยการส่องไฟผ่าน Transilumination จะพบว่าไซนัสที่มีการอักเสบจะมัว
    - - การทำความสะอาดโพรงจมูก ลดจำนวนเชื้อโรค
      - ล้างจมูกก่อนให้ยาพ่น ทำให้ยามีประสิทธิภาพมากขึ้น
      - ล้างด้วย 0.9% NSS
    - - ให้ยา antibiotic
      - ให้ยาแก้ปวด ลดไข้
      - ให้ยาแก้แพ้ ใช้เฉพาะรายที่เรื่อรังจากภูมิแพ้ ไม่ใช้ในผู้ป่วยเฉียบพลันจะทำให้ไซนัสแห้ง
      - ให้ยา Steroid เพื่อลดอาการบวม
  - - - ทำให้หลอดลมหดเกร็ง
      - หลอดลมตีบแคบลง เยื่อบุภายในหลอดลมบวมขึ้น
      - สร้างเมือกเหนียงจำนวนมาก ทำให้ช่องทางเดินอากาศแคบลง
    - - อาการคล้ายหวัด ถ้าไอมากขึ้นจะมีเสียงหวีด ถ้าร่างกายขาดออกซเจนมาก จะปากเขียว ใจสั่น
      - การเกร็งของหลอดลมจะเกิดขึ้นไม่มากนัก ผู้ป่วยจะมีอาการไม่มาก แต่เป็นเรื่อยๆ
      - เด็กบางคนไออย่างเดียว มักมีอาเจียนร่วมด้วย การไอจะดีขึ้นหลังอาเจียนเสมหะเหนียวๆออกมา
    - - เล็กน้อย
        
        ไอ มีเสียงหวีด ทำทุกอย่างตามปกติ
      - ปานกลาง
        
        ตื่นกลางคืนบ่อยๆ มักไอมีเสียงหวีด
      - รุนแรง
        
        กระสับกระสายนอนไม่ได้ เหนื่อยหอบ ริมฝีปากเขียว
    - - หลีกเลี่ยงสิ่งกระตุ้น
        
        บุหรี่,ไรฝุ่น,ขนสัตว์,การออกกำลังกาย,อากาศเย็น
      - ยา
        
        ยาขยายหลอดลม พ่นและรับประทาน
        
        ยาพ่นกลุ่ม corticosteroids ต้องบ้วนปากหลังให้ยาทุกครั้งป้องกันเชื้อรา
        
        ยาลดการบวมการอักเสบของหลอดลม
- - - - เชื้อไวรัสทำลายเนื้อเยื่อของหลอดลมฝอยทำให้ บวม อักเสบ มีการคั่งของเสมหะ เกิด Atelectasis
    - - เริ่มจากไข้หวัดเล็กน้อย ต่อมาเริ่มไอเป็นชุด หายใจเร็ว หอบ ปีกจมูกบาน
    - - ตามอาการ ให้ยาลดไข้ ยาปฏิชีวนะ ยาขยายหลอดลม
      - ดูแลให้ได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
      - ดูแลปัญหาการติดเชื้อ
  - - - สำลักสิ่งแปลกปลอม ติดเชื้อ แบคทีเรีย ไวรัส
      - อาการ
        
        ไข้ ไอ หอบ ซึม
      - เกณฑ์ใช้ตัดสิน
        
        1-5 ปีหายใจมากกว่า 40 ครั้ง/นาที
        
        2เดือนถึง1ปี หายใจมากกว่า 50 ครั้ง/นาที
        
        แรกเกิด หายใจถี่ 60 ครั้ง/นาที
      - การรักษา
        
        ดูแลให้ได้รับน้ำอย่างเพียงพอ
        
        ดูแลเรื่องไข้
        
        ดูแลเรื่องการได้รับออกซิเจน
    - - ทำ Postural drainage ช่วยให้เสมหะเลื่อนขึ้นมาถึงปลายสาย
      - จัดให้ผู้ป่วยนอนศรีษะสูง
      - เคาะปอดในรายที่เสมหะอยู่ลึก ป้องกันปอดแฟบ
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
      - สอนการไอ กระตุ้นให้ดื่มน้ำ
      - ดูแลการอุดกั้นทางเดินหายใจ
  - - - ท่าผู้ป่วย
        
        จัดให้ส่วนของปอดที่ต้องการระบายอยู่เหนือหลอดลมและปาก
      - การเคาะ
        
        ใช้อุ้งทือทำมือคุม cupped hand เคาะทรวงอกส่วนที่ได้รับการจัดท่า
        
        ใช้ผ้ารองบนส่วนที่จะเคาะ 1 นาที
        
        เมื่อผู้ป่วยไอควรหยุดเคาะ ให้ใช้การสั่นสะเทือน
        
        เคาะก่อนทานอาหารหรือท้องว่าง หรือหลังรับประทานอาหาร 2 ชั่วโมง
      - การสั่นสะเทือน
        
        ใช้มือวางราบ เกร็งกล้านเนื้อต้นแขน หัวไหล่จังหวะการหายใจเข้าเต็มที่และกำลังหายใจออก
      - สอนการไออย่างมีประสิทธิภาพ
        
        หายใจเข้าเต็มที่ช้าๆแล้วกลั้นไว้ และไอออกมาเร็วและแรง