Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ทฤษฎีจิตสังคม (Psychosocial Theory), นางสาว รุจินล สุมาลี เลขที่65 รหัส…
ทฤษฎีจิตสังคม (Psychosocial Theory)
โดย อิริค เอช อิริคสัน (Erik H. Erikson: 1902-1982) เป็นการอธิบายถึงพัฒนาการทางจิตใจโดยยอมรับพัฒนาการทางจิตใจตามทฤษฎีจิตวิเคราะห์ แต่จะเน้นความสำคัญของปัจจัยด้านสังคมวัฒนธรรมและปฏิสัมพันธ์กับบุคคลอื่นต่อพัฒนาการทางจิตใจ เป็นผลเกี่ยวข้องกับการตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานในแต่ละช่วงชีวิต
ความไว้วางใจหรือไม่ไว้วางใจ (Trust vs Misrust) อายุ 0-18 เดือน การเลี้ยงที่มารดาสามารถตอบสนองความต้องการทางด้านร่างกาย
การให้นมและอาการในเวลาที่เด็กรู้สึกหิว
ทำให้เกิดความไว้วางใจและสามารถพัฒนาไปจนถึงขั้นไว้วางใจผู้อื่นและเชื่อมั่นในตนเอง
ความขยันหมั่นเพียรหรือความรู้สึกมีปมด้อย (Industy vs infiority) อายุ 6-12 ปี เป็นวัยที่เด็กเข้าสู่สังคมนอกครอบครัว มีความสนใจและความสุขในการเรียนรู้
พ่อแม่สนับสนุนในการเรียนรู้โดยยอมรับและให้อภัยเมื่อเด็กผิดพลาด เด็กจะมีการพัฒนาความวิริยะอุตสาหะรู้สึกว่าตัวเองมีความสามารถ
ส่วนเด็กที่ได้รับการดูแลทางตรงข้ามจะมีความรู้สึกปมด้อย รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสามารถและไม่มีคุณค่า
ความเป็นตัวของตัวเองหรือความละอายและสงสัยไม่แน่ใจ (Autonomy vs Shame and Doubt) อายุ 18เดือน -3ปี เป็นระยะที่เด็กสามารถควบคุมการเคลื่อนไหวต่างๆรวมทั้งการขับถ่ายได้และเริ่มต้องการความเป็นตัวของตัวเอง
ต้องควบคุมอย่างเหมาะสมจะช่วยให้มีพัฒนาการความเป็นตัวเองโดยไม่เกิดความละอาย หรือไม่แน่ใจในตัวเอง
ในวัยนี้ไม่ควนควบคุมมากจนเกินไป
ความคิดริเริ่มหรือความรู้สึกผิด (Intiative vs Guilt)อายุ3-6ปี เป็นระยะที่เด็กมีพัฒนาการด้านกล้ามเนื้อ ภาษา ความคิดและปัญญา
มีความอยากรู้อยากเห็นและมีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์
เด็กที่พ่อแม่ปกป้องห้ามปรามเด็กจะเก็บกดมากจนเกิดความรุ้สึกผิดในเรื่องต่างๆได้ง่าย
การรู้เอกลักษณ์ของตนเองหรือสับสนในบทบาท(Identity vs Role Confusion) อายุ12-20ปี เป็นระยะที่มีการเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย จิตใจและสังคมอย่างมาก
การมีบุคลคลที่ยึดเป็นแบบอย่างจะช่วยให้แก้ไขและมีการพัฒนาอัตลักษณ์ที่มั่นคงได้
หากพัฒนาการในระยะนี้ล้มเหลวจะเกิดความสับสนในบทบาทและความสำคัญของตนเองในสังคม
ขาดความรับผิดชอบต่อตนเองและสังคม
มีพฤติกรรมเบี่ยงเบนทางเพศ
ความผูกพันธ์ใกล้ชิดหรือการแยกตัว (Intimacy vs Isolation) อายุ 20-40ปี เป็นระยะที่บุคคลมีการพัฒนาอัตลักษณ์ที่มั่นคงและพร้อมสำหรับการทำงานและมีความรักอย่างมีความสุข
มีความต้องการความสัมพันธ์ที่สนิทสนมกับบุคคลอื่น โดยรู้จักการประนีประนอม
เสียสละความสุขส่วนตัว
การไว้วางใจซึ่งกันและกัน
หากพัฒนาการในระยะนี้ล้มเหลว บุคคลนั้นจะแยกตัวจากสังคม หมกมุ่นแต่เรื่องของตนเอง
การคิดถึงส่วนรวมหรือการคำนึงถึงแต่ตนเอง (Generativity vs Stagnation) อายุ40-60ปี เป็นระยะที่บุคคลต้องการทำประโยนช์ต่อสังคมและคนรุ่นต่อไป
ด้วยการชี้แนะ สั่งสอน
ถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์อย่างมีความเอื้ออาทร
หากพัฒนาการในระยะนี้ล้อเหลวบุคคลจะเกิดความรู้สึกเหนื่อยล้า คนที่ทำตามใจตัวเองและยึดความพอใจของตัวเองเป็นหลัก
ความรู้สึกมั่นคงสมบูรณ์หรือความสินหวัง (Integrity vs Despair) อายุ60ปีขึ้นไป บุคคลที่สามารถแก้ไขในการพัฒนาการทุกระยะที่ผ่านมาได้อย่างสมบูรณ์จะเข้าใจความหมายและคุณค่าของตนเอง
ยอมรับและรุ้สึกพึงพอใจชีวิตทุกด้านของตนเอง
สามรถเผชิญสิ่งคุกคาม รวมทั้งความตายได้อย่างมั่นคง
บุคคลที่ไม่สามารถพัฒนาได้จะรู้สึกสิ้นหวังเนื่องจากผิดหวังกับชีวิตที่ผ่านมาโดยไม่มีโอกาสได้แก้ไข
นางสาว รุจินล สุมาลี เลขที่65 รหัส 613601070 ห้องA