Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 4 การใช้กระบวนการพยาบาลในการดูแลมารดาและทารกที่มีภาวะเสี่ยงและปัญหาส…

- - - - ทารกเมื่อคลอดแล้วไม่มี อาการแสดงของการมีชีวิต ได้แก่
        ไม่มีการหายใจ ไม่มีการเต้นของหัวใจ ไม่มีการเคลื่อนไหว
  - - - ในรายที่มีภาวะเลือดไม่แข็งตัว การใช้ heparin จะได้ผลดี
  - - - 2) ในรายที่ DFIU > 4 wks. ทำให้เกิดภาวะเลือดไม่แข็งตัว พบประมาณ 25 % เนื่องจากการลดลงของไฟบริ โนเจนในเลือด
        
        3) มีโอกาสติดเชื้อในถุงน้ำคร่ำเนื่องจากถุงน้ำคร่ำาแตกก่อนเวลา
        
        4) การหดรัดตัวของมดลูกไม่ดี ท าให้การคลอดยาวนาน รกด้าง และ PPH
- - - - ให้ยายับยั้งการหดรัดตัวของมดลูก ( Tocolytics agent )
      - ถ้าไม่สามารถยับยั้งการหดรัดตัวของมดลูกได้ ก็พิจารณาให้ยาที่ไปกระตุ้นให้ปอดสร้างสาร surfactant เพื่อลดการเกิดภาวะ RDS
      - ดูแลการคลอดและทารกหลังคลอดเพื่อป้องกันภาวะขาดออกซิ เจน
      - อายุครรภ์ต่ำกว่า 24 สัปดาห์ ไม่ยับยั้งการเจ็บครรภ์คลอด และไม่ให้คอร์ติโคสเตียรอยด์
      - อายุครรภ์มากกว่า 34 สัปดาห์ ไม่ยับยั้งการเจ็บครรภ์คลอด
        หรื ออาจยับยั้งการเจ็ บครรภ์คลอด แต่ไม่ให้คอร์ติโคสเตียรอยด์ เพื่อยืดอายุครรภ์ลดภาระของ NICU ให้ยาปฏิชีวนะป้องกัน GBS ในระยะคลอด
      - อายุครรภ์ 24-34 สัปดาห์ แนะน าดังต่อไปนี้
        
        bed rest
        
        ให้ยา nifedipine , terbutaline
        
        ให้ dexamethasone
        *หากต้องมีการคลอดก่อนกำหนดอาจให้ ยาปฎิชีวะเพื่อป้องกันการติดเชื้อในทารกแรกเกิด (GBS)
- - - - ในรายที่มีการติดเชื้อรักษาโดยการให้ยาปฏิชีวนะ กระตุ้นให้เกิดการเจ็บครรภ์และคลอด แต่หากไม่มีอาการเจ็ บครรภ์และถุงน ้าคร่ำแตกหรือรั่วมานานเกิน 18-24 ชั่วโมง C/S
      - ในรายที่ไม่มีการติดเชื้้อ พิจารณาให้การรักษาโดยการคำนึงถึงอายุครรภ์
        
        อายุครรภ์ < 36 สัปดาห์ ให้ชักนำการคลอด
        
        ถ้าอายุครรภ์ประมาณ 34-36 สัปดาห์ ให้รักษาแบบประคับประคอง(expectant management) และชักนำการคลอด
        เพื่อป้องกันการติดเชื้อในโพรงมดลูก
        
        อายุครรภ์ 24-34 สัปดาห์ ให้ คอร์ ติ โคสเตียรอยด์ (corticosteroids) dexamethasone ให้ยาปฏิชีวนะ และให้ยายับยั้งการเจ็บครรภ์คลอด
        
        อายุครรภ์น้อยกว่า 24 สัปดาห์ อาจชักนำให้เกิดการคลอดหรือเฝ้าติดตามอย่างใกล้ชิด
- - - - การยอมรับการตั้งครรภ์
      - การสร้างสัมพันธภาพกับทารกในครรภ์
      - การปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงในตนเอง
      - การปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงด้านสัมพันธภาพกับคู่สมรส
      - การเตรียมการคลอดและการเป็นมารดา
      - การยอมรับบทบาทการเป็นมารดา
    - - การประเมินพันธกิจของการตั้งครรภ์ในหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่น
      - การประเมินภาวะสุขภาพ จากการซักประวัติ การตรวจร่างกายและการตรวจทางห้องปฏิบัติการ
      - การประเมินความรู้พื้นฐานด้านความรู้และทัศนคติ
      - การประเมินระดับสนับสนุนทางสังคมของหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่น
  - - - การพยาบาล
        
        การประเมินพัฒนกิจของการตั้งครรภ์
        
        การประเมิ นภาวะสุขภาพ จากการซักประวัติการตรวจร่างกายและการตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        การประเมินความรู้พื้นฐาน
        
        การประเมินระบบสนับสนุนทางสังคม
  - - - • ทารกในครรภ์ไม่เจริ ญเติบโต IUGR พบว่าน ้าหนักทารกที่ลดสัมพันธ์กับปริมาณบุหรี่ที่สูบ
      - • คลอดก่อนกำหนด
      - • แท้ง
      - • อัตราการตั้งครรภ์ลดลงประมาณร้อยละ 50
      - • อัตราการเสียชีวิ ตของทารก sudden infant death syndrome (SIDS) สูงกว่าผู้ที่ไม่สูบบุหรี่
      - nicotine และ caffeine
        
        ▪ มารดาที่สูบบุหรี่เป็ นสาเหตุที่ท าให้ทารกเจริ ญเติบโตช้าในครรภ์ (IUGR)
        
        ▪ มารดาที่ดื่มกาแฟมากกว่า 7-8 แก้วต่อวัน จะพบอัตราของทารกแรกเกิดน้ำหนักน้อย
- - - - ยังไม่ทราบแน่ชัด แต่อาจเกิดจากความผิดปกติของทารกในครรภ์ เช่น Anencephaly ต่อมใต้สมองผิดปกติ ต่อมหมวกไตฝ่อ และการขาดฮอร์โมน Placental sulfatase deficiency ทำให้ สร้างฮอร์โมนเอสโตรเจนน้อยลง จึงไม่มีอาการเจ็บครรภ์รวมถึงปากมดลูกไม่พร้อมที่จะนำไปสู่กระบวนการคลอด
    - - ตรวจติดตามสุขภาพทารกในครรภ์ก่อนคลอด
        
        • Non stress test (NST)
        
        • Biophysical profile (BPP) หรือ Modified BPP
        
        • Contraction stress test (CST)
        
        • การวัดปริ มาณน้ำคร่ำด้วยการตรวจคลื่นเสียงความถี่สูง (Ultrasound)
      - การชักนำการคลอด
- - - - อายุและจำนวนครัั้งของการคลอดบุตร
      - ภาวะทุพโภชนาการอาจลดการเกิดครรภ์แฝด
      - เชื้อชาติ (Race)
      - ยากระตุ้นการตกไข่
      - กรรมพันธุ์ (Heredity)
      - ปัจจัยอื่นๆ ได้แก่ ความสูงของร่างกายซึ่งพบว่าคนสูงจะมีอุบัติการณ์ เพิ่มขึ้น
  - - - แฝดชนิดนี้เป็นแฝดเทียม (False twins)
      - เกิดจากการผสมของไข่ 2 ใบ กับเชื้ออสุจิ 2 ตัว
      - พบ Diamnion dichorion มีรก 2 อัน ไข่ 2 ใบ
    - - แฝดชนิดนี้ เป็นแฝดแท้ (True twins)
      - เกิดจากการผสมของไข่ใบเดียวกับเชื้ออสุจิตัวเดียว
      - ไข่ที่ได้รับการปฏิสนธิแล้วจะแยกตัวเองเป็น 2 ใบ
      - ในแต่ละระยะก็จะพบลักษณะของรกและเยื่อถุงน้ำคร่ำแตกต่างกัน
  - - - 1.ครรภ์ไข่ปลาอุก (Molar pregnancy)
      - 2.ครรภ์แฝดน้ำ (Hydramnios)
      - 3.ทารกตัวโต (Macrosomia)
      - 4.ทารกหัวบาตร (Hydrocephalus)
      - 5.ทารกบวมน้ำ (Hydrops fetalis)
      - 6.ก้อนเนื้องอกของมดลูกหรือของรังไข่ที่พบร่วมกับการตั้งครรภ์
- - - - 4) ไม่ทราบสาเหตุ
      - 3) สาเหตุทีเกี่ยวกับรก
      - 2) สาเหตุที่เกี่ยวกับมารดา
      - 1) สาเหตุที่เกี่ยวกับทารก
    - - • มีอาการแน่นอึดอัดหายใจลำบาก
      - • คลำมดลูกทางหน้าท้องได้ขนาดโตกว่าระยะเวลาของการขาดประจำเดือน
      - • คลำส่วนของทารกทางหน้าท้องได้ไม่ชัดเจน
      - • ฟังเสียงหัวใจทารกไม่ชัดเจน
      - • ตรวจได้ลักษณะเหมือรเป็นคลื่นน้าทางหน้าท้อง
    - - การดูดน้ำคร่ำออก (amnioreduction)
      - การรักษาด้วยยา (Indomethacin)
  - - - การรักษาขึ้นกับสาเหตุ รายที่สัมพันธ์กับความพิการรุนแรงมักจะแนะนำให้เลือกยุติการตั้งครรภ์ รายที่มีภาวะทารกโตช้าในครรภ์มักจะเน้นการตรวจสุขภาพทารกในครรภ์ และให้คลอดในช่วงเวลาที่เหมาะสม โดยทั่วไปไม่มีการรักษาในระยะยาว แต่สามารถเพิ่มปริมาณน้ำคร่ำได้ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ มีรายงานการให้ พบว่าสามารถเพิ่มปริมาณน้ำคร่ำได้
    - - ทารกในครรภ์มีความผิดปกติของไตและระบบทางเดินปัสสาวะ
      - ความผิดปกติของโครโมโซม
      - รกเสื่อมสภาพ
      - การรั่วของน้ำคร่ำก่อนกำหนดเป็นเวลานาน
      - การใช้ยาขณะตั้งครรภ์ ได้แก่ ยากลุ่ม prostaglandin synthase inhibitor
      - ทากเจริญเติบโตช้าในครรภ์
- - - - อาเจียนน้อยกว่า 5 ครั้ง/วัน สามารถทำงานได้ตามปกติ
        
        ลักษณะอาเจียนไม่มีน้ำหรือเศษอาหาร
        
        น้ำหนักตัวลดลงเล็กน้อย แต่ไม่มีอาการขาดสารอาหาร
        
        มารดาสามารถท ำกิจวัตรประจำวันได้
    - - 1.อาเจียนมากกว่า 10 ครั้ง/วัน ไม่สามารถทำกิจวัตรประจำวันได้ นอนอยู่บนเตียงตลอดเวลา
      - 2.อาเจียนทันทีภายหลังรับประทานอาหาร และอาเจียนติดต่อกันเกิ น 4 สัปดาห์
      - 3.เกิดการขาดสารอาหารอย่างรุนแรง
    - - 1.อาเจียนติดต่อกันมากกว่า 5-10 ครั้ง/วัน
      - 2.อาเจียนติดต่อกันไม่หยุดภายใน 2-4 ชั่วโมง
      - 3.อ่อนเพลียไม่สามารถทำกิจวัตรประจำวันได้
      - 4.น าหนักตัวลด มีอาการขาดสารอาหาร
      - 5.มีภาวะเลือดเป็นกรด