Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

3.8การพยาบาลด้านจิตสังคมสำหรับผู้ประสาธารณภัย - Coggle Diagram

- - - - ผอ.รพ.สต. และผู้รับผิดชอบงานสุขภาพจิตรพ.สต.อสม. เจ้าหน้าที่ แกนนำชุมชน
  - - - จิตแพทย์ พยาบาลจิตเวช นักจิตวิทยาคลินิก เภสัชกร นักวิชาการ
  - - - จิตแพทย์ พยาบาลจิตเวช นักจิต นักสังคมสงเคราะห์ นักวิชาการสาธารณสุข เภสัชกร
  - - - จิตแพทย์ พยาบาลจิตเวช นักจิตวิทยา นักสังคมสงเคราะห์ เภสัชกร
- - - - ผู้ประสบภาวะวิกฤตมีความตื่นตัวทางสรีระและพฤติกรรม เพื่อเอาชีวิตรอด
        
        เกิดความเครียด หวาดผวา หวาดกลัว ช็อก กังวล
        
        ผู้ประสบช่วยเหลือกัน มีคนมาช่วยไม่มีระบบ
        
        ช่วยเหลือด้านร่างกาย ความต้องการพื้นฐาน
        
        ระยะที่ต้องปฐมพยาบาลด้านจิตใจ(PFA)
    - - ผู้รอดชีวิตจะมองโลกในแง่ดี การช่วยเหลือไหลเข้ามา
      - จะสำรวจข้อมูลสถานการณ์ วางแผน ประเมินคัดกรอง จัดลำดับความต้องการที่เร่งด่วน
      - กลุ่มความรุนแรง 6 กลุ่ม คือ กลุ่มผู้สูญเสียบุคคล กลุ่มมีประวัติจิตเวช กลุ่มรับผลกระทบหลังประสบปัญหา กลุ่มสูงอายุและเด้ก กลุ่มผู้พิการ กลุ่มต้องการบริการสุขภาพ
      - กลุ่มต้องการบริการสุขภาพจิต ขั้นตอน
        
        1.เมื่อเกิด ทีมMCATT เข้าพื้นที่ช่วยเหลือ เพื่อประเมินสถานการณ์ ช่วยเหลือ เตรียมความพร้อม รับบทบาทหน้าที่ เตรียมอุปกรณ์ แบบประเมิน
        
        2.คัดกรองและค้นหากลุ่มเสี่ยงปัญหาสุขภาพจิต
        
        3.สำรวจความต้องการช่วยเหลือด้านร่างกายและจิตใจ
        
        4.พบความเสี่ยง ทำทะเบียนกลุ่มเสี่ยงและวางแผนติดตาม
        
        5.สรุปรายงานสถานการณ์
- - - - การสังเกตภาษาท่าทางและพฤติกรรม
        
        Nonverbal ได้แก่ สีหน้า แววตา ท่าทาง เคลื่อนไหว
        
        Verbal ได้แก่ พูดสับสน ฟังไม่รู้เรื่อง
    - - มีท่าทีสงบนิ่ง แนะนำตัวเอง มองหน้าสบตา รับฟังที่สงบให้กำลังใจ พยักหน้า สัมผัส เมื่อช็อกควรนั่งเป็นเพื่อน
    - - พูดคุยเบื้องต้น เน้นความรู้สึกขณะนั้น เพื่อให้ระบายควารู้สึก
  - - - บาดเจ็บให้ยาบรรเทาปวด อ่อนเพลียให้ดื่มน้ำและอาหาร เป็นลมหายาดม ผ้าเช็ดหน้าและแขน อยู่ที่ไม่ปลอดภัยให้เคลื่อนย้าย
    - - ในช่วงอารมณ์ช็อก ปฏิเสธ โกรธ ต่อรอง เศร้าเสียใจ
      - ช็อกและปฏิเสธ คือ มึนงง สับสน หลงลืม ปฏิเสธไม่ยอมรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
        
        การดูแลกาย อยู่ที่สงบ ปลอดภัย เตรียมน้ำ ยาดม คลายเสื้อ
        
        ดูแลทางจิตใจ ระบายความรู้สึก ใช้เทคนิคการสัมผัส
        
        ช่วยเหลือสังคม สอบถามความต้องการเร่งด่วน
      - ภาวะโกรธ เช่น ตะโกน ด่าทอ กำมือ
        
        ดูแลทางกาย อยู่ที่ปลอดภัย ดูแลใกล้ชิด ไม่รุกเข้าไป ท่าทีสงบ
        
        ดูแลทางใจ ให้ระบายความรู้สึกใช้ทักษาฟังอย่างตั้งใจ และพูดสะท้อนอารมณ์
      - ภาวะต่อรอง เช่น พูดซ้ำๆหรือพูดคาดคั้น
        
        อดทน รับฟัง ไม่แสดงอาการเบื่อหน่าย
        
        สนองความต้องการในสิ่งที่ให้ได้
        
        ให้ข้อมูลที่ถูกต้อง
        
        ทักษะการประเมินอารมณ์
      - ภาวะเสียใจ เช่น ร้องไห้ ซึมเศร้า แยกตัว นิ่งเงียบ โทษตัวเอง
        
        การช่วยทางกาย หาผ้าเช็ดหน้า น้ำเย็น ผ้าเย็น หรือการสัมผัว พูดให้กำลังใจ รับฟัง
      - ภาวะฆ่าตัวตาย
        
        การปฐมพยาบาลจิตใจ ใส่ใจทุกรายละเอียดเพื่อ V/S ความเสี่ยงต่อฆ่าตัวตาย
    - - ต้องการพบญาติ ให้ติดต่อประสานโดยการโทรศัพท์
      - ไร้ญาติขาดมิตร ประสานกำนัน มูลนิธี
      - ต้องการช่วยเหลือด้านการเงิน ทุนการศึกษา ติดต่อหน่วยงาน
  - - - 1.การฟังอย่างใส่ใจ(Active Listening) ฟังตั้งใจต่อเนื่องต่อเนื้อหาสาระและอารมณ์ การมองประสานสายตา ตั้งใจฟัง มีสติและจับประเด็น ใช้การสรุปเป็นช่วงๆ
      - 2.การสะท้อนความรู้สึก ช่วยเหลือสะท้อนอารมณ์ความรู้สึกโดยใช้ภาษาที่เรียบ สงบ ปราศจากการตัดสิน
      - 3.การเงียบ ต้องพิจารณาว่าทางบวกหรือลบ
      - 4.การทวนซ้ำ เป็นการพูดสิ่งที่ผู้รับบริการได้เข้าใจชัดเจนในสิ่งที่เขาต้องการปรึกษาและสื่อความใส่ใจ
    - - วิธีจัดการ การคุยเพื่อให้กำลังใจ พักผ่อนเพียงพอ ทำกิจกรรมที่มีความสุข เลี่ยงสิ่งหมกมุ่น ทำกิจวัตรประจำวันปกติ รับประทานอาหารมีประโยชน์ คลายความเครียด ออกกำลังกาย ฟังเพลง ดูหนัง
      - กิจกรรมที่ควรเลี่ยง ดื่มสุรา รับประทานอาหารมากหรือน้อยเกิน สูบบุหรี่จัด ทำกิจกรรมที่เสี่ยง ใช้ความเร็ว
  - - - ไต่ถามข้อมูลและตรวจสอบความต้องการ เพื่อวางแผนสนับสนุนแหล่งข้อมูลการช่วยเหลือด้านสังคม
    - - ให้ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับอาการที่เกิดความเครียดและผลกระทบทางจิตใจ พร้อมบอกวิธีการปฏิบัติตัวเพื่อลดความเครียด
    - - ร่วมกันวางแผนและหาแนวทางในการรับการช่วยเหลือต่างๆเพิ่มเติม มีการพูดคุยวางแผนร่วมกัน ดูแลติดตามอย่างต่อเนื่อง
- - - - เมื่อไปถึงที่เกิดเหตุการณ์แล้วควรประเมินสถานการณ์ว่าปลอดภัยหรือไม่
      - ให้การช่วยเหลือการพยาบาลด้านร่างกายและจิตใจผู้ประสบภัยภาวะวิกฤต
      - ให้การช่วยเหลือความต้องการพื้นฐานของผู้ประสบภัยวิกฤต
    - - สำรวจสถานการณ์ มีการวางแผนว่าจะทำอย่างไรต่อไปกับทีมงาน
      - ประเมินการคัดกรอง จัดความต้องการที่เร่งด่วนสุดเพื่อทำการรักษาให้รวดเร็วที่สุด