Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทบาทของพยาบาลในการช่วยเหลือผู้ป่วยในภาวะฉุกเฉิน การดูแลผู้ป่วยบาดเจ็บอย่า…

- - - - ต้องประเมินและจำแนกผู้ป่วยและผู้บาดเจ็บเพื่อให้การช่วยเหลือเบื้องต้นได้ ซึ่งต้องทำได้ในที่เกิดเหตุ ขณะเคลื่อนย้ายจนถึงหน่วยฉุกเฉิน
    - - เมื่อผู้ป่วยพ้นภาวะวิกฤต แต่จำเป็นจะต้องเส่งต่อผู้ป่วย พยาบาลชุมชนจะต้องทำการเคลื่อนย้ายและส่งต่อผู้ป่วยได้อย่างปลอดภัย และสามารถให้คำแนะนำก่อนการจำหน่ายออกจากโรงพยาบาลและวางแผนเยี่ยมบ้าน
    - - ต้องจัดวางระบบ วางแผน เตรียมอุปกรณ์ต่างๆตลอดจนบุคลากรให้พร้อม รวมถึงความสะดวกของสถานที่สำหรับดูแลชุมชน
- - - - การประเมินสถานการณ์ภัยพิบัติ
      - การจัดทำแผนหรือร่วมจัดทำแผนรับภัยพิบัติ
    - - การประเมินสถานการณ์ภัยพิบัติที่เกิดขึ้น
        
        ประกาศใช้แผนและประเมินความพร้อมรับสถานการณ์ภัยพิบัติ
        
        ปฏิบัติการให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัย
        
        การประสานงานเพื่อช่วยเหลือและส่งต่อผู้ประสบภัย
        
        จัดทำทะเบียนบันทึกเหตุการณ์และรายงานเหตุการณ์ภัยพิบัติ
        
        การประเมินสถานการณ์
    - - การประเมินสถานการณ์หลังเกิดภัยพิบัติ
        
        การช่วยเหลือและบรรเทาทุกข์
        
        การจัดทำบันทึกรายงาน
        
        การประสานงานกับแหล่งสนับสนุน
        
        การประเมินผลการปฏิบัติการในสถานการณ์ภัยพิบัติที่เกิดขึ้น
    - - การฟื้นฟูสุขภาพ
        
        เป็นการฟื้นฟูสุขภาพดังด้านร่างกายและจิตใจ โดยเฉพาะการฟื้นฟูด้านจิตใจ ช่วงระยะฟื้นฟู(หลังเกิดเหตุการณ์ 3 เดือนขึ้นไป)
      - บทบาทหน้าที่ของบุคลากรสาธารณสุข ในการช่วยเหลือฟื้นฟูผู้ประสบภัยพิบัติ
        
        ให้การช่วยเหลือแก่ผู้รอดชีวิต และครอบครัวของผู้ประสบภัยที่ต้องการความช่วยเหลือ
        
        จำแนกบุคคลที่มีความเสี่ยงต่อการมีอาการผิดปกติทางจิตใจในอนาคต
        
        ให้ความช่วยเหลือสนับสนุนแก่เจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัย บรรเทาทุกข์ และอาสาสมัคร
        
        ให้ความรู้แก่ครอบครัวและกลุ่มคนในชุมชน
        
        ส่งเสริมให้บุคคลและชุมชน สามารถฟื้นฟูคืนสู่สภาพปกติ
        
        ผสมผสานบริการสุขภาพจิตเข้ากับบริการอื่นๆ เพื่อขยายในครอบคลุม และ
        กว้างขวางมากขึ้น
      - ฟื้นฟูบูรณะสิ่งก่อสร้างและสาธารณูปโภค ตลอดจนบริการสาธารณะต่างๆ รวมถึงการประกอบ
        อาชีพของประชาชนผู้ประสบภัยด้วย
- - - - ประเมินผู้ป่วย
        
        โดยตบที่หัวไหล่ของผู้ป่วย เบาๆ พร้อมตะโกนถามว่า “คุณๆเป็นอย่างไรบ้างคะ (ครับ)”
- - - - ภัยพิบัติทางธรรมชาติ (natural disaster) เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ
      - ภัยพิบัติที่เกิดจากการกระทำของมนุษย์ อาจเกิดจากความประมาท
      - ภัยจากเทคโนโลยีต่างๆ เช่น ภัยจากการทดลองอาวุธนิวเคลียร์
    - - ภัยพิบัติในภาวะปกติ เป็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาปกติไม่มีสงครามไม่มี
        สถานการณ์ฉุกเฉินที่รบกวนต่อความสงบสุขของประชาชน
      - ภัยพิบัติในภาวะฉุกเฉิน เป็นภัยพิบัติในภาวะฉุกเฉิน เป็นภัยพิบัติที่เกิดขึ้น
        เนื่องจากประเทศถูกรบกวนหรือบ่อนทำลายจากฝ่ายตรงข้าม
      - ภัยพิบัติในภาวะสงคราม เป็นภัยพิบัติที่เกิดขึ้นในระหว่างที่ประเทศอยู่ในภาวะสงครามและมีภัยพิบัติเกิดขึ้น
    - - ผลกระทบในระยะเกิดภัย
        
        ผลกระทบทางด้านสาธารณสุข
        
        ผลกระทบทางด้านเศรษฐกิจ
        
        ผลกระทบทางสังคม การเมือง และการปกครอง
        
        ผลกระทบทางด้านสาธารณูปโภค และการคมนาคมขนส่ง
        
        ผลกระทบทางด้านสิ่งแวดล้อม
      - ผลกระทบในระยะหลังเกิดภัย
        
        ผลกระทบทางด้านสาธารณสุข
        
        อาจเกิดการเสียชีวิต
        พิการ หรือทุพพลภาพ ส่วนด้านจิตใจพบได้ทั้งตนเอง
        
        ผลกระทบทางด้านเศรษฐกิจ
        
        รัฐต้องจัดสรรงบประมาณในการบูรณะ ฟื้นฟูสิ่งที่เสียหายให้กลับคืนสู่สภาพเดิม
        
        ผลกระทบด้านสังคม การเมือง และการปกครอง
        
        หากกรณีมีผู้ประสบภัยจำนวนมากมาพักอาศัยร่วมกันเป็นเวลานานความแตกต่างทางด้านสังคม
        วัฒนธรรมอาจก่อให้เกิดความขัดแย้งนี้ได้
        
        ผลกระทบด้านสาธารณูปโภค และการคมนาคมขนส่ง
        
        การเกิดภัยพิบัติทำให้เกิดความเสียหาย เกิดความขาดแคลน มีการกักตุนสินค้าทำให้สินค้าราคา
        สูงขึ้นโยที่ภาครัฐไม่สามารถควบคุมได้
- - - - การตรวจพบว่ามีเหตุบาดเจ็บ หรือเจ็บป่วยฉุกเฉิน (Detection)
        
        เมื่อมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นจะมีการแจ้งเหตุโดยพลเมืองดี
        หรือผู้ที่พบเห็นเหตุการณ์ณ์มายังศูนย์สั่งการ และศูนย์สั่งการมีหน้าที่ในการจัดส่งชุดปฏิบัติการออกทำการช่วยเหลือผู้บาดเจ็บต่อไป
        
        การรายงานเหตุการณ์/ การแจ้งของความช่วยหลือ (Reporting)
        
        การดำเนินการตอบสนอง (Response)
        
        การดูแล ณ จุดเกิดเหตุ (On Scene Care)
        
        ประเมินเหตุการณ์ (Scene Size Up)
        
        การประเมินเบื้องต้น (Initial Assessment)
        
        การดูแลระหว่างการนำส่ง (Care on Transit)
        
        เป็นการดูแลขณะผู้ป่วยอยู่บนรถกู้ชีพ
        
        การนำส่งโรงพยาบาลที่เหมาะสม ( Transfer to Definitive care)
        
        Level IV ดูแลกู้ชีพได้เบื้องต้นเท่านั้น และทำการส่งต่อไปยังโรงพยาบาลระดับสูงต่อไป
        
        Level III มีแพทย์เวชศาสตร์ฉุกเฉินและแพทย์เฉพาะทางอุบัติเหตุสามารถทําการเอกซเรย์ได้ตลอด 24 ชั่วโมง มีอุปกรณ์ในการมอนิเตอร์ต่างๆ
        
        Level II มีคุณสมบัติเหมือนในระดับ 3 โดยมีเพิ่มเติมคือ มีแพทย์เฉพาะทางสาขาต่างๆ อย่างครบถ้วนและสามารถผ่าตัดฉุกเฉินได้ตลอด 24 ชม
        
        Level I มีคุณสมบัติเหมือนในระดับ 2 มีศัลยแพทย์เฉพาะทางทุกสาขา สามารถทำการผ่าตัดฉุกเฉินได้ตลอด 24 ชม.
- - - - การคัดแยกผู้บาดเจ็บจำนวนมาก (Disaster Triage)
        
        JumpSTART
        
        ใช้ในเด็กอายุ 1-8 ปี
        
        กรณีผู้ป่วยเด็กที่ไม่หายใจหลังจากเปิดทางเดินหายใจแล้ว ให้คลําชีพจรก่อน ถ้าไม่มีชีพจรให้เป็นสีดํา ถ้ามีชีพจรให้ช่วยหายใจ 5 ครั้ง ถ้าผู้ป่วยกลับมาหายใจได้เองให้เป็นสีแดง แต่หลังจากช่วยหายใจ
        ถ้าผู้ป่วยไม่หายใจด้วยต้นเองให้เป็นสีดำ
        
        การประเมินการหายใจใช้น้อยกว่า 15 ครั้ง/นาที หรือมากกว่า 45 ครั้ง/นาที จึงจัดเป็นกลุ่มสีแดง
        
        การประเมินการรู้สึกตัวในเด็กใช้เป็น
        
        A = Alert = สีเหลือง
        
        V = Verbal ตอบสนองต่อเสียงเรียกอย่างเหมาะสม = สีเหลือง
        
        P = Pain ตอบสนองต่อความเจ็บป่วยอย่างเหมาะสม = สีเหลือง
        
        U = Unresponsive ไม่ตอบสนองต่อการกระตุ้น = สีแดง
        
        START (Simple Triage and Rapid Treatment)
        
        จะใช้หลักการ RPM : Respiratory,Perfusion,Mental status หรือ 30:2 can do โดยใช้อัตราการหายใจ 30ครั้ง/นาที การไหลเวียนโลหิตใช้ capillary refill มากกว่าหรือน้อยกว่า 2 วินาที ระดับความรู้สึกตัวใช้การประเมินว่าทําตามคําสั่งได้หรือไม่
        
        ผู้ป่วยที่จัดอยู่ในกลุ่มสีเขียว (minor) เป็นกลุ่มผู้ป่วยกลุ่มถัดไปที่ได้รับการรักษาถัดจากสีเหลือง
        
        ผู้ป่วยที่จัดอยู่ในกลุ่มกลุ่มสีดำ (deceased)
        เป็นกลุ่มที่ไม่ต้องทำการช่วยเหลือเนื่องจากโอกาสรอด
        ชีวิตน้อยมาก
        
        ผู้ป่วยที่จัดอยู่ในกลุ่มสีเหลือง (delayed)
        เป็นกลุ่มผู้ป่วยถัดไปที่ต้องกการรักษาพยาบาล
      - การคัดแยกตามหลัก (MIMMS)
        
        จะทำการคัดแยกครั้งแรก (Primary Triage) โดยทำที่จุดเกิดเหตุโดยการใช้ Triage sieve
        
        ผู้ป่วยที่สามารถเดินได้ ให้ผู้ป่วยเดินออกจากที่เกิดเหตุ และจัดผู้ป่วยกลุ่มนี้ T3,
        minimal, สีเขียว เป็นผู้ป่วยที่มีอาการไม่รุนแรง สามารถรอได้นาน 24 ชั่วโมง
        
        2.หลังจากนั้นทีมกู้ชีพจะเข้าไปประเมินผู้ป่วยที่ไม่สามารถเดินได้ โดยการประเมินทางเดินหายใจ (air way)
        
        ผู้ป่วยที่สามารถหายใจได้ ให้ประเมินอัตราการหายใจ (Breathing) โดยถ้าหายใจน้อยกว่า 10 ครั้ง/นาทีหรือมากกว่า 30 ครั้ง/นาที ให้จัดผู้ป่วยอยู่ใน T1, Immediate, สีแดง ซึ่งต้องการดูแลรักษาเพื่อช่วยชีวิตอย่างเร่งด่วนทันที
        
        ถ้าผู้ป่วยหายใจ 10-29 ครั้ง/นาที ให้ประเมินการไหลเวียน (Circulation) โดยการตรวจ Capillary refill โดยการกดบริเวณเล็บของผู้ป่วยนาน 5 วินาทีแล้วปล่อย และตรวจชีพจร ถ้า Capillary
        refill มากกว่า 2 วินาที หรือชีพจรมากกว่า 120 ครั้ง/นาที ให้จัดอยู่ในกลุ่ม T1, Immediate, สีแดง ซึ่งต้องการดูแลรักษา เพื่อช่วยชีวิตอย่างเร่งด่วนโดยทันที
        
        การคัดแยกก่อน/ ขณะอยู่ในจุดรักษาพยาบาล (Secondary Triage)
        
        ใช้ Trauma score ซึ่งประกอบด้วย respiratory rate, respiratory effort, systolic blood pressure,
        capillary refill และ Glasgow coma scale
        
        ค่ารวม TRTS ซึ่งมีคะแนนเต็ม 12 คะแนน และ
        แบ่งผู้ป่วยจากการประเมินเป็น 3 กลุ่ม
        
        คะแนน 1-10: จัดเป็น T1 (สีแดง) ต้องน าผู้ป่วยไปยังจุดรักษาพยาบาลที่เป็นโซนสีแดง และท าการรักษาพยาบาล นอกจากนี้ผู้ป่วย T1 เป็น
        ผู้ป่วยที่ต้องพิจารณาส่งโรงพยาบาลปลายทางเป็นรายแรก
        
        คะแนน 11 : จัดเป็น T2 (สีเหลือง) ต้องนำผู้ป่วยไปยังจุดรักษาพยาบาลที่เป็นโซนสีเหลือง
        (ประกอบด้วยพยาบาล, เจ้าหน้าที่กู้ชีพและอุปกรณ์พื้นฐานในการรักษาพยาบาล) นอกจากนี้ผู้ป่วย T2 เป็นผู้ป่วยที่มีลำดับความสำคัญในการรักษาถัดจาก T1 ในการส่งไปยังโรงพยาบาลปลายทาง
        
        คะแนน 12 : จัดเป็น T3 (สีเขียว) ต้องน าผู้ป่วยไปยังจุดรักษาพยาบาลที่เป็นโซนสีเขียว (ประกอบด้วยเจ้าหน้าที่กู้ชีพ และอุปกรณ์พื้นฐานในการปฐมพยาบาล)
      - การคัดแยกผู้ป่วยที่มีจำนวนไม่มาก (Prehospital Triage)
        
        การจำแนกประเภทผู้บาดเจ็บ
        แบ่งตามอาการบาดเจ็บของผู้ป่วย แบ่งออกเป็น 4 ประเภท
        
        ประเภทสีแดง หมายถึง ผู้ป่วยที่ต้องการการรักษาที่จำเพาะเจาะจงทันที ไม่สามารถรอได้
        
        2.ประเภทสีเหลือง หมายถึง ผู้ป่วยประเภทนี้ถ้าปล่อยทิ้งไว้ไม่ให้การดูแลรักษาพยาบาลอย่างถูกต้อง ก็อาจทำให้สูญเสียชีวิตหรือพิการได้ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง
        
        ประเภทสีเขียว ผู้ป่วยนัด Follow Up หรือผู้ป่วยเดินได้ สามารถรอการรักษาได้
        
        ประเภทสีดำ เป็นกลุ่มที่ผู้ป่วยเสียชีวิต หรือมีโอกาสรอดชีวิตน้อยมากแบบประเมินการ ตอบสนองของร่างกายหลังการบาดเจ็บ