Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การใช้กระบวนการพยาบาลในการดูแลผู้ใหญ่ที่มีปัญหาเกี่ยวกับความผิดปกติของสมอง…

- - - - ร่างกายขาดสารโดปามีน พบได้บ่อยในผู้สูงอายุทั้งชายและหญิง
      - การเสื่อมและตายไปของเซลล์สมองที่สร้าสารโดปามีน
    - - อาการสั่น(tremor)
      - กล้ามเนื้อแข็งเกร็ง (rigidity)
      - เคลื่อนไหวช้า (brady kinesia)
      - อาการทรงตัวลำบาก (postural instability)
      - อาการสั่นนี้จะมีลักษณะเฉพาะคือ สั่นมากเวลาอยู่นิ่งๆ แต่ถ้าเคลื่อนไหว หรือยื่นมือทำอะไรอาการสั่นจะลดลงหรอหายไป
      - ท่าเดินผิดปกติ
      - แสดงสีหน้าเฉยเมย
      - การกลอกตากระตุก
      - น้ำลายไหล
      - อาการซึมเศร้า และนอนไม่หลับ
    - - ขณะนี้ยังไม่มีวิธีการรักษาใด
      - การรักษาโดยการใช้ยา
        
        ยาที่ช่วยชะลออาการ (neuroprotective therapy)
        
        elegiline (Deprenyl) จะใช้บ่อยมักใช้ควบคู่ไปกับ ยา Levodopa จะช่วยป้องกันการท าลายโดปามีนในสมอง
        
        รักษาตามอาการ
        
        anticholinergic ใช้ส าหรับอาการสั่น
        
        Levodopa ช่วยในการทดแทนสารสื่อประสาทที่ลดน้อยลง
      - การรักษาด้วยการทำกายภาพบำบัด
      - การผ่าตัดสมอง
      - การรักษาโดยการฝังเครื่องกระตุ้นไฟฟ้าในสมอง เรียกว่า deep brain stimulation (DBS)
  - - - ไม่ทราบแน่ชัด
      - อายุ พบว่า ผู้ป่วยส่วนมากอายุ 65 ปีขึ้นไป
      - ประวัติการป่วยภายในครอบครัว
      - ป่วยด้วยโรคดาวน์ซินโดรมหรือพากินสัน (Down's syndrome/Parkinson's disease)
    - - สมองเหี่ยวและมีน้ำหนักลดลง ร่องสมอง (succus) และ ventricle กว้างขึ้น
      - acetylcholine ซึ่งเป็นสารสื่อประสาทในสมองที่ทำหน้าที่เป็น ตัวกระตุ้น มีปริมาณลดลง
    - - อาการทางเชาวน์ปัญญา (cognitive aspect)
      - พฤติกรรมเปลี่ยนแปลงร่วมกับอาการทางจิต (behavioural and psychological symptom of dementia)
    - - การซักประวัติจากญาติที่ดูแล
      - การตรวจร่างกาย
      - การตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        ตรวจเลือด
        
        เอ็กซเรย์สมองด้วยคอมพิวเตอร์
        
        คลื่นแม่เหล็ก (MRI)
    - - โรคนี้ยังไม่มีการรักษาที่แท้จริง
      - การรักษาส่วนใหญ่เพื่อบรรเทาอาการที่เกิดขึ้น
        
        รับประทานอาหารที่เหมาะสม
        
        การทำกายภาพบำบัด
        
        การจัดสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสม
      - การให้ยาสามารถช่วยลดความกังวล
        
        tacrine (Cognex)
        
        donepezil hydrochloride (Aricept)
  - - - ยังไม่ทราบแน่ชัด พบบ่อยในช่วงอายุ 30-40 ปี
      - ภูมิคุ้มกัน
      - การอักเสบติดเชื้อจากไวรัสอย่างช้าๆ
      - กรรมพันธุ์
      - สภาพแวดล้อมยังไม่ทราบปัจจัยที่แน่นอน
    - - CNS มีการทำลายของ Myelin nerve axon sheaths และบางครั้ง axon ก็ถูกทำลายด้วย ทำให้การ ส่งกระแสประสาทขาดช่วงเป็นระยะๆ
    - - แขนขาอ่อนแรง
      - พูดตะกุกตะกัก ลูกตากระตุก
      - การรับความรู้สึกผิดปกติรวมถึงอาการชาและอาการเสียวแปลบของ แขนขา ลำตัวหรือใบหน้า
      - กล้ามเนื้อใบหน้าส่วนครึ่งล่างอ่อนแรง
      - การเห็นผิดปกติ เห็นภาพซ้อน ภาพมัว
      - ระบบการขับถ่ายเสียหน้าที่ การขับถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะผิดปกติ
      - ความผิดปกติทางด้านอารมณ์และจิตใจ
    - - จากอาการเฉพาะที่ทางคลินิคที่ปรากฎให้ชัดเจน
      - การเจาะหลังพบ ระดับ grammar globulin ในน้ าไขสันหลังมีค่าสูง รวมทั้งโปรตีนและเม็ดเลือด
      - CT scan
      - การตรวจคลื่นสมอง
    - - การให้ ACTH
      - การรักษาทางยา ส่วนใหญ่แพทย์จะให้ยาลดอาการกล้ามเนื้อกระตุก
      - ให้ยาลดสภาพของอารมณ์ที่ไม่มั่นคง
        
        Diazepam
      - การทำกายภาพบำบัด
  - - - การติดเชื้อของระบบทางเดินหายใจ
      - การติดเชื้อของระบบทางเดินอาหาร
      - คางทูม หัด อีสุกอีใส
      - ภายหลังการได้รับวัคซีนโรคไข้หวัดใหญ่
    - - การติดเชื้อ ไวรัส จะกระตุ้นปฏิกิริยาตอบสนองทางภูมิคุ้มกันแบบเฉพาะเจาะจงทั้งการสร้าง แอนติบอดี้ และทีลิมโฟไซล์มาท าลายเชื้อโรคที่เป็นสิ่งแปลกปลอม
      - เมื่อเยื่อหุ้มมัยอีลินบางส่วนถูกททำลาย จะทำให้ความสามารถในการส่งผ่าน สัญญาณประสาทบกพร่องหรือไม่สามารถส่งผ่านสัญญาณประสาทไปยัง กล้ามเนื้อที่ใช้ในการเคลื่อนไหวได้ ส่งผลทำให้เกิดอาการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อ
    - - อาการทางด้านประสาทรับความรู้สึก
      - อาการของกล้ามเนื้ออ่อนแรง
      - อาการลุกลามของประสาทสมอง
      - อาการลุกลามของประสาทอัตโนมัติ
    - - ระยะเฉียบพลัน(Acute phase) ใช้เวลานานประมาณ 1-3 สัปดาห์ อาการแสดงที่ส าคัญ คือ กล้ามเนื้ออ่อนแรงมาก อาจจะถึงเป็นอัมพาตอย่างสมบูรณ์ และการ หายใจล้มเหลว ต้องใส่เครื่องช่วยหายใจ
      - ระยะอาการคงที่ (Static phase) เป็นระยะที่ความเสื่อมคงที่ ร่างกายไม่มีอาการเปลี่ยนแปลงอาการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อจะไม่ดีขึ้น แต่ไม่เลวลง อาการเจ็บปวดและอาการชาจะเริ่มลดลง ใช้เวลาตั้งแต่ 2-3 วัน จนถึง 2-3 สัปดาห์
      - ระยะฟื้นตัว(Recovery phase)
    - - การซักประวัติ
      - การตรวจร่างกาย
      - การตรวจทางห้องปฏิบัติการและอื่นๆ
        
        การเจาะหลัง
        
        การตรวจการนำไฟฟ้าของกล้ามเนื้อ
        
        การตรวจการนำไฟฟ้าของเส้นประสาท
    - - การช่วยหายใจในผู้ป่วยที่มีภาวะการหายใจล้มเหลว
      - การให้ยากลุ่มสตีรอยด์
      - การเปลี่ยนถ่ายพลาสม่า (plasmapheresis)
  - - - เกิดจากความผิดปกติของการทำงานของกล้ามเนื้อ
      - เชื่่อว่ามีความสัมพันธ์กับออโตอิมมูน(autoimmune)
      - อาจพบร่วมกับคนที่มีต่อมไทมัส (thymus gland) โต
    - - ความผิดปกติที่ระบบภูมิคุ้มกันของ ร่างกายที่เกี่ยวข้องกับต่อมไทมัส
      - สร้างแอนติบอดี้มาทำลายตำแหน่ง ทำให้มีระดับสารสื่อประสาท acetylcholine ลดลง
    - - ที่พบได้บ่อย คืออาการหนังตาตก (ptosis) ซึ่งมักเกิดเพียงข้างเดียว
      - ถ้าเป็นมากขึ้น อาจมีอาการพูดอ้อแอ้ กลืนลำบาก พูดเสียงขึ้นจมูก
      - ในรายที่เป็นมาก อาจมีอาการอ่อนแรงของแขนขาบางส่วนจนลุกขึ้นยืน หรือเดินไม่ได้
    - - การอาศัยประวัติ
      - ตรวจร่างกาย อาการและอาการแสดง
      - ทดสอบโดยการฉีดนีโอสติกมีน(Neostigmine) เข้าใต้หนัง หรือฉีดเทนซิลอน(Tensilon) เข้าหลอด เลือดดำ ซึ่งจะทำให้อาการดีขึ้นถ้าเป็นโรคนี้
      - การตรวจพิเศษอื่นๆ
        
        CT-scan หรือ MRI
    - - การให้ Anticholinesterase
      - คอร์ติโคสตีรอยด์
      - รายที่ตรวจพบว่ามีต่อมไทมัสโตรวมดวย อาจต้องผ่าตัดเอาตอมไทมัสออก
        (thymectomy) ซึ่งอาจจะช่วยให้อาการดีขึ้น
      - การเปลี่ยนพลาสม่า (plasmapheresis)
- - - - อุบัติเหตุรถยนต์ จักรยานยนต์
    - - การเสื่อมของกระดูกสันหลัง
      - การอับเสบของเยื้อหุ้มไขสันหลัง
  - - - 6.1 Fractures of the odontoid process
      - 6.2 Hangman's Fracture
      - 6.3 Jefferson fracture
  - - - High-dose Methyprednisolone
      - การให้ยาในกลุ่ม H2 antagonist และ Proton Pump Inhibitor (PPI)