Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การดูแลเด็กเมื่อเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล - Coggle Diagram

- - - - การประเมินจากการเปลียนแปลงด้านสรีรวิทยา
      - การประเมินการเปลียนแปลงทาบพฤติกรรม
      - เครืองมือทีใช้ประเมินPainในเด็ก
      - เครืองมือทีใช้ประเมินPainในเด็ก
        
        ความรุนแรงของการเจ็บปวด
        
        ตําแหน่งทีปวด
        
        รูปแบบ ระยะเวลาความเจ็บปวด
        
        เจ็บตลอดเวลา
        
        เป็นๆหลายๆ
        
        ลักษณะการเจ็บปวด
        
        เจ็บ ปวด แสบ ปวดร้อน ปวดแสบ
        
        ผลกระทบต่อความเจ็บปวด
        
        หงุดหงิด ก้าวร้าว นอนไม่หลับ
        
        CHEOPS
        
        ใช้กับเด็ก 1-6ปี หรือไม่รู้สึกตัว
        
        คะแนนอยู่ระหว่างหว่าง 4-13
        
        พยาบาลเป็นผู้ประเมิน
        
        การแปลผล
        
        4=ไม่ปวด
        
        5-7=ปวดน้อย
        
        8-10=ปวดปานกลาง
        
        11-13=ปวดมาก
        
        FLACC
        
        ใช้กับเด็ก 1เดือน-6ปี หรือไม่รู้สึกตัว
        
        คะแนนอยู่ระหว่าง 0-10
        
        พยาบาลเป็นผู้ประเมิน
        
        Faces Scale
        
        การใช้รูปภาพแสดงสีหน้าบอกความรู้สึกการปวด
        
        เริมตังแต่ไม่ปวดแทนด้วยภาพสีหน้ายิมแย้มร่าเริงมีความสุข ปวดพอทนแทนด้วยภาพหน้านิวคิวขมวด
        
        ปวดมากทีสุดแทนด้วยภาพใบหน้าทีมีนาตาไหลพราก
        
        นิยมใช้ในเด็กเล็กหรือคนชราทีไม่สามารถสือสารด้วยคําพูดได้
        
        Numeric rating scales
        
        คะแนนอยู่ระหว่าง 0-10
        
        ใช้ได้ตังแต่เด็กวัยเรียนขึนไป
        
        การแปลผล
        
        0=ไม่ปวด
        
        1-3=ปวดน้อย
        
        4-6=ปวดปานกลาง
        
        7-10=ปวดมาก
      - Cries Pain Scale, Neonatal Infants Pain Scale
      - หลักการประเมินความปวด
        
        ประเมินก่อนให้การพยาบาล เพือเป็นสมมติฐานปละหลังให้การพยาบาล เพือประเมินผล
        
        ควรประเมินอย่างสมาเสมอและต่อเนือง โดยประเมินทังขณะพัก และขณะทํากิจกรรม
        
        เลือกวิธีทีเหมาะสมกับผู้ปวยแต่ละราย และควรใช่วิธีเดียวกันตลอดให้การพยาบาล
        
        เด็กเล็ก ควรได้รับการดูแลเปนพิเศษ เนืองจากการประเมินอาจได้ข้อมูลไม่ครอบคลุมหรือถูกต้องทังหมด
        
        มีการบันทึกเป็นหลักฐาน
        
        หลีกเลียงคําถามอันเปนเหตุให้บดบังข้อเท็จจริง หรือคําถามทีกระตุ้นให้เกิดอารมณ์เศร้าเสียใจ
      - บทบาทพยาบาลกับการประเมินความปวด
        
        สร้างสัมพันธ์ทีดีใช้คําพูดสุภาพ เข้าใจง่าย
        
        ให้ความสนใจโดยเปนผู้ฟงทีดี และเชือในคําบอกเล่าของผู้ปวย
        
        ระหว่างการประเมินควรบันทึกพฤติกรรม แนวคิด สภาพอารมณ์จิตใจ และบุคลิกภาพของผู้ปวยเพือเปนข้อมูล
        
        ถ้าผู้ปวยไม่สามารถตอบข้อซักถามได้ อาจใช้วิธีการสัมภาษณ์จากผู้ดูแล หรือสังเกตพฤติกรรมและผลกระทบทีเกิดจากความเจ็บปวด
  - - - เด็กจะหันกลับมาสนใจสิงแวดล้อมรอบตัว เหมือนเด็กปรับตัวได้ แต่เพียงเก็บกดความรู้สึกทีมีต่อมารดาไว้
      - หลีกเลียงทีจะไปใกล้ชิดกับคนใดคนหนึง ไม่กล้าเสียงทีจะไว้วางใจบิดามารดาอีกต่อไป
    - - อาการโศกเศร้า เสียใจอย่างลึกซึง แยกตัวอยู่เงียบๆ ร้องไห้น้อยลงมีพฤติกรรมถดถอย
      - ดึงผม ขาวนหน้าตนเอง เอาศีรษะฟาดเตียง
      - เด็กจะยอมร่วมมือในการรักษาทีเจ็บปวด ต่อต้านเพียงเล็กน้อย ยอมกินอาหาร
      - เมือมารดามาเยียมจะร้องไห้รุนแรง
- - - - ให้คุณค่าความสําคัญของการชาวยเหลือระหว่างครอบครัว
      - สนับสนุนความร่วมมือของเครือข่ายระหว่างกลุ่มแพทย์และเครือข่ายผู้ปกครอง
      - ส่งต่อครอบครัวไปยังเครือข่ายผู้ปกครอง
    - - จัดหาวิธีการและทางเลือกของการรักษาให้กับบิดามารดา
      - สนับสนุน/กระตุ้นให้เกิดการดูแลแบบสหสาขาเพือแลกเปลียนข้อมูลทีสํา คัญเกียวกับการดูแลเด็กกับวิชาชีพอืน
    - - ประเมินจุดแข็ง และมีวิธีการเผชิญปญหาของครอบครัว
      - เปิดใจรับฟังความคิดเห็นของครอบครับ ค่านิยม ความเชือ และการตัดสินใจของครอบครัว
    - - ส่งปรึกษาสังคมสงเคราะห์เรืองเงิน
      - ส่งหน่วยปรึกษาเมือเกิดปญหา การปรับตัวหรือความคับข้องใจ
    - - อธิบายคําศัพท์ทางการแพทย์ให้ครอบครัวได้เข้าใจ
      - ให้ข้อมูลบิดามารดาทังวาจาและลายลักษณ์อักษร
      - อธิบายเป้าหมายและเหตุผลของการพยาบาล
      - ตอบข้อสงสัยของบิดามารดา
    - - มีการสือสารทีดี เปิดเผย และต่อเนือง
      - ให้เกียรติซึงกันและกัน และให้ความไว้วางใจ
      - สือสารทําความเข้าใจถึงบทบาท และความคาดหวังของกันและกัน วางแผนการแลรักษา และตัดสินใจร่วมกัน
    - - ให้ความสําคัญในการตัดสินใจของ สมาชิกในครอบครัว
      - ให้ความสําคัญกับสิงทีครอบครัวกังวลหรือเห็นว่าสําคัญ
      - สนับสนุนให้ครอบครัวทําหน้าทีดูแลเด็กขณะปวยอยู่ใน โรงพยาบาล
      - ร่วมกับครอบครัวหาทางเลือกต่างๆในการดูแล