Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Unit 7.3 Psychiatric Nursing with cognitive disorders and behavioral…

- - - - ลักษณะอาการ
        
        ระดับแอลกอฮอล์ในเลือด 50-150 mg%การตัดสินใจช้าลง
        
        ระดับแอลกอฮอล์ในเลือด 151-300 mg% จะทําให้
        ประสาทรับความรู้สึกเสีย เดินเซ พูดอ้อเเอ้
        
        ระดับแอลกอฮอล์ในเลือดมากกว่า 300 mg% จะ
        ทําให้กล้ามเนื้อทํางานไม่สัมพันธ์กัน ตาพร่า เห็นภาพซ้อน
      - รักษา
        
        จัดให้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่สงบ
        
        ส่วนใหญ่จะคอยให้อาการสงบกรณีรุนเเรงทำ hemodialysis
        
        ระวังการทําร้ายตนเองและผู้อื่น
        
        กรณีที่ให้ glucose IV ควรให้ thiamine 100 mg ร่วมด้วย
        
        ใช้ Group support จะมีส่วนช่วยผู้ป่วยได้มาก
      - พฤติกรรม
        
        ด้านพฤติกรรม
        มีเพศสัมพันธ์อย่างไม่เหมาะสมก้าวร้าวพร่องหน้าที่การงาน
        
        ด้านจิตอารมณ์ ความคิด
        อารมณ์อ่อนไหว เปลี่ยนแปลงง่าย
        
        ด้านร่างกาย
        พูดไม่ชัด การทรงตัวเสีย เดินไม่มั่นคง
    - - ลักษณะอาการ
        
        ภายหลังดื่มสุรา
        จัดเป็นเวลานาน (6-24 ชั่วโมง) อาการที่เกิดขึ้นตามระดับความรุนแรง
        
        ระดับเล็กน้อย
        
        มือสั่นเหงื่อออกมาก หงุดหงิด ปวดมึนศีรษะ ใจสั่น
        วิตกกังวล นอนไม่หลับ ถ้าดื่มสุราอาการจะหายไป
        
        ระดับปานกลาง
        
        มีอาการกระวนกระวาย ผุดลุกผุดนั่ง ตัวสั่น/ มือสั่นมาก
        ขึ้น ชีพจรเต้นเร็ว >120 ครั้ง/นาที คลื่นไส้
        
        รุนแแรง
        
        เกร็งกระตุกทั่วร่างกาย
        (grand mal seizure)24-48 ชั่วโมง
        
        หยุดดื่ม 48-72 ชั่วโมง (2-3 วัน) จะพบอาการ delirium
        tremens (DT) มักเกิดในผู้ที่ดื่มสุราหนักมาหลายปี
        
        Consciousnessเปลี่ยนไป การทํางานของสมองที่เกี่ยวกับความคิด
        การจํา การรับรู้เสียไป มีอาการระแวง หูแว่ว
      - พฤติกรรม
        
        ผู้ป่วยมักติดสารเสพติดชนิดอื่นด้วย เช่น กัญชา โคเคน เฮโรอีนผู้ป่วยมักมีอาการเศร้า วิตกกังวล และนอนไม่หลับ
      - รักษา
        
        การรักษาโดยการใช้ยา:และจะให้ยากลุ่มคลายกังวล (benzodiazepine) เช่น diazepam หรือ lorazepam
        
        การรักษาทางด้านจิตสังคม
        
        การบําบัดแบบสั้น (Brief intervention)
        
        การบําบัดโดยการปรับเปลี่ยนความคิด พฤติกรรม (Cognitive
        behavioral therapies: CBT)
        
        การทําพฤติกรรมบําบัด (Behavioral therapies)
        
        การรักษาอื่นๆ เช่น family therapy, group therapy,
        
        การรักษาอาการ Delirium Tremens (DT)
        
        การป้องกันไม่ให้เกิดภาวะ เพ้อ (Delirium )
        
        การให้ยา Benzodiazepine
        
        การให้วิตามินร่วมด้วย ที่สําคัญคือ วิตามินบี 1 ในรูปฉีด
        
        ผู้ป่วยควรได้รับอาหารที่แคลอรี่และ
        มีคาร์โบไฮเดตสูง
        
        เฝ้าระวังภาวะขาดน้ํา
        
        เฝ้าระวังในเรื่องความปลอดภัย
    - - ต้องดื่มทุกวัน แต่ปริมาณไม่มากมักไม่ทราบว่าตนเองติดสุรา
      - เมื่อดื่มแล้วไม่สามารถหยุดดื่มได้
        ต้องดื่มในปริมาณมาก หยุดเมื่อป่วยหรือขาดเงิน
      - พฤติกรรม
        
        ผู้ป่วยใช้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการแสวงหา
        และดื่มสุรา
      - รักษา
        
        1.การใช้วิธีการล้างพิษ (Detoxification)
        
        2.รักษาโดยการใช้ยา : Disulfuram
        (Antabuse)
        
        3.รักษาทางด้านจิตสังคม
        
        การปรับความคิดหรือมุมมองใหม่
        (Cognitive therapies:CT)
        
        การทําจิตบําบัดแบบ
        ประคับประคอง
        
        การบำบัดแบบสั้น
        (Briefinterventions)
        
        การให้ครอบครัวมีส่วนร่วม
- - - - ลักษณะอาการ
        
        พฤติกรรมก้าวร้าวรุนแรง และมีอาการวิตกกังวลอย่างมาก หวาดระเเวงในทางตรงข้างผู้ที่ไวต่อสาร เมื่อเสพเพียงเล็กน้อยจะเกิดอาการตื่นตัว
      - การรักษา
        
        เน้นการรักษาทางจิตสังคม ป้องกันการกลับ
        เป็นเสพซ้ํา
    - - ลักษณะอาการ
        
        ผู้ป่วยจะมีการเปลี่ยนแปลงของพฤติกรรมและจิตใจ รู้สึก
        สบายผิดปกติร่วมกับอารมณ์รื่นเริงสนุกสนาน
        
        ผู้ป่วยอาจมีอาการทางกายร่วม คือ การเต้นของหัวใจ
        เร็ว/ช้าลง มีอาการเจ็บหน้าอก หัวใจเต้นผิดจังหวะ ม่านตาขยายAmphetamines Intoxication จะหายไปเกือบ
        หมดในเวลา 24 ชั่วโมงและหายอย่างสมบูรณ์ใน 48 ชม.
        
        ในรายที่มีอาการพิษเรื้อรัง อารมณ์จะเป็นแบบเฉย
        ร่วมกับอาการอ่อนเพลีย หรือมีอารมณ์เศร้า
      - การรักษา
        
        การรักษาตามอาการ
        
        เน้นป้องกันการทําร้ายตนเองและผู้อื่น
        
        ลดอาการกระวนกระวายโดยให้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่สงบ
        
        เฝ้าระวังอาการชัก และภาวะเลือดออกมาก
    - - ลักษณะอาการ
        
        ผู้ป่วยจะเกิดอาการขาดสารภายใน
        เวลา 2-3 ชั่วโมง
        
        ด้านร่างกาย นอนไม่หลับ หรือ
        หลับมาก รับประทานจุ เชื่องช้า
        
        ด้านจิตอารมณ์ ความคิด
        มีความรู้สึกไม่สบายหดหู่ อ่อนเพลีย ฝันร้าย ไม่แสดงอารมณ์ อยากเสพยาอย่างรุนเเรง
      - การรักษา
        
        การรักษาแบบประคับประคองและบรรเทาอาการที่เกิดขึ้น
    - - ลักษณะอาการ
        
        อาการหูแว่ว หรือหลงผิดในขณะที่เสพจนเกิดอาการพิษ ผู้ป่วยคิดว่ามีคนปองร้ายรู้สึกว่ารูปร่างตนเองผิดส่วน
      - การรักษา
        
        โดยใช้ยา : รักษาอาการขาดสารโดยให้ยา
        ต้านเศร้า กลุ่ม Tricyclics เช่นImipramine
        เพื่อรักษาอาการเศร้า ความรู้สึกอยากยา
        
        รักษาด้านจิตสังคมร่วม โดยการทํา
        ครอบครัวบําบัด จิตบําบัดรายบุคคล ราบบุคคล
- - - - ลักษณะอาการ
        
        ผู้ป่วยมีอารมณ์ครื้นสนุกสนาน มีพลัง ชอบพบปะ
        ผู้คนมีกิจกรรมมาก กระวนกะวาย พูดมากรู้สึกตัว
        เองมีความสําคัญมาก
        
        ผู้ที่อาการพิษเรื้อรังจะมีอารมณ์
        เฉยเมยร่วมกับความรู้สึกอ่อนเพลีย เเยกตัวหรือพลุ่งพล่านกระวนกระวาย อารมณ์เฉยเมยและมี
        ความรู้สึกอยากเสพโคเคนมาก
        
        อาการทางกาย ที่มักพบร่วมด้วยได้แก่ หัวใจเต้นเร็ว
        หรือช้า ม่านตาขยาย ความดันโลหิตเพิ่มขึ้นลดลงเหงื่อออกมากหรือรู้สึกหนาว คลื่นไส้อาเจียน
        น้ําหนักลด พลุ่งพล่านกระวนกระวาย หมดสติ
    - - ลักษณะอาการ
        
        ผู้ป่วยมีอารมณ์หงุดหงิดโกรธง่าย อ่อนเพลีย ฝันร้าย นอนไม่
        หลับ หรือหลับมาก รับประทานจุ
        
        อาการขาดสารเฉียบพลัน มักเกิดภายหลัง ผู้ป่วยเสพโคเคน
        ขนาดสูงเป็นเวลานานแล้วหยุดเสพ ไม่สบายใจ อ่อนเพลีย เศร้า
        
        อาการที่พบร่วม : โคเคนมีฤทธิ์สั้น มีผลอย่างรุนแรงและ
        รวดเร็วต่อระบบประสาทผู้เสพเรื้อรังมีพฤติกรรมก้าวร้าว พฤติกรรมไม่น่าไว้ใจ แยกตัว พฤติกรรมทางเพศผิดปกติ หลงผิด ประสาทหลอน
    - - ลักษณะอาการ
        
        ทําให้เกิดอารมณ์รื่นเริงสนุกสนานมากที่สุดระยะเวลาการออกฤทธิ์ค่อนข้างสั้น (30-90 นาที)ดังนั้นผู้ป่วยมักหาเงินแบบผิดกฎหมาย เช่น ลักขโมย เป็นโสเภณีหน้าที่และความรับผิดชอบที่
        
        สําคัญของผู้ป่วยจะบกพร่องความคิด
        หวาดระแวง พฤติกรรมก้าวร้าวรุนแรง วิตกกังวล
- - - - ผู้ป่วยเสพฝิ่นโดยขาดการยับยั้งชั่งใจผู้ป่วยมักวางแผนเพื่อให้ได้ฝิ่นมาไและเสพการติดฝิ่นมีความสัมพันธ์กับอาชญากรรมปัญหา หย่าร้าไม่มีงานทําต่อต้านสังคม เสี่ยงซึมเศร้า นอนไม่หลับ
    - - รู้สึกไม่สบายใจพลุ่งพล่าน
        กระวนกระวาย หรือเชื่องช้า หรือมีความบกพร่องในกิจกรรมเกี่ยวกับสังคม หรือหน้าที่การงาน
      - อาการทางกายม่านตา
        หด (ยกเว้นพวกเสพมากจนเป็นพิษ ทําให้ร่างกายขาดออกซิเจน และม่านตาขยาย)สมาธิและความจําเสีย ไม่สนใจสิ่งแวดล้อม
      - การได้รับเกินขนาด (Overdose) ส่วนใหญ่อาจตายได้
    - - ด้านร่างกาย
        อาจมีคลื่นไส้หรืออาเจียน ไวต่ออาการปวด ปวดกล้ามเนื้อ น้ำตาน้ำมูกไหลเหงื่อออกมาก ท้องเดิน ไข้นอนไม่หลับ
      - ด้านจิตอารมณ์ ความคิด
        วิตกกังวล หงุดหงิดง่าย กระวนกระวาย อยากเสพฝิ่นและพยายาม
        หาฝิ่นมาสูบ
- - - - อาการ
        
        ผู้ป่วยที่ติดกัญชามักจะเสพมากเป็นพัก ๆ และมักไม่เกิด
        อาการติดสารทางสรีรวิทยา ไอเรื้อรัง หรือ
        ง่วงนอนมาก
      - การรักษา
        
        เน้นการรักษาด้านจิตสังคม โดยการป้องกันการกลับเป็นซ้ํา
    - - อาการ
        
        ด้านร่างกาย
        ตาแดง รับประทานจุ ปากแห้ง หัวใจเต้นเร็ว
        
        ด้านจิตอารมณ์ ความคิด
        ผู้ป่วยมักมีอารมณ์รื่นเริงสนุกสนาน หัวเราะแบบไม่มีเหตุผลมีอารมณ์ทางเพศเพิ่มขึ้น รู้สึกว่าเวลาผ่านไปช้ามากถูกชักจูงง่าย ขาดการควบคุมตัวเอง การตัดสินใจเสีย ภาพลวงตา
        
        ด้านพฤติกรรม
        แยกตัวจากสังคม อาการพิษมักเกิดภายในเวลาเป็นนาทีภายหลังสูบ
      - การรักษา
        
        รักษาโดยการใช้ยา: ใช้ยากลุ่มคลายวิตกกังวล และ ยารักษาโรคจิต
        
        ช่วยให้ผู้ป่วยสงบ ให้ความมั่นใจว่าอาการจะหายไปได้ในไม่ช้า
        
        จัดให้อยู่ในบรรยากาศที่เงียบสงบ ไม่มีเสียงรบกวน
    - - อาการ
        
        ด้านร่างกาย
        นอนไม่หลับ ความอยากอาหารลดลงน้ําหนักตัวลด ปวดท้อง
        
        ด้านจิตอารมณ์ ความคิด
        ผู้ป่วยมีอารมณ์เศร้า โกรธ ก้าวร้าว กังวล
      - การรักษา
        
        เน้นการรักษาแบบประคับประคองตาม
        อาการ
- - - - ลักษณะอาการ
        
        พฤติกรรมก้าวร้าวรุนแรง ทําร้ายบุคคลอื่น อารมณ์ครื้นเครงหรือ
        อารมณ์เฉยเมย การตัดสินใจเสีย พร่องในหน้าที่
        
        อาการทางกายร่วม เช่น เวียนศีรษะ มองภาพไม่ชัด หรือมองเห็นภาพเป็นคู่ นัยน์ตากระตุกทรงตัวเสีย พูดไม่ชัด มือสั่น ท่าเดินไม่มั่นคง หมดเรี่ยวแรง ไม่ค่อยรู้ตัว หรือหมดสติ
      - การรักษา
        
        ในระยะที่มีอาการพิษจากสาร ไม่ควรให้การรักษาด้วยยาทุกชนิดเพราะจะทําให้เกิดอาการซึมเศร้า
        
        ให้อาหาร วิตามินและน้ํา อย่างเพียงพอ
        
        รักษาโดยการใช้จิตบําบัด พฤติกรรมบําบัด และครอบครัวบําบัด
    - - ลักษณะอาการ
        
        ผู้ป่วยมีอาการขาดสารภายในเวลา 24-48 ชั่วโมง หลังจากหยุดเสพและมี
        อาการนาน 2-5 วัน
        
        นอนไม่หลับ มือสั่น หงุดหงิด
        เหงื่อออกมาก คลื่นไส้และแปลสิ่งเร้าผิด
      - การรักษา
        
        ป้องกันไม่ให้เปลี่ยนไปใช้สารที่รุนแรงกว่า โดยการให้การปรึกษาการให้
        ความรู้ร่วมกับการรักษาทางจิตอื่น ๆ
- - - - ภาวะดื้อคาเฟอีน (caffeinetolerance)
      - มีความต้องการดื่มคาเฟอีนตลอดไม่สามารถลดได้
      - เมื่อหยุดดื่มจะเกิด caffeinewithdrawal
      - มีการใช้คาเฟอีนอยู่ ถึงแม้ว่าจะมี
        ผลข้างเคียงต่อร่างกานจิตใจ
  - - - เสพ250 มก. ขึ้นไปกระวนกระวาย ตื่นเต้น นอนไม่หลับ หน้าแดง ปัสสาวะมากจะมีอาการรุนแรง เช่น กล้ามเนื้อกระตุก พูดมาก
        ความคิดเปลี่ยนเรื่องเร็ว หัวใจเต้นเร็ว
  - - - 12-24 ชั่วโมงมีอาการ
      - ด้านร่างกาย
        อาการปวดศีรษะ ง่วงนอน อ่อนเพลีย หาวมากกว่าปกติ คลื่นไส้อาเจียน ต้องการดื่มมากกว่าปกติความอยากอาหารเพิ่มขึ้น
      - ด้านจิตอารมณ์ ความคิด พบมีอารมณ์เกียจคร้าน ซึมลงเล็กน้อย
- - - - ขณะเสพนิโคติน อารมณ์ดีขึ้น มีอาการทางกายคลื่นไส้ อาเจียน
        น้ําลายไหลมากขึ้น ซีด อ่อนแรง ปวดท้อง ท้องเดิน มีนงง ปวดศีรษะ หัวใจเต้นเร็วผู้ป่วยจะเกิดอาการขาดสาร และจะเสพต่อเพื่อลดอาการดังกล่าวหรือเพื่อไม่ให้เกิดอาการดังกล่าว เช่น เสพเมื่อตื่นนอน
    - - ผู้ป่วยมีอาการไม่สบายภายหลังหยุด หรือลดการเสพนิโคตินมีอารมณ์เศร้า นอนไม่หลับ หงุดหงิด หรือ โกรธง่ายวิตกกังวลการหยุดสูบได้ยาก คือ สูบทันทีที่ตื่นนอน สูบเวลาไม่สบาย ไม่ยอมเลิกสูบ
- - - - ลักษณะอาการ
        
        จะเกิดอาการชินยาและอาการขาดยา
    - - ลักษณะอาการ
        
        พฤติกรรมทางเพศ อย่างไม่เหมาะสม มีพฤติกรรมก้าวร้าวอารม ณ์
        เปลี่ยนแปลงง่าย
        
        อาการทางกาย
        
        พูดไม่ชัด เสียการทรงตัว
        นัยน์ตากระตุก ความจําเสีย ขาดสมาธิมีอาการ
        incoordination ซึ่งจะมีผลต่อการขับรถ กิจวัตร
    - - ลักษณะอาการ
        
        อาการสําคัญคือ หัวใจเต้นเร็ว
        หายใจเร็ว ความดันโลหิตสูง หรืออุณหภูมิของร่างกายสูงขึ้นมือสั่น นอนไม่หลับ วิตกกังวล คลื่นไส้อาเจียน เพ้อ
        
        กดหายใจ และทําให้ความดันโลหิตต่ําอาจเป็นรุนแรงและทําให้
        เสียชีวิตได้
  - - - จะอยู่นาน 6-48 ชั่วโมง ให้การรักษาเหมือนผู้ป่วยอาการเพ้อ และรักษาตามอาการ
      - อาการขาดสาร โดยการ ลดขนาดยาลงมาทีละน้อย ให้ฟีโนบาร์บิทาลทดแทน และให้ยากลุ่มคลายกังวลที่มีฤทธิ์นาน
    - - การทําจิตบําบัดในระยะที่ผู้ป่วยเริ่มมีอาการดี
      - สนับสนุนให้กําลังใจผู้ป่วยในการหยุดยา
      - ให้ผู้ป่วยได้ปรับตัวและแก้ไขปัญหาชีวิตที่มีอยู่ในปัจจุบัน
      - ตรวจโดยใกล้ชิดเกี่ยวกับอาการทางจิตเวช