Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

เเนวคิดเเละการพยาบาล เด็กปกติเเละเด็กเจ็บป่วย, 5311.png_860, 16675956,…

- - - - ตอบเเบบไม่เข้าใจ เมื่อถามเด็กเด็กจะตอบไม่สัมพันธ์กับคำถาม
    - - มี 2 ประเภท
        
        ประเภทที่ 1
        
        ตอบตามปรากฏการณ์ สาเหตุของความเจ็บป่วย
        เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติไม่สามารถอธิบายได้ว่า
        ความเจ็บป่วยเกิดขึ้นได้อย่างไร
        
        ประเภทที่ 2
        
        สาเหตุของความเจ็บป่วยเกิดจากการติดต่อ
        สัมพันธ์กับวัตถุ หรือบุคคลที่อยู่ใกล้ๆ
    - - มี 2 ประเภท
        
        ประเภทที่ 3
        
        การปนเปื้อน สามารถบอกถึงสาเหตุของความเจ็บป่วย
        
        ประเภทที่ 4
        
        ภายในร่างกาย ความเจ็บป่วยเกิดขึ้น
        ภายในร่างกาย แต่ยังอธิบายไม่เฉพาะเจาะจง
    - - มี 2 ประเภท
        
        ประเภทที่ 5
        
        ความเจ็บป่วยเกิดจากอวัยวะภายในร่างกายทํางานไม่ดี หรือไม่ทํางาน
        
        ประเภทที่ 6
        
        เข้าถึงสาเหตุการเจ็บป่วย ตอบจากการเปลี่ยนเเปลงของร่างกาย มีด้านจิตใจมาเกี่ยวข้อง รู้เกี่ยวกับหน้าที่ของอวัยวะต่างๆ
  - - - ยังไม่เข้าใจเกี่ยวกับความตาย เข้าใจเพียงเเค่คนๆนั้นหายไป
        เด็กจะมีปฏิกิริยาด้วย Physiological reflex
        เพื่อความอยู่รอด เเละเด็กจะเชื่อมโยงกับคนรอบข้างผ่านการสัมผัส
        กลิ่น เสียง เช่น ร้องเมื่อหิวหรือเจ็บ
    - - ข้าใจว่าความตายเกิดขึ้นชั่วคราว (temporary) สามารถ
        กลับฟื้นคืนได้ (reversible) เหมือนการนอนหลับ
        หรือย้ายไปอยู่ที่อื่นชั่วคราว
    - - เริ่มเข้าใจว่าความตายคืออะไร ไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้ สามารถจินตนาความตายได้ เข้าใจว่าวันหนึ่งตนก็ต้องตาย
    - - เข้าใจเรื่องความตายใกล้เคียงผู้ใหญ่ คือ เป็นภาวะสิ้นสุดของการทำงานของร่างกาย
        หลีกเลี่ยงไม่ได้ ทุกคนต้องเผชิญ เป็นวัยที่ต้องการความเป็นเอง ไม่ชอบการบังคับ การตายของวัยรุ่นจึงเหมือนการลงโทษ การถูกกำหนดโดยที่ตนเองไม่ต้องการ เด็กจะรู้สึกโกรธ โดยเเสดงความรู้สึกต่อพ่อเเม่ เมื่อทำไปเเล้วจะรู้สึกผิด เพราะรู้ดีว่าคนเหล่านี้ให้ความรัก เเละความโกรธนั้นก็จะหันเขาหาตนเองเเทน
- - - - พบมากในเด็กอายุ 6 เดือน -3 ปี
        
        มี 3 ระยะ
        
        ระยะประท้วง(protest)
        
        เด็กจะร้องไห้อย่างรุนเเรงมาก ร้องตลอดเวลาหยุดเฉพาะเวลานอนเด็กพยามที่จะอยู่กับมารดา
        การร้องไห้รุนเเรงจะเกิดเมื่อมารดาจากไป เด็จะปฏิเสธทุกอย่าง ไม่กิน ไม่นอน
        
        ระยะสิ้นหวัง(despair)
        
        ความสิ้นหวังเเสดงออกโโย อาการโศกเศร้าเสียใจ เเยกตัวอยู่เงียบๆ ร้องไห้น้อยลง อ่อนเพลีย อิดโรยอย่างน่าสงสาร รวมทั้งมีพฤติกรรมทดถอย(regression) นอกจากนี้เด็กจะมีการดึงผม ข่วนหน้าต้องเอง เด็กในระยะนี้จะยอมมือในการรักษา
        ต่อต้านเพียงเล็กน้อย ทำให้นึกว่าปรับตัวได้ เมื่อมารดามาเยี่ยมจะเกิดการร้องที่รุนเเรง ทำให้เราเกิดความเข้าใจว่าเด็กไม่พบมารดาจะมีพฤติกรรมที่ดีกว่า จึงไม่ส่งเสริมการเยี่ยมของมารดา นั้นเป็นความคิดที่ผิด
        
        ระยะปฏิเสธ(denial)
        
        ถ้าเด็กป่วยต้องอยู่ รพ.เป้นเวลานานเเละได้รับการพยาบาลจากพยาบาล ระยะนี้เด็กจะหันกลับมาสนใจสิ่งรอบกาย เหมือนเด็กปรับตัวได้เเต่เด็กเพียงเก็บกดความรู้สึกที่มีต่อมารดา จะหันไปสร้างสัมพันธภาพอย่างเผินๆ เเต่หลีกเลี่ยงไปใกล้ชิดกับใครคนหนึ่งไม่กล้าไว้วางใจใคร
      - วัยรุ่น
        
        ปรับตัวได้ดีกว่าวัยอื่น มีความสามารถในการคิด สื่อสารให้ผู้อื่นรับรู้ถึงความต้องการ ประสบการณ์เกี่ยวกับอดีตจะมีความสำคัญ ถึงเเม้ยรุ่นจะมีความเเข็งเเต่ก็อ่อนเเอที่สุดเช่นกันที่ยอมเเพ้ต่อความเครียดเนื่องจากการเจ็บป่วยวัยรุ่นอาจปฏิเสธการรักษาได้เพราะเขาจะเชื่อตามควาเห็นของเพื่อนมากกว่า
      - วัยเรียน
        
        วัยนี้จะเผชิญความเครียดได้กว่าวัยเด็ก เนื่องจากมีประสบการณ์การไปโรงเรียน จะกังวลที่ไม่ได้ทำกิจกรรมหรืออยู่ที่เดิมๆ เด็กจะมีอาการเหงา เบื่อ ซึมเศร่ช้า
    - - เป็นกลไกการปรับตัวที่พบเสมอในเด็กวัยเดินและ
        เด็กก่อนวัยเรียน เด็กจะหยุดการเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ หันกลับมาใช้พฤติกรรมดั้งเดิม ซึ่งเป็นที่พึงพอใจของเด็กมากกว่า
      - เช่น ไม่ยอมกินน้ำจากถ้วย หันกลับไปนมจากขวด เป็นต้น
      - พฤติกรรมถดถอยจะแตกต่างกันขึ้นอยู่กับระดับความคับข้องใจและความเครียดของเด็กแต่ละคน
    - - เด็กวัยก่อนเรียน
        
        เช่นการจํากัดการเคลื่อนไหว การให้เด็กนอนหงายนิ่ง การได้รับให้สารน้ําทางหลอดเลือดดําทําให้เด็กขาดความมั่นคงในตัวเองเด็กจะไม่ร่วมมือ
        ในการรักษาพยาบาล และต่อต้านอย่างรุนแรง
      - เด็กวัยเรียน
        
        เด็กวัยนี้ช่วยเหลือตัวเองได้ ได้รับความิสระ มีความมั่นใจ รับรู้ความจริงมากขึ้น ความกลัวของเด็กวัยนี้
        คือภาวะที่คุกคามการสูญเสียการควบคุม
      - วัยรุ่น
        
        มีความเป็นอิสระ เอาเเต่ใจ เเสวงหาเอกลักษณ์ของตนเมื่อเข้ารับการรักษาที่ รพ. ความเจ็บป่วยที่จำกัดความสามารถทางร่างกาย จะทำให้เกิดการสูญเสียการคบคุม โต้ตอบด้วยการปฏิเสธ ไม่ยอมร่วมมือ
        เเยกตัว โดยไม่คำนึงถึงว่าจะเเสดงออกมาอย่างไร
    - - เด็กก่อนวัยเรียน
        
        สามารถพัฒนาความคิดรวบยอดเกี่ยวกับการปฏิบัติที่เจ็บปวด เด็กจึงมีปฏิกิริยาโต้ตอบ
        ที่รุนแรงและมองการปฏิบัติต่าง ๆ เป็นการลงโทษเด็กจะมีพฤติกรรมการต่อต้านโดย
        ใช้เท้าเตะถีบ ร้องเสียงดังลั่น ชกต่อย และพยายามที่จะวิ่งหนี แม้เพิ่งมองเห็นเครื่องมือ เช่น เข็มฉีดยาสายรัดห้ามเลือด เป็นต้น
        
        วิธีการเตรียมเด็กก่อนปฏิบัติการพยาบาล
        
        -บอกเด็กว่าจะเกิดอะไรขึ้น เเล่วรีบทำทันที
      - เด็กวัยเรียน
        
        กลัวการบาดเจ็บ กลัวความตาย เด็กสามารถมองเห็นความสัมพันธ์ของเหตุผลต้องการคำอธิบายเหตุผลที่เป็นวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับโรค ความรู้สึก การรักษาพยาบาล
        
        กลัวการเปลี่ยนเเปลงไปจะทำให้เเตกต่างจากเพื่อนๆเเละจะทำให้เพื่อนไม่ยอมรับ
        
        เด็กจะไม่สนใจความรู้เกี่ยวกับลูก
        เเต่เด็กจะสนใจผลของการรักษา
        
        เด็กวัยนี้รับรู้เกี่ยวกับความเจ็บปวดเป็นการถูกลงโทษ
      - วัยรุ่น
        
        การบาดเจ็บ ความเจ็บปวด และความพิการนั้น จะเกิดผล กระทบกระเทือนมากน้อยเพียงใด ขึ้นอยู่กับว่าวัยรุ่นได้มองตัวเอง
        ในปัจจุบันเป็นอย่างไร การเปลี่ยนเเปลงที่ทำให้วัยรุ่นเเตกต่างจากเพื่อนนั้นทำให้เกิดความเครียดมาก
        
        การปรับตัวของวัยรุ่นเมื่ออยู่โรงพยาบาล
        
        ปรับตัวโดยการเข้าหาผู้อื่น ในลักษณะนี้แสดงว่าเขายอมรับความอ่อนแอของตัวเองแทนที่
        จะแสดงออกโดยความกลัว
        
        ปรับตัวโดยการต่อสู้และต่อต้าน ไม่ไว้วางใจผู้อื่น
        และต้องการที่จะเป็นคนที่เข้มแข็งและมีอิสระภาพ
        
        ปรับตัวโดยการถอยหนีจากคนอื่น สร้างโลกของตนเอง อยู่ห่างจากคนอื่น เพราะคิดว่าคนอื่นไม่เข้าใจในตัวเขา
- - - - เคารพเเละยอมรับในความเเตกกต่าง ทางความคิดเเละการกระทำ
    - - -ครอบครัวเเละบุคลากรทางวิชาชีพมีความเท่าเทียมกันในการดูเเล
      - -ยอมรับว่าผู้ป่วย บิด มารดา คนสำคัญของผู้ป่วย
        ว่าเป็นส่วนหนึ่งของทีมสุขภาพ
      - -ข้อมูลของทีมสุขภาพมีความสำคัญในการตัดสินใจเเละการมีส่วนรวมในการวางเเผนดูเเล
    - - ให้ช่วยเหลือเพื่อตอบสนองความต้องการทางด้านร่างกายอารมณ์ ของเด็ก และครอบครัว
  - - - เพื่อตอบสนองความต้องการของเด็กและ
        ครอบครัวในการดูแลเด็กป่วยที่เข้ารับการรักษา
        ในโรงพยาบาล
- - - - การจัดสิ่งเเวดล้อม
        (environment)
        
        ควรมีการดูเเลดังนี้
        
        การสร้างบรรยายกาศให้คล้ายบ้านมากที่สุด
        
        สร้างบบรยากาศให้เเจ่มใส สดชื่น สบายตา
        
        หลีกเลี่ยงสัญลักษณ์ที่อาจเเสดงให้เห็นถึงจุดรักษา
        
        ห้องตรวจหรือห้องหัตถการเป็นห้แงที่เด้กร้องไห้มากที่สุด ดังนั้นควรอนุญาตให้เด็กมาสังเกตห้องได้
        
        มีการจัดห้องของเล่นไว้สำหรับเล่น
      - การอํานวยความสะดวก
        (facilitative)
        
        นโยบายของโรงพยาบาล เป็นสิ่งกําหนดแนวทาง
        ในการปฏิบัติ ในเด็กควรมีการยืดหยุ่น ไม่มีกฎเกณฑ์บังคับมากเกินไป
      - การประสานงาน
        (coordination)
        
        การจัดกิจกรรมส่งเสริมฟื้นฟูพัฒนาการด้านความรู้และสติปัญญาขณะเจ็บป่วย เมื่อเด็กต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลต้องลาเรียน เป็นต้น
      - การสื่อสาร
        (communication)
        
        ของเเต่ละวัยจะมีความเเตกต่าง
        ตามระยะพัฒนาการเด็ก ดังนี้
        
        วัยทารก ให้ข้อมูลกับบิดามารดา
        
        วัยเตาะแตะ ให้ข้อมูลกับบิดามารดาร่วมกับการให้ข้อมูลเด็กผ่านกิจกรรม
        การเล่น เช่นเล่นตุ๊กตา เล่านิทาน
        
        วัยก่อนเรียน บางเรื่องต้องให้ข้อมูลผ่านบิดามารดา บางเรื่องสามารถ
        ที่จะสื่อสารกับเด็กโดยใช้วิธีให้เด็กได้ลองสัมผัสจับต้องลองเล่นเครื่องมือทางการแพทย์ หรือดูหนังสือภาพเกี่ยวกับโรค
        
        วัยเรียน สามารถอธิบายผ่านหนังสือภาพ แผ่นพับ ภาพพลิก
        ได้เข้าใจโดยไม่ต้องมีบิดามารดาช่วย
        
        วัยรุ่น สามารถสื่อสารได้หลายรูปแบบ เช่น แผ่นพับ ภาพพลิก ภาพเกี่ยวกับพยาธิสภาพของโรคและแนวทางการรักษาและแลกเปลี่ยนได้โดยไม่ต้องมีบิดามารดาช่วย
      - การให้การพยาบาลตาม
        ระยะพัฒนาการของเด็ก
        
        ทั้ง 4 ด้าน
        
        การพยาบาลทั่วไป
        (provide general interventions)
        
        การพยาบาลเพื่อความสุขสบายทางกายและความปลอดภัย
        (providephysical comfort and safety interventions)
        
        การพยาบาลเพื่อส่งเสริมความรู้ความเข้าใจ
        (provide cognitiveinterventions)
        
        การพยาบาลด้านจิตสังคมและอารมณ์
        (provide psychosocial and emotion interventions)
- - - - ความรุนแรงของการรักษา
      - ประสบการณ์เกี่ยวกับการเจ็บป่วย
        และการอยู่ในโรงพยาบาล
      - วิธีปฏิบัติเพื่อการวิเคราะห์
        โรคและการรักษา
      - ปัจจัยการช่วยเหลือค้ําจุน
      - ความเข็มแข้งของบิดามารดา
      - ความสามารถในการปรับตัวครั้งก่อน ๆ
      - ความเคร่งเครียดที่เพิ่มขึ้น
        เนื่องจากระบบครอบครัว
      - ความเชื่อถือเกี่ยวกับขนบธรรมเนียม
        ประเพณีและศาสนา
      - แบบแผนการสื่อสารของสมาชิกในครอบครัว
  - - - ความโกรธ ความอิจฉาริษยา เเละความรู้สึกผิด
        ความรู้ผิดเกิดขึ้นเนื่องจากการระงับความรู่สึกด้านอื่น เเละเกิดขึ้นบ่อยในเด็กโตความสามรถในการปรับตัวขึ้นอยู่ที่ระดับพัฒนาการ ความเข้มเเข็งระบบครอบครัว ประสบการณ์เกี่ยวกับความเครียด
- - - - Newborn
        
        ทารกแรกเกิด 28 วันหลังคลอด
      - Infant
        
        ทารก อายุมากว่า 28 วันถึง 1 ปี
      - Toddler
        
        เด็กวัยเดิน อายุ 1-3 ปี
      - Preschool age
        
        เด็กวัยก่อนเรียน 3-5 ปี
      - School age
        
        เด็กวัยเรียน 6-12 ปี
      - Aldolescent
        
        วัยรุ่น 13-15 ปี
  - - - สิทธิในการมีชีวิต
        
        คือ สิทธิของเด็กที่คลอดออกมาแล้วจะต้อง
        มีชีวิตอยู่รอดอย่างปลอดภัย
      - สิทธิที่จะได้รับการ
        ปกป้องคุ้มครอง
        
        เป็นสิทธิที่เด็กได้รับปกป้อง
        คุ้มครองจากการทารุณกรรมทุกรูปแบบ
      - สิทธิในด้านการพัฒนา
        
        เด็กทุกคนจะได้รับสิทธิให้มีสภาพความเป็นอยู่ที่เหมาะสมกับพัฒนาการ ร่างกาย จิตใจ สังคมรวมถึงความพึงพอใจและความสุข
      - สิทธิในการมีส่วนร่วม
        
        เป็นสิทธิที่ให้ความสำคัญกับการแสดงออกทั้งในด้านความคิดและการกระทำของเด็กในการเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่อาศัยอยู่