มีผลกระทบต่อด้านจิตใจของมารดาถ้าทารกในครรภ์เสียชีวิต

เป็นภาวะวิกฤตต่อทารกในครรภ์เพราะทารกจะเสียชีวิตจากการขาดออกซิเจนเนื่องจากสายสะดือถูกส่วนนำกดทับกับช่องทางการคลอดจากการรายงานพบว่าทารกจะตายภายใน 3 นาที หลังจากถูกกดทับ

2. สอดมือเข้าไปในช่องคลอด แล้วดันส่วนนาไว้ไม่ให้ส่วนนำเคลื่อนลงมากดสายสะดือ

3. ให้ออกซิเจนแก่มารดา อาจจะทําให้ทารกได้รัับออกซิเจนมากขึ้น

4. ถ้าสายสะดือมีแนวโน้มจะโผล่อกมานอกช่องคลอด ควรพยายามให้อยู่ในช่องคลอด เพราะอุ่นและไม่แห้ง ลดการหดเกร็งของหลอดเลือด (vasospasm)

1. จัดให้ผู้คลอดที่ได้รับการวินิจฉัยว่า สายสะดือย้อยนอนในท่านอนหงายยกก้นสูง (Trendelenburg position), นอนตะแคงยกก้นสูง(Elevate Sim’s position), นอนในท่าโก้งโค้ง (Knee-chest position)

5. หากสายสะดือย้อยออกมานอกช่องคลอด ให้ใช้ก๊อซชุบน้ำเหลือ NSS คลุมปืดสายสะดือไว้ ป้องกันไม่ให้สายสะดือแห้ง ลดการหดเกร็งของหลอดเลือด (vasospasm)

6. ทําให้กระเพาะปัสสาวะโป่งตึงโดยการใส่น้ำเกลือ 500-1,000 มิลลิลิตรทางสายสวนปัสสาวะ เป็นการช่วยเหลืออีกด้านหนึ่ง เพื่อลดความรุนแรงในการหดรัดตัวของมดลูกและลดการกดทับสายสะดือจากส่วนนําของทารก

1 ถ้าทารกในครรภ์มีชีวิต อยู่ ปากมดลูกเปิดหมด ศีรษะทารกลงมาต่ำให้ช่วยคลอดด้วยคีม

2. ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง เป็นวิธีที่ดีที่สุดยกเว้นกรณีที่ทารกเสียชีวิต หรือมีความผิดปกติแต่กําเนิด

3 กรณีที่ทารกในครรภ์เสียชีวิตให้ดำเนินการคลอดทางช่องคลอด ยกเว้นกรณีที่มีการผิดสัดส่วนระหว่างทารกกับช่องเชิงกรานอาจจะต้องทําหัตถการทำลายทารก หรือผ่าท้องคลอด

4. Breech extraction ในกรณีที่เป็นท่าก้น ปากมดลูกเปิดหมด ไม่มีภาวะผิดสัดส่วนของทารกกับช่องเชิงกราน

5 ใช้เครื่องดึงสุญญากาศในรายที่เป็นครรภ์หลัง ปากมดลูกเปิดเกือบเต็มที่แล้ว และท่าศีรษะที่ไม่มีการผิดสัดส่วนของทารกกับช่องเชิงกรานมารดา

6. ในครรภ์หลังที่ปากมดลูกเปิดตั้งแต่ 7-8 เซนติเมตรขึ้นไปที่เป็นชนิด
   Forelying cord ท่าของทารกปกติมีความก้าวหน้าของการคลอดเร็ว ทารกไม่มีภาวะขาดออกซิเจน (fetal distress) พยายามไม่ให้ถุงน้ำแตก
   อาจจะรอเพื่อให้คลอดเองทางช่องคลอดได้
   

1. ประเมินสภาพมารดาและทารกในครรภ์ที่มีภาวะเสี่ยงต่อการเกิดสายสะดือย้อย

3. ประเมินอัตราการเต้นของหัวใจทารกในครรภเพื่อประเมินสภาพทารกในครรภ
   ์
   
   

์

4. ตรวจภายในด้วยความนุ่มนวล ระมัดระวังไม่ให้ถุงน้ำแตก เพื่อประเมินการเกิดภาวะสายสะดือย้อย

5. ถ้าตรวจพบสายสะดือย้อย ใช้นิ้วมือดันส่วนนําไว้ไม่ให้เคลื่อนต่ำลงมา และจัดท่านอนให้ยกก้นสูง เพื่อลดการกดทับสายสะดือ

6. ดูแลให้มารดาได้รับ ออกซิเจน
   เพื่อให้ทารกได้รับออกซิเจนเพิ่มขึ้น

7. เตรียมการคลอดฉุกเฉินหรือเตรียมผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง และรายงานแพทย์เพื่อให้การช่วยเหลือโดยรีบด่วน

2. ดูแลให้นอนพักบนเตียงเมื่อถุงน้ำคร่ำแตก

8. อธิบายให้มารดาเข้าใจเกี่ยวกับการวางแผนการช่วยเหลือ เพื่อความร่วมมือและคลายความวิตกกังวล

9. ประเมินสภาพจิตใจมารดาหลังคลอดในกรณีที่สูญเสียบุตรเพื่อให้การดูแลด้านจิตใจและประคับประคองด้านจิตใจ
   

1. ประเมินภาวะจิตใจของมารดาและครอบครัวต่อการสูญเสียทารก เพื่อเป็นข้อมูลในการวางแผนให้การพยาบาลอย่างเหมาะสมต่อไป

2. รับฟังมารดาได้ระบายความรู้สึกเงียบๆ และรับฟังอย่างตั้งใจด้วยท่าทีที่อบอุ่นเป็นกันเอง มิให้มารดารู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง ยอมรับปฏิกิริยาตอบสนองที่มารดาแสดงออกมา โดยการนั่งเป็นเพื่อน หรือช่วยเหลือในการทํากิจวัตรประจำวันหรือสิ่งที่มารดาต้องการ

3. ส่งเสริม พฤติกรรมการปรับตัวต่อความเครียดอย่างเหมาะสม เช่น การใช้เทคนิคการผ่อนคลาย การหายใจ การบริหารร่างกาย การพูดคุย เป็นต้น

4. ส่งเสริม และแนะนาให้มสมาชิก ของครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแลมารดาอย่างใกล้ชิดเพื่อให้มารดารับรูถึงความรัก ความห่วงใยจากครอบครัวและมีกาลังใจในการเผชิญ กับภาวะเศร้าโศก