W jednej ze swoich prac pisała, iż znajomość rozwoju człowieka pedagogika społeczna uzyskuję za pomocą nauk biologicznych i lekarskich oraz psychologii ( rozwojowej, wychowawczej i społecznej), nauk pedagogicznych ( zwłaszcza pedagogiki leczniczej), i to właśnie spożytkowując wyniki tych nauk, pedagogika społeczna urzeczywistnia syntezę o człowieku. Radlińska mówi, iż siłami w pedagogice społecznej nazywane są najogólniej'' czynniki działające ( siły społeczne - w dawnej polszczyźnie - siły działalne), w znaczeniu węższym - uzdolnienia i cechy jednostek i grup, wyrażające się albo mogące się wyrażać w działaniu( w jakiejkolwiek dziedzinie)''.