Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลแบบองค์รวมบนพื้นฐานทฤษฏีการดูแลด้วยความเอื้ออาทรแก่บุคคลที่มี …

- - - - ความวิตกกังวลเป็นอารมณ์พื้นฐานของมนุษย์และเป็นปฏิกิริยาตอบสนองต่อสิ่งที่ก่อให้เกิดความเครียดภายในจิตใจ ความวิตกกังวลในระดับต่่าจะช่วยให้มนุษย์มีการตื่นตัวในการด่าเนินชีวิตให้สามารถ
      - ความรู้สึกไม่สบาย สับสน กระวนกระวาย กระสับกระส่ายหรือตื่นตระหนก
        ต่อสถานการณ์ใดสถานการณ์หนึ่งที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตและเกรงว่าจะเกิดอันตราย
    - - สาเหตุทางด้านชีวภาพ
        
        ด้านชีวเคมี (Biochemical Factors)
        
        ด้านการเจ็บปุวย (Medical Factors)
        
        ด้านกายภาพของระบบประสาท (Neuroanatomical Factors)
      - สาเหตุทางด้านจิตสังคม
        
        ด้านจิตวิเคราะห์ (Psychoanalytic Theory)
        
        ด้านพฤติกรรมและการรู้คิด (Cognitive-Behavioral Theory)
      - สาเหตุทางด้านสังคม
        
        ทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล เชื่อว่าความวิตกกังวลเกิดจากสัมพันธภาพระหว่างบุคคลไม่ดี ในระยะ 2 ปีแรกของชีวิตเป็นสัมพันธภาพระหว่างแม่กับลูก การยอมรับ หรือการปฏิเสธของแม่
        
        จะมีการพัฒนามาในระดับที่แตกต่างกันในแต่ละบุคคล ระดับความมีคุณค่าในตนเองนี้มีความสัมพันธ์กับความวิตกกังวล
    - - ความส่าคัญต่อสิ่งที่มากระทบต่อบุคคล ถ้าบุคคลรู้สึกว่าสิ่งที่มากระทบนั้นคุกคามตนมาก หรือมีความรุนแรงมาก ก็จะก่อให้เกิดความวิตกกังวลสูง
      - ภาวะสุขภาพ บุคคลที่เจ็บป่วยจะเกิดความหวั่นไหว และวิตกกังวลในเรื่องต่างๆได้ง่ายกว่าคนที่อยู่
        ในภาวะปกติ
      - ฐานะเศรษฐกิจ และแหล่งสนับสนุนทางสังคม
    - - การวินิจฉัยทางการพยาบาล
        
        จะมุ่งเน้นการลดความวิตกกังวลให้แก่ผู้ป่วย โดยเฉพาะในผู้ปุวยที่มี
        ความวิตกกังวลระดับรุนแรงสูงสุด ระดับรุนแรง หรือระดับปานกลาง
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        พยาบาลมีท่าทีสงบ เข้าใจ และยอมรับพฤติกรรมของผู้ปุวย
        
        ควรอยู่เป็นเพื่อนผู้ปุวยเพราะการอยู่คนเดียวเพียงล่าพังจะท่าให้ผู้ปุวยรู้สึกหวาดหวั่นโดดเดี่ยวเหมือนถูกทอดทิ้งมากขึ้น
      - การประเมินสภาวะความวิตกกังวล
        
        การประเมินความเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกาย จิตใจ และสังคม เมื่อมีความวิตกกังวลเกิดขึ้น
        
        การประเมินระดับความรุนแรงของความวิตกกังวล
  - - - สาเหตุภายนอกตัวบุคคล
        
        ความเจ็บปุวยของบุคคลอันเป็นที่รัก
        
        การหย่าร้าง
        
        สภาพภูมิอากาศ
        
        ภาวะว่างงาน
        
        ปัญหาด้านความสัมพันธ์กับครอบครัวและบุคคลอื่นๆ การขาดเพื่อน
      - สาเหตุภายในตัวบุคล
        
        การเจริญเติบโต หรือพัฒนาการล่าช้า
        
        ประสบการณ์ของแต่ละคนในการจัดการความเครียด
        
        ความพิการ
    - - ความเครียดระดับกลาง (Moderate Stress) ความเครียดชนิดนี้รุนแรงกว่าความเครียดชนิดแรก
      - ความเครียดระดับสูง (Severe Stress) ความเครียดชนิดนี้จะแสดงอาการอยู่นานเป็นสัปดาห์
      - ความเครียดระดับต่่า (Mild Stress) ความเครียดชนิดนี้สิ้นสุดลงในระยะเวลาอันสั้น
    - - การประเมินสภาวะความเครียด
        
        ประเมินอาการแสดงทางจิตใจ
        
        ประเมินอาการแสดงทางร่างกายที่เป็นผลมาจากความเครียด
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ใช้เทคนิคการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบ่าบัดเพื่อให้ผู้ปุวยได้รู้และเข้าใจตนเองถึงสาเหตุที่ท่าให้เกิดความเครียด
        
        ให้ก่าลังใจและฝึกให้ผู้ปุวยได้เรียนรู้กลวิธีในการจัดการความเครียดที่สร้างสรรค์มากขึ้นกว่าที่ผู้ป่วยเคยใช้
        
        สอนและแนะน่าให้ประเมินระดับความเครียดด้วยตนเอง เมื่อต้องเผชิญกับเหตุการณ์ที่เข้ามากระตุ้นให้เกิดความเครียด
        
        กระตุ้นและให้ก่าลังใจ ให้ผู้ปุวยวางแผนการเปลี่ยนแปลงตนเอง ในการใช้ชีวิตเพื่อผ่อนคลาย
        ความเครียด เช่น การออกก่าลังกาย
- - - - ปฏิเสธ (Denial) เมื่อเกิดการสูญเสีย บุคคลจะใช้กลไกการปูองกันตนเอง
      - โกรธ (Anger) บุคคลจะแสดงความโกรธต่อการสูญเสียที่เกิดขึ้น
      - ต่อรอง (Bargaining) บุคคลจะเริ่มมีการรับรู้การสูญเสีย
      - ซึมเศร้า (Depression) บุคคลจะมีพฤติกรรมแยกตัว
      - ยอมรับ (Acceptance) บุคคลจะยอมรับการสูญเสีย
  - - - ในช่วงแรกพบอาการช็อก ตกใจ ปฏิเสธ เอะอะ โวยวาย ไม่ยอมรับความจริงหรือร้องไห้ร่าพึงร่าพัน
      - ในระยะต่อมาจะประเมินพบว่า บุคคลเหล่านี้จะมีอาการทางกาย เช่น แน่นหน้าอก รู้สึกจุกแน่นที่คอ ใจสั่น หายใจไม่อิ่ใ
    - - ทุกข์เมื่อคาดว่าจะสูญเสีย
      - เผชิญปัญหาไม่เหมาะสมเนื่องจากมีการสูญเสียสิ่งส่าคัญในชีวิต
      - ความรู้สึกมีคุณค่าเปลี่ยนแปลงเนื่องจากเศร้าเสียใจจากการสูญเสีย
    - - สร้างเสริมความสัมพันธ์ที่เชื่อถือไว้วางใจ
      - ส่งเสริมให้ลดความรู้สึกเศร้าโศกลง
      - ส่งเสริมการสร้างและความคาดหวังที่เป็นจริง
      - กระตุ้นให้ผู้เศร้าโศกเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆเพื่อหลีกเลี่ยงการหมกมุ่นและเกิดความรู้สึกภาคภูมิใจ
      - จัดสิ่งแวดล้อมเพื่อการบ่าบัด
      - สนับสนุนค้่าจุนจิตใจของญาติ และส่งเสริมสัมพันธภาพที่ดีระหว่างผู้เศร้าโศกและญาติโดยอธิบายให้ญาติเข้าใจความรู้สึกและพฤติกรรมของการแสดงออกและหนทางในการตอบสนองที่เหมาะสม
      - ป้องกันการเกิดปฏิกิริยาที่เศร้าโศกผิดปกติ
- - - - ประเมินความสนใจต่อสิ่งแวดล้อม
      - ประเมินความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของผู้ปุวย
      - ประเมินความสมดุลระหว่างการท่ากิจกรรม และการพักผ่อนตามความต้องการของร่างกาย
    - - เสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายเนื่องจากมีภาวะซึมเศร้าในระดับรุนแรง
      - เสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายซ้่าเนื่องจากเคยมีประวัติการฆ่าตัวตายมาแล้ว 1 ครั้ง
      - นอนหลับพักผ่อนไม่เพียงพอเนื่องจากมีภาวะซึมเศร้าในระดับรุนแรง
      - ขาดทักษะในการเผชิญปัญหาต่างๆของชีวิต เนื่องจากคิดว่าตนเองไร้ค่าและไม่มีความหมาย
    - - ทักทายผู้ป่วยทุกวันพร้อมทั้งเรียกชื่อผู้ปุวยทุกครั้ง เสนอตัวให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยและนั่งเป็นเพื่อนแม้ว่าผู้ปุวยปฏิเสธที่จะพูดสร้างสัมพันธภาพอย่างสม่่าเสมอ
      - การป้องกันการท่าร้ายตนเองและผู้อื่น
      - ส่งเสริมความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองให้แก่ผู้ปุวย
      - ส่งเสริมการดูแลตนเองด้านสุขอนามัยและกิจวัตรประจ่าวัน
- - - - ระดับความรุนแรงของอาการทางกายที่เป็นปฏิกิริยาตอบสนองต่อภาวะวิกฤติ
      - ตรวจสอบการใช้กลไกทางจิต หรือกลวิธีที่ใช้ในการเผชิญปัญหาว่ามีความเหมาะสม หรือส่งผลเสียต่อการด่าเนินชีวิตหรือไม่
      - ระดับความรุนแรงของปัญหาที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วย โดยพยาบาลประเมินด้วยการสอบถามถึงความรู้สึกต่อปัญหาของผู้ป่วย ว่ามีผลกระทบทางลบต่อผู้ป่วยมากน้อยเพียงใด
      - ประเมินบุคลิกภาพเดิม ระดับความอดทน และความเข้มแข็งของผู้ปุวยต่อเหตุการณ์วิกฤติที่มากระตุ้น
      - ประเมินแหล่งสนับสนุนช่วยเหลือทางสังคมของผู้ปุวย โดยอาจสอบถามถึงบุคคลใกล้ชิดที่ส่าคัญต่อผู้ปุวย ที่สามารถให้ค่าปรึกษาได้
      - ประเมินสิ่งยึดเหนียวทางจิตวิญญาณ
    - - เสี่ยงต่อการท่าร้ายตนเองเนื่องจากมีภาวะซึมเศร้าอย่างรุนแรงจากสถานการณ์วิกฤติของชีวิต
      - เสี่ยงต่อภาวะเส้นเลือดในสมองแตกเนื่องจากมีความดันโลหิตสูงขึ้นสัมพันธ์กับสถานการณ์วิกฤติของตนเอง และครอบครัว
      - วิธีการเผชิญปัญหาขาดประสิทธิภาพ เนื่องจากรู้สึกผิด และคิดว่าตนเองไร้ค่า
      - แบบแผนการนอนหลับพักผ่อนเปลี่ยนแปลงจากการมีความเครียดสูงต่อสถานการณ์วิกฤติของชีวิต
- - - - กลัวว่าจะนอนไม่หลับตอนกลางคืน และกลัวเวลากลางคืน
      - ซึมเศร้า และร้องไห้บ่อย
      - พูดเรื่องความตาย การฆ่าตัวตาย ต้องการตายและดูเหมือนอยู่ในภาวะคิดหนัก
      - แยกตัวอยู่ในห้อง
      - มีประวัติพยายามฆ่าตัวตาย
      - ตึงเครียด กังวล หมดหวัง สิ้นหวัง
    - - เสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายซ้่าเนื่องจากมีภาวะซึมเศร้าในระดับรุนแรงและเคยมีประวัติการฆ่าตัวตาย
      - เสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายเนื่องจากรู้สึกว่าตนเองไม่มีคุณค่า และใช้กลไกการเผชิญปัญหาไม่เหมาะสม
    - - สร้างสัมพันธภาพที่มั่นคงเต็มไปด้วยความไว้ใจ
      - ปฏิบัติต่อผู้ปุวยอย่างสม่่าเสมอ เมื่อผู้ปุวยประสบความส่าเร็จให้ค่าชมและสร้างเสริมความสามารถเฉพาะอย่างให้กับผู้ปุวย
      - ปูองกันอันตรายให้แก่ผู้ปุวย ไวต่อความรู้สึกผู้ปุวย สนใจผู้ปุวยอย่างสม่่าเสมอ
      - ช่วยเหลือให้ผู้ปุวยพัฒนาหรือเรียนรู้กลไกการต่อสู้อุปสรรคแบบใหม่ๆ เช่น การเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่มบ่าบัด
      - การปฏิบัติการพยาบาลต่อผู้ที่มีพฤติกรรมท่าลายตนเองต้องเริ่มต้นด้วยการเข้าใจถึงปฏิกิริยาของตนต่อพฤติกรรมการฆ่าตัวตาย
      - ให้การพยาบาลต่อปัญหาเฉพาะอย่างของผู้ปุวย เช่น ความโกรธ การสูญเสีย รวมทั้งปัญหาด้าน
        ความต้องการทางกาย เช่น อาหาร การพักผ่อน น้่า เป็นต้น
      - ให้ผู้ปุวยได้รู้จัก เข้าใจและยอมรับ ความรู้สึกที่เป็นผลให้เกิดพฤติกรรมท่าลายตนเอง