Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลเด็กและวัยรุ่นป่วยที่มีปัญหาการติดเชื้อ, สุนัดดา ธรรมาธิกุล…

- - - - สาเหตุ
        
        กลากน้ำนมเกิดจากเซลล์สร้างเม็ดสี (Melanocyte) ที่ชั้นหนังกำพร้าไม่สามารถสร้างเม็ดสี (Pigment) ได้ตามปกติ จึงทำให้ผิวหนังในส่วนนั้นกลายเป็นรอยด่างขาว สาเหตุยังไม่ทราบแน่ชัด แต่อาจเกิดจากการแพ้แสงแดด แพ้คลอรีน อาการนี้พบบ่อยในเด็กที่ว่ายน้ำในสระกลางแดดจ้า
      - อาการ
        
        1.ระยะเริ่มแรกรอยโรคจะเกิดเป็นจุดแดงเล็ก ๆ ก่อน อาจมีอาการคันร่วมด้วย
        
        2.จุดแดงนี้จะแผ่ขยายเป็นวงสีแดงหรือสีชมพูจาง ๆ ขนาดตั้งแต่ 0.5-4 เซนติเมตร มีขุยบาง ๆ
        
        3.จุดแดงจางลงทำให้เห็นเป็นวงสีขาว ๆ มีขุยบาง ๆ ติดอยู่ โดยรอยโรคจะมีลักษณะเป็นวงกลมหรือวงรี ขอบเขตไม่ชัดเจน ขอบมักจะค่อย ๆ กลืนไปกับสีผิวหนังปกติ
      - การรักษาและป้องกัน
        
        ถ้าเป็นผื่นแพ้คลอรีน อาจใช้ prednisolone 1% ทาบาง ๆ และหลีกเลี่ยงคลอรีน
        
        แนะนำว่าไม่มีอันตราย พบว่าหายเองได้
        
        หลีกเลี่ยงแสงแดด และการตากลม
        
        ถ้าผิวหนังแห้ง ทาครีม โลชั่นหรือวาสลินบาง ๆ
        
        5.การอาบน้ำหรือการล้างทำความสะอาดบริเวณที่เป็นรอยโรค ควรใช้สบู่อ่อน ๆ เช่น ผลิตภัณฑ์สำหรับเด็กอ่อน
        
        อาบน้ำอุณหภูมิปกติหรืออุ่นพอประมาณ ไม่อุ่นมากจนเกินไป
- - - - สาเหตุและการติดต่อ
        
        สาเหตุ
        
        จากเชื้อไวรัส varicella virus ซึ่งเป็นเชื้อตัวเดียวกับเชื้องูสวัด (varicellr zoster virus)
        
        การติดต่อ
        
        1.จากการสัมผัสเชื้อจะอยู่ในตุ่มพองใส
        
        จากการแพร่กระจายเชื้อทางระบบทางเดินใจ
        
        สะเก็ดของไข้สุกใสอาจสามารถแพร่เชื้อได้ในระยะที่มีการติดเชื้อไวรัสในกระแสเลือดก่อนแสดงอาการของโรค
        
        4.จากการผ่านรกไปยังทารกในครรภ์ได้
        
        ระยะติดต่อของไข้สุกใสคือ 1 วัน ก่อนผื่นขึ้นถึงประมาณ 7 วันหลังผื่นขึ้น หรือจนกว่าผื่นจะตกสะเด็ก
      - อาการ
        
        ในเด็กมักจะมีผื่นพร้อม ๆ กับมีไข้ มักเป็นไข้ต่ำ ๆ มีอาการอ่อนเพลีย ปวดศีรษะเล็กน้อย แต่ในวัยรุ่นและผู้ใหญ่อาจจะมีไข้ ปวดศีรษะ เบื่ออาหารนำมาก่อน 1-2 วันจึงจะมีผื่นขึ้น
        
        อาการไข้ จะเป็นไปตามความรุนแรงจะสัมพันธ์กับอาการแสดงของผื่น ถ้ามีผื่นน้อยอาจไม่เป็นไข้หรือเป็นไข้ต่ำ
        
        ผื่น เริ่มจากผื่นลักษณะแบนราบ (macule) สีแดง ขนาดประมาณ 2-3 มิลลิเมตร แล้วเปลี่ยนเป็นตุ่มนูน (papule) อย่างรวดเร็วภายใน 8-12 ชั่วโมง ต่อมาตุ่มนูนเปลี่ยนเป็นตุ่มน้ำใส (vesicle)ซึ่งจะมีผนังที่บางและแตกได้ง่าย รูปร่างกลมหรือหยดน้ำ ตุ่มหนอง (pustule) และตกสะเก็ด (crust) ตามลำดับ ซึ่งสามารถพบได้ทั่วร่างกาย
        
        ทารกแรกเกิด
        
        1.ได้รับเชื้อขณะมารดาตั้งครรภ์ในระยะ 3 เดือนแรก ทารกมีโอกาสเกิดไข้สุกใส ตั้งแต่กำเนิด (congenital varicella syndrome) ทารกจะมีความผิดปกติทางผิวหนัง เป็นแผลกระจายตาม dermatome และอาจมีความผิดปกติของตาร่วมกับความผิดปกติของสมอง
        
        2.ได้รับเชื้อจากมารดาในช่วง 3 สัปดาห์ก่อนคลอด โดยความรุนแรงของโรคจะขึ้นกับระยะเวลาที่มารดาเป็นไข้สุกใส ถ้ามารดาเป็นไข้สุกใสภายใน 5 วันก่อนคลอด ทารกจะมีอาการรุนแรง เนื่องจากมารดายังสร้างภูมิต้านทานมายังทารกไม่ทัน โดยทารกจะมีอาการทางผิวหนัง เช่นเดียวกับเด็กโต รวมทั้งอาจมีความผิดปกติทางสมองได้
      - ภาวะแทรกซ้อน
        
        ภาวะแทรกซ้อนที่พบได้บ่อยการติดเชื้อแบคทีเรียแทรกซ้อน ทำให้ตุ่มน้ ากลายเป็นหนองและอาจทำให้กลายเป็นแผลเป็นได้
        
        ภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรงแต่พบได้น้อยคือ ปอดอักเสบและสมองอักเสบ
      - การรักษา
        
        ให้ Antihistamine และยาทา Calamine Lotion เมื่อมีอาการคัน
        
        ใช้หลัก Airborne precautions และ ควรพักผ่อนอยู่บ้านจนตุ่มแผลแห้ง
        
        รักษาความสะอาดของเล็บและผิวหนัง เพื่อป้องกันการติดเชื้อแบคทีเรียที่ตุ่มแผล ไม่แกะเกาแผล
        
        ให้ยาปฏิชีวนะ ในรายที่ติดเชื้อแบคทีเรีย
        
        หลีกเลี่ยงการรับประทานยาลดไข้กลุ่มแอสไพริน เพราะอาจก่อให้เกิด Reye’s syndrome ซึ่งมีอาการสมองและตับอักเสบรุนแรง
        
        ถ้ามีไข้ให้เช็ดตัวและรับประทานยาพาราเซลตามอล
- - - - สาเหตุ
        
        ระหว่างการตั้งครรภ์ เอชไอวีจากมารดาเข้าสู่ระบบไหลเวียนของทารกในครรภ์โดยผ่านทางรกตั้งแต่อยู่ในช่วงไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์
        
        ระหว่างการคลอด ทารกจะสัมผัสกับเลือด น้ำคร่ำ สารคัดหลั่งในช่องคลอดของมารดา
        
        หลังคลอด ติดเชื้อเอชไอวีจากการสัมผัสสารคัดหลั่งของมารดาซึ่งส่วนใหญ่คือน้ำนมของมารดา
      - อาการ
        
        จำแนกตามความรุนแรง
        
        กลุ่มที่เกิดอาการเจ็บป่วยรวดเร็วและรุนแรง
        
        อาจมีอาการตั้งแต่อายุ 2-3 เดือน ได้แก่ เลี้ยงไม่โต มีเชื้อราในช่องปาก อุจจาระร่วงเรื้อรัง ปอดอักเสบ เป็นต้น ทารกจะได้รับเชื้อตั้งแต่ในครรภ์มารดา และไวรัสทำลายการพัฒนาของระบบภูมิคุ้มกัน
        
        กลุ่มที่มีการดำเนินโรคแบบค่อยเป็นค่อยไป
        
        ความรุนแรงของโรคน้อยกว่า มีอาการคือ น้ำหนักตัวน้อย ตับม้ามโต ต่อมน้ำเหลืองโต ปอดอักเสบ ต่อมน้ำลายอักเสบ ผื่นคันบริเวณผิวหนัง เป็นต้น
        
        จำแนกตามอาการ
        
        A: ต่อมน้ำเหลืองโตมากกว่า 2 ตำแหน่ง ตับโต ม้ามโต ผิวหนังอักเสบ ติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนบนเรื้อรัง
        
        B: ซีด นิวโตรฟิวหรือเกล็ดเลือดต่ำ ติดเชื้อรุนแรง เป็นฝ้าขาวในปากนานเกิน 2 เดือนในเด็ก อุจจาระร่วงบ่อยๆ หรือเรื้อรังตับอักเสบ ติดเชื้อ Herpes simplex virus (HSV) มีไข้นานเกิน 1 เดือน
        
        C: ติดเชื้อแบคทีเรียชนิดรุนแรงเกิน 2 ครั้งภายในเวลา 2 ปี เช่น ติดเชื้อในกระดูก ติดเชื้อ candidiasis ในทางเดินอาหารหรือทางเดินหายใจส่วนล่าง มีภาวะหลอดลมอักเสบ ปอดอักเสบ ในเด็กอายุมากกว่า 1 เดือน มีพยาธิสภาพที่สมอง
        
        N: ไม่มีอาการ
      - การรักษา
        
        หลักการรักษา
        
        1.ยาต้านรีโทรไวรัส (Antiretrovirals: ARVs) และอาจใช้ร่วมกับยาตัวอื่น
        
        2.ให้ยากระตุ้นระบบภูมิคุ้มกัน
        
        3.รักษาภาวะแทรกซ้อนเช่น การติดเชื้อฉวยโอกาส
        
        4.การให้ยาป้องกันการติดเชื้อฉวยโอกาส
        
        ให้ยารักษาโรคอื่นๆ ตามอาการ
        
        การให้คำแนะนำ
        
        1.หลีกแหล่งชุมชนแออัดหรือ สถานที่ที่มีเชื้อโรค
        
        2.รับประทานยาอย่าสม่ำเสมอตามแพทย์สั่ง
        
        3.ดูแลเรื่องทัศนคติและ อัตมโนทัศนของผู้ป่วย
        
        4.สังเกตสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วย