Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บทที่ 7 การบริหารคุณภาพทางการพยาบาล นางสาวศรินญา เมฆฉาย (603101091) -…
บทที่ 7 การบริหารคุณภาพทางการพยาบาล
นางสาวศรินญา เมฆฉาย (603101091)
แนวคิดการพัฒนาคุณภาพที่สำคัญ
แนวคิดการพัฒนาคุณภาพของเดมมิ่ง(Deming)
การวางแผน(Plan) การปฏิบัติ(Do) การตรวจสอบ(Check) และการปฏิบัติจริง(Act) หรือที่เรียกย่อว่า PDCA หรือ วงจรเดมมิ่ง(PDCA Deming cycle) มาใช้ในการพัฒนาคุณภาพ
แนวคิดการพัฒนาคุณภาพของจูแรน (Juran)
“คุณภาพมิใช่อุบัติเหตุ แต่เกิดจากการวางแผนอย่างระมัดระวัง” จูแรน ใช้กระบวนการ ๓ ขั้นตอนในการพัฒนาคุณภาพ
การพัฒนาคุณภาพตามแนวคิดของครอสบี (Crosby)
๑) คุณภาพ หมายถึง การทำตามมาตรฐาน ไม่ใช่ความโก้เก๋
๒) ไม่มีปัญหาอะไรสำคัญเท่ากับปัญหาคุณภาพ
๓) ทำได้ถูกกว่าเสมอ ถ้าหากทำให้ถูกตั้งแต่แรก
๔) ตัวชี้วัดผลงาน คือ ต้นทุนคุณภาพ และ
๕) มาตรฐานของผลงาน
แนวคิดการพัฒนาคุณภาพที่ยั่งยืน (Continuous quality improvement ,CQI)
๑) เน้นการตอบสนองต่อผู้รับผลงานเป็นสําคัญ
๒) เป็นการปรับปรุงวิธีการทํางานจากงานประจํา และสุดท้าย
๓) เป็นกระบวนการแก้ปัญหาโดยใช้ข้อมูล/การคิดสร้างสรรค์และการ มีส่วนร่วมของผู้ที่เกี่ยวข้อง
การประกันคุณภาพทางการพยาบาล(Nursing Quality assurance) และมาตรฐานทางการพยาบาล(Nursing standard)
ลักษณะต่างๆของวิชาชีพการพยาบาลที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้เกิดความมั่นคงและเกิดการปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยหรือผู้รับบริการอย่างดีเลิศ
แนวคิดการประกันคุณภาพในยุคเดิม
๑.๑ พัฒนามาตรฐาน โดยกำหนดนโยบายและวิธีปฏิบัติขึ้นในหน่วยงานที่รับผิดชอบหรือเรียกว่า nursing procedure เพื่อให้พยาบาลปฏิบัติการพยาบาลที่เหมือนกัน
๑.๒ มีการตรวจสอบรวบรวมข้อมูล โดยผู้บริหารการพยาบาลนิเทศงาน เช่น การให้ยาผิด
๑.๓ รายงานผลการตรวจสอบ เมื่อมีเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดปัญหาและมีการประชุมเพื่อหาแนวทางแก้ไขปัญหาต่อไป
ปัจจุบันระบบการประกันคุณภาพ
๑. การประกันคุณภาพภายใน(Internal quality assurance) หมายถึงกิจกรรมการควบคุมคุณภาพในฝ่ายบริการพยาบาลโดยมีการกำหนดของฝ่ายบริการการพยาบาล
๒.การประกันคุณภาพภายนอก (External quality assurance) หมายถึง การดำเนินการตามระบบการควบคุมคุณภาพภายในรวมทั้งการตรวจสอบและประเมินผลทั้งหมดโดยหน่วยงานภายนอก
องค์ประกอบของระบบการประกันคุณภาพการพยาบาล
๑) การกำหนดมาตรฐานการพยาบาล(Nursing standard)
๒) การตรวจสอบคุณภาพการพยาบาล(Nursing Audit)
๓) การพัฒนาคุณภาพหรือการปรับปรุงคุณภาพ(Quality improvement)
มาตรฐานการพยาบาล(Nursing standard)
ข้อความที่อธิบายแนวทางการปฏิบัติหรือวิธีดำเนินการที่ครอบคลุมขอบเขตของการพยาบาลถือเป็นข้อกำหนดให้มีการปฏิบัติเพื่อให้เกิดผลดีต่อการดูแลหรือการให้บริการแก่ผู้รับบริการทั้งในส่วนบุคล ครอบครัว และชุมชนตลอดทั้งข้อความนั้นต้องเที่ยงตรง ชัดแจ้ง สามารถนำไปปฏิบัติได้
ระดับของมาตรฐานการพยาบาล
๑. มาตรฐานการปฏิบัติการพยาบาล(Standards of nursing practice) หมายถึง มาตรฐานวิชาชีพที่ใช้ในการปฏิบัติการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยโรคต่าง ๆ
๒. มาตรฐานการดูแล(Standard of care)หมายถึง มาตรฐานการพยาบาลที่เน้นที่ตัวผู้ใช้บริการ โดยมองผลลัพธ์ที่ผู้ใช้บริการคาดหวังว่าจะได้รับ
๓. มาตรฐานการปฏิบัติตามวิชาชีพ(Standard of professional performance) หมายถึงมาตรฐานที่องค์กรวิชาชีพสร้างขึ้นโดยเน้นที่ผู้ให้บริการ
มาตรฐานการพยาบาล (Nursing Standards) ประกอบด้วย ๓ หมวด
๑.มาตรฐานเชิงโครงสร้าง หมวดที่ ๑ การบริหารองค์กรพยาบาล (Nursing Organization)
๒.มาตรฐานเชิงกระบวนการ หมวดที่ ๒ การปฏิบัติการพยาบาล (Nursing practices)
๓.มาตรฐานเชิงผลลัพธ์ หมวดที่ ๓ ผลลัพธ์การพยาบาล (Nursing Outcome)
การตรวจสอบคุณภาพการพยาบาล(Nursing audit)
๑) การตรวจสอบคุณภาพด้านโครงสร้าง เป็นการประเมินคุณภาพในการจัดระบบงาน
๒) การตรวจสอบคุณภาพด้านกระบวนการ วัดคุณภาพการพยาบาลจากกิจกรรมการพยาบาล
๓) การตรวจสอบคุณภาพด้านผลลัพธ์โดยเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐานผลลัพธ์ทางการพยาบาล
ระบบการบริหารคุณภาพ
Hospital Accreditation คือ กลไกกระตุ้นให้เกิดการพัฒนาคุณภาพระบบงานทั้งโรงพยาบาลอย่างมีทิศทาง ร่วมกับการเรียนรู้แลกเปลี่ยนกับที่ปรึกษาและการรับรองโดยองค์กรภายนอกการรับรองเป็นเพียงส่วนเดียวและส่วนสุดท้ายของกระบวนการ
ระบบมาตรฐาน(ISO)
ISO ย่อมาจาก (International Organization for Standardization) คือ องค์การระหว่างประเทศว่าด้วยการมาตรฐาน เป็นองค์กรที่ออกมาตรฐานต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจ และอุตสาหกรรม
• ISO ๙๐๐๐ คือการจัดระบบการบริหารเพื่อประกันคุณภาพ ที่สามารถตรวจสอบได้ โดยผ่านระบบเอกสาร
• ISO ๙๐๐๑ เป็นมาตรฐานระบบคุณภาพ ซึ่งกำกับดูแลทั้งการออกแบบ และพัฒนาการผลิต การติดตั้ง และการบริการ
• ISO ๙๐๐๒ มาตรฐานระบบคุณภาพ ซึ่งกำกับดูแลเฉพาะการผลิต การติดตั้ง และการบริการ
• ISO ๙๐๐๓ เป็นมาตรฐานระบบคุณภาพ ซึ่งกำกับดูแลเรื่องการตรวจ และการทดสอบขั้นสุดท้าย
• ISO ๙๐๐๔ เป็นแนวทางในการบริหารงานคุณภาพ เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด โดยเป็นข้อแนะนำ ในการจัดการในระบบคุณภาพ ซึ่งจะมีการกำหนดย่อย ในแต่ละประเภทธุรกิจ
• ISO ๑๔๐๐๐ เป็นระบบมาตรฐานระบบการจัดการสิ่งแวดล้อม มุ่งเน้นให้องค์กรมีการพัฒนาปรับปรุงสิ่งแวดล้อม อย่างต่อเนื่อง
• ISO ๑๘๐๐๐ มาตรฐานระบบการจัดการ อาชีวอนามัยและความปลอดภัย
• ISO ๒๖๐๐๐ สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางการดำเนินการเกี่ยวกับความรับผิดชอบต่อสังคม
การบริหารความเสี่ยง(Risk Management: RM)
การบริหารจัดการที่วางแผนสำหรับมองไปข้างหน้าและมีกิจกรรมเพื่อป้องกันความล้มเหลวที่เกิดขึ้น
ประโยชน์ของการบริหารความเสี่ยง
๑. ได้ปรับปรุงกระบวนการตัดสินใจ
๒. ได้ปรับปรุงกระบวนการปฏิบัติงานทั้งภายในองค์กรและกับภายนอกองค์กร
๓. ได้ปรับปรุงระบบการสื่อสารและการแบ่งปันความรู้ในองค์กร
๔. มีระบบรายงานการบริหารความเสี่ยงและการควบคุมทั้งภายในองค์กรและการนำเสนอสู่ภายนอก
๕. มีการจัดสรรทรัพยากรไปบริหารความเสี่ยงในจุดที่ถูกต้อง
การจำแนกประเภทความเสี่ยงภายในโรงพยาบาล
๑. ความเสี่ยงทั่วไป(Non Clinical Risk) หมายถึง ความเสี่ยงหรือโอกาสที่จะประสบกับความสูญเสียหรือสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการดูแลรักษาผู้ป่วย
ระดับ ๐ หมายถึง ยังไม่เกิดเหตุการณ์ความเสี่ยงแต่มีโอกาสที่จะก่อให้เกิดความเสียหายได้ หรือเกิดเหตุการณ์แล้วแต่บุคคลหรือสิ่งของไม่ได้รับความเสียหาย
ระดับ ๑ หมายถึง เกิดอุบัติการณ์ขึ้นแล้ว กระทบถึงบุคคลหรือสิ่งของ ซึ่งทำให้ได้รับอันตรายหรือเกิดความเสียหายเล็กน้อย ไม่ต้องรักษา ซ่อมแซม หรือชดเชย
ระดับ ๒ หมายถึง เกิดอุบัติการณ์ขึ้นแล้ว กระทบถึงบุคคลหรือสิ่งของซึ่งทำให้ได้รับอันตรายหรือเกิดความเสียหายปานกลาง ต้องได้รับการรักษา ซ่อมแซมหรือชดเชยชั่วคราว สามารถจัดการได้โดยหัวหน้างาน
ระดับ ๓ หมายถึง เกิดอุบัติการณ์ขึ้นแล้ว กระทบถึงบุคคลหรือสิ่งของซึ่งทำให้ได้รับอันตราย
๒. ความเสี่ยงทางคลินิก(Common Clinical Risk) หมายถึง เหตุการณ์หรือการดูแลรักษาที่อาจเกิดอันตรายหรือเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์กับผู้ป่วยทั่วไป
ระดับ A : เหตุการณ์ที่อาจจะก่อให้เกิดความเสี่ยงหรือความเสียหายได้ (ยังไม่เกิด)
ระดับ B : เกิดอุบัติการณ์ความเสี่ยงแล้ว แต่ยังไม่ถึงผู้รับบริการ
ระดับ C : เกิดอุบัติการณ์ความเสี่ยงแล้ว ถึงผู้รับบริการแล้ว แต่ไม่เป็นอันตรายไม่ได้รับความเสียหายหรือสูญเสีย ไม่จำเป็นต้องรักษาดูแล
ระดับ D : เกิดอุบัติการณ์ความเสี่ยงแล้ว ถึงผู้รับบริการแล้วได้รับความเสียหายแต่ไม่เป็นอันตรายแต่จำเป็นต้องมีการเฝ้าระวังให้มั่นใจว่าปลอดภัย
ระดับ E : เกิดอุบัติการณ์ความเสี่ยงแล้ว ถึงผู้รับบริการ ได้รับอันตราย หรือเสียหายชั่วคราว จำเป็นต้องดูแลรักษา แต่สามารถจัดการได้ในสถานการณ์นั้นๆ
ระดับ F : เกิดอุบัติการณ์ความเสี่ยงแล้ว ถึงผู้รับบริการ และส่งผลให้ได้รับอันตรายหรือเสียหายชั่วคราว จำเป็นต้องดูแลรักษานานขึ้น นอนโรงพยาบาลนานขึ้น แต่สามารถจัดการได้โดยหัวหน้างาน
ระดับ G : เกิดอุบัติการณ์ความเสี่ยงแล้ว ถึงผู้รับบริการ เป็นผลให้ได้รับอันตราย หรือเสียหายหรือสูญเสียอย่างถาวร ต้องให้ทีมเจรจาไกล่เกลี่ยจัดการ
ระดับ H : เกิดอุบัติการณ์ความเสี่ยงขึ้นแล้ว ถึงผู้รับบริการ เป็นผลให้ต้องทำการช่วยชีวิต ไม่สามารถจัดการได้โดยทีมเจรจาไกล่เกลี่ย หรือมีการฟ้องร้องทางกฎหมาย
ระดับ I : เกิดอุบัติการณ์ความเสี่ยงขึ้นแล้ว ถึงผู้รับบริการ และเป็นผลให้เกิดการเสียชีวิต หรือมีการฟ้องร้องทางกฎหมาย
๓. ความเสี่ยงทางคลินิกเฉพาะโรค(Specific Clinical Risk) หมายถึง ความเสี่ยงใดๆที่เกี่ยว ข้องกับการดูแลรักษาผู้ป่วยและอาจเกิดภาวะไม่พึงประสงค์ หรือเสียชีวิต โดยระบุจำเพาะโรค
ผังก้างปลา (Fish Bone Diagram)
แผนผังอิชิกาว่า (Ishikawa Diagram) เป็นแผนผังที่ใช้แสดงความสัมพันธ์อย่างเป็นระบบระหว่างสาเหตุหลายๆ สาเหตุที่เป็นไปได้ที่ส่งผลกระทบให้เกิดปัญหาหนึ่งปัญหา
วิธีการสร้างแผนผังก้างปลา
๑.กำหนดประโยคปัญหาที่ต้องแก้ไขมาเขียนไว้ที่หัวปลา
๓.เขียนก้างใหญ่ให้ลูกศรวิ่งเข้าสู่กระดูกสันหลัง เพื่อระบุถึงกลุ่มใหญ่ของสาเหตุที่ทำให้เกิดปัญหา
๔.เขียนก้างกลางแยกออกจากก้างใหญ่เพื่อแสดงสาเหตุของก้างใหญ่-เขียนก้างเล็กแยกออกจากก้างกลางเพื่อแสดงสาเหตุของก้างกลาง-เขียนก้างย่อยแยกออกจากก้างเล็กเพื่อแสดงสาเหตุของก้างเล็ก
๕.ระดมสมองหาสาเหตุของปัญหาโดยการตั้งคำถามทำไมๆๆๆๆ ซ้ำๆกัน ๕-๗ ครั้ง ในการเขียนก้างย่อยๆ พร้อมทั้งเขียนข้อความแสดงสาเหตุของปัญหาลงในก้างระดับต่างๆ
๒.เขียนลูกศรชี้ที่หัวปลาแทนกระดูกสันหลังของปลา
หลักการ ๔ M ๑ E
M Man คนงาน หรือพนักงาน หรือบุคลากร
M Machine เครื่องจักรหรืออุปกรณ์อำนวยความสะดวก
M Material วัตถุดิบหรืออะไหล่ อุปกรณ์อื่นๆ ที่ใช้ในกระบวนการ
M Method กระบวนการทำงาน
E Environment อากาศ สถานที่ ความสว่าง และบรรยากาศการทำงาน
เทคนิคการกำหนดหัวข้อปัญหาที่หัวปลา
กำหนดให้ชัดเจนและมีความเป็น ควรกำหนดหัวข้อปัญหาในเชิงลบ