Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

เทคนิคการบริหารทางการพยาบาล - Coggle Diagram

- - - - ข้อดี คือ สามารถส่งเสริมและรักษาสัมพันธ์ภาพของทั้ง ๒ ฝ่ายไว้ได้ และเรื่องสามารถลงเอยด้วยดี
      - ข้อเสีย การต่อรองอาจทำให้เสียเปรียบและถูกครอบงำโตยคู่เจรจาที่ใช้การต่อรองแบบแข็ง
    - - ข้อดี คือ ข้อตกลงอาจยุติโดยที่ตนเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
      - ข้อเสีย ทำให้เสียสัมพันธ์ภาพ อาจเกิดการทะเลาะ ปะทะกัน
- - - - ๑. ขาดความรู้และประสบการณ์ในเรื่องที่จะตัดสินใจ จึงทำให้ผู้บริหารตัดสินใจในลักษณะการเดามากกว่า
      - ๒. ขาดข้อมูลและข่าวสารที่มีคุณภาพ ที่จะนำมาประกอบการพิจารณาวิเคราะห์เกี่ยวกับการตัดสินใจ
      - ๓. ไม่มีเวลาเพียงพอในการตัดสินใจ ทำให้ไม่มีเวลาเพียงพอที่จะมาวิเคราะห์ข้อเท็จจริง
      - ๔. ไม่ได้รับมอบหมายอำนาจในการตัดสินใจเต็มที่
      - ๕. ลักษณะนิสัยส่วนตัวชอบปฏิบัติตามคำสั่ง ไม่ขอบตัดสินใจเอง เพราะต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น หรือใช้ประสบการณ์ของตนเองมากเกินไป
      - ๖. ความยากลำบากในการคาดการณ์ในอนาคต เนื่องจากการตัดสินใจในวันนี้เป็นการมุ่งเห็นผลในอนาคต
      - ๗. เหตุผลทางการเมืองหรือถูกอิทธิพลครอบงำ ไม่สามารถนำเหตุผลที่แท้จริงมาพิจารณาได้ ทำให้ขาดหลักการและเหตุผล
      - ๘. ใช้ถ้อยคำกำกวม ทำให้ผู้ปฏิบัติไม่เข้าใจและปฏิบัติผิดพลาดได้
      - ๙. งบประมาณมีจำกัด
      - ๑๐ ค่านิยมทางสังคมและค่านิยมส่วนตัวของผู้ตัดสินใจ
      - ๑๑. จากตัวเจ้าหน้าที่ ความรู้ ความสามารถและบุคลิกภาพ ความรับรู้ การตัดสินใจสั่งการ
      - ๑๒. เป้าหมายส่วนใหญ่มาจากระดับสูง
      - ๑๓. การสื่อสาร เจ้าหน้าที่แตกต่างกันเลือกการสื่อสารต่างๆ กัน
      - ๑๔. ระยะเวลา
      - ๑๕. การใช้เทคโนโลยีที่ขาดการปรับปรุง แก้ไขดัดแปลงให้เข้ากับสถานการณ์ต่างๆ
      - ๑๖. การควบคุมอารมณ์ อารมณ์ของคนทำให้การตัดสินใจต่างๆ ผิดพลาดได้
      - ๑๗. แรงจูงใจ การทำงานทุกคนก็หวังที่จะได้สิ่งตอบแทนไม่ว่าจะเป็นตัวเงินหรือไม่ใช่ตัวเงิน
      - ๑๘. ระบบการทำงาน หน่วยงานที่มีเครื่องมือเครื่องใช้อุปกรณ์ต่างๆ อย่างมาก ระบบต่างๆ ที่ดีย่อมช่วยให้การตัดสินใจแก้ไขปัญหาได้ดี
      - ๑๙. ประเภทของผู้ตัดสินใจ ผู้บังคับบัญชามีลักษณะพิเศษเฉพาะของบุคคล เช่น ผู้บังคับบัญชาแบบเสรีนิยมประชาธิปไตย มีอุปสรรคต่อการตัดสินใจไม่น้อย
      - ๒๐. สถานที่
      - ๒๑. ความคิดเดิมของผู้ตัดสิน ทำให้มีความเชื่อมั่นสูง ดื้อรั้น
      - ๒๒. ความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิก
  - - - ๑. การระบุปัญหาหรือกำหนดปัญหา
      - ๒, เก็บรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล
      - ๓. หาวิธีการแก้ปัญหาวิเคราะห์ทางเลือก
      - ๔. พิจารณาถึงผลตีผลเสียของแต่ละวิธี
      - ๕. เลือกวิธีที่ดีที่สุดไปใช้
      - ๖, ดำเนินการสั่งการ
      - ๗. ประเมินผลการตัดสินใจ
- - - - A = มีความสำคัญมากต้องทำก่อน
      - B = มีความหมายสำคัญเช่นกัน ถ้ามีเวลาก็ควรทำ
      - C = ถ้าไม่ทำขณะนี้คงไม่เป็นไร เมื่อทำอย่างอื่นเสร็จแล้วจึงค่อยทำงาน
    - - ๑.ลำดับงานที่จะทำ (The Sequence) หมายถึงการพิจารณางานที่มีความสำคัญ A ทั้งหมดก่อนว่า จะทำงานใดก่อนและหลัง
      - ๒. ยึดหลัก ๔W (The Who What Where and When) หมายถึงการระบุลำดับงานที่จะทำให้ชัดเจน
      - ๓. ทรัพยากรทางการบริหารที่ต้องการ (Resources Needed) หมายถึงการระบุทรัพยากรทางการบริหารอันได้แก่ คน เงิน วัสดุอุปกรณ์ เครื่องมือ
      - ๔. การติดตามผล (Follow - Up Required) การพิจารณาวิธีการติดตามผลเพื่อจะได้ทราบว่างานที่กำหนดไว้ตามแผนนั้นได้ดำเนินไปตามแผนหรือไม่
      - ๕. แผนสำรอง (Contingency Plans) หมายถึง การพิจารณาเหตุการณ์ต่างๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในระหว่างการดำเนินตามแผนแล้วกำหนดเป็นแผนสำรองไว้
    - - หมายถึง การปฏิบัติตามตารางการทำงานที่กำหนดไว้ในแผนซึ่งผู้บริหารจะต้องรู้จักใช้คำว่า "ไม่" หรือรู้จักการปฏิเสธงานเฉพาะหน้าที่ไม่มีความจำเป็น เร่งด่วน
  - - - ประกอบด้วย
        
        ๓.๑ ทำการวางแผนก่อนว่าจะทำอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร
        
        ๓.๒ จัดลำตับความสำคัญของงาน โดยพิจารณาตามหลักการ ABC ข้างต้นที่ได้กล่าวมา หรือ หลักความสำคัญและความรีบต่วนของงาน
        
        ๓.๓ ฝึกฝนตนเองให้มีสมาธิในการทำงาน ทำงานแต่ละชิ้นให้เสร็จก่อนเริ่มงานใหม่ ไม่ควรทำทิ้งไว้ครึ่งๆกลาง ๆ
        
        ๓.๔ หลีกเลี่ยง การผลัดวันประกันพรุ่ง ควรรีบลงมือปฏิบัติงานทันที อย่ารอไว้ใกล้หมดเวลาแล้วค่อยทำ
        
        ๓.๕ จัดหาอุปกรณ์ หรือเครื่องทุนแรง เทคโนโลยีใหม่ ๆมาใช้เพื่อประหยัดเวลา
        
        ๓.๖ คิดทุกครั้งในการทำกิจกรรม ว่ากิจกรรมใดควรใช้เวลามากน้อยเท่ได เช่น เวลาในการโทรศัพท์ เวลาในการประชุม ฯลฯ
        
        ๓.๗ ดูแลตนเองให้มีสุขภาพแข็งแรง มีเวลาให้กับครอบครัวบ้าง
- - - - ๑.๑. กลุ่มที่ปฏิเสธการทำงาน
      - ๑.๒. กลุ่มที่ยอมปฏิบัติตาม แต่มีท่าทีดูถูกหรือเย้ยหยัน
      - ๑.๓.กลุ่มที่หลีกเลี่ยง
- - - - ๑.๑ การเสริมสร้างพลังอำนาจบุคคลระดับผู้ปฏิบัติงาน คือ การที่ให้ผู้ปฏิบัติงานได้รับโอกาส ในการแสดงความคิดเห็นและตัดสินใจร่วมกับผู้บริหารในการดำเนินงานขององค์กร ซึ่งอาจจะเป็นหอผู้ป่วย แผนก หรือ ฝ่ายการพยาบาลตามความเหมาะสมแก่ระดับของผู้ปฏิบัติการนั้น ๆ การเสริมสร้างพลังอำนาจในระดับผู้ปฏิบัติงานโดยเฉพาะพยาบาลประจำการที่ปฏิบัติงานดูแลผู้ป่วยและผู้ใช้บริการของโรงพยาบาล บุคคลกลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่จะนำกลยุทธ์ต่างๆไปปฏิบัติเพื่อให้บรรลุเป้าหมายขององค์กร โดยทำงานที่ให้การพยาบาลผู้ป่วยโดยตรง ซึ่งต้องปฏิบัติงานผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันตลอด ๒๔ ชั่วโมง งานดังกล่าวเป็นงานที่ก่อให้เกิดความเครียดสูง เนื่องจากเป็นงานที่ต้องดูแลรับผิดชอบชีวิตผู้อื่น
      - ๑.๒ การเสริมสร้างพลังอำนาจระดับผู้บริหาร การเสริมสร้างพลังอำนาจในระดับนี้จะมีความแตกต่างจากผู้ปฏิบัติ คือ ต้องเป็นทั้งผู้ที่ได้รับการเสริมสร้างพลังอำนาจและเป็นผู้เสริมสร้างพลังอำนาจให้กับผู้ใต้บังคับบัญชา กล่าวว่า การเสริมสร้างพลังอำนาจถือเป็นเครื่องมือการบริหารงานอย่างหนึ่งที่ผู้บริหารหรือผู้นำใช้บริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ในองค์กร เนื่องจากการเสริมสร้างพลังอำนาจเป็นการแบ่งปันพลังอำนาจแก่ผู้อื่นเพื่อให้เขามีความสามารถ ที่จะไปถึงเป้าหมาย เป็นการอยู่ร่วมกันของบุคคลในองค์กรที่ให้ประโยชน์เกื้อกูลซึ่งกันและกันและเป็นการกระตุ้นให้ผู้ใต้บังคับบัญชาแสตงความสามารถของตนในการปฏิบัติงานเมื่อได้รับโอกาสหรือได้รับการส่งเสริมให้ผู้ใต้บังคับบัญชามีความก้าวหน้าและมีศักยภาพในงานเพิ่มขึ้น