Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กฎที่เกี่ยวข้องกับการประกอบวิชาชีพ - Coggle Diagram

- - - - กฎหมายที่รวบรวมการกระทำผิดสำคัญๆ และบังคับใช้
      - เช่น วิ่งราวทรัพย์ รับของโจร ยักยอก ปลอมแปลงเอกสาร
    - - กฎหทายที่เกี่ยวกับกระทำความผิดเแพาะเรื่องนอกจากที่ได้กล่าวไว้
      - เช่น พระราชบัญญัติวิชาชีพพยาบาลและการผดุครรภ์ พ.ศ.2528 พระราชบัญญัติวิชาชีพเวชกรรม พ.ศ.2525
  - - - 1.ความผิดต่อแผนดิน
        
        ความผิดที่สำคัญและร้ายแรง มีผลกระทบต่อผู้ได้รับเสียหายและส่งผลกระทบต่อสังคมส่วนรวม
        
        ผู้ที่ได้รับความเสียหายจะฟ้องคดีผู้ทำผิดด้วยตนเอง รัฐจำต้องดำเนินคดี เพื่อรักษาความสงบ
      - 2.ความผิดส่วนตัว
        
        ความผิดที่ไม่ร้ายแรง มีผลกระทบต่อผู้เสียหายฝ่ายเดียว
        
        ผู้เสียหายเท่านั้นที่ฟ้องร้องได้เอง ถ้าผู้เสียหายไม่เอาเรื่อง รํฐไม่สามารถดำเนินคดีผู้กระทำผิดได้
  - - - มาตรา 59 วรรค 2 การกระทำโดยเจตนาได้แก่ การกระทำโดยรู้สึกในกระทำและขณะเดียวกันผู้กระทำประสงค์ต่อผลหรือย่อมเล็งเห็นผล
      - องค์ประกอบ
        
        1.ต้องกระทำโดยรู้สึกในการการะทำ
        
        2.ต้องกระทำโโยประสงค์หรือเล็งเห็นต่อผล
    - - มาตรา 59 วรรค 4 การกระทำความผิดโดยเจตนา แต่ทำโดยปราศจากความระมัดระวัง
      - องค์ประกอบ
        
        2.ได้กระทำไปโดยปราศจากความระมัดระวัง ซึง่บุคคลนั้นในภาวะนั้น เช่นนั้นต้องมีตามวิสัย และพฤติกราณ์
        
        3.ผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวังได้ แต่หาใช้ไม่เพียงพอ
        
        1.การกระทำนั้นเป็นการกระทำที่ไม่เจตนากระทำผิด
    - - การกระทำที่ไม่ประสงค์ต่อผลหรือเล็งเห็นผลที่เกิดขึ้นจากการกระทำ หรือเป็นการกระทำต้องการให้เกิดผลอย่างหนึ่งแต่เมื่อกระทำแล้วผลเกิดขึ้นรุนแรงกว่าที่ตั้งใจไว้
      - ผู้ที่กระทำจะต้องได้รับโทษทางอาญาหากเป็นการกระทำที่ซึ่งกฎหมายกำหนดว่าต้องรับโทษแม้ไม้เจตนา
    - - บทบัญญัติของกฎหมายนี้ถือว่าการที่บุคคลใดทชมีหน้าทที่ที่จะต้องกระทำการใด เพื่องป้องกันผลร้ายอย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้น ต้องถือบุคคลผู้มีหน้าที่นั้นเป็นผู้ที่กระทำให้ดกเิดผลร้ายแรงเอง
      - หน้าที่จะต้องกระทำอาจเกิดขึ้นได้ 2 กรณี
        
        1.โดยกฎหมายบัญญัติ เช่น บิดามารดา มีหย้าที่อุปกระเลี้ยงดูบุตรที่หาเลี้ยงดูตัวเองไม่ได้ บัตรต้องอุปการะเลี้ยงดูบิามารดา
        
        2.โดยกระทำของผู้กระทำผิดเอง เช่น รับจ้างเป็นพยาบาลมีหน้าที่ดูแลให้การพยาบาล แต่งดเว้นไม่ปฏิบัติหน้าที่ปล่อยให้ออกซิเจนหมด ผู้ป่วยถึงแก่กรรม
  - - - 2.อันตรายนั้นเป็นอันตรายที่ใกล้จะถึง
      - 3.ต้องเป็นการกระทำใดเพื่อป้องกันสิทธิของตนหรือผู้อื่นให้พ้นการอันตรายนั้น
      - 1.ต้องเป็นอันตรายซึ่งเกิดจากการประทะร้ายอันละเมิดต่อกฎหมาย
  - - - 2.ความยินยิมต้องมีอยู่ในขณะกระทำผิด
      - 3.ไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมของประชาชน การยอมให้่าไม่อาจกระทำได้เพราะผิดกฎหมาย
      - 1.ต้องยินยอมโดยบริสุทธิ์ใจ ไม่ได้เกิดจากความหลอกลวง
  - - - ผู้ใดกระทำตามคำสั่งของพนักงงาน แม้คำสั่งนั้นจะไม่ชอบด้วยกฎหมาย ถ้าผู้กระทำมีหน้าที่หรืเชื่อโดยสุจริตว่ามีหน้าที่ต้ิงทำตาม ผู้นั้นไม่รับโทษ เว้นแต่รู้ว่าคำสั่งนั้นเป็นคำสั่งซึ่งไม่ชอบด้วยกฎหมาย
      - หลักเกณฑ์
        
        1.กระทำตามคำสั่งของเจ้าพนักงาน (บุคคลที่ได้รับการแต่งตั้งตามกฎหมาย)
        
        2.คำสั่งนั้นไม่ชอบด้วยกฎหมาย คือ คำสัง่ที่กฎหมายไม่ให้อำนาจที่จะให้ออกคำสั่งเช่นนั้นได้
        
        3.ผู้ที่กระทำมีหน้าที่ หรือเชื่อโดนสุจริตใจว่ามีหน้าที่ต้องทำตาม
  - - - 1.ต้องกระทำผิดในจณะที่ไม่สามารถรู้รับผิดชอบหรือไม่ สามารถบังคับจนเองได้
      - 2.เพราะจิตบงพร่อง โรคจิต จิตฟั่นเฟือง
  - - - ผูัใดเห็นผู้อื่นอยู่ในภัยอันตรายแห่งชีวิต ซึ่งตนอาจช่วยเหลือได้โดยไม่กลัวอันตรายแก่ตนหรือผู้อื่น แต่ไม่ช่วยตามความจำเป็น ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิดหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
      - ความผิดมาตรานี้ ได้แก่ การปฏิเสธไมช่วยเหลือผู้ป่วยเข้ามาขอรับการรักษาพยาบาลที่โรงพยาบาล การอ้างกฎระเบียบของโรงพยาบาลหรืออ้างว่าอาการหนักเกินกว่ารักษาได้ และไม่ให้การช่วยเหลือใดๆย่อมครบองค์ประกอบของความคิด
    - - ผู้ใดข่มขืนใจผู้อื่นให้กระทำการใด ไม่ทำกระทำการใด หรือจำยอมต่อสิ่งใด โโยทำให้กลัวว่าจะเกิดอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย เสรีภาพ ชื่อเสียง ทรพย์สิน ของผู้ถูกข่มขืนใจนั้นเองหรือของผู้อื่น โดยใช้กำลังทำร้าย ไม่กระการนั้น หรือจำยอมต่อสิ่งนั้น ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี ปรับไม่เกินหกพัน หรือทั้งจำทั้งปรับ
    - - ผู้ใด้ล่วงรู้หรือได้มาซึ่งความลับของผู้ป่วยโดยเหตุที่เป็นเจ้าพนักงาน โดยเหตุที่ประกอบอาชีพเป็นแพทย์ เภสัชกร คนจำหน่ายยา ผู้พยาบาลครรภ์ นักบวช ทนายความ ผู้สอบบัญชี
      - หรือโดยเหตุที่เป็นประกอบอาชีพนั้น แล้วเปิดเผยความลับนั้นในประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด ต้องระวางโทาเช่นกัน
    - - กระทำโดยประมาท ได้แก่ กระทำผิดไม่ใช่โดยเจตนา แต่กระทำโดยปราศจากความระมัดระวัง ซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวัง เช่นนั้นได้แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอ
      - ความผิดมาตรานี้ ได้แก่ การฉีดยาที่สะโพกผิดเทคนิค ทำให้เส้นประสาท SCIATIC ได้รับบาดเจ็บผู้ป่วยมีอัมพาตของขา เป็นต้น
    - - ผู้ใดมีหน้าที่ตามกฎหมายหรือตามสัญญา ต้องดูแลผู้ซึ่งพึ่งตนเองไม่ได้ เพราะอายุ ความเจ็บป่วย กายพิการ จิตพิการ ทอดทิ้งผู้ซึ่งพึ่งตนเองไม่ได้น่าจะเป็นเหตุให้เกิดอันตราถึงชีวิต
      - ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
    - - ผู้ใดในการระกอบการงานในวิชาแพทย์ กฎหมาย บัญชี หรือวิชาชีพอื่นใด ทำคำรับรองเอกสารอันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้เสียหาย
      - ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสองปี หรือปรับไม่เกินสี่พันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
    - - ผู้ใดทำให้หญิงแท้งลูกโดยหญิงนั้นยิยยอม ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปีหรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาทหรือทั้งจำทั้งปรับ
      - เมื่อเกิดความจำเป็นในลักษณะข้าต้น กฎหมายอนุญาตให้แพทย์ทำแท้งให้กับหญิงได้ และโดยหลักเกณฑ์กำหนดให้ผู้ทำแท้งเป็นแพทย์เท่านั้น ผู้ประกอบวิชาชีพพยาบาลไม่เป็นผู้ลงมือทำแท้งให้กับหญิงได้ แม้มีเหตุจำเปป็นเพื่อสุขภาพหญิงหรือหญิงตั้งครรภ์เนื่องจากการกระทำผิดทางอาญา
- - - - การกระทำหรืองดเว้นการกระทำที่ทำให้เกิดความเสียหายแก่ชีวิต อนาัย เสรีภาพ ทรัพย์สิน หรือสิทธิของผู้อื่น
      - องค์ประกอบ
        
        2.การกระทำโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่อ คือการะทำโดยรู้สำนึกในขณะเดียวกันก็รู้ว่าจะทำให้เกิดความเสียหาย
        
        3.ทำให้บุคคลอื่นเสียหาย คือการกระทำก่อให้เกิดความสเียหายขึ้น ซึง่อาจเป็นความเสียหายต่อร่างกายหรือทรัพย์สิน
        
        การชดใช้ค่าเสียหายอันเกิดการละเมิดให้กับผู้เสียหายตามกฎหมายแพ่ง คือค่าสินไหมทดแทน
        
        กรณีทรัพย์สินเสียหาย ป.พ.พ. มาตรา 438 วรรคสอง ค่าสินสไหมทดแทนได้แก่ การคือทรัพย์สินที่ผู้เสียหายสูญเสียไปเพราะการละเมิด หรือใช้ราคาทรัพย์สินรวมค่าเสียหายอันพึ่งจะบังคับให้ใช้
        
        กรณีเสียหายแก่ถึงความตาย ป.พ.พ. มาตรา 443 ค่าสินไหมทดแทนที่จะต้องชดใช้ให้แก่ทายาท
        
        1.ค่าปลงศพและค่าใช้จ่ายอันจำเป็นเกี่ยวกับการปลงศพ เช่น ค่าโลง ค่าบำเพ็ญกุศล
        
        2.ค่าขาดไร้อุปการะเลี้ยงดู
        
        3.ค่าขาดแรงงาน ถ้าผู้ตายมีความผูกพันตามกฎหมายจะต้องทำงานเป็นคุณให้แก่ครอบครัว
        
        4.ค้ารักษาพยาบาลและค่าประโยชน์ทำมาหาได้ก่อนตาย
        
        กรณีเสียชีวิตไม่ถึงแก่ความตาย เพียงแต่ได้รับอันตรายแก่กาย
        
        2.ค่าขาดประโยชน์ทำมาหาได้ระหว่างเจ็บป่วย
        
        3.ค่าสูญเสียความสามารถในการประกอบอาชีพทั้งในปัจจุบันเวลาและในอนาคต
        
        1.ค่ารักษาพยาบาลอันจำเป็นแก่การพยาบาล
        
        4.ค่าเสียหายอื่น อันไม่ใช่ตัวเงิน หรือเรียกว่า ค่าทำขวัญ ตาม ป.พ.พ. 446 คือค่าเสียหายเฉพาะตัวผู้เสียหายเท่านั้นและไม่ตกทอดไม่ยังทายาทเหมือนค่าสินไหมทดแทน
        
        1.กระทำผู้อื่นโดยผิดต่อกฎหมาย คือการกระทำผู้อื่นโดยผิดกฎหมาย ด้วยการฝ่าฝืนต่อกฎหมายที่ห้ามไว้ หรือละเว้นไม่ทำสิ่งที่กฎหมายบัญญัติ
      - ผู้ร่วมรับผิดในการละเมิด
        
        โดยปกติผู้กระทำจำต้องรับผิดโดยเฉพาะการกระทำของตน แต่ในเรื่องการละเมิด แต่บางกรณีผู้ี่ไม่ได้มีส่วนร่วม หรือรู้เห็นในการทำละเมิดเลย แต่อาจต้องรับผิดชอบในการละเมิด
        
        ตัวการรับผิดชอบกับตัวแทน
        
        ป.พ.พ.มาตรา 427 กฎหมายกำหนดให้ตัวการรับผิดชอบต่อผลการกระทำของตัวแทน ซึ่งได้ทำไปในขอบอำนาจของตัวแทนซึ่งได้รับมองหมายจากตัวการ
        
        ครูอาจารย์กับผู้ที่อยู่ในความดูแลของตน
        
        ป.พ.พ.มาตรา 430 กฎหมายกำหนดให้ครูอาจารย์ รับผิดชอบต่อผลการกระทำละเมิดของบุคคลที่อยู่ในความดูแลของตน ซึ่งได้กระทำในขณะที่ผู้นั้นอยู่ในความดูแลของตน
        
        นายจ้างกับลูกจ้าง
        
        ป.พ.พ.มาตรา 425 กฎหมายกำหนดให้นายจ้างรับผิดชอยกับลูกจ้างในผลของละเมิดที่เกิดขึ้น จากากรปฏิบัติของลูกจ้างในทางการจ้าง
        
        บิดามารดากับผู้เยาว์ หรือผู้อนุบาลกับคนวิกลจริต
        
        ป.พ.พ.มาตรา 429 กฎหมายกำหนดให้บิดามารดา หรือผู้อนุบาล ต้องร่วมรับผิดชอบต่อผลการละเมิดที่เกิดขึ้นจากการกระทำของผู้เยาว์ หรือผู้วิกลจริตที่อยูในความดูแล
        
        การร่วมกันละเมิด
        
        ป.พ.พ. มานตรา 432 ถ้าบุคคลหลายคนก่อให้เกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่น โดยร่วมกันทำละเมิดท่านว่าบุคคลเหล่านั้นจะต้องร่วมกันรับผิดชอบใช้ค่าสินไหมทดแทน เพื่อความเสียหายนั้น
    - - การตกลงด้วยความสมัครใจตั้งแต่บุคคลสองฝ่ายขึ้นไป โดยเจตนาจะต้องถูกต้องตรงกัน
        
        ฝ่ายหนึ่งจะต้องแสดงเจตนามาก่อน คือ คำเสนอ เมื่อีกฝ่ายสนใจคำเสนอนั้นก็จะแสดงเจตนายอมรับ คือคำสนอง
        
        เมื่อคำเสนอ และคำสนองตรงกันก็จะเกิดเป็นสัญญาผูกพันคู่สัญญา
    - - คือการกระทำของบุคคลโดยชอบด้วยกฎหมายและสมัครใจมุ่งโดนตรงต่อการผูกนิติสัมพันธ์เพื่อก่อเปลี่ยนแปลง โอน สงวน หรือระงับสิทธิ์
      - ป.พ.พ.มาตรา 149 นิติกรรม คือ การใดๆอันทำลงโดยชอบด้วยกฑหมายและใจสมัครโดยตรงต่อการผูกนิติสัมพันธ์ระหว่างบุคคล เพื่อก่อการเปลี่ยนแปลง โอน สงวน หรือระงับสิทธิ์
      - องค์ประกอบ
        
        1.มีการกระทำ จะเป็นการกระทำใดๆทั้งสิ้น เช่นการบอกกล่าวด้วยวาจาเป็นลาลักษณ์อักษร หรอืทำสัญญาลักษณ์
        
        2.การกระทำนั้นโดยชอบด้วยกฎหมาย หรือไม่ขัดต่อกฎหมาย
      - แบ่งเป็น
        
        1.นิติกรรมฝ่ายเดียว คือ นิติกรรมที่เกิดขึ้นโโนแสดงเจตนาของบุคคลากรฝ่ายหนึ่งฝ่ายเดียว
        
        2.นิติกรรมสองฝ่าย คือ นิติกรรมที่เกิดขึ้นโดยแสดงเจตนาของบุคคลตั้งแต่สองฝ่ายขึ้นไป โดยฝ่ายหนึ่งแสดงเจตนาเป็นคำเสนอ อีกฝ่ายแสดงเจตนาสนอง จึงมีนิติสัมพันธ์ขึ้ยเป็นสัญญาว่าจ้าง
      - บุคคลซึง่กฎหมายถือว่าหย่อนความสามารถในการกระทำนิติกรรม
        
        คนไร้ความสามารถ คือคนวิกลจริตที่ศาลสั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถ โดยศาลจะแต่งตั้งให้คู่สมรสหรือบุพการีของคนวิกลจริตเป็นผู้อนุบาล และผู้อนุบาลจะเป็นผู้ทำนติกรรมแทน
        
        คนเสมือนไร้ความสามารถ คือบุคคลที่ไม่สามารถจัดการงา่นของตนเองได้เพราะ
        
        2.ประพฤสุรุ่ยสุร่าย เสเพลเป็ฯอาจิณ
        
        3.ติดสุรายาเมา
        
        1.กายพิการหรือจิตฟั่นเฟืองไม่สมประกอบ
        
        ผู้เยาว์ บุคคลที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ มีอายุไม่ครบ 20 ปีบริบูรณ์ การกระทำนิติกรรมของผู้เยาว์ต้องไดเ้รับการยอมจากผู้แทนโดยชอบธรรม ได้แก่ บิดามารดา ผู้ใช้อำนาจปกครอง
  - - - นิติกรรมที่มีผลสมบูรณ์ในขณะที่ทำ แต่อาจถูกฝ่ายที่เสียเปรียบบอกล้างำด้ในเวลาต่อมา มีผลให้นิติกรรมนั้นสิ้นสุดลงและตกเป็นโมฆะกรรม
      - องค์ประกอบ
        
        1.นิติกรรมที่ทำขึ้นโดยสำคัญผิดในคุณสมบัติของคู่สัญญา
        
        2.นิติกรรมที่ทำขึ้นโดยคู่สัญญหย่อนความสามารถในการทำนิติกรรม
    - - อาจเป็นการบังคับชำระด้วยเงินหรือการส่งมอบทรัพย์สิน หรือสั่งให้กระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง หรืองดการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง ขึ้นอยู่กับสภาพที่เกิด
    - - ความสูญเปล่าของนิติกรรม มีผลเสมือนหนึ่งว่าไม่ได้มีการกระทำนิติกรรมน้ันขึ้น และผู้เสียหายก็ไม่มีสิทธิเรียกร้องตามกฎหมายให้อีกฝ่ายหนึ่งปฏิบัติตาม
      - ป.พ.พ.150 การใดมีวัตถุประสงค์เป็นการต้องห้ามชัดแจ้งโดยกฎหมาย เป็ฯการพ้นวิสัยหรือการขัดต่อความสงบ หรือศีลธรรทอันดีของประชาชน การนั้นเป็นโมฆะ
      - องค์ประกอบ
        
        2.เป็ฯพ้นวิสัย คือ เป็นการกระทำในสิ่งที่ไม่สามารถหระทำได้ เช่น ทำสัญญา ชุบชีวิต
        
        3.ขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมของประชาชน
        
        1.ต้องห้ามชัดแจ้งโดยกฎหมาย กฎหมยห้ามกระทำ เช่น ทำสัญญารับจ้างฆ่าคน
    - - กฎหมายแพ่งได้รับรองสิทธิให้ผู้ที่ได้รับความเสียหามีสิทธิเรียกร้องให้ผู้กรพทำความผิดชดใช้ค่าเสียหาย หรือค่าสินไหมทดแทนแก่ตน เพื่อให้ผู้ที่ได้รับความเสียหายคืนสู่ฐานะเดิมให้ได้ใกล้เคียงมากที่สุด
  - - - ความตกลงด้วยความสมัครระกหว่างบุคคลตั้งแต่สองฝ่ายขึ้นไปว่าจะกระทำหรืองดเว้นกระทำกี่อันชอบด้วยกฎหมาย
    - - ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยกับผู้บริการกับแพทย์หรือพยาบาล เปลี่ยนจากความสัมพันธ์ที่มีความนับถือไว้วางใจใตัวบุคคล เป็นควสามสัมพันธ์เชิญกฎหมาย คือความรับผิดตรมสัญญาและความรับผิดจากการละเมิด
    - - ละเมิด คือ การกระทำ รวมถึงการงดเว้นที่ทำให้เกิดความเสียหายแกชีวิตอนามัย เสรีภาพ ทรัพย์สิน และสิทธิต่างๆ
      - หลักที่ถือว่าละเมิด
        
        1.กระทำต่อบุคคลอื่นโดยผิดกฎหมาย
        
        2.กระทำโดยจงใจหรือประมาท หรือเลินเล่อ
        
        3.ทำใ้บุคคลอื่นเสียหายแก่ชีวิต ร่างกาย เสรีภาพ ทรัพย์สิน หรือสิทธิอย่างใดอย่างหนึ่ง
        
        4.ผู้กระทำต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทน