Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

หลักทั่วไปประกันภัย - Coggle Diagram

- - - - ผู้เอาประกันฯ
      - ตัวเเทนของผู้เอาประกันภัย
      - ผู้ที่ถูกเอาชีวิตของตัวเองเป็นประกัน
    - - ข้อความที่เป็นสาระสำคัญในการรับเสี่ยงภัยของผู้รับประกันภัย ที่จะทำให้เรียกเบี้ยประกันสูงขึ้นหรือบอกปัดไม่รับทำประกัน
        
        พิจารณาตามมาตรฐานวิญญูชนซึ่งเป็นผู้เอาประกัน
        
        ต้องเป็นข้อความที่ผู้เอาประกันรู้อยู่เเล้ว
        
        พิจารณาเฉพาะว่ารู้เข้าเท็จจริงนั้นหรือไม่ ไม่ต้องถึงขนาดว่ารู้ว่าเป็นข้อเท้จจริงอันเป้นสาระสำคัญหรือไม่
    - - ระยะเวลาใดๆก่อนหรือขณะทำสัญญา เเละก่อนมีการต่อสัญญา
    - - การปกปิดข้อความจริง
      - การเเจ้งข้อความเท็จ
  - - - ต้องเป็นกรณีที่ผู้รับประกันภัยเชื่อถือเเละยอมรับทำสัญญาประกันภัยหรือยอมทำสัญญาประกันภัยโโยกำหนดเบี้ยประกันต่ำกว่าความเป็นจริง
      - เเม้ต่อมาจะเกิดภัยขึ้นผู้รับประกันก็สามารถบอกล้างได้ โดยไม่ต้องคำนึงว่าภัยที่เกิดขึ้นนั้นเกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริงที่ได้เเจ้งหรือไม่
      - เป็นสิทธิของผู้รับที่จะบอกล้างหรือไม่ก็ได้ หากไม่บอกล้าง สัญญาก็สมบูรณ์
        
        ต้องบอกล้างภายใน 1 เดือนนับเเต่ทราบมูล หรือภายใน 5 ปีนับเเต่ทำสัญญา
        
        ทราบมูล = ทราบข้อเท็จจริงที่จะบอกล้างได้
        
        ผลของการบอกล้าง
        
        เป็นโมฆะมาเเต่เเรก ไม่มีความผูกพันต่อกัน ผู้รับประกันต้องคืนเบี้ยประกันภัยทั้งหมดที่ได้มาจากผู้เอาประกันภัย + เรียกค่าเสียหายในเวลาที่ต้องรับความเสี่ยงไมไ่ด้ + หากได้ใช้เงินให้กับผู้เอาประกันไปเเล้วก็เรียกคืนได้
    - - เมื่อตัวเเทนของผู้รับประกันภัยได้รู้ย่อมถือว่าผู้รับประกันภัยได้รู้ถึงข้อเท็จจริงนั้นด้วย
        
        เเต่ต้องพิจารณาจากเรื่องต่อไปนี้ก่อน
        
        กรณีตัวเเทนเป็นคนกรอกข้อความด้วยตนเอง เเม้เป็นการทำการในฐานเป็นตัวเเทนของผู้เอาประกันภัย เเต่ก็ยังมีหน้าที่จะต้องเเจ้งข้อความจริงให้ผู้รับประกันภัยทราบ เมื่อตัวเเทนได้ทราบอยู่เเล้วย่อมถือวาตัวการ(ผู้รับประกันภัย)ได้ทราบด้วย
        
        เเต่หากเป็นกรณีที่ตัวเเทนเเละผู้เอาประกันสมคบกันเเจ้งข้อความเท็จ ไม่ใช่กรณีที่ตัวการผู้รับประกันภัยจะต้องรับผิดตาม 865
        
        ดูว่าผู้เอาประกันได้ตอบข้อความที่ตัวเเทนถามครบถ้วนตามความเป็นจริงเเล้วหรือยัง หากยังผู้เอาประกันไม่พ้นความรับผิดตาม 865
        
        อำนาจของตัวเเทน
    - - หากเข้ากรณีดังต่อไปนี้ผู้รับประกันจะใช้สิทธิตาม 865 ไม่ได้ ถือว่าสัญญาสมบูรณ์
        
        ผู้รับประกันรู้ถึงข้อความจริงนั้นอยู่เเล้ว/ รู้ว่าเเจ้งข้อความเท็จ
        
        ควรรู้ได้หากใช้ความระมัดระวังในระดับวิญญูชน
        
        วิญญูชน ; บุคลทั่วไปๆในฐานะเช่นเดียวกับผู้รับประกันภัย
        ความระมัดระวังของผู้ประกอบวิชาชีพ > ความระมัดระวังของคนทั่วไป
        
        เช่น รู้อยู่ก่อนเเล้วเเต่ลืม
- - - - ไม่จำเป็นต้องตกลงกันในรายละเอียดทุกข้อ
  - - - เป็นเอกสารลงลายมือชื่อของผู้รับประกันภัย ที่ผู้รับฯต้องทำขึ้นเเละส่งมอบแก่ผู้เอาประกันภัย
        
        มีข้อความตรงกับสัญญาประกันภัย เพราะเป็นเพียงเอกสารที่ทำขึ้นเมื่อได้มีสัญญาเกิดขึ้นเเล้ว
      - กรณีผู้รับฯไม่ทำกรมธรรม์ + ส่งมอบให้กับผู้เอาประกันภัย
        
        ย่อมเป็นการผิดสัญญา เป็นการไม่ชำระหนี้ที่จะต้องทำเเละส่งมอบกรมธรรม ผลของการไม่ชำระหนี้เเละผิดสัญญาเป้นอย่างไรก็เอามาใช้กับกรณีนี้ได้
        
        เเต่การฟ้องให้ส่งกรมธรรมมองได้ว่าเป็นการฟ้องให้รับผิดตามสัญญาประกันอย่างหนึ่งที่จะต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือลงลายมือชื่อผู้รับประกันตาม 867 ผู้เอาประกันจึงไม่สามารถฟ้องได้ เว้นเเต่จะมีหลักฐานเป็นหนังสือลงลายมือชื่อเช่นว่านั้น เป็นต้นว่า ใบรีบเบี้ยประกัน หรือเอกสารอย่างอื่น
        
        กรณีที่ข้อความในกรมธรรม์ไม่ตรงกัยสัญญาประกันภัย
        
        เป็นกรณีที่ผู้รับประกันไม่ได้ชำระหนี้ให้ถูกต้องตามมูลหนี้ ผู้เอาประกันสามารถเรียกร้องให้แก้ไขให้ถูกต้องได้ โดยอาจนำสืบพิสูจน์พยานบุคคลเป็นการสืบทำลายเอกสาร
        
        ถือตามสัญญา กมลบอก
    - - ชื่อผู้รับฯ
      - ชื่อผู้เอาฯ
      - วันเริ่มต้นเเละวันสิ้นสุด หากสัญญามีกำหนดระยะเวลา
      - ชื่อผู้รับประโยชน์(ถ้ามี)
      - จำนวนเเละวิธีส่งเบี้ยประกัน
      - วันทำสัญญา
        
        วันที่สัญญาเกิดขึ้นไม่ใช่วันที่ระบุในกรมธรรม์
        
        มีความสำคัญในการพิจารณาว่ามีการเสี่ยงภัยในขณะทำสัญญาหรือไม่ เกี่ยวกับหน้าที่เเถลงข้อความจริง เเล้วการรู้ความจริงของผู้รับประกันฯ
      - จำนวนเงินซึ่งเอาประกันภัย
        
        จำนวนเงินที่กำหนดไว้เพื่อเพื่อผู้รับต้องใช้หากเกิดภัยตามที่ระบุ
        
        จำนวนซึ่งเอาไปคิดเบี้ยประกันภัย
      - สถานที่เเละวันที่ทำกรมธรรม์
      - ราคาแห่งมูลประกันภัย/ราคาแห่งส่วนได้เสีย
        
        กำหนดสูงไป ผู้รับฯ อาจขอลดได้ตาม 874 โดยคืนเบี้ยประกัน
        
        กำหนดไว้เท่าใดย่อมได้ค่าสินไหมไม่เกินมูลประกัน
      - ภัยที่รับเสี่ยง
        
        เงื่อนไรเเห่งความรับผิดใช้ค่าสินไหมทดเเทนหรือเงินจำนวนหนึ่ง
      - วัตถุที่เอาประกัน
        
        ฐานที่ตั้งของส่วนได้เสีย