ต้องปฏิบัติต่อผู้ป่วยโดยเชื่อว่าบุคคลทุกคนมีศักดิ์ศรีและศักยภาพที่จะจัดการกับปัญหาต่าง ๆ ของตน

การที่พยาบาลให้เกียรติและเคารพในความเป็นบุคคลของผู้ป่วยจะเป็นแรงเสริมให้ผู้ป่วยเห็นคุณค่าและภูมิใจในตนเอง

การไม่นำค่านิยมหรือมาตรฐานสังคมของพยาบาลไปตัดสินพฤติกรรมหรือการกระทำของผู้ป่วย

ไม่ตัดสินพฤติกรรมว่าถูกหรือผิด ดีหรือเลว ยกเว้นพฤติกรรมที่เป็นอันตรายต่างๆ

คือการยอมรับในตัวบุคคลที่ผู้ป่วยเป็น
แต่ไม่ได้หมายถึงการยอมรับในพฤติกรรมของผู้ป่วย แต่เป็นการยอมรับที่ผู้ป่วยเป็นอย่างนั้น

คือการพยายามเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่น หรือตระหนักรู้ว่าขณะที่ผู้ป่วยแสดงพฤติกรรมต่างๆ นั้นผู้ป่วยรู้สึกอย่างไร

พยาบาลควรแสดงความจริงใจในการให้บริการ อย่างมีความเป็นตัวของตัวเอง โดยแสดงออก
อย่างเป็นธรรมชาติ และปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ของวิชาชีพ

คือการสอดคล้องทั้งคำพูดและการกระทำโดยเฉพาะการสื่อความหมายกับผู้ป่วยจิตเวช ซึ่งผู้ป่วยมักจะรับรู้ได้เร็วจากการกระทำของพยาบาล

คือการอดทนที่จะให้เวลา และโอกาสสำหรับผู้ป่วยที่ต้องการพัฒนาตนเอง

พยาบาลต้องอดทนที่จะศึกษาผู้ป่วยติดตามดูแลความก้าวหน้าของผู้ป่วย

ให้เกียรติกับผู้ป่วยโดยการยอมรับในการแก้ปัญหาของผู้ป่วย ไม่ใช้อำนาจกับผู้ป่วยโดยไม่เหมาะสม

การมีลักษณะของความน่าเชื่อถือ หรือความน่าไว้วางใจซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ทำให้บุคคลเกิดความไว้วางใจ

มีทักษะในการเปิดเผยตัวเองในขอบเขตวิชาชีพพยาบาล
สามารถบอกความรู้สึกความคิดเห็นและประสบการณ์ส่วนตัวเองให้ผู้ป่วยรับรู้ได้

การเปิดเผยตัวอย่างเหมาะสมจะเป็นแบบอย่างที่ดีในการให้ผู้ป่วยเปิดเผยความรู้สึกของตัวเอง

กล้าที่จะสำรวจความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น

พยาบาลต้องมีความรู้ความเข้าใจในเรื่องทฤษฎีต่าง ๆ เพื่อเป็น
แนวทางในการทำความเข้าใจสาเหตุกลไกการเจ็บป่วยทางจิตและพฤติกรรมต่างๆที่แสดงออกมาของ

ทั้งด้านอารมณ์ และพฤติกรรม ทั้งต่อบุคคล ต่อการปฏิบัติงาน ทำให้ผู้ป่วยเกิดความไว้ วางใจและมีความเชื่อถือพยาบาล

บุคคลสองคนคือ พยาบาลและผู้ปุวยได้มีการติดต่อเกี่ยวข้องกันชั่วระยะเวลาหนึ่ง

ซึ่งระยะเวลาของการติดต่อเกี่ยวข้องนี้พยาบาลมี บทบาทในการที่จะช่วยให้ผู้ป่วยหรือผู้ใช้รับบริการให้ได้รับการตอบสนองความต้องการ

ช่วยแก้ปัญหาและช่วยให้ฟื้นจากความเจ็บป่วยทางจิตด้วยความรู้ความสามารถของพยาบาล

ตระหนักในตนเอง ยอมรับตนเอง และเพิ่มความนับถือตนเองให้มากขึ้น

มีความสามารถที่จะสร้างความสนิทสนมคุ้นเคยกับผู้อื่น พึ่งพาผู้อื่นพอควร มีสัมพันธภาพกับผู้อื่น โดยสามารถเป็นผู้ให้และผู้รับ

ปรับปรุงการกระทําหน้าที่ในการดํารงชีวิต และเพิ่มความสามารถที่จะทําตามความต้องการและความจําเป็นต่าง ๆ

ให้โอกาสผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกไม่สบายใจ ทําให้ผู้ป่วยเข้าใจปัญหาของตนเอง และเกิดการเรียนรู้ในการปฏิบัติตนที่เหมาะสมได้

ปี 1947 Helena Willis Render เป็นคนแรกที่ได้เขียนหนังสือชื่อ Nurse Patient Relationship in Psychiatry

Render ได้กล่าวว่า สัมพันธภาพที่มีประสิทธิภาพระหว่างพยาบาลกับผู้ป่วย มีความสําคัญที่จะช่วยบําบัดผู้ป่วยได้

ปี 1952 Dr.Hilgard E.Peplau ได้เขียนหนังสือ ชื่อ Interpersonal Relations in Nursing

ปัจจุบันการพยาบาลจิตเวชได้นําแนวความคิดของ Render และ Peplau มาใช้ในการบําบัดผู้ป่วย

เข้าใจปัญหาและยอมรับปัญหาของตนเอง ตลอดจนสามารถแก้ไขปัญหาของตนเองได้

สร้างสัมพันธภาพกับผู้อื่นได้ รู้จักพึ่งตนเอง ในขณะเดียวกันก็สามารถพึ่งพาคนอื่นได้

4. ระยะเวลาในการสร้างสัมพันธภาพ

3.เน้นเรื่องของความคิด อารมณ์ และพฤติกรรมของผู้ปุวย

4.มีการเริ่มต้นสัมพันธภาพและมีการสิ้นสุดสัมพันธภาพเมื่อผู้ป่วยจําหน่ายกลับบ้านหรือขึ้นอยู่กับความสําเร็จของเปูาหมายที่ได้วางไว้

4. มีการเริ่มต้น จะมีการสิ้นสุดสัมพันธภาพหรือไม่มีก็แล้วแต่ความพอใจของทั้ง 2 ฝ่าย

เตรียมตัวให้ชัดเจนในด้านเปูาหมายของการสร้างสัมพันธภาพกับผู้ปุวย

วางแผนการสนทนาในแต่ละครั้งเกี่ยวกับวัตถุประสงค์การสนทนา สถานที่ เวลา และให้ข้อมูลต่าง ๆ กับทีมผู้รักษาได้ร่วมรับรู้

ศึกษาข้อมูลเบื้องต้นของผู้ปุวยเกี่ยวกับแผนการรักษาที่ผ่านมา ปัญหาที่เคยเกิดขึ้น และภูมิหลังบางประการ

พยาบาลควรตรวจสอบสภาพด้านร่างกายและจิตใจของตนเองให้มีความพร้อมในด้านแนวความคิด และความรู้สึกในการเข้าไปสร้างสัมพันธภาพกับผู้ปุวย

เมื่อพบหน้ากันควรกล่าวทักทายด้วยท่าทางเป็นมิตร พูดคุยเรื่องทั่วไปก่อน แนะนําตัว มาจากไหน บอกวัตถุประสงค์ บอกบทบาทหน้าที่

กําหนดของตกลงในการสร้างสัมพันธภาพ เช่นวัตถุประสงค์ ระยะเวลาที่สนทนา ระยะเวลาที่ดูแล

สร้างความไว้วางใจ โดยดารพแสดงถึงการยอมรับ ความเข้าใจ การเคารพในศักดิ์ศรีของผู้ปุวย

ค้นหาสาเหตุปัญหา หรือสิ่งที่มากระทบการดําเนินชีวิต โดยให้ผู้ป่วยระบายความรู้สึก และพยาบาลต้องรับฟัง ยอมรับ เข้าใจ และติดตามเรื่องราวต่างของผู้ป่วย

เกิดขึ้นได้ทั้งผู้ป่วยและพยาบาล ผู้ใช้บริการวิตกกังวลว่าพยาบาลเป็นคนแปลกหน้า ไม่เคยชินกับสัมพันธภาพที่ใกล้ชิดกับพยาบาล

อาจทดสอบว่าพยาบาลมีความต้องการ อะไรที่ซ่อนเร้นอยู่ พยาบาลจะช่วยเหลือเขาได้จริงหรือไม่ เขาจะเชื่อถือไว้วางใจพยาบาลได้แค่ไหน

ผู้ป่วยไม่รับรู้ และไม่มีสัมพันธภาพที่ใกล้ชิดกับพยาบาล อาจเป็นเพราะประสบการณ์เรื่องมนุษยสัมพันธ์ในอดีตของผู้ป่วยในอดีต จึงมีพฤติกรรมการแสดงออก

ร่วมกับผู้ป่วยในการวิเคราะห์หาสาเหตุ และกลไกของปัญหาต่าง ๆ วิธีแก้ไขปัญหา หรือปรับปรุงพฤติกรรมให้เหมาะสม

ผู้ป่วยจะรักษาเวลา จะพยายามรวบรัดเรืองราวห้จบภายในเวลาทีพยาบาลให้

ผู้ป่วยจะพูดถึงปัญหา และความยุ่งยากของเขา พูดออกนอกเรืองน้อยมาก

มีความรู้สึกร่วมกับผู้ปุวย(Sympathy)เป็นความรู้สึกที่พยาบาลเข้าไปร่วมกับความรู้สึกของผู้ปุวยโดยที่พยาบาลแยกความรู้สึกของตนเองไม่ได้

การถ่ายโยงความรู้สึกของผู้ป่วยไปสู่พยาบาล (Transference)ปฏิกิริยาและความรู้สึกทุกชนิดที่ผู้ป่วยมีต่อพยาบาล โดยแบ่งออกได้เป็นความรู้สึกทางบวก

การถ่ายโยงความรู้สึกของพยาบาลไปสู่ผู้ปุวย (Counter transference)ซึ่งก็คล้ายกับTransferenceที่อาจจะเป็นได้ทั้งด้านบวก