Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลบุคคลที่มีความบกพร่อง ของสติปัญญาและภาวะกล้ามเนื้ออ่อนแรง -…

- - - - มีอาการมากน้อยแตกต่างกันได้ ขึ้นอยู่กับอายุของผู้ป่วย
      - ระยะเวลาการเป็นโรค
      - ภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้น โรคพาร์กินสัน
    - - การสั่นจากโรคนี้อาจเริ่มเกิดขึ้นที่มือ แขน ขา คาง ศีรษะหรือล าตัวก็ได้
      - ราว 60-70% ของผู้เป็นโรคพาร์กินสันจะมีอาการสั่นเป็นอาการเริ่มต้นของโรค
      - อาการสั่นนี้จะมีลักษณะเฉพาะคือ สั่นมากเวลาอยู่นิ่งๆ แต่ถ้าเคลื่อนไหว หรือยื่นมืออะไรอาการสั่นจะลดลงหรือหายไป
      - อาการสั่นในโรคพาร์กินสันนี้ถ้านับอัตราเร็วจะพบว่าสั่นราว 4-8 ครั้งต่อ
      - ระยะแรกอาการสั่นอาจเกิดข้างเดียวก่อนและต่อมาจึงมีอาการทั้งสองข้าง
    - - จะทำให้รู้สึกปวดเมื่อยกล้ามเนื้อของร่างกายโดยเฉพาะแขนขาและลำตัว
        ทั้งที่ไม่ได้เคลื่อนไหวหรือทำงานหนักแต่อย่างใด
      - กล้ามเนื้อของร่างกายจะมีความตึงตัวสูงและเกร็งแข็งอยู่ตลอดเวลา จนบางคนต้องกินยาแก้ปวดเมื่อยหรือหายามาทาบรรเทาตามร่างกายส่วนต่างๆหรือหาหมอนวดมาช่วยบีบคลายเส้นเป็นประจำ
      - มักมีอาการแข็งตึงของแขนขา และลำตัวทำให้เคลื่อนไหวลำบากเนื่องจากอาการปวดตามกล้ามเนื้อ
    - - ในระยะแรกๆ จะรู้สึกว่าตัวเองท าอะไรช้าลงไปจากเดิมมาก
      - ไม่กระฉับกระเฉงว่องไวเหมือนเดิม เดินช้า
      - งุ่มง่าม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะต้นๆ ของการเคลื่อนไหว
      - ในรายที่เป็นมากขึ้นอาจพบว่าหกล้มบ่อยๆ จนกระดูกต้นขาหัก สะโพกหัก เป็นต้น
    - - ท่าเดินผิดปกติ
      - แสดงสีหน้าเฉยเมย
      - เสียงพูดเครือๆ
      - เขียนตัวหนังสือยากขึ้้น
      - การกอลกตากระตุก
      - น้ำลายลายไหล
      - ผู้ป่วยโรคพาร์กินสันมักมีอาการซึมเศร้า นอนไม่หลับ
  - - - รักษาตามอาการ
        
        Levodopa ช่วยในการทดแทนสารสื่อประสาทที่ลดน้อยลง
        
        anticholinergic ใช้สำหรับอาการสั่น
      - ยาที่ช่วยชะลออาการ
        
        ยา Levodopa จะช่วยป้องกันการทำลายโดปามีนในสมอง
        
        ยา elegiline (Deprenyl) จะใช้บ่อยมักใช้ควบคู่
- - - - การใช้ภาษา
      - การคิด
      - การใช้เหตุผล
      - การรับรู้ลดลง
      - การตัดสินใจบกพร่อง
    - - การมีพฤติกรรม
        เปลี่ยนแปลง
        
        ก้าวร้าว
        
        ไม่อยู่นิ่ง
        
        เดินละเมอ
        
        การแสดงออกทางเพศไม่เหมาะสม
        
        กลั้นปัสสาวะไม่ได้
      - อาการทางจิต
        
        หวาดระแวง
        
        ซึมเศร้า
        
        เห็นภาพหลอน
        
        บุคลิกเปลี่ยนแปลง
- - - - การติดเชื้อของระบบทางเดินหายใจ
      - การติดเชื้อของระบบทางเดินอาหาร
      - คางทูม หัด อีสุกอีใส
      - ภายหลังการได้รับวัคซีนโรคไข้หวัดใหญ่
  - - - ระยะที่ความเสื่อมคงที่
      - ร่างกายไม่มีอาการเปลี่ยนแปลง
      - อาการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อจะไม่ดีขึ้นแต่ไม่เลวลง
      - อาการเจ็บปวดและอาการชาจะเริ่มลดลง ใช้เวลาตั้งแต่ 2-3 วัน จนถึง 2-3 สัปดาห์
    - - ช่วงที่อาการดำเนินจนถึงจุดรุนแรง ใช้เวลานานประมาณ 1-3 สัปดาห์
      - กล้ามเนื้ออ่อนแรงมากอาจจะถึงเป็นอัมพาตอย่างสมบูรณ์
      - การหายใจล้มเหลว ต้องใส่เครื่องช่วยหายใจ