Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลที่มีปัญหาเกี่ยวกับกระดูกหักในเด็ก, นางสาวกัลยรัตน์ กลิ่นจำปา…

- - - - มีความอ่อนแอกว่าเอ็น
      - เอ็นหุ้ม ข้อและเยื่อหุ้มข้อเมื่อมีการแตกหักจะหักบริเวณนี้มากกว่า
    - - มีความแข็งแรงและสามารถสร้างกระดูกได้ดี
      - กระดูกหักในเด็กจึงติดเร็ว
    - - สามารถสร้างกระดูกได้มากและเร็ว
      - เด็กอายุยิ่งน้อยกระดูกยิ่งติดเร็ว
    - - ขาในเด็กจะเกิดขึ้นเร็วภายหลังมีกระดูกหักหรือข้อเคลื่อน แต่การบวมนี้ก็หายเร็ว
    - - จากการใส่เฝือกหรือพันผ้าแน่น
        เกินไปต้องระมัดระวังและแก้ไขทันที
      - อาจเกิด ภาวะ Volk
        man’s ischemic contracture
    - - มีการทดแทนกระดูกอ่อนที่ส่วนปลายกระดูกเป็นศูนย์กระดูกทุติยภูมิ ทำให้กระดูกงอกตามยาว
  - - - 6 ถึง 8 ปี
      - 12 ถึง 15 ปี
      - อายุต่ำกว่า 4 ปี พบน้อย
    - - พบในเพศชายมากกว่าเพศหญิง
    - - หกล้มเป็นส่วนใหญ่
      - ตกจากที่สูง
      - อุบัติเหตุในท้องถนน
    - - กระดูกต้นแขนหัก พบบ่อยสุด
      - กระดูกแขนท่อนปลายที่บริเวณเหนือข้อศอก
        
        ตำแหน่งที่พบกระดูกหัก
        มากที่สุดในเด็กไทย
    - - ไม่ผ่าตัดโดยใส่เฝือกไว้
  - - - ถูกตี
      - รถชน
      - ตกจากที่สูง
    - - หกล้ม
      - เอามือยันพื้น
    - - มะเร็งของกระดูก
      - กระดูกอักเสบ
  - - - มีเลือดซึมจากชั้นในขึ้นมายังผิวหนัง
  - - - กระดูกมีแผลเปิด
      - กระดูกหักผ่านข้อ
      - กระดูกหักในเด็กตามการแบ่งของ Salter
        
        ชนิด Ш
        
        ชนิด ІV
      - กระดูกหักจากการหดตัวของเอ็นกล้ามเนื้อ
      - กระดูกคอฟีเมอร์หักและเคลื่อน
      - ข้อเคลื่อนที่มีชั้นกระดูกติดอยู่ในข้อ
      - ข้อเคลื่อนที่ไม่สามารถจัดเข้าที่ได้โดยไม่ผ่าตัด
        
        มักเป็นเวลานานกว่า
        2 สัปดาห์ หรือมีเนื้อเยื่อขวางกั้น
  - - - เกี่ยวกับอุบัติเหตุที่เกิด
    - - ตรวจเหมือนเด็กทั่วไป
      - ให้ความสนใจต่อส่วนที่ได้รับภัยนตรายให้มาก
      - กระทำด้วยความนุ่มนวล
      - สักเกตลักษณะกระดูกและข้อจากภายนอก
    - - มีความจ้าเป็นในการถ่ายภาพให้ถูกต้อง
  - - - ช่วยชีวิตเด็กไว้ก่อนแก้ไขเรื่องทางเดินหายใจ
      - การเสียเลือด
      - ภาวะการณ์
        ไหลเวียนล้มเหลว
    - - ระมัดระวังไม่ให้กระดูกหักหรือข้อเคลื่อนได้รับบาดเจ็บเพิ่มขึ้น
      - แก้ไขตามปัญหาและการพยากรณ์โรคที่จะเกิดกับ กระดูกหักนั้นๆ
      - เป้าหมายการรักษา
        
        ระยะแรกจะมุ่งลดความเจ็บปวด
        
        จัดให้กระดูกที่หักอยู่นิ่งๆ
        
        โดยใช้เฝือกดาม ไม้ดาม หรือผ้าพันยืด
        
        จัดกระดูกให้เข้าที่และดามกระดูกให้มีแนวกระดูก
        
        ให้กระดูกที่เข้าที่ดีและติดเร็ว
        
        ให้อวัยวะนั้นกลับท างานได้เร็วที่สุด
  - - - เกิดขึ้นกับเด็กมากที่สุด
      - โดยเฉพาะในเด็กที่อายุต่ำกว่า 10 ปี
      - ส่วนในทารกอาจเกิดจากการคลอดติดไหล่
      - อาการและอาการแสดง
        
        Pseudoparalysis
        
        ขยับข้างที่เป็นได้น้อย
        
        ไหล่ตก
        
        Crepitus
        
        คล้าได้เสียงกรอบแกรบ
        
        ปวด บวม ข้างที่เป็น
        
        เอียงคอไปด้านที่เจ็บ
        
        ยื่นตัวไปข้างหน้า
        
        แขนที่ดีประคองข้างที่เจ็บ
      - การรักษา
        
        ในทารกและเด็กเล็ก
        
        ตรึงแขนข้างที่หักให้อยู่นิ่งโดยมัดแขนให้ข้อศอกงอ 90 องศา
        
        พันนาน 10-14 วัน
        
        ระมัดระวังเรื่องการอุ้มเด็ก
        
        เด็กอายุมากกว่า 3 ปี
        
        อาจใช้ผ้าสามเหลี่ยมคล้องคอ
        
        ห้อยแขนให้
        ข้อศอกงอ 90 องศา
        
        พันแขนให้ติดกับลำตัวด้วยผ้ายืดหรือผ้าสำลี คล้องแขนไว้นานประมาณ 2-3 สัปดาห์
    - - ทารกแรกเกิด
        
        มักเกิดในรายที่คลอดติดไหล่แล้วผู้ท้าคลอด
        สอดนิ้วเข้าไปเกี่ยวออกมา
      - เด็กโต
        
        อาจเกิดการล้มแล้วต้นแขนหรือข้อศอก
        กระแทกพื้นโดยตรง
        
        พบหัวไหล่บวม ช้ำ
        
        เวลาจับไหล่หรือแขนให้มีการเคลื่อนไหวจะเจ็บปวด
        
        อาจให้ห้อยแขนข้างที่หักไว้ด้วยผ้าคล้องแขนไว้
        นานประมาณ 2 - 3 สัปดาห์
        
        ในรายที่กระดูกหักเคลื่อนออก
        
        ควรตรึงแขนด้วย traction
        
        ตรึงไว้นาน
        ประมาณ 3 สัปดาห์
        
        อาจทำ skin traction หรือ skeletal
        traction
    - - พบบ่อยในเด็กเพราะเด็กพลัดตกหกล้มได้ง่ายและบ่อย
        
        การหกล้มเอามือเท้าพื้นในท่าข้อศอกเหยียดตรง
        
        ข้อศอกงอ
        เด็กจะปวดบวมบริเวณข้อศอกอย่างมาก
      - พบบ่อยในเด็กวัยก่อนเรียนและวัยเรียน
      - โรคแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้น
        
        Volkman’s ischemic
        contracture
        
        กระดูกหักบริเวณนี้อาจเกิดปัญหา
        เกี่ยวกับการเจริญเติบโตของกระดูก Humerus
      - ในรายที่หักแบบ greenstick
        
        ใส่เฝือกแบบ posterior plaster splint
        
        ประมาณ 1 สัปดาห์เมื่อยุบบวม
        
        เปลี่ยนเฝือกพันต่ออีก 2-3 สัปดาห์
    - - พบบ่อยในเด็กที่อายุต่ำกว่า 6 ปี
    - - พบได้บ่อยในเด็กตั้งแต่เริ่มหัดเดินไปจนถึงวัยรุ่น
      - เกิดจากการกระทำทางอ้อม
        
        หกล้มเอามือเท้าพื้น
        
        ตกจากที่สูง
    - - พบได้ทุกวัย โดยเฉพาะอายุ 2 - 3 ปี
      - ส่วนมากจะเกิดกับเด็กชายมากกว่า
        
        ซุกซนกว่า
      - ตำแหน่งที่พบ
        
        ช่วงกลางของ
        กระดูกต้นขา
        
        เด็กจะปวดบริเวณข้างที่หัก
        
        บวมตรงตำแหน่งกระดูก
      - ถ้าอายุต่ำกว่า 3 ปี แก้ไขโดยให้ใส่เฝือกขาแบบ ยาวนาน 3-4 สัปดาห์
      - ถ้ากระดูกเคลื่อนออกจากกันมากๆ
        
        รักษา
        
        Gallow’s หรือ
        Bryant’s traction
        
        ถ้าอายุมากกว่า 3 ปี แก้ไขโดยทำ Russel’s traction
    - - ข่ายประสาท brachial plexus
        
        เป็นการรวมตัวของรากประสาทไขสันหลังส่วน ventral rami ระดับ C5-T1
        
        เกิดอาการแขนอ่อนแรง
      - สาเหตุ
        
        เกิดจากข่ายประสาทถูกดึงยึด
        
        การคลอดท่าก้น
        
        ภาวะคลอด
        ติดไหล่
        
        เด็กมีน้ำหนักมากและการคลอดที่ใช้เวลานาน
      - การวินิจฉัย
        
        จากการสังเกตเห็นแขนที่ผิดปกติเคลื่อนไหวได้น้อยกว่าธรรมดา
      - การรักษา
        
        ผู้ป่วยส่วนใหญ่มักจะมีการฟื้นตัวของเส้นประสาทโดยไม่จำเป็นต้องรักษาด้วยการผ่าตัด
  - - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินลักษณะการบาดเจ็บที่ได้รับ
        
        โดยการสังเกต คลำ
        ดูความสัมพันธ์ของอวัยวะ
        
        การเคลื่อนไหวของข้อต่าง ๆ
        
        การยกขึ้น งอหรือเหยียด
        
        ตรวจสอบความตึงตัว
        
        อาการเกร็งของกล้ามเนื้อ
    - - เข้าเฝือกปูน
      - ดึงกระดูก
      - ผ่าตัดท้า open reduction internal fixation ( ORIF )
      - เข้าเฝือกปูน
        
        การจัดเตรียมเด็กก่อนเข้าเฝือก
        
        ประเมินอาการภายหลังเข้าเฝือกภายใน 24 ชั่วโมง
        
        ซึ่งระเมินได้จาก 5 PS หรือ 6P
        
        Pulselessness ชีพจรเบา,เย็น
        
        Pallorปลายมือปลายเท้าซีด หรือเขียวคล้้า
        
        Paresthesia ชา ขาดความรู้สึก
        
        Paralysis เส้นประสาทถูกกด เคลื่อนไหวไม่ได้
        
        Pain มีอาการเจ็บมากกว่าเดิม
        
        Puffiness or Swelling มีอาการบวมมากขึ้น
        
        ยกแขนที่เข้าเฝือกให้สูง
        
        การยกหรือเคลื่อนย้ายเด็ก ต้องระวังเฝือกหัก
        
        ระมัดระวังไม่ให้เฝือกเปียกน้้า
        
        แนะนำเด็กและญาติ ในการดูแลเฝือก
        
        การดึงกระดูก
        
        การดูแลให้การดึงกระดูกมีประสิทธิภาพตลอด
        
        ดูแลแรงดึงสมดุลเพียงพอกับน้ าหนักผู้ป่วย 1/5 ปอนด์ต่อน้ าหนัก 1 กิโลกรัม
        
        น้ำหนักที่ใช้ถ่วงแขวนลอยอิสระไม่แตะพื้นหรือข้างเตียงขณะดึงกระดูกควรจัดท่า
        นอนของเด็กให้ถูกต้องตามชนิดของ Traction
        
        ขณะดึงกระดูกควรจัดท่านอนของเด็กให้ถูกต้องตามชนิดของTraction ควรใช้ผ้าตรึงตัวเด็กให้ถูกกับ position ของ traction นั้นๆ
        
        สังเกตการไหลเวียนของเลือดส่วนปลาย
        
        จะต้องไม่เอาน้ำหนักออก หรือถอด traction เองจนกว่าแพทย์สั่ง
        
        รายที่ทำSkeletal Traction ต้องสังเกตอาการติดเชื้อบริเวณที่เหล็กดึงกระดูก
  - - - เด็กที่กระดูกต้นขาหักตั้งแต่แรกเกิดจนถึงอายุไม่เกิน 2 ขวบ
      - น้ำหนัก
        ไม่เกิน 13 กิโลกรัม
    - - ใช้ในการรักษากระดูกหักที่ต้นแขน
      - เป็นการเข้า traction
        ในลักษณะข้อศอกงอ 90 องศา กับลำตัว
    - - ใช้กับเด็กในรายที่มี Displaced Supracondylar Fractureก
    - - ใช้ในรายที่มีfacture shaft of femur
        
        ในเด็กโต อายุมากกว่า 3 ขวบขึ้นไป traction แบบนี้อาจเกิดปัญหาการกด peroneal nerve ทำให้เกิด foot drop ได้
    - - ใช้ในเด็กโตที่มีFracture shaft of femur
        
        การทำ traction ชนิดนี้อาจเกิดปัญหาการผ้า sling ที่คล้องใต้ขาไปกด เส้นเลือดและเส้นประสาทบริเวณใต้เข่าได้
    - - เพื่อจัดกระดูกให้เข้าที่และอยู่นิ่งโดยใช้โลหะยึดไว้
  - - - การเตรียมผิวหนังเฉพาะที่
      - การดูแลความสะอาดของร่างกาย
        
        อาบน้ำ
        
        แปรงฟัน
      - ในเด็กเล็กอาจใส่ผ้าอ้อมสำเร็จรูป
      - การสำรวจว่ามีฟันโยกในเด็ก
      - การตรวจวัดสัญญาณชีพ
        
        ผู้ป่วยจะได้รับการตรวจชีพจร เช้า เย็น
      - การประเมินอาการของระบบประสาท และหลอดเลือด
      - การให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำ/ ยา /เอกสารใบเซ็นยินยอม /
        ผล Lab / ผล X-ray
    - - ผู้ป่วยและญาติให้ค้าแนะนำเกี่ยวกับการผ่าตัดแก่ผู้ป่วย
        
        ขั้นตอนในการผ่าตัดโดยสังเขป
        
        การปฏิบัติตัวภายหลังได้รับยาระงับความรู้สึก
        
        สภาพแวดล้อมภายในห้องผ่าตัด
        
        การไออย่างมีประสิทธิภาพ
  - - - ถ้าปวดอาจพิจารณา
        ให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษาของแพทย์
    - - ถ้ามีเลือดออกมาผิดปกติให้ใช้ผ้าก๊อสหนา ๆ ปิดทับพันให้แน่นห้ามดึงของเก่าออก แล้วรีบรายงานแพทย์
    - - ทดสอบการไหลเวียนเลือด
        
        เพื่อตรวจสอบว่าเลือดไปเลี้ยงอวัยวะส่วนปลาย
        เพียงพอหรือไม่
        
        ปกติไม่ควรนานเกิน 3 วินาที
        
        ประเมิน 6 P
    - - จะเปิดทำแผลทุกวันหรือไม่เปิดทำแผลเลย
      - การตัดไหม
        มักจะเอาไว้อย่างน้อย 10-14 วัน
  - - - กระตุ้นให้เด็กมีการออกกำลังบริเวณกล้ามเนื้อและข้อต่างๆ
    - - การเปลี่ยนท่าที่เหมาะสมให้เด็กอย่างน้อยทุก 2 ชั่วโมง
    - - การกระตุ้นให้เด็กมีการเคลื่อนไหว
      - จัดอาหารที่มีกากมาก
      - ดื่มน้ำให้เพียงพอ
    - - การกระตุ้นให้เด็กหายใจเข้าออกลึกๆแรงๆหลายๆครั้ง
  - - - ท้าความสะอาดบาดแผลก่อนการเข้าเฝือก
      - ประเมินลักษณะอาการและอาการแสดงที่บ่งชี้ว่ามีการติดเชื้อ
        
        ลักษณะแผล
        
        สิ่งคัดหลั่ง
        
        อาการบวมแดง
      - ดูแลให้ได้รับยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
      - ดูแลให้ได้รับประทานอาหารที่จะช่วยเสริมสร้างเนื้อเยื่อ
  - - - ประเมินสภาพความต้องการทางด้านจิตใจของเด็กและญาติ
      - สร้างความมั่นใจและความรู้สึกที่ดีแก่เด็กและญาติที่มีต่อการ
      - จัดกิจกรรมหรือเปิดโอกาสให้เด็กและญาติให้มีการระบายออก
      - ให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษาโดยเฉพาะในระยะแรกๆแต่ต้อง
        ประเมินอาการเจ็บปวดด้วย
  - - - ต้องหมั่นทำแผลจนกว่าจะถึงเวลาที่ถอด
  - - - ควรระวังไม่ให้แผลเปียกน้ำหรือสกปรก
    - - เฝือกมีกลิ่นเหม็น
      - ปลายมือปลายเท้าชา
      - เขียวคล้ำ
      - มีไข้สูง
- - - - แขนอยู่ในท่าคว่ำมือ
      - ข้อศอกอาจจะงอ
      - ข้อมือพับลง
      - ข้อ metacarpophalangeal กระดกขึ้น หรือมี extension
      - นิ้วจะงอทุกนิ้ว
      - อาจมีอัมพาต ถ้า median nerve หรือ ulnar nerve ถูกทำลาย
      - กล้ามเนื้อแขนลีบแข็ง
      - ข้อเกือบทุกข้อจะแข็ง บางรายอาจจะกระดิกได้
      - กล้ามเนื้อมือลีบ เหมือนกับมีอัมพาต
    - - เกิดจากกล้ามเนื้อบริเวณ forearm ขาดเลือดไปเลี้ยง
      - ปลายกระดูกหักชิ้นบน
        
        การเคลื่อนของกระดูกมาก
      - เลือดแข็งจับกันเป็นก้อน
      - งอพับข้อศอกมากเกินไป
        
        ขณะบวม
    - - ระยะเริ่มเป็น
        
        อาการและอาการแสดง
        
        เจ็บและปวด
        
        นิ้วกางออก กระดิกไม่ได้
        
        มีบวม เห็นได้ชัดที่นิ้ว
        
        สีของนิ้วขาวซีด ชา
        
        ชีพจรคลำ ไม่ได้ชัดหรือไม่ได้
      - ระยะมีการอักเสบของกล้ามเนื้อ
        
        กล้ามเนื้อบวม ตึง เเข็งและมีสีคล้ำ
      - ระยะกล้ามเนื้อหดตัว
        
        การหดตัวเกิดที่กล้ามเนื้อ
        Pronator และ flexor ของแขน
        
        ทำให้มือและนิ้วหงิกงอ ใช้การไม่ได้
    - - จัดกระดูกให้เข้าที่เร็วที่สุด
      - อย่างอข้อศอกมากเกินไป ขณะใส่เฝือก
      - ใช้ slab ใส่ทางด้านหลังของแขนแล้วพันด้วยผ้าพันธรรมดา
- - - - ได้ผลดีเมื่อทำกับเด็กที่อายุน้อยกว่า 1 ปี
        
        การยืดโดยวิธีดัด
        
        จัดท่านอนหงาย
        
        การยืดแบบให้เด็กหันศีรษะเอง
        
        เด็กหันหน้ามาด้านที่คอเอียงที่มีกล้ามเนื้อหดสั้น
        
        การให้นม
        
        หาวัตถุล่อให้มองตาม
        
        จัดท่าขณะนอนหลับ
        
        การใช้อุปกรณ์พยุง
        
        ปรับตำแหน่งศีรษะ
    - - อายุที่เหมาะสมในช่วงอายุ 1 – 4 ปี
      - การผ่าตัด bipolar release
- - - - ท้าให้ข้อคดงอ
      - ขายาวไม่เท่ากัน
      - ท้าให้ตัวเอียงและหลังคด
  - - - การผ่าตัด
      - ความพิการของกระดูกสันหลัง
    - - สังเกตความพิการ
      - ส่วนสูง/น้ำหนัก
    - - X-Ray
  - - - ป้องกันไม่ให้เป็นโรคมากขึ้น
      - แก้ไขหรือลดความพิการ
      - ป้องกันและลดความปวด
      - ปรับปรุงสมรรถภาพของปอดและหัวใจ
      - ป้องกันภาวะเเทรกซ้อน
    - - บริหารร่างกาย
      - กายภาพบำบัด
    - - รักษาความสมดุลของลำตัว
      - แก้ไขแนวตรงของร่างกาย
      - รักษาระดับไหล่เเละสะโพก
  - - - ให้ความรู้เกี่ยวกับโรค
      - บอกผู้ป่วยต้องนอนในหออภิบาลหลังผ่าตัด
      - อธิบายวิธีการพลิกตัวหลังผ่าตัดโดยให้ไหล่และสะโพกพลิกไปพร้อมกัน
      - แนะนำให้รายงานอาการผิดปกติต่างๆที่อาจเกิดหลังผ่าตัด
        
        อาการปวด ชา สูญเสียความรู้สึก
      - สอนและสาธิตวิธีการไอ
      - แนะนำการใช้หม้อนอน การรับประทานและดื่มบนเตียง
      - บอกผู้ป่วยให้ทราบวิธีการเตรียมความสะอาดร่างกายทั่วไป
      - อธิบายให้ทราบว่าหลังผ่าตัดต้องนอนบนเตียงประมาณ 2 สัปดาห์
      - ให้ผู้ป่วยคุ้นเคยกับเฝือกปูนและการดึงถ่วงน้ำหนัก
      - ดูแลความไม่สุขสบายจากความปวดหลังผ่าตัดกระดูกสันหลัง โดยสังเกตและประเมินความปวด
        
        ให้ยาปฏิชีวนะและยาลดไข้ตามแผนการรักษา และสังเกตอาการข้างเคียงของยา
      - แนะนำการปฏิบัติตัวในการใส่อุปกรณ์ดัดลำตัว
        
        ใส่อุปกรณ์ดัดลำตัวโดยมีเสื้อรองก่อนเพื่อป้องกันการกดทับผิวหนัง