Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บทที่ 1 แนวคิดและหลักการพยาบาลเด็กปกติและเจ็บป่วย, น.ส.ศิริพร ปิยธโร…
บทที่ 1 แนวคิดและหลักการพยาบาลเด็กปกติและเจ็บป่วย
ความหมายจากพจนานุกรมไทย ราชบัณฑิตยสถาน
บุคคลที่มีอายุตั้งแต่ 15 ปีลงมา
บุคคลผู้มีอายุไม่เกิน 18 ปี บริบูรณ์
บุคคลอายุเกิน 7 ปี บริบูรณ์ และยังไม่บรรลุนิติภาวะด้วยการสมรส
ว.ยังเล็ก อ่อนวัย
คนที่มีอายุยังน้อย
สิทธิเด็ก
สิทธิที่จะได้รับในการปกป้องคุ้มครอง
การนำเด็กไปใช้ขอทาน
การขายเด็ก
การทารุณกรรมทางร่างกาย
สิทธิในด้านพัฒนาการ
มีโอกาสเล่น พักผ่อน
ได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐาน 12 ปี
การมีส่วนร่วมกิจกรรมในโรงเรียน
สิทธิในการมีชีวิต
ต้องประกันอย่างเต็มที่
เด็กทุนคนมีสิทธิติดตัวมาตั้งแต่เกิด
ต้องมีชีวิตอยู่รอดปลอดภัย
สิทธิในการมีส่วนร่วม
การแสดงออก
ระยะของการเจ็บป่วย
ระยะวิกฤต
เสียชีวิตได้อย่างรวดเร็ว
ระยะเรื้อรัง
รักษาไม่หายขาด
ระยะเฉียบพลัน
รุนแรงมาก Ex.หัวใจวายเฉียบพลัน
ระยะสุดท้าย
วินิจฉัยการเจ็บป่วยถึงขั้นเสียชีวิต
ความเข้าใจของเด็กเกี่ยวกับความตาย
วัยเดินและวัยก่อนเรียน
ความตายเปรียบเหมือนการนอนหลับ
ความตายเป็นจุดสุดท้ายของชีวิต
คิดว่าตายแล้วสามารถกลับคืนมาได้
วัยเรียน
สามารถจินตนาการเรื่องความตาย
เรียนรู้ว่าตายแล้วกลับคืนไม่ได้
กลัวการสูญเสียตนเองและบุคคลอันเป็นที่รัก
วัยแรกเกิดและวัยทารก
ทารกจะเชื่อมโยงกับคนรอบข้างโดยผ่านทางการสัมผัส กลิ่นเสียง จะร้อง เมื่อเจ็บ
อายุน้อยกว่า 6 เดือนไม่เข้าใจความหมาย มากกว่า 6 เดือน ผูกพันกับผู้เลี้ยงดู
มีปฏิกิริยาด้วยการตอบสนองของ Physiological เพื่อต่อสู้ให้ตนเองมีชีวิตรอด
วัยรุ่น
พ่อแม่ควรให้ความรักการดูแลเอาใจใส่
มองความตายเป็นเรื่องที่ไกลตนเอง
ยอมรับความตายของตนเองยากที่สุด
ผลกระทบของความเจ็บป่วย
วัยเดิน
คิดว่าบิดามารดาทอดทิ้ง
รู้สึกหวาดกลัว
วัยก่อนเรียน
คิดว่าเป็นการลงโทษ
ยากลำบากในการเรียนรู้
วัยทารก
กินได้น้อยลง
ความผูกพันระหว่างมารดาทารก
วัยเรียน
มีปมด้อยมากขึ้น
หย่อนความสามารถ
วัยรุ่น
บุคลิกภาพ
ความเชื่อมั่นในตนเอง
ปฏิกิริยาของเด็กต่อความเจ็บป่วย
ความวิตกกังวลจากการแยกจาก (separation anxiety)
ความเจ็บปวดทางกาย (body injury and pain)
ความเครียดและการปรับตัวของเด็กและครอบครัว
การเปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์ (body image)
ปฏิกิริยาของบิดามารดาต่อการเจ็บป่วยของเด็ก
ความรู้สึกกลัวและวิตกกังวล
หงุดหงิด คับข้องใจ
ความรู้สึกโกรธและโทษตนเอง
การปฏิเสธและไม่เชื่อในระยะแรก
แนวทางการดูแแลด้านจิตสังคม
การเตรียมเด็กและครอบครัว ก่อนเข้ารับการรักษาใน รพ
ลดผลกระทบปฏิกิริยาการสูญเสียการควบคุม
ป้องกันและลดผลกระทบของการแยกจาก
ส่งเสริมพัฒนาการตามวัยและจัดกิจกรรมการเล่นที่เหมาะสม
เครื่องมือที่ใช้ประเมิน Pain ในเด็ก
CHEOPS
ใช้กับเด็ก 1-6 ปี หรือไม่รู้สึกตัว
คะแนนอยู่ระหว่าง 4-13
พยาบาลเป็นผู้ประเมิน
การแปรผล
4 = ไม่ปวด
5-7= ปวดน้อย
8-10 = ปวดปานกลาง
11-13 = ปวดมาก
FLACC Scale
คะแนนอยู่ระหว่าง 0-10
พยาบาลเป็นผู้ประเมิน
ใช้กับเด็ก 1 เดือน - 6ปี หรือไม่รู้สึกตัว
การแปรผล
0=ไม่ปวด
1-3= ปวดน้อย
4-6 = ปวดปานกลาง
7-10 = ปวดมาก
บทบาทของพยาบาลกับการประเมินความปวด
สร้างสัมพันธภาพที่ดีใช้คำพูดสุภาพเข้าใจง่าย
หากเป็นเด็ฏเล็กให้ถามบิดามารดา
ควรบันทึกพฤติกรรมขณะประเมิน
ให้ความสนใจโดยเป็นผู้ฟังที่ดี
น.ส.ศิริพร ปิยธโร เลขที่33 รุ่น36/2 (612001113)