Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การใช้กระบวนการพยาบาลในการดูแลผู้ใหญ่ที่มีปัญหาสุขภาพ เกี่ยวกับความผิดปกต…

- - - - ระบบประสาท มีอาการกระสับกระส่าย หงุดหงิด ปวดศีรษะ สับสน ไม่รู้สึกตัว
  - - - ได้แก่
        
        pH ภาวะความเป็นกรดด่าง
        
        PO2 Partial pressure of oxygen in blood
        
        PCO2 Partial pressure of carbon dioxide in blood
        
        HCO3- ความเข้มข้นของไบคาร์บอเนตในพลาสมา
        
        BE ปริมาณ Base excess ในร่างกาย
        
        SO2 ระดับความอิ่มตัวของฮีโมโกลบินในเลือด
        
        CO2 ปริมาณ CO2 ที่ละลายอยู่ในพลาสมา
    - - ดูที่ค่า pH ค่า pH ปกติ คือ 7.35 -7.45 ถ้า
        pH < 7.35 เรียกว่า acidosis
        pH > 7.45 เรียกว่า alkalosis
      - ดูที่ค่า PaCO2 ค่าปกติ PaCO2 อยู่ในช่วง 35-45 mmHg ถ้า
        PaCO2<35 mmHg เรียกว่า alveolar hyperventilation PaCO2>45mmHg เรียกว่า alveolar hypoventilation
      - ดูที่ค่า PaO2 ค่าปกติของ PaO2 อยู่ในช่วง 80-100 mmHg
      - ดูที่ค่าHCO3และ base excess (BE) HCO3 22-26 mEq/L ค่า BE + 2.5 mEq/L
      - ดูที่ค่า oxygen saturation ค่าปกติ 97-100%
  - - - ให้ Hcl acid ทางหลอดเลือดดำ
  - - - ปรับลด Tidal volume , RR
      - ให้ยาแก้ปวด
      - Hyperventilation syndrome ให้ผู้ป่วยหายใจในถุงกระดาษ
- - - - Lung Failure
        
        Oxygenation failure
        
        มีภาวะHypoxemia,PaO2≤ 60mmHg
        
        Gas exchange failure
        
        “hypoxemia”
      - Pump Failure
        
        Ventilatory failure
        
        มีภาวะHypoxemia,PaO2 ≤ 45 mmHg และ pH<7.35
        
        “hypercapnia”
  - - - ระยะแรกมีอาการกระสับกระส่ายสับสน การรับรู้ลดลง
    - - ระยะแรกจะมีเหงื่อออก ตัวเย็น
        ระยะขาดรุนแรง จะมีอาการตัวเขียว
        เมื่อ PO2<40mmHg หรือ O2 Sat <70% บริเวณเยื่อบุปาก ลิ้น ปลายมือปลายเท้า
    - - ระบบประสาทส่วนกลาง
      - ระยะแรกกระตุ้น Central chemoreceptor ทำให้เพิ่มการหายใจ ถ้าคั่งน้อยจะมีอารมณ์ดี มักจะตื่นกลางคืน มีสับสนและง่วงนอนในตอนกลางวัน
        ระยะที่คั่งมาก จะกดการหายใจ เริ่มซึมง่วงนอน
      - ระบบหลอดเลือด
        
        CO2 ทำให้ arteriolar dilatation ผิวหนังหนา แดง และอุ่น ชีพจรเต้นแรง ความดันโลหิตสูง หลอด
        เลือดในสมองขยายทำให้ปวดศีรษะมากเวลากลางคืน
- - - - สารก่อภูมิแพ้
      - สารระคายเคือง
      - ยาโดยเฉพาะกลุ่ม NSAID ,beta –blocker
      - การติดเชื้อไวรัสของทางเดินหายใจส่วนต้น
      - สาเหตุอื่น ๆ เช่น การออกกำลังกาย ความชื้น ความเย็น
    - - ไอ แน่นหน้าอก หายใจหอบมีเสียงหวีด
      - มีอาการเมื่อได้รับสิ่งกระตุ้น
      - พบร่วมกับอาการภูมิแพ้อื่น
      - มีประวัติคนในครอบครัวป่วยเป็นโรคหอบหืด
      - เกิดอาการหลังออกกำลังกาย
    - - อาจไม่พบความผิดปกติขณะไม่มีอาการ
      - ขณะมีอาการจะพบอัตราการหายใจเพิ่มขึ้น หายใจลำบาก หายใจออกยาวกว่าปกติ หรือหอบได้ยินสียงหวีด
    - - การตรวจสมรรถภาพการทำงานของปอด ก่อนและหลังให้ยาขยายหลอดลม
      - การวัดค่าความผันผวนของ PEF ในแต่ละช่วงเวลา ประมาณ 1-2 สัปดาห์
        สูตร ค่าความผันผวนของ PEF = (PEF สูงสุด – PEF ต่ำสุด)*100
    - - สามารถควบคุมอาการของโรคให้สงบลงได้
      - ป้องกันไม่ให้เกิดอาการกำเริบของโรค ยกระดับสมรรถภาพการทำงานของปอด
      - สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ใกล้เคียงกับคนปกติ
      - หลีกเลี่ยงภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ จากยารักษาโรคให้น้อยที่สุด
      - ป้องกันและลดอุบัติการณ์การเสียชีวิตจากโรคหืด
  - - - taken daily on a long-term basis
      - to keep asthma under clinical control
    - - taken as-needed basis
      - act quickly to reverse bronchoconstriction and relieve asthma symptoms
    - - Short-acting 2agonists (SABA): inhaled / oral
      - Inhaled anticholinergics: (combination with salbutamol or fenoteral)
      - Short-acting theophylline
    - - 1.การให้ความรู้แก่ผู้ป่วย ญาติ และผู้ใกล้ชิด
      - 2.แนะนำวิธีการหลีกเลี่ยงหรือขจัดสิ่งที่แพ้และอาการหอบหืดอย่างเป็นรูปธรรม คือสามารถนำไปปฏิบัติจริงได้ รวมทั้งการปฏิบัติตัว
      - ควรออกกำลังกายและผ่อนคลายความเครียด แนะนำการฝึกหายใจแบบ Purse lip
      - 5.การจัดแผนการรักษาสำหรับผู้ป่วยโรคหืดกำเริบเฉียบพลัน
      - 6.การจัดระบบให้มีการดูแลรักษาต่อเนื่องอย่างมีประสิทธิภาพ
      - 4.การจัดแผนการรักษาสำหรับผู้ป่วยโรคหืดเรื้อรัง
    - - 25 คะแนน ควบคุมอาการได้สมบูรณ์
      - 21-24 คะแนน ควบคุมอาการได้ไม่สมบูรณ์
      - ต่ำกว่า 20 คะแนนลงมา ควบคุมอาการไม่ได้
- - - - ประเมินสัญญาณชีพ โดยเฉพาะลักษณะการหายใจ อาการเหนื่อยหอบ สังเกตอาการ cyanosis วัด O2 saturation Keep > 92% ทุก 1 ชั่วโมงและ Monitor EKG
      - ฟังเสียงการหายใจ
      - จัดท่านอนศีรษะสูง 30-45 องศา (Fowler’s position)
    - - ดูแลให้ออกซิเจน 1 – 3 ลิตรต่อนาที (24 – 32%)
      - ถ้าหายใจวายพิจารณาใส่ท่อช่วยหายใจและต่อเครื่องช่วยหายใจ ดูแลเครื่องช่วยหายใจให้ทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ อยู่ในระบบปิด ถ้าผู้ป่วยมีการหายใจไม่สัมพันธ์กับเครื่อง ให้ปลดเครื่องช่วยหายใจแล้วบีบลูกยาง (self inflating bag) ที่ต่อกับออกซิเจน 100% และรายงานแพทย์
      - ดูแลให้ยาขยายหลอดลม โดยพ่นยา Berodual MDI ทุก 4 ชั่วโมงหรือให้ยารับประทาน
    - - ดูแลให้ยา Dexamethasone 4 mg iv ทุก 6 ชั่วโมง เพื่อลดการอักเสบโดยมีฤทธิ์ทาง Glucocorticoid มากกว่า Mineralocorticoid
      - ยานี้เป็นทั้งยากดภูมิต้านทานและยาต้านการอักเสบและลดบวมของหลอดลม
      - ถ้าผู้ป่วยมีไข้ต้องให้ยาลดไข้ ตามแผนการรักษาและเช็ดตัวลดไข้ เพื่อลดการใช้ออกซิเจน
      - ติดตามผลการวิเคราะห์ก๊าซในเลือดแดงอย่างสม่ำเสมอ
  - - - ทำความสะอาดปากและฟัน ลดสิ่งกระตุ้นผู้ป่วยขณะรับประทานอาหาร เพราะอาจทำให้ความสนใจของผู้ป่วยลดลง
      - ประเมินความต้องการสารอาหารที่ควรได้รับต่อวันเพื่อวางแผนการให้สารน้ำ
      - ให้อาหารที่มีโปรตีนและแคลอรี่สูง คาร์โบไฮเดรตต่ำ
      - ให้ผู้ป่วยได้รับน้ำอย่างน้อยวันละ 3,000 มล.
  - - - 2.1 เขย่าหลอดพ่นยา ประมาณ 5 – 10 วินาที เพื่อให้ตัวยาผสมกันได้ที่
      - 2.2 หายใจเข้า-ออก ลึก ๆ 3-5 ครั้ง และครั้งสุดท้ายหายใจออกทางปากเต็มที่
      - 2.3 ใช้ริมฝีปากอมรอบ Spacer
      - 2.4 เริ่มหายใจเข้าพร้อมกับกดหลอดพ่นยา
- - - - 1.ติดเชื้อแบคทีเรีย Staphylococcus Streptococcus Klebsiella
      - 2.เชื้อไวรัส เช่น หัด ไข้หวัดใหญ่ อีสุกอีใส
      - 3.เชื้อไมโคพลาสมา ทำให้เกิดปอดอักเสบชนิดที่เรียกว่า Atypical Pneumonia
      - เชื้อรา พบได้ค่อนข้างน้อย
      - เชื้อโปรโตซัว Pneumocystis carinii
      - สารเคมี เช่น น้ำมันก๊าดสำลักเข้าไปในปอด ควันพิษ สำลักอาหาร
- - - - อาการ แน่นหน้าอก หายใจตื้น เหนื่อยหอบ ความดันโลหิตต่ำ หรือ ช็อกจากการเสียเลือด
      - ตรวจร่างกาย อาจพบหลอดลมคอ และหัวใจถูกดันไปด้านตรงข้าม เสียงลมเข้าปอดเบาหรือไม่ได้ยินเลย เคาะทรวงอกจะพบว่าทรวงอกเคาะทึบ
      - ภาพถ่ายรังสีทรวงอก จะเห็นเงาของเหลวเป็นสีขาวทึบอยู่ระหว่างปอดกับผนังทรวงอกหรือกระบังลม ถ้ามีเลือดมากเงาทึบอาจจะบังปอดข้างนั้นไว้หมด ถ้าใช้เข็มเจาะโพรงเยื่อหุ้มปอดจะได้เลือดไม่แข็งตัว
  - - - ประวัติ การเกิดโรคที่เป็นต้นเหตุ
      - การตรวจร่างกาย ทรวงอกเคลื่อนไหวลดลง
        
        เคาะปอดได้ยินเสียงทึบ
        
        ฟังเสียงปอดได้ยินเสียงลดลง
        
        ได้ยินเสียง pleural friction rub
        
        อาจพบหลอดลมคอเอียง
    - - ร่างกายมีการสร้างของเหลวในชั้นของเยื่อหุ้มปอดมากจนเกินไป จนเบียดพื้นที่ในการแลกเปลี่ยนก๊าซของปอด มีอยู่ 2 ประเภท
      - น้ำในเยื่อหุ้มปอดที่เป็นของเหลวใส (Transudative pleural effusion) มีสาเหตุเกิดจากหัวใจล้มเหลว
      - ไตวาย ตับแข็ง
      - น้ำในเยื่อหุ้มปอดที่เป็นของเหลวขุ่น มักเกิดจากการอักเสบ เช่น การติดเชื้อในปอด วัณโรค
      - มะเร็งปอด
- - - - จัดท่าศีรษะสูง
        
        ตำแหน่งขวดต่ำกว่าทรวงอก 2-3 ฟุต
        
        สังเกตการกระเพื่อมขึ้นลง (fluctuation) ของน้ำในหลอดแก้วยาว ให้ปลายหลอดแก้วอยู่ใต้น้ำ 2-3 ซม.
        
        ตรวจดูระบบระบายทรวงอก เป็นระบบปิด ไม่มีรอยรั่ว
        
        บีบรูดสายยาง ทุก 30 - 60 นาที ในระยะแรก
        
        ควรหนีบสายยางขณะเคลื่อนย้าย
        
        ดูแลมิให้อากาศเข้าในช่องเยื่อหุ้มปอด
        
        กระตุ้นให้ทำ Breathing exercise โดย
  - - - ดูแลให้ขวดรองรับสารเหลวต่ำกว่าท่อระบายทรวงอก
        และควรเปลี่ยนขวดเมื่อปลายหลอดแก้วยาวจุ่มใต้น้ำเกิน 5 ซม.
      - สังเกตและบันทึกสารเหลวทุก
        1 ชม หลังทำมีเลือดออก
        200 ซีซี/ชม.หรือ 2 ชม.แรก
        มีเลือดออก 100-300 ซีซี ควรรายงาน
        แพทย์
      - เก็บสารเหลวส่งเพาะเชื้อ และติดตามผลตรวจ
      - ประเมินสัญญาณชีพ