Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

:star:เข้ากลุ่มครั้งที่ 3 วันที่ 13 พฤษภาคม 2563 :star: - Coggle Diagram

- - - - จะต้องตรวจสอบสายสะดือพันคอทารกหรือไม่ และจะต้องแน่ใจว่าส่วน bisacromial ของทารกหมุนมาอยู่แนวหน้าของช่องเชิงกรานจึงช่วยทำคลอดไหล่
        
        การทำคลอดไหล่หน้า
        
        ใช้มือจับขมับโดยเอามือประกบข้างบน (มือซ้าย) และข้างล่าง (มือขวา) ให้อยู่ระหว่างอุ้งมือทั้งสองข้างแล้วค่อยๆ โน้มศีรษะทารกลงมาข้างล่างตามแนวทิศทางของช่องเชิงกรานส่วนบน เมื่อเห็นไหล่หน้าจนถึงซอกรักแร้ทั้งหมด
        
        ห้ามเอามือดึงรั้งใต้คางทารก การดึงศีรษะทารกลงมามากๆ เพื่อทำคลอดไหล่นั้นบางรายทำให้เกิดการฉีกขาดของกล้ามเนื้อ Sternomastoid และมีเลือดขังอยู่เกิดการดึงรั้งกล้ามเนื้อข้างนั้นให้มีการเจริญยืดยาวได้ ทำให้คอเอียง
        
        ดังนั้นจึงควรทำด้วยความนุ่มนวลและเวลาดึงโน้มลงตามแนวทิศทางของทางคลอดจริงๆ เพื่อป้องกันมิให้เกิดพยาธิสภาพนี้ขึ้น
        
        การทำคลอดไหล่หลัง
        
        โดยจับศีรษะทารกให้อยู่ระหว่างอุ้งมือทั้งสองข้างเช่นเดียวกับการทำคลอดไหล่หน้า แล้วยกศีรษะทารกขึ้นในทิศทางประมาณ 45 องศากับแนวดิ่ง ขณะเดียวกันจะต้องดูบริเวณฝีเย็บด้วย
    - - เมื่อไหล่ทั้งสองข้างคลอดออกมาแล้ว ลำตัวและแขน ขา ซึ่งเป็นส่วนที่เล็กกว่าก็จะ คลอดตามมาได้ง่ายโดยงอตัวข้างๆ และหากเห็นท้องทารก ให้หยุด suction ควรดึงตัวทารกออกมาช้าๆ เพราะถ้าดึงออกเร็วอาจทำให้เกิดภาวะรกค้างได้
        
        เมื่อทารกคลอดหมด วางทารกลงบนผ้า sterile และจัดให้สายสะดือวางพาดอยู่บนลำตัวเป็นการปูองกันการ สำลักจากเมือกต่างๆ ที่อยู่ในปากและจมูกของทารก ประเมิน apgar score ต่อไปคือการผูกและตัดสายสะดือ ดังนี้ การ clamp สายสะดือ โดย 1 จะ clamp ห่างจากหน้าท้องทารกประมาณ 2 - 3 ซม. 2 ห่างจากตัวที่ 1 ประมาณ 3-4 ซม.
        
        การตัดสายสะดือ ต้องทำความสะอาดสายสะดือบริเวณที่จะตัด ด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อ เช่น alcohol 70 % หรือ Tr. Iodine 2% แล้ววางสาย สะดือบนนิ้วกลางและนิ้วนางของมือข้างที่ไม่ถนัด ส่วนนิ้วชี้และนิ้วก้อยให้วางทับบนสายสะดือ มือข้างที่ถนัดถือกรรไกรตัดสายสะดือโดยหันปลายกรรไกรเข้าหาอุ้งมือที่พาดสายสะดือไว้ ขณะตัดต้องไม่ดึงรั้งสายสะดือ
        
        จากนั้นผ้ำคลอดยกทารกโดยใช้มือข้างหนึ่งจับข้อเท้าทั้งสองข้างของทารก โดยใช้นิ้วชี้สอดระหว่างข้อเท้าทั้งสองข้าง นิ้วหัวแม่มือและนิ้วกลางรวบข้อเท้าทารก
        มืออีกข้างจับบริเวณต้นคอและไหล่ ยกให้มารดาดูหน้าและเพศรวมทั้งยืนยันเพศบุตรแล้ววางทารกใน crib พร้อมลูกสูบยางแดง และจะต้องผูกป้ายข้อมือทารก เพื่อป้องกันการสับเปลี่ยนทารก ถ้ามีการคลอดพร้อมกันหลายๆคน และระวังอย่าให้มือโดน crib ดูด้วยว่ามีเส้นเลือดกี่เส้น ซึ่งจะต้องมี artery 2 เส้น และvein 1 เส้น
        
        ทั้งด้านทารกและมารดา เมื่อตัดเสร็จให้วางสายสะดือข้างที่ติดอยู่กับมารดา และสอดไว้ใต้ผ้าคลุมหน้าท้อง และใช้ towel clip เกี่ยวยางรัดสายสะดือ หลังจากนั้นคลาย clamp ออก และบีบ สายสะดือข้างที่ติดหน้าท้องทารกเพื่อทดสอบดูว่ามีเลือดซึมออกมาหรือไม่ หากไม่แน่นพอจะมีเลือดซึมออกมาให้ผูกซ้ำอีกครั้ง การตัดสายสะดือนิยมตัดภายใน 1 นาที
    - - ทารกจะผ่านช่องทางคลอดออกมาในระหว่างที่ มีการเงยของศีรษะ ดังนั้นจะต้องให้ผู้คลอดเบ่งพร้อมกับการหดรัดตัวของมดลูก เพื่อต้องการให้มีการเคลื่อนต่ำของส่วนนำลงมาจนกว่าบริเวณใต้ท้ายทอยมายันอยู่ใต้ขอบล่างของกระดูกหัวหน่าว
        
        Parietal eminences ทั้งสองข้างผ่านพ้นปากช่องคลอดมาแล้ว เมื่อมดลูกคลายตัว ศีรษะทารกจะไม่ผลุบกลับเข้าไปในช่องคลอด เรียกว่า Crowning
        
        มือซ้ายที่กดศีรษะทารกทางด้านหน้าของช่องคลอดที่บริเวณท้ายทอยของทารก คลำได้ส่วนท้ายทอยออกมาพ้นใต้ของล่างของกระดูกหัวหน่าวคือปุ่ม occipital protuberance ผ่านพ้นออกมาแล้วอย่างน้อย 2-3 ซม.
      - ระยะนี้ส่วนใหญ่ของศีรษะโผล่ออกมาแล้ว ผู้คลอดรู้สึกเจ็บปวดมากเหมือนฝีเย็บฉีกขาดออกจากกัน จึงต้องป้องกันการฉีกขาดของแผลฝีเย็บ (safe perineum) โดยใช้มือข้างที่ถนัดให้ศีรษะทารกคลอดช้าๆ ใน ตอนท้ายของการหดรัดตัวของมดลูก
        
        วิธี Modified Ritgen, s maneuver ซึ่งเป็นการผลักหน้าผากของ ทารกให้ศีรษะทารกเงยขึ้น การคลอดของศีรษะทารก ในท่าปกติ ทารกจะเงยออกมา
        
        โดยเอาส่วนใต้ท้ายทอยยันไว้ใต้กระดูกหัวหน่าวแล้วจึงเงยศีรษะส่วน SOB SOF และ SOM ผ่านออกมา
      - ผู้ทำคลอดจะอยู่ด้านขวาของผู้คลอด ใช้นิ้วมือซ้าย ช่วยกดศีรษะทารกบริเวณ vertex ไว้ ไม่ให้ศีรษะทารกเงยเร็วเกินไป
        
        ส่วนอุ้งมือขวา จับผ้า safe perineum วางทาบลงบนฝี และ safe perineumให้ต่ำกว่าขอบฝีเย็บ1-2 ซม.
        
        เพื่อจะได้สังเกตการฉีกขาดของฝีเย็บได้ชัด แล้วรวบเนื้อและ ผิวหนังบริเวณฝีเย็บไว้ที่ระดับของสองข้างรูทวารหนัก ให้มองเห็นบริเวณ forchette ด้วยและพร้อมที่จะดัน ศีรษะทารกเงยขึ้นด้วย
      - จากนั้นผู้ทำคลอดใช้สำลีชุบ N.S.S. บีบพอหมาด เช็ดตาทารกโดยเช็ดจากหัวตาไปหางตา และใช้ลูกสูบยางแดงดูดมูกออกจากปาก ลำคอ และจมูกของทารกจนหมด ก่อนที่ทารกจะหายใจครั้งแรก เพื่อป้องกันการสูดสำลักในระบบทางเดินหายใจ
      - ข้อความปฏิบัติในการทำคลอดศีรษะทารก
        
        พยายามให้ศีรษะทารกก้มตลอดเวลา มีการควบคุมศีรษะ และฝีเย็บจนกระทั่งบริเวณท้ายทอยได้คลอดผ่านพ้นส่วนล่างของรอยต่อกระดูกหัวหน่าว และใต้ท้ายทอยมายันที่รอยต่อของกระดูก หัวหน่าว
        
        แล้วจึงดันให้ศีรษะทารกเงยคลอดออกมา เพื่อจะได้เอาเส้นผ่าศูนย์กลางที่เล็กที่สุดของศีรษะทารกคือ SOB ผ่านออกมาตามด้วย SOF, SOM ตามลำดับ
        
        พยายามไม่ให้ศีรษะทารกคลอดในระหว่างที่มีการหดรัดตัวของมดลูกและผู้คลอดเบ่ง
        
        พยายามให้ศีรษะทารกเคลื่อนออกมาช้าๆ
        
        พยายามให้ผู้คลอดหยุดเบ่ง โดยให้อ้าปากหายใจยาวๆ ลึกๆ เพื่อจะได้ช่วยทำคลอดศีรษะได้ถูกวิธีและลดภาวะอันตรายต่อมารดาและทารก ตรวจดูว่าสายสะดือพันคอหรือไม่ ถ้าพบว่ามีสายสะดือพันคออยู่ก็ต้องรีบแก้ไข
    - - เมื่อการคลอดผ่านไปปกติ ก็จะมีผลให้ภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ ที่จะเกิดภายหลังคลอดลดน้อยลงไป
      - เพื่อปูองกันการตกเลือดหลังคลอด โดยช่วยให้การลอกตัวของรกเร็วขึ้น และการหดรัดตัวดีขึ้น
      - การปฏิบัติเมื่อศีรษะคลอด คือ Suction และเช็ดตา
      - เพื่อให้มดลูกมีการปรับตัวกับปริมาณที่เล็กลงภายหลังที่ทารกคลอดไปแล้ว และระหว่างนี้จะได้มี การลอกตัวของรกเกิดขึ้นพร้อมไปด้วย จนในบางรายอาจลอกตัวหมดพอดีพร้อมกับทารกคลอด
      - การปฏิบัติเมื่อทารกคลอดทั้งตัว คือ Suction เช็ดตัว กระตุ้นร้อง
  - - - กรณีที่ไม่เร่งด่วน
        
        ผืนที่ 1 ปูหน้าท้องโดยจับผ้าที่สันทบบนสุดกับล่างสุดแล้วยกผ้า คลี่ออกจะได้เป็นผ้าครึ่งผืน ปูให้สันทบอยู่ด้านบน
        
        หลังจากนั้นนำผ้าสี่เหลี่ยม โดยให้จับที่มุมผ้าบนสุดและล่างสุดคลี่ผ้าออกจะได้ผ้า 1 ผืน ปูลงไปตรงหน้าขาของผู้คลอดด้านใกล้ตัวผู้ทำคลอด
        
        จากนั้นสวมถุงเท้าหรือคลุมผ้าด้านไกล โดยพับผ้าเข้ามา 1ใน 4 ส่วน หงายมือทั้งสอง ข้างสอดเข้าใต้ผ้าที่พับไว้ แล้วสอดเข้าใต้ก้นของผู้คลอด ขณะถอนมือออกมาต้องระมัดระวังไม่ให้มือไปสัมผัส กับก้นของผู้คลอด
      - กรณีที่เร่งด่วน
        
        ปูผ้ารองก้นและช่วยทำคลอดทารกตามสถานการณ์ และให้หยิบเครื่องมือที่จำเป็นต้องใช้ช่วยคลอดวางไว้บนปลายของผ้ารองก้น
        
        เพื่อสะดวกแก่การหยิบใช้ ได้แก่ กรรไกรตัดฝีเย็บ ยาชาที่เตรียมแล้วได้แก่ Xylocaine 2% c adrenaline 1 : 80,000
        
        ผ้า safe perineum และลูกสูบยางแดง ซึ่งต้องผ่านการทดสอบก่อน โดยการบีบถ้ามีเสียงลมออก แสดงว่าใช้ได้
    - - การใช้กรรไกรตัดเนื้อเยื่อบริเวณปากช่องคลอดให้กว้างขึ้น สะดวกแก่การเคลื่อนผ่านของทารก
    - - ผู้ทำคลอดจะต้องดูแลให้ผู้คลอดเบ่งเมื่อปากมดลูกเปิดหมดและเบ่งในขณะที่มดลูกมีการหดรัดตัว
- - - - เป็นการตอบสนองต่อการได้รับสิ่งกระตุ้นของทารกแรกเกิด เช่น การตอบสนองต่อการดูดสิ่งคัดหลั่งใน ปากและจมูก หรือการตบที่ฝ่าเท้า โดยสังเกตจากสีหน้า การไอ จาม การร้องของทารก
        
        แสยะหน้าหรือขมวดคิ้ว 1 คะแนน
        
        ไม่มีการตอบสนองเลย 0 คะแนน
        
        ทารกร้องเสียงดัง 2 คะแนน
    - - เป็นการประเมินจาก การเคลื่อนไหว หรือแรงต้านจากการเคลื่อนไหวของแขนหรือขาทารก
        
        การเคลื่อนไหวดี งอ แขนขาได้เต็มที่ 2 คะแนน
        
        งอแขนขาได้เล็กน้อย 1 คะแนน
        
        ไม่มีการตอบสนองเลยให้ 0 คะแนน
    - - เป็นการประเมินโดยคลำสายสะดือ หรือฟังเสียงหัวใจโดยการนับจำนวนครั้งต่อนาที
        
        ต่ำกว่า 100 ครั้ง/นาที 1 คะแนน
        
        หัวใจไม่เต้นเลย 0 คะแนน
        
        อัตราการเต้นของหัวใจมากกว่า 100 ครั้ง/นาที 2 คะแนน
    - - เป็นการประเมินจากการสังเกตการเคลื่อนไหวของ ทรวงอกว่าช้าหรือเร็วเท่าใด สม่ำเสมอหรือไม่
        
        หายใจดี 2 คะแนน
        
        หายใจไม่สม่ำเสมอ 1 คะแนน
        
        ไม่หายใจเลย 0 คะแนน
    - - เป็นการประเมินสีผิว เยื่อบุปาก ริมฝีปาก และสีที่ฝ่ามือฝ่าเท้า
        
        สีชมพูแต่เฉพาะลำตัว ปลายมือ ปลายเท้าเป็นสีเขียว 1 คะแนน
        
        เขียวคล้ำ ซีดตลอดตัว 0 คะแนน
        
        สีผิวของทารกมีสีชมพูตลอดทั้งตัว 2 คะแนน
  - - - ทารกกลุ่มนี้ถือว่าเป็นทารกปกติ ให้การดูแลทั่วๆ ไป ไม่ต้องการการช่วยเหลือพิเศษ
      - นอกจากให้ความอบอุ่นร่างกายอย่างเพียงพอ และดูแลทางเดินหายใจให้โล่ง
    - - เป็นทารกที่มีภาวะขาดออกซิเจน ระดับปานกลาง ส่วน ใหญ่ทารกไม่หายใจหรือหายใจค่อนข้างช้า
      - สีผิวอาจเขียว ซีด กล้ามเนื้ออ่อนแรงบ้าง ส่วนใหญ่อัตราการเต้น ของหัวใจมากกว่า 100 ครั้งต่อนาที
      - ควรให้ความช่วยเหลือโดยการให้ออกซิเจนและกระตุ้นให้ทารกหายใจ
    - - เป็นทารกที่ขาดออกซิเจนอย่างรุนแรง ไม่ สามารถหายใจได้เองหรือหายใจเฮือก
      - อัตราการเต้นของหัวใจน้อย ตัวอ่อนปวกเปียก ซีดเซียว ไม่มีปฏิกิริยา โต้ตอบต่อสิ่งกระตุ้นใดๆ
      - ต้องรีบให้การช่วยเหลือทารกทันที
        
        ด้วยการช่วยหายใจแบบแรงดันบวก (Positive pressure ventrilation: PPV)
      - และช่วยฟื้นคืนชีวิตทารก (Neonatal resuscitation) โดยหากพบว่า อัตรา การเต้นของหัวใจน้อยกว่า 60 ครั้งต่อนาที ควรช่วยเหลือโดยการนวดหัวใจ
- - - - การลอกตัวของรก (Mechanism of placenta separation)
        
        รกลอกตัวได้โดยอาศัยการหดรัดตัว และคลายตัว เป็นระยะๆ ของกล้ามเนื้อมดลูกส่วนบน ภายหลังทารกคลอดออกมา
        
        ทำให้ผนังมดลูกหนาขึ้นและโพรงมดลูกจะมีขนาด เล็กลงมาก ในขณะที่รกยังมีขนาดเท่าเดิมทำให้เกิดความไม่สมดุลระหว่างพื้นที่ของรก และพื้นที่ของผนังมดลูก
        
        เป็นผลให้เกิดการดึงรั้งและฉีกขาดของหลอดเลือดที่ผนังมดลูกบริเวณที่รกเกาะ
        
        เลือดจะไหลซึมอยู่ข้างหลังรก เรียกว่า retroplacental bleeding การลอกตัวของรกส่วนใหญ่จะเริ่มต้นตรงกลางรก
        
        แต่มีบางรายที่อาจลอกที่ริมล่างของรกก่อนก็ได้ การลอกตัวนั้นเกิดที่ชั้น spongiosa และ decidua
      - การคลอดรก
        
        ระยะที่ 1 รกผ่านจากโพรงมดลูก ภายหลังจากรกลอกตัวได้หมดแล้ว รกจะยังค้างอยู่ภายในโพรง มดลูก จนกระทั่งกล้ามเนื้อมดลูกมีการหดรัดตัวครั้งต่อไป
        
        การหดรัดตัวจะเริ่มที่ยอดมดลูกแล้วลุกลามต่อมา ยังบริเวณมดลูกส่วนล่าง ดังนั้นจึงเป็นการผลักไล่รกที่ลอกตัวหมดแล้ว ให้เคลื่อนต่ำลงมาผ่านพ้นโพรงมดลูก ส่วนบนลงมาอยู่ในมดลูกส่วนล่าง
        
        หรือบางครั้งผ่านลงมาถึงบริเวณส่วนบนของช่องคลอดได้ ขณะที่รกผ่านปากช่องคลอดออกมาในระยะที่ 2 ของการคลอดรก ทันทีภายหลังทารกคลอด กล้ามเนื้อมดลูกส่วนล่างและผนังช่องคลอดซึ่งได้ยืดขยายออกไปเต็มที่
        
        ถ้าคลำหน้าท้องมารดาในขณะนี้จะได้เป็น 2 ลอน ลอนล่างอยู่เหนือหัวหน่าวคลำดูจะนิ่มกว่า ซึ่งเป็นมดลูกส่วนล่างที่มีรกอยู่ ลอนบนอยู่ค่อนไปทางขวาและส่วนยอดของก้อนมักจะอยู่สูงกว่าระดับสะดือจะ คลำได้กลมแข็ง
        
        ระยะที่ 2 รกคลอดออกมาภายนอก
        
        อาศัยธรรมชาติ
        
        ผู้ทำคลอดให้ความช่วยเหลือด้วยวิธีต่าง ๆ ซึ่งจะกล่าวโดยละเอียดต่อไป
        
        หลังเด็กคลอด มดลูกมีขนาดแบนใหญ่เพราะมีรกที่ยังไม่ลอกตัวค้างอยู่ภายในระดับของยอดมดลูก จะอยู่ต่ำกว่าระดับสะดือเล็กน้อย
        
        รกลอกตัวสมบูรณ์แล้ว และเคลื่อนลงมาอยู่ในส่วนล่างของมดลูก ถ่างบริเวณที่ย่นยู่ให้โป่งออก และดันให้มดลูกส่วนบน
        
        ซึ่งจะมีขนาดเล็กลงให้ลอยสูงขึ้นไปเหนือระดับสะดือและอยู่ค่อนไปทางขวา (Uterine sign ของรกลอกตัว)
        
        รกคลอดออกมาแล้ว มดลูกจะกลมเล็กลงและตำแหน่งอยู่ต่ำกว่าสะดือประมาณ 2 นิ้วมือ
  - - - การลอกตัวของรกจะเกิดขึ้นตรงกลางของรกทำให้มีเลือดออกอยู่ด้านหลังรก (Retroplacental bleeding)
        
        จึงทำให้ไม่มีเลือดออกมาให้เห็นทางช่องคลอด (Vulva sign) ซึ่งมีลอกตัวได้ สมบูรณ์เร็วขึ้น ลักษณะที่เห็นขณะรกคลอด จะเห็นรกด้านทารก (Fetal surface)ออกมาให้เห็นทางช่องคลอด
        
        และเยื่อหุ้มทารก (Amnion) จะเคลื่อนตามออกมาลักษณะคล้ายร่มชูชีพ การลอกตัวแบบนี้มักมอง
        
        ไม่เห็นรก ทางด้านมารดา (Maternal surface) พบประมาณ 70% ของการลอกตัวทั้งหมด
    - - การลอกตัวของรกจะเกิดขึ้นโดยเริ่มที่บริเวณริมรกก่อนส่วนอื่น และเลือดที่เกิดจากการฉีกขาดของผนังมดลูกจะไหลซึมออกมาภายนอก (Vulva sign) ในระหว่างที่การลอกตัว ยังไม่สมบูรณ์
        
        การลอกตัวชนิดนี้ไม่มีเลือดฝังอยู่ที่หลังรกที่จะช่วยในการลอกตัวของรก ดังนั้นจึงทำให้รกลอกตัว ได้สมบูรณ์ช้ากว่าชนิดแรก พบประมาณ 30% ของการลอกตัวทั้งหมด
  - - - จึงมีเลือดออกจากรอยแผลนี้ ธรรมชาติมีกลไกที่ปูองกันมิให้มีการตกเลือดหลังคลอด คือ มีการหดรัดตัวและคลายตัวของใยกล้ามเนื้อมดลูก (มี Contraction และ Retraction)
        
        ) เป็นการผูกรัดเส้นเลือดตามธรรมชาติ “Living ligatures” โดยที่การหดรัดตัวเป็นการบีบเส้นเลือดที่แทรกอยู่ระหว่าง กล้ามเนื้อให้ตีบตัว ทำให้เลือดหยุด
  - - - จะมีการเปลี่ยนแปลงของมดลูกภายหลังจากรกลอกตัวแล้ว มดลูกหดตัวแข็ง เปลี่ยนรูปร่างจากแบนเป็นกลม มดลูกจะดันมาข้างหน้า
        
        คลำบริเวณ Fundus จะได้ขอบเขตชัดเจนและจะเห็นมดลูกเอียงไปทางขวามือ
    - - จะมีการเคลื่อนต่ าของสายสะดือประมาณ 8 - 10 ซม. สายสะดือจะเหี่ยวและไม่มี Pulsation เมื่อโกยมดลูกส่วนบนขึ้นไปสายสะดือจะไม่ตามขึ้นไป
    - - มีเลือดไหลออกให้เห็นทางช่องคลอด ประมาณ 50 ซีซี. รกลอกตัวแบบ Matthews duncan
      - จะเห็นเลือดออกทางช่องคลอด แต่ในรายที่รกลอกตัวแบบ Schultze จะไม่มีเลือดออกมาให้เห็น
  - - - 2.1 Medified crede Maneuver
        
        หลักการคือเพื่ออาศัยมดลูกส่วนบนที่หดตัวแข็ง ดันเอารกซึ่งอยู่ใน ส่วนล่างของทางคลอดออกมา
      - 2.2 Brandt-Andrews Maneuver
        
        วิธีการช่วยเหลือการคลอดรกตามวิธีของ Brandt-Andrews คือ ใช้มือกดไล่รกออกมาโดยตรง
      - 2.3 Controlled cord traction
        
        เป็นการดึงสายสะดือเพื่อให้รกคลอดออกมา วิธีนี้มีอันตรายคือทำ ให้มดลูกปลิ้นได้ง่าย
        
        การช่วยคลอดรกแบบนี้ต้องทำเมื่อรกลอกตัวสมบูรณ์แล้ว และเคลื่อนลงมาในส่วนล่างของมดลูก
- - - - รกมีลักษณะกลมแบนหรืออาจเป็นรูปรี รกที่ครบกำหนดจะมีความกว้างประมาณ 15 - 20 ซม. และมีความหนาประมาณ 2 - 3 ซม. มีน้ำหนักประมาณ 500 กรัม
        
        1.1 รกด้านมารดา คือ ด้านที่ติดกับผนังมดลูก เมื่อรกคลอดออกมาแล้วจะเห็นก้อนเลือดติดอยู่บ้าง จะมองเห็นด้านมารดานี้มีสีแดงเข้มเหมือนสีลิ้นจี่ ปกคลุมด้วย Decidua บาง ๆ
        
        ซึ่งลอกติดออกมาพร้อมกับรกและมองเห็นเป็นแผ่นเดียวกันตลอด แต่มองเห็นเป็นก้อน ๆ แต่ละก้อนเรียกว่า Cotyledon และปกติจะมีประมาณ 15 - 20
        
        1.2 รกด้านเด็ก
        
        มีสีเทาอ่อนและเป็นมันเนื่องจากมีเยื่อหุ้มทารกชั้น amnion คลุมอยู่ มีสายสะดือติดอยู่ด้วย ซึ่งปกติติดอยู่ตรงกลาง chorionic plate หรือค่อนไปทางด้านใดด้านหนึ่ง
        
        มีลักษณะ เรียบและมีสีเทา และเห็นเส้นเลือดเป็นเส้นนูนแผ่ออกจากบริเวณที่เกาะของสายสะดือเป็นรัศมี แต่จะไป สิ้นสุดที่ประมาณ 1 - 2 ซม.
    - - 2.1 ชั้น Chorion
        
        เป็นเยื่อชั้นนอกที่ติดกับผนังมดลูก เป็นผืนเดียวจากขอบรกมีความหนา เพราะมี Decidua ลอกติดออกมาด้วย
      - 2.2 ชั้น Amnion
        
        เยื่อหุ้มทารกชั้นใน เป็นเยื่อที่ห่อหุ้มตัวทารก สายสะดือและน้ำคร่ำ ไว้ติดอยู่กับรกด้านเด็ก หรือด้าน Chorionic plate สามารถลอก Amnion แยกออกจาก chorion ได้ โดยตลอด และลอกออกจาก Chorionic plate ได้จนถึงที่เกาะของสายสะดือ
        
        มีลักษณะเป็นมัน มีสีขาวขุ่นและเหนียวมาก แต่บางและใสกว่าชั้น chorion มาก
    - - ปกติสายสะดือจะมีความยาวประมาณ 35 - 100 ซม. หรือโดย เฉลี่ย 50 ซม. บิดเป็นเกลียว ทำให้สายสะดือไม่หักพับ
      - จะมองเห็นเส้นเลือดบนสายสะดือ ซึ่งโดยทั่วไปจะมี 3 เส้น คือ Vein 1 เส้น และ Artery 2 เส้น Umbilical vein
    - - 4.1 Insertio centralis
        
        หรือ Central insertion สายสะดือติดอยู่กลาง Chorionic plate
      - 4.2 Insertio lateralis
        
        หรือ Lateral insertion สายสะดือติดไปทางด้านใดด้านหนึ่งบน Chorionic plate
      - 4.3 Insertio marginalis
        
        หรือ Marginal insertion สายสะดือจะติดอยู่ที่ริมขอบรก
        
        ทำให้มองดูเหมือนแรกเก็ต รกที่มีสายสะดือเกาะเช่นนี้จึงมีอีกชื่อหนึ่งว่า Battledore placenta
  - - - เป็นการฉีกขาดบริเวณ Fourchette ผิวหนังบริเวณด้านหน้าของฝีเย็บ
        
        เยื่อบุช่องคลอดเท่านั้น แต่ Fascia และกล้ามเนื้อของ Perineal body ไม่มีการฉีกขาด
    - - เป็นการฉีกขาดที่ลึกลงไปถึงกล้ามเนื้อของ Perineal body แต่ไม่ถึง anal sphincter
    - - เป็นการฉีกขาดที่ลึกลงไปถึงหูรูดทวารหนัก (Anal sphincter) บางครั้งถึงผนังหน้าของทวารหนัก (Rectal mucosa)
        
        เรียกว่า Complete tear หรือ Fourth degree
      - บางครั้งการฉีกขาดอาจเกิดขึ้นบริเวณ labia, clitoris และรอบๆ urethra อาจเป็นรอยถลอกหรือลึกพอที่จะทำให้เกิดการเสียเลือดได้