Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บทที่ 5 .2 การพยาบาลเด็กที่มีปัญหาการติดเชื้อ - Coggle Diagram
บทที่ 5 .2
การพยาบาลเด็กที่มีปัญหาการติดเชื้อ
เอดส์ในเด็ก
HIV / AIDS
ระยะฟักตัว
ประมาณ 2-3 เดือน แสดงอาการภายใน 5 ปี
การติดต่อ
จากแม่สู่ลูก
การได้รับเชื้อ ได้รับเลือด
การมีเพศสัมพันธ์
อาการ
Major sign:
น้ำหนักลด
ท้องร่วงเรื้อรัง มากกว่า 1 เดือน
มีไข้เรื้อรัง มากกว่า 1 เดือน
มีการติดเชื้อของระบบทางเดินหายใจบ่อยๆ
Minor sign:
ต่อมน้้าเหลืองทั่วไปโต
ปากเป็นแผล
มีการติดเชื้อของระบบทางเดินหายใจบ่อยๆ
ไอเรื้อรัง
ผิวหนังอักเสบทั่วไป
แม่เป็นเอดส์
อาการ
Stage I: ไม่มีอาการ ต่อมน้้าเหลืองทั่วไปโต
Stage II: ม้ามโต ผื่นคัน เนื้องอกตามผิวหนัง ติดเชื้อราที่เล็บ เหงือกบวม
Stage III: อุจจาระร่วงเรื้อรังนานกว่า 14 วัน ขาดอาหาร มีไข้เรื้อรัง> 1 เดือน
มีฝ้าขาวในปาก ลิ้นและเหงือก
Stage IV: ขาดอาหารรุนแรง ติดเชื้อรุนแรงและกลับซ้้า
การป้องกัน รักษา
ให้ยาต้านไวรัส คือ AZT
งดให้นมแม่ ให้นมผสมแทน
เลือกท้าการผ่าตัดอกทางหน้าท้องก่อนเจ็บครรภ์คลอดและน้้าเดิน
วัณโรค
(Tuberculosis)
เป็นโรคติดต่อเรื้อรัง
สาเหตุ: เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย Mycobacterium
tuberculosis
การติดต่อ: ไอ หายใจรดกัน
ระยะฟักตัว: 2-10 สัปดาห์
อาการ: ระยะแรกไม่แสดงอาการ
TT (PPD test) : positive (2-10 สัปดาห์)
1-6 เดือนต่อมา ต่อมน้้าเหลืองโต ปอด อวัยวะอื่นๆ
ไข้ อ่อนเพลีย น้้าหนักลด เบื่ออาหารเหงื่อออกกลางคืน ปอดอักเสบ
การรักษา
Combine drug อย่างน้อย 3 อย่าง
(pyrazinamide, streptomycin,
rifampin, isoniacid, ethabutal)
กินยาต่อเนื่องอย่างน้อย 6 เดือน
เด็กอายุน้อยกว่า 4 ปี
แยกผู้ป่วย 1-2 เดือนจนเสมหะไม่พบเชื้อ
อาหารโปรตีนสูง วิตามินสูง
พักผ่อนให้เพียงพอ
วัคซีน BCG
โรคไข้เลือดออกเดงกี่
Dengue hemorrhagic fever
ระยะไข้สูง (Febrile stage)
T>38.5 ºC 2-7วัน
มักมีหน้าแดง ส่วนใหญ่ไม่มีน้้ามูกไหลหรือไอ
อาจปวดศีรษะ ปวดกระบอกตา
อาจมีเบื่ออาหาร อาเจียน ปวดท้องด้วย
ระยะวิกฤตหรือช็อก (Critical stage)
มีการรั่วของพลาสมา 24-48 ชั่วโมง
อาการกระสับกระส่าย มือเท้าเย็น
เลือดหนืดขึ้นมีเลือดออก เช่น จุดจ้้าเลือดออกตามตัว, มีเลือดก้าเดา
อาเจียน ถ่ายอุจจาระสีดำเพิ่มมากกว่าร้อยละ 20, BP ยังปกติ
ภาวะ shock
มีน้ำในช่องปอดและช่องท้อง
ระดับโปรตีนและอัลบูมินในเลือดต่ำลง
ให้สารน้้าทางหลอดเลือดดำ
ระยะฟื้นตัว (Convalescent stage)
เมื่อไข้ลงดีขึ้น
ไมมีการรั่วของพลาสมามา
ชีพจรช้าลงและแรงขึ้น
อาการ
มีไข้อย่างเฉียบพลันและสูงลอย 2-7 วัน ปวดศีรษะ ปวดกระบอกตา
การรักษา:
ระยะไข้สูง
ให้ยาลดไข้ ห้ามให้แอสไพริน มีฤทธิ์ต้านการรวมตัวของเกร็ดเลือด
ถ้าอาเจียนอาจให้ยาระงับการอาเจียนและให้ผงเกลือแร่ ORS น้อยๆบ่อยๆ
ระยะช็อก
มุ่งแก้อาการช็อกและอาการเลือดออก ให้สารน้้า ไม่ควรให้นานเกิน
24-48 ชั่วโมง จนสัญญาณชีพดีขึ้น
ระยะพักฟื้น
เป็นช่วงสารน้้ากลับเข้าสู่หลอดเลือดจำเป็นต้องหยุดหรือลดให้สารน้้าทางหลอดเลือดดำ
การพยาบาล
อาการแน่นอึดอัดท้อง เจ็บชายโครงขวาตับโตให้นอนศีรษสูง
เกร็ดเลือดต่ำระมัดระวังการเกิดการบาดเจ็บ
การขับถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ ห้ามสวน
การพยาบาลในระยะฟื้นตัว
เริ่มให้อาหารอ่อน แล้วเปลี่ยนเป็นอาหารธรรมดา
วัดการบันทึกสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง
โรคมือเท้าปาก
(Hand Foot Mouth Disease)
การติดต่อ
ทาง fecal-oral
ทางการหายใจ
ระยะฟักตัว: 2-6 วัน
อาการและอาการแสดง
เริ่มจากการมีไข้ต่้าๆ เจ็บคอ มีผื่น
ผื่นเริ่มจากจุดนูนแดงเล็กๆ
การวินิจฉัย
ตรวจร่างกายพบรอยโรคบริเวณมือ เท้า ปาก ร่วมมีไข้
ตรวจ throat swab
การเก็บอุจจาระส่งตรวจ
การรักษา
รักษาแบบประคับประคองและบรรเทาอาการ
ในกรณีที่มีภาวะแทรกซ้อนให้รักษาตามอาการ
การป้องกัน
แยกผู้ป่วยจากกลุ่มเพื่อนในโรงเรียน
ไม่ให้ร่วมกิจกรรมกับเด็กอื่น
ผู้ดูแลล้างมือบ่อยๆ
ทำความสะอาดพื้นห้องน้้า
การติดเชื้อที่ผิวหนัง
โรคผิวหนังมีการติดเชื้อแบคทีเรีย
โรคแผลพุพอง (Impetigo)
มักพบเกิดเป็นรอยโรคที่ผิวหนังบริเวณใบหน้าหรือบริเวณแขน-ขา
การรักษา:
การดูแลแผล โดยการท้าแผลด้วยน้้าเกลือท้าแผล
การก้าจัดเชื้อโรค คือ การทานยาปฏิชีวนะ
การป้องกัน
รักษาสุขอนามัยพื้นฐาน
ล้างมือให้สะอาดบ่อยๆ
รักษาความสะอาดแผลเสมอ
โรคเซลล์เนื้อเยื่ออักเสบ (Cellulitis)
โรคไฟลามทุ่ง (Erysipelas)
หูด (Warts)
หูดข้าวสุก (Molluscum contagiosum)
โรคผิวหนังมีการติดเชื้อรา
โรคกลาก (Dermatophytosis)
โรคกลากที่ศีรษะ (tinea capitis)
โรคกลากที่ล้าตัว (tinea corporis)
โรคกลากที่ใบหน้า (tinea faciei)
โรคกลากที่ขาหนีบ (tinea cruris)
ยารับประทาน ได้แก่ griseofulvin(micronized) 0.5 – 1 กรัมต่อวัน
กลากที่หนังศีรษะ เส้นผม และเล็บ
กลากที่ผิวหนัง ที่เป็นบริเวณกว้าง ไม่ตอบสนองต่อยาทา เป็นเรื้อรัง หรือ
กลับเป็นซ้้าบ่อย ๆ
โรคเกลื้อน (tinea vesicolor)
โรค Candidiasis
โรคผิวหนังจากเชื้อปรสิต
โรคหิด (scabies) พบ
บ่อยในเด็ก
สาเหตุ: เกิดจากตัวหิด
ลักษณะ: ผื่นนูนแดง
ขนาดเล็ก หรือตุ่มน้้าใส
ขนาดเล็ก
สาเหตุ: เกิดจากตัวเหา
ลักษณะ: คันศีรษะ เกาจนถลอก
การรักษา: การตัดผมสั้น ท้าความสะอาด
เครื่องนอน สระผมด้วยแชมพูยา
โรคผิวหนังอักเสบ
โรคติดเชื้อของวัคซีน
โรคบาดทะยัก (Tetanus)
โรคไอกรน (Pertussis)
โรคโปลิโอ (Polio)
โรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบชนิดบี
โรคคางทูม (Mumps)