Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

แนวคิดพื้นฐานในการบำบัดรักษาทางจิต, นางสาวณัฐชา เต็มนอง 36/1 เลขที่35…

- - - - ส่วนรวมทั้งหมดของบุคคลทั้งทางด้านร่างกายความคิดความรู้สึกความเชื่อค่านิยมและพฤติกรรมที่บุคคลนั้นเป็นอยู่หรือมีอยู่ตามความเป็นจริง
    - - เป็นความคิดการรับรู้และการประเมินผลที่บุคคลมีต่อตนเองซึ่งอาจจะตรงกับความเป็นจริงหรือคลาดเคลื่อนไปจากความเป็นจริง
        
        แบ่งอัตมโนทัศน์หรือตัวตนออกเป็น 2 ด้าน
        
        ตัวตนด้านร่างกาย (physical self)
        
        ตัวตนส่วนบุคคล (personal self)
        
        ตัวตนด้านศีลธรรมจรรยา (moral-ethical self)
        
        ตัวตนด้านความสมํ่าเสมอแห่งตน (self-consistency)
        
        ตัวตนด้านปณิธานหรือความคาดหวัง (ideal self or self expectation)
        
        ตัวตนด้านการยอมรับนับถือตนเอง (self esteem)
    - - การตระหนักรู้ในตนเองในฐานะบุคคลเพราะบุคคลมีความแตกต่างกัน
      - การตระหนักรู้ในฐานะวิชาชีพเช่นสัมพันธภาพระหว่างเพื่อร่วมวิชาชีพ
  - - - ทำให้ทราบถึงความคิดความรู้สึกอารมณ์ทัศนคติและพฤติกรรมต่องานที่ทำขณะนั้น
      - ทําให้ติดต่อกับผู้อื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยเฉพาะพยาบาลสามารถติดต่อกับผู้ป่วยด้วยความเข้าใจและเป็นไปในรูปแบบของการบําบัดได้
      - สามารถทํางานได้อย่างมีประสิทธิภาพเพราะรู้ตัวอยู่ทุกขณะในการทํางาน
      - ทําให้เป็นคนที่มีทัศนคติที่ดีในการทํางานและดํารงชีวิตอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคม
      - สามารถปรับตัวให้เข้ากับงานคนสิ่งแวดล้อมได้
  - - - ปฏิบัติต่อผู้ป่วยโดยเชื่อว่าบุคคลทุกคนมีศักดิ์ศรี
    - - การไม่นําค่านิยมหรือมาตรฐานสังคมของพยาบาลไปตัดสินพฤติกรรมหรือการกระทําของผู้ป่วย
    - - ปฏิบัติต่อผู้ป่วยโดยไม่อคติหลีกเลี่ยงการตําหนิในการกระทําของผู้ป่วยและให้ความสนใจในพฤติกรรมที่ผู้ป่วยแสดงออก
    - - การแสดงถึงความเป็นมิตรความอบอุ่น
    - - การพยายามเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่น
    - - การสอดคล้องทั้งคําพูดและการกระท า
    - - มีทักษะในการเปิดเผยตัวเองในขอบเขตวิชาชีพพยาบาล สามารถบอกความรู้สึกความคิดเห็นและประสบการณ์ส่วนตัวเองให้ผู้ป่วยรับรู้ได้
    - - ด้านอารมณ์ และพฤติกรรมทั้งต่อบุคคลต่อการปฏิบัติงานทําให้ผู้ป่วยเกิดความไว้ วางใจและมีความเชื่อถือพยาบาล
- - - - เตรียมตัวให้ชัดเจนในด้านเป้าหมายของการสร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วย
      - วางแผนการสนทนาในแต่ละครั้งเกี่ยวกับวัตถุประสงค์การสนทนาสถานที่เวลา และให้ข้อมูลต่างๆกับทีมผู้รักษาได้ร่วมรับรู้
      - ศึกษาข้อมูลเบื้องต้นของผู้ป่วยเกี่ยวกับแผนการรักษาที่ผ่านมาปัญหาที่เคยเกิดขึ้นและภูมิหลังบางประการเช่นอาชีพสถานภาพการสมรส
      - พยาบาลควรตรวจสอบสภาพด้านร่างกายและจิตใจของตนเองให้มีความพร้อมในด้านแนวความคิดและความรู้สึกในการเข้าไปสร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วย
    - - สิ่งที่พยาบาลควรปฏิบัติในระยะนี้
        
        การเตรียมสถานที่และบรรยากาศให้น่าไว้วางใจ
        
        เมื่อพบหน้ากันควรกล่าวทักทายด้วยท่าทางเป็นมิตรพูดคุยเรื่องทั่วไปก่อนแนะนําตัวมาจากไหนบอกวัตถุประสงค์บอกบทบาทหน้าที่เพื่อเพิ่มความไว้วางใจในตัวพยาบาล
        
        กําหนดของตกลงในการสร้างสัมพันธภาพเช่นวัตถุประสงค์ระยะเวลาที่สนทนา ระยะเวลาที่ดูแล
        
        สร้างความไว้วางใจโดยดารพแสดงถึงการยอมรับความเข้าใจการเคารพในศักดิ์ศรีของผู้ป่วยความสมํ่าเสมอไวต่อความรู้สึกการรับฟังทั้งคําพูดและการกระทํา
        
        การค้นหาหรือระบุปัญหาที่แท้จริงเช่นการเสริมให้ผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกค้นหาความคิดความเชื่อต่อปัญหาที่เกิดขึ้นการสนองตอบต่อปัญหาหรือความกังวลที่เกิดขึ้น
      - ปัญหาที่พบ
        
        ความวิตกกังวล (Anxiety)
        
        การทดสอบ (Testing)
        
        การต่อต้าน (Resistance)
    - - สิ่งที่พยาบาลควรปฏิบัติในระยะนี้
        
        สิ่งที่พยาบาลควรปฏิบัติในระยะนี้
        
        ค้นหาสาเหตุปัญหาหรือสิ่งที่มากระทบการดําเนินชีวิตโดยให้ผู้ป่วยระบายความรู้สึกและพยาบาลต้องรับฟังยอมรับเข้าใจและติดตามเรื่องราวต่างของผู้ป่วย
        
        ประเมินการเจ็บป่วยว่ามีผลกระทบอย่างไรบ้างกับชีวิต
        
        ร่วมกับผู้ป่วยในการวิเคราะห์หาสาเหตุและกลไกของปัญหาต่างๆวิธีแก้ไขปัญหา หรือปรับปรุงพฤติกรรมให้เหมาะสม
        
        สนับสนุนด้านจิตใจเช่นการให้เวลาให้กําลังใจให้ข้อมูลข้อบ่งชี้ที่ทําให้พยาบาลทราบว่าสัมพันธภาพเข้าสู่ระยะแก้ไขปัญหาแล้ว
      - ปัญหาที่พบ
        
        ความวิตกกังวลของพยาบาล
        
        มีความรู้สึกร่วมกับผู้ปุวย(Sympathy)เป็นความรู้สึกที่พยาบาลเข้าไปร่วมกับความรู้สึกของผู้ป่วยโดย ที่พยาบาลแยกความรู้สึกของตนเองไม่ได้
        
        การถ่ายโยงความรู้สึกของผู้ป่วยไปสู่พยาบาล (Transference)ปฏิกิริยาและความรู้สึกทุกชนิดที่ผู้ป่วยมีต่อพยาบาลโดยแบ่งออกได้เป็นความรู้สึกทางบวก
        
        การถ่ายโยงความรู้สึกของพยาบาลไปสู่ผู้ป่วย (Counter transference)ซึ่งก็คล้ายกับTransference ที่อาจจะเป็นได้ทั้งด้านบวก เช่น รักห่วงใย สงสาร หรือด้านลบ เช่น หมั่นไส้ เกลียดชัง เบื่อหน่าย
    - - การเตรียมผู้ป่วย
        
        ในกรณีที่ผู้ป่วยอยู่โรงพยาบาลแต่ต้องยุติสัมพันธภาพ
        
        ในกรณีที่ผู้ป่วยกลับบ้าน
      - เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยสรุปสิ่งที่เกิดขึ้นในกระบวนการสร้างสัมพันธภาพ
      - สําหรับพยาบาลควรสรุปในส่วนที่ได้ร่วมแก้ปัญหากับผู้ป่วยโดยมุ่งเน้นการเปลี่ยนแปลง ที่ดีขึ้นในตัวผู้ป่วย
      - ประเมินปฏิกิริยาของผู้ปุวยในระยะยุติสัมพันธภาพและให้เวลาผู้ป่วยได้บอกความรู้สึก
      - ยุติหรือสิ้นสุดสัมพันธภาพในรูปแบบของวิชาชีพ
      - ปฏิกิริยาต่อการยุติสัมพันธภาพ (Reaction to termination)
        
        ด้านพยาบาลจะเกิดความรู้สึกเศร้าเพราะเกิดความรู้สึกผูกพันกับผู้ป่วยเป็นห่วงผู้ป่วยกลัวไม่มีใครเข้าใจผู้ป่วยกลัวผู้ป่วยจะไม่หาย
        
        ด้านผู้ป่วยจะมีปฏิกิริยาต่อการยุติสัมพันธภาพกับพยาบาล
        
        ไม่ยอมรับการยุติสัมพันธภาพ
        
        ไม่ยอมรับในตัวพยาบาล (Reject)
        
        โกรธและไม่เป็นมิตร (Anger and hostility)
        
        มีพฤติกรรมถดถอย (Regression)
        
        มีความรู้สึกเศร้า(grief)
- - - - เทคนิคการกระตุ้นและส่งเสริมการสนทนา
      - เทคนิคที่ช่วยกระตุ้นให้ผู้ป่วยพูดระบายความคิดความรู้สึก
      - เทคนิคการส่งเสริมให้ผู้ป่วยรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง
      - เทคนิคที่ช่วยพยาบาลกับผู้ป่วยเข้าใจให้ตรงกัน
      - เทคนิคช่วยส่งเสริมความเข้าใจในการปรับตัวผู้ป่วย
  - - - การใช้คําปลอบโยน "อดทนไว้ เดี๋ยวก็ดีขึ้น"
      - การให้คําแนะนํา "คุณควรจะ….."
      - การแสดงการเห็นด้วยกับข้อคิดเห็นหรือการกระทําผู้ป่วยเช่น "คุณทําถูกแล้ว"
      - การแสดงความไม่เห็นด้วยกับข้อคิดเห็นหรือการกระทําผู้ปุวยเช่น"คุณไม่น่าทําแบบนี้"
      - การขอคําอธิบาย
      - การดูถูกความรู้สึกผู้ป่วย