Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

โภชนบำบัด - Coggle Diagram

- - - - อาหารนํ้าใส เป็นอาหารที่จัดให้แก่ผู้ป่วยหลังการผ่าตัดช่องท้อง อาหารประกอบด้วยนํ้าและคาร์โบไฮเดรตเป็นส่วนใหญ่ คุณค่าอาหารน้อยประมาณ 500 – 800 กิโลแคลอรีต่อวันเท่านั้น ไม่เพียงพอแก่ความต้องการของร่างกาย จึงจัดให้ผู้ป่วยในระยะเวลาสั้น 1-2 มื้อ
      - อาหารนํ้าข้น มีลักษณะข้นกว่านํ้าใส เพราะมี
        การบดผัก หรือเนื้อสัตว์ผสมลงไปในอาหารด้วยอาหารจึงมีคุณค่าสูงกว่าอาหารน้ำใส คือให้พลังงานประมาณ 600 - 1000 กิโลแคลอรีต่อวัน แต่ยังไม่เพียงพอแก่ความต้องการของ ร่างกาย จึงมักให้เพียง 2-3 มื้อ
  - - - อาหารที่มีโปรตีนสูง เป็นอาหารที่กําหนดให้แก่ผู้ป่วยที่มีการสูญเสียโปรตีนและจําเป็นต้องได้รับการชดเชย เช่น ผู้ป่วยที่เป็นโรคไตและทําการล้างไต หรือผู้ป่วยที่ถูกไฟไหม้ โปรตีนที่กําหนดอาจจะมากกว่า ๅ กรัม/ น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม/วัน ขึ้นอยู่กับอาการของผู้ป่วย
      - อาหารที่มีโปรตีนตํ่าโปรตีนในอาหารชนิดนี้ จะต่ำกว่าที่กำหนดในมาตารฐานคนทั่วไ ข้อกำหนดให้แกผู้ป่วยที่ไม่ต้องล้างไต ทั้งนี้เพื่อลดปริมาณของเสียที่เกิดจากการเผาพลาญโปรตีน โปรตีนอาจลดลงเหลือ 0.5 กรัม/ น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม/วันหรืออาจงดโปรตีน ขึ้นกับโรคและอาการของผู้ป่ วย และการวินิจฉัยของแพทย์
    - - อาหารพลังงานตํ่า (Low energy diet) อาหารนี้จะดัดแปลงให้พลังงานต่ำกว่าคนทั่วไป เพื่อให้แก่ผู้ป่วยอ้วนหรือมีน้ำหนักมากกว่าปกติ และจําเป็ นต้องลดนํ้าหนัก อาหารให้พลังงานไม่ตํ่ากว่า 1000 กิโลแคลอรี่/วัน
      - อาหารพลังงานสูง (High energy diet)เป็นอาหารที่จัดให้แก่ผู้ป่วยที่มีน้ำหนักตัวต่ำกว่ามาตรฐาน เพื่อให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น การเพิ่มพลังงานด้วยการเพิ่มปริมาณมากขึ้นอาจทําให้ผู้ป่วยรับประทานไม่หมด
- - - - การวัดขนาดร่างกายของผู้ป่วย
      - การตรวจร่างกาย
      - การซักประวัติ
      - การตรวจทางชีวเคมี
    - - วัตถุประสงค์ คือ ผลระยะสั้นแต่ละขึ้นตอนที่บรรลุเป้าประสงค์เช่นให้น้ำหนักเพิ่มขึ้นสัปดาห์ละ 500 กรัม โดยให้พลังงานเพิ่มขึ้นวันละ 500 แคลลอรี่
      - ชนิดของอาหารเพื่อโภชนบําบัด เมื่อได้เป้าประสงค์และวัตถุประสงค์แล้วก็ต้องพิจารณาอาหารที่จะให้แก่ผู้ป่วย จะใช้อาหารชนิดใด จะจัดอย่างไรเพื่อให้ได้พลังงานเพิ่มวันละ 500 แคลลอรีจึงจะทําให้นเหนักเพิ่มขึ้นสัปดาห์ละ 500 กรัม
      - เป้าประสงค์ คือผลลัพท์ที่พึงปรารถนาสําหรับผู้ป่วยอย่างกว้าง ๆ เช่นให้ผู้ป่วยมีน้ำหนักเพิ่มขุ้น จนกระทั่งอยู่ในเกณฑ์ปกติ
    - - 1.แพทย์แพทย์เป็ นผู้สังอาหารให้แก่ผู้ป่ วย ไม่ว่าจะเป็นอาหารประเภทใด โดยแพทย์จะเป็นผู้สังลงในคําสั่งการรักษาของผู้ป่วย พร้อมทั้งมีลายเซ็นและวันที่กํากับไว้ด้วย
      - พยาบาล
        
        2.1 เป็นผู้คัดลอกคําสั่งของแพทย์ ลงในใบสั่งอาหารเพื่อส่งไปยังหน่วยบริ การ อาหารใบสั่งอาหาร ควรสางลงไปยังหน่วยบริ การอาหารทันทีหรือก่อนเวลาจัดอาหาร 1 ชั่วโมง
        
        2.2 หากผู้ป่วยมานอนป่วย โดยแพทย์ยังไม่ได้สั่งอาหารทางฝ่ายพยาบาลไม่สามารถติดต่อแพทย์ให้ส่งอาหารได้ ฝ่ายพยาบาลอาจสั่งอาหารอ่อนหรืออาหารนํ้าให้แก่ผู้ป่ วยก่อน สําหรับมื้อ นั้นแหละ
        
        2.3 คอยช่วยเหลือดูแลคนไข้ ระหว่างรับประทานอาหารคอยสังเกตการ
        รับประทานอาหารของคนไข้ ให้คําปรึกษาแนะนําด้านอาหารกับผู้ป่วยโรคบางชนิด
      - นักกําหนดอาหาร
        
        กําหนดอาหารและดัดแปลงอาหาร ให้เหมาะสมกับสภาพร่ างกายและความพึงพอใจของผู้ป่วยด้วย
        
        ควบคุมการจัดและการปรุงอาหารเฉพาะโรค
        
        คิดคํานวณคุณค่าอาหารสําหรับผู้ป่วยตามที่แพทย์สั่ง การคำนวณอาหารจะต้องจัดทำเป็นราย ๆ ไป เพื่อให้ผู้ป่วยได้สารอาหารตามที่แพทย์สั่ง
        
        เยี่ยมผู้ป่วย เพื่อจะได้ทราบผลการรับประทานอาหารของผู้ป่วย ถ้ามีปัญหาจะได้ แก้ไขอย่างถูกต้อง
        
        ทํางานร่วมกับแพทย์และพยาบาลในการให้คําปรึกษาแนะนําด้านอาหารกับผู้ป่วย