Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลผู้ป่วยกระดูกหักในเด็ก - Coggle Diagram

- - - - Pseudoparalysis ขยับข้างที่เป็นได้น้อย ไหล่ตก
      - Crepitus คลำได้เสียงกรอบแกรบ
      - ปวด บวม ข้างที่เป็น
      - เอียงคอไปด้านที่เจ็บ ยื่นตัวไปข้างหน้า แขนที่ดีประคองข้างที่เจ็บ
    - - -ในทารกและเด็กเล็กจะตรึงแขนข้างที่หักให้อยู่นิ่งโดยมัดแขนให้ข้อศอกงอ 90 องศา ให้ติดกับลำตัวพันนาน 10-14 วัน ระมัดระวังเรื่องการอุ้มเด็ก
        -ในเด็กอายุมากกว่า 3 ปี อาจใช้ผ้าสามเหลี่ยมคล้องคอ ห้อยแขนให้ข้อศอกงอ 90 องศา และพันแขนให้ติดกับลำตัวด้วยผ้ายืดหรือผ้าสำลี คล้องแขนไว้นานประมาณ 2-3 สัปดาห์
- - - - 3.1 เข้าเฝือกปูน
        
        1.การจัดเตรียมเด็กก่อนเข้าเฝือก
        
        2.การประเมินอาการภายหลังเข้าเฝือก 24 ชม.
        
        6P: - Pulselessness ชีพจรเบา,เย็น -Pallorปลายมือปลายเท้าชิด หรือเขียวคล้ำ -Paresthesia ชา ขาดความรู้สึก -Paralysis เส้นประสาทถูกกด เคลื่อนไหวไม่ได้ - Pain มีอาการเจ็บมากกว่าเดิม - Puffiness or Swelling มีอาการบวมมากขึ้น
        
        3.ยกแขที่เข้าเฝือกให้สูง
      - 3.2 ดึงกระดูก( traction)
        
        หลักการดึง
        
        -น้ำหนักที่ใช้ถ่วงแขวนลอยอิสระไม่แตะพื้นหรือข้างเตียงขณะดึงกระดูก
        ควรจัดท่านอนของเด็กให้ถูกต้องตามชนิดของ Traction
        
        -ขณะดึงกระดูกควรจัดท่านอนของเด็กให้ถูกต้องตามชนิดของ Traction
        ควรใช้ผ้าตรึงตัวเด็กให้ถูกกับposition ของ traction นั้นๆ
        
        -สังเกตการไหลเวียนของเลือดส่วนปลาย
        
        -จะต้องไม่เอาน้ำหนักออก หรือถอด traction เองจนกว่าแพทย์สั่ง
        
        -รายที่ทำ Skeletal Traction ต้องสังเกตอาการติดเชื้อบริเวณที่เหล็กดึงกระดูก
        
        -การดูแลให้การดึงกระดูกมีประสิทธิภาพอยู่ตลอดเวลา
        
        -ดูแล เรื่องการดึงสมดุลเพียงพอต่อน้ำหนักผู้ป่วย 1/5 ปอนด์ ต่อน้ำหนัก 1 กิโลกรัม
        
        ชนิด
        
        Bryant's traction: ในเด็กที่กระดูกตันขาหัก ( fracture shaft of femur )
        ตั้งแต่แรกเกิดจนถึงอายุไม่เกิน 2 ขวบ หรือน้ำหนักไม่เกิน 13 กิโลกรัม
        
        Over Head traction หรือ Skeletal traction the upper limb: ใช้ในการรักษากระดูกหักที่ตันแขน
        เป็นการเข้า traction ในลักษณะข้อศอกงอ 90 องศา กับลำตัว
        ในรายที่ผู้ป่วยแขนหักแล้วมีอาการบวมมากยังไม่สามารถ reduce และใส่เฝือกได้
        
        Dunlop's traction: ใช้กับเด็กในรายที่มี Dsplaced Supracondylar Fracture
        ที่ไม่สามารถดึงให้เข้าที่ (reduce)ได้
        หรือในรายที่มีอาการบวมมาก บางกรณีใช้เพียงเพื่อดึงให้ยุบบวมแล้วจึง reduce ใหม่
        
        Skin traction: ใช้ในรายที่มี facture shaft of femur ในเด็กโต
        อายุมากกว่า 3 ขวบขึ้นไป traction แบบนี้อาจเกิดปัญหา
        การกด peroneal nerve ทำให้เกิด foot drop ได้
        
        Russell's traction: ใช้ในเด็กโตที่มี Fracture shaft of femur หรือ facture
        บริเวณ supracondyla region of femur การทำ traction ชนิดนี้อาจเกิดปัญหาการผ้า
        sling ที่คล้องใต้ขาไปกดเส้นเลือดและเส้นประสาทบริเวณใต้เข่าได้
      - 3.3 ผ่าตัดทำ open reduction internal fixation ( ORIF )
        
        การจัดกระดูกให้เข้าที่โดยใช้โลหะยึดไว้ แพทญืจะพิจาราณาในรายที่กระดูกหักมาก
        
        การเตรียมผู้ป่วยก่อนผ่าตัด
        
        ร่างกาย
        
        การเตรียมผิวหนังเฉพาะที่
        
        การดูแลความสะอาดของร่างกาย อาบน้ำ แปรงฟัน ในเด็กเล็กอาจใส่ผ้าออมสำเร็จรูป การสำรวจว่ามีฟันโยกในเด็ก
        
        การตรวจวัดสัญญาณชีพ / ผู้ป่วยจะได้รับการตรวจชีพจร เช้า เย็น
        
        การประเมินอาการของระบบประสาท และหลอดเลือด
        
        5.การให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำ/ยา/เอกสารใบเซ็นยินยอม/ผล Lab/ผล X-ay
        
        จิตใจ
        
        ผู้ป่วยและญาติให้คำแนะนำเกี่ยวกับการผ่าตัดแก่ผู้ป่วย (เด็กโต) และญาติ เกี่ยวกับ สภาพแวดล้อมภายในห้องผ่าตัด,ขั้นตอนในการผ่าตัดโดยสังเขป,การปฏิบัติตัวภายหลังได้รับยาระงับความ,การไออย่างมีประสิทธิภาพ
        
        การพยาบาลผู้ป่วยกลับจากผ่าตัด
        
        การประเมิน
        
        1.ประเมินระดับความรู้สึกตัวของผู้ป่วย ผลข้างเคียง
        ของการวางยาชนิด GA / การจัดท่านอนให้นอนราบไม่หนุนหมอน
        สังเกตอาการคลื่นไส้อาเจียน
        
        การประเมินระดับความเจ็บปวดโดยใช้ pain scale
        ถ้าปวดอาจพิจารณาให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        ประเมินปริมาณเลือดที่ออกบริเวณแผลผ่าตัด ถ้ามีเลือดออกมาผิดปกติให้ใช้ผ้าก๊อสหนาๆ ปิดทับพันให้แน่นห้ามดึงของเก่าออก แล้วรีบรายงานแพทย์ ในรายที่มีท่อระบาย ถ้าเลือดออกมากกว่า 3 มล./กก./ ชม. หรือ 200cc/ชั่วโมง แสดงว่ามีภาวะตกเลือดหลังผ่าตัด
        
        3.3.1 ประเมินการไหลเวียนของอวัยวะส่วนปลาย ด้วยการทดสอบการไหลเวียนเลือด (blanching test)
        เพื่อตรวจสอบว่าเลือดไปเลี้ยงอวัยวะส่วนปลายเพียงพอหรือไม่ปกติไม่ควรนานเกิน3 วินาทีและ ประเมิน 6 P
        
        3.3.2 จัดท่าเด็กโดยยกส่วนที่ทำผ่าตัดให้สูงกว่าระดับหัวใจ
        เพื่อลดอาการบวม และปวด
        
        3.3.3 การทำแผล จะเปิดทำแผลทุกวันหรือไม่เปิดทำแผลเลยจนกว่าจะตัดไหม ขึ้นกับลักษณะของแผลการตัดไหมมักจะเอาไว้อย่างน้อย 10-14 วัน
        
        การพยาบาลเพื่อป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการถูกจำกัดการเคลื่อนไหว
        
        ป้องกัน/ลดอาการข้อติดแข็ง กล้ามเนื้อลีบกระตุ้นให้เด็กมีการออกกำลังบริเวณกล้ามเนื้อและข้อต่างๆ
        
        ป้องกันการเกิดแผลกดทับ ด้วยการเปลี่ยนท่าที่เหมาะสมให้เด็กอย่างน้อยทุก 2 ชั่วโมง
        
        ลดอาการท้องผูกด้วยการกระตุ้นให้เด็กมีการเคลื่อนไหว จัดอาหารที่มีกากมาก ดื่มน้ำให้เพียงพอ
        
        4 ช่วยให้ปอดขยายตัวเต็มที่ด้วยการกระตุ้นให้เด็กหายใจเข้าออกลึกๆแรงๆหลายๆครั้ง
        
        ประเมินอาการและอาการแสดงที่บ่งชี้ถึงการเกิดภาวะแทรกซ้อนต่าง
        
        การพยาบาลเพื่อป้องกันการติดเชื้อที่กระดูก เนื่องจากมีทางเปิดของผิวหนังถึงกระดูก
        
        ทำความสะอาดบาดแผลก่อนการเข้าเฝือกที่ด้วยการชะล้างสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ในบาดแผลออกให้หมด
        
        ประเมินลักษณะอาการและอาการแสดงที่บ่งชี้ว่ามีการติดเชื้อเกิดขึ้นจาก ลักษณะแผล สิ่งคัดหลั่ง อาการบวมแดง
        
        ดูแลให้ได้รับยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
        
        ดูแลให้ได้รับประทานอาหารที่จะช่วยเสริมสร้างเนื้อเยื่อ
        
        การพยาบาลเพื่อลดความ เครียดวิติกกังวลเมื่อเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล
        
        ประเมินสภาพความต้องการทางด้านจิตใจของเด็กและญาติ
        
        สร้างความมั่นใจและความรู้สึกที่ดีแก่เด็กและญาติ
        ที่มีต่อการรักษาพยาบาลและตัวบุคลากร
        
        จัดกิจกรรมหรือเปิดโอกาสให้เด็กและญาติให้มีการระบายออก
        
        ให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษาโดยเฉพาะในระยะแรกๆ
        แต่ต้องประเมินอาการปวดด้วยการ
        
        การพยาบาลเพื่อบรรเทาปวด
        
        1.ประเมินระดับอาการปวดของผู้ป่วย
        
        2.จัดท่าผู้ป่วยให้อยู่ในท่าที่ถูกต้อง
        
        3.ตรวจดูว่าเฝือกคับหรือ skin traction พันแน่นเกินไปหรือไม่
        
        ให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษาโดยเฉพาะในระยะแรกๆ
        
        กรณีเด็กได้รับการผ่าตัด อาจมีการรัดโดยสำลีพันเฝือกบริเวณข้อศอก
        ข้อเข่า ควรคลาย สำลีพันเฝือกให้ถึงผิวหนังเด็ก
        
        ผู้ป่วยที่ได้รับการยึดด้วย Kirschner wire ผ่านผิวหนังออกมาข้างนอกเพื่อสะดวกในการถอด
        ต้องหมั่นทำแผลจนกว่าจะถึงเวลาที่ถอด
        
        การพยาบาลเพื่อให้คำแนะนำการปฏิบัติเมื่อกลับไปอยู่บ้านอย่างถูกต้อง
        
        การดูแลแผลผ่าตัด ควรระวังไม่ให้แผลเปียกน้ำหรือสกปรก
        
        ห้ามผู้ป่วยและญาติแกะแผลหรือเอาเฝือกออกเอง
        
        ควรสังเกตอาการผิดปกติที่จำเป็นต้องมาโรงพยาบาลทันที
        ได้แก่ เฝือกมีกลิ่นเหม็น,ปลายมือปลายเท้าชา เขียวคล้ำ,มีไข้สูง
        
        ควรรับประทานอาหารที่มีประโยชน์เพื่อให้แผลหายดี
        
        รักษาสุขภาพ อนามัยให้แข็งแรงอยู่เสมอ และหมั่นออกกำลังกายกล้ามเนื้อและข้อ โดยเฉพาะการกำแบมือบ่อยๆ
- - - - 2.1 ลักษณะของกระดูกหัก สังเกตลักษณะภายนอกว่าเป็นกระดูกหักชนิดที่มีบาดแผลหรือไม่มีบาดแผลมีกระดูกโผล่มาหรือไม่
        2.2 ลักษณะของข้อเคลื่อน มี 2 ลักษณะ คือ ลักษณะที่ข้อเคลื่อนออกจากกันโดยตลอด และข้อที่เคลื่อนออกจากกันเพียงเล็กน้อย โดยที่ยังมีบางส่วนสัมผัสกันอยู่
  - - - ระมัดระวังไม่ให้กระดูกหักหรือข้อเคลื่อนได้รับบาดเจ็บเพิ่มขึ้น
      - แก้ไขตามปัญหาและการพยากรณ์โรคที่จะเกิดกับ กระดูกหักนั้นๆ
      - เป้าหมายการรักษา
        
        3.1ในระยะแรกจะมุ่งลดความเจ็บปวด อาจช่วยได้โดยให้ยาลดปวดจัดให้กระดูกที่หักอยู่นิ่งๆ โดยใช้เฝือกดาม ไม้ดาม หรือผ้าพันยืด และพยายามจัดกระดูกให้เข้าที่
        
        3.2 จัดกระดูให้เข้าที่และดามกระดูกให้มีแนวกระดูก (alignment) ที่ยอมรับได้จนกระดูกที่หักติดดี
        
        3.3 ให้กระดูกที่เข้าที่ดีและติดเร็ว
        
        3.4 ให้อวัยวะนั้นกลับทำงานเร็วที่สุด
- - - - ระยะเริ่มเป็น
        
        ก. มีบวม เห็นได้ชัดที่นิ้ว
        
        ข. เจ็บ และปวด
        
        ค. นิ้วกางออกจากกัน กระดิกไม่ได้ การบวมทำให้นิ้วแข็ง
        
        ง. สีของนิ้วจะขาวซีด หรืออาจจะเป็นสีคล้ำ แต่นิ้วยังคงอุ่นอยู่
        
        จ. มีอาการชา
        
        ฉ. ชีพจรคลำไม่ได้ชัด หรือไม่ได้
      - ระยะมีการอักเสบของกล้ามเนื้อ
        
        กล้ามเนื้อ บวม ตึง แข็ง และมีสีคล้ำ เนื่องจากมีเลือดปะปนอยู่ ผิวหนังพอง เนื่องจากกล้ามเนื้อมี fascia หุ้มอยู่ fascia นี้ขยายตัวไม่ได้มากนัก จึงทำให้เกิดความอัดดันภายในมาก เป็นเหตุให้กล้ามเนื้อถูกทำลายสลายตัว เปลี่ยนสภาพเป็น fibrous tissue และหดตัวสั้นทำให้นิ้วและมือหงิกงอ นอกจากนี้ median nerveและ ulnar nerve อาจถูกบีบรัดอยู่ใน fibrous tissue ทำให้มีอาการของอัมพาตได้ ข้อนิ้วและข้อมือจะแข็ง เนื่องจากไม่ได้ทำงานและจากการหดตัวของเยื่อบุข้อ
      - ระยะกล้ามเนื้อหดตัว
        
        การหดตัวเกิดขึ้นที่กล้ามเนื้อ Pronator และ flexor ของแขน มือ และนิ้วทำให้มือและนิ้วหงิกงอ ใช้การไม่ได้