การเปลี่ยนแปลงของระบบสืบพันธุ์
ปากมดลูก
มีเลือดมาเลี้ยงบริเวณปากมดลูก เพิ่มจำนวนเซลล์และขยายขนาดของต่อมที่ปากมดลูก ทำให้ปากมดลูกอ่อนนุ่ม ผลิตมูกอุดไปที่ cervical canal ป้องกันไม่ให้แบคทีเรียจากช่องคลอดเข้าไปโพรงมดลูก เมื่อเข้าสู่ระยะคลอดปากมดลูกจะเปิดขยาย ทำให้mucous plug หลุดมาทางช่องคลอดพร้อมกับมีเลือดซึม เรียกว่า mucous bloody show
รังไข่
ในระยะตั้งครรภ์จะไม่มีการตกไข่
ช่องคลอด
ฝีเย็บ (Perineum)
ฝีเย็บที่อยู่ใต้ช่องคลอดจะอ่อน นุ่มกว่าปกติ
มีการหนาตัวของเยื่อบุผนังช่องคลอด เนื้อเยื่อเกี่ยวพันหลวมลง มีการขยายของกล้ามเนื้อเรียบ(hypertrophy) เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการคลอด
ผนังช่องคลอดมีสารคัดหลั่งมากเนื่องจาก estrogen สารคัดหลั่งสีขาว เป็นกรดpH3.5-6.0 ป้องกันการแบ่งตัวของแบคทีเรีย
มดลูก
ซึ่งจะมีความยืดหยุ่นสามารถขยาย เพื่อให้ทารกผ่านในระยะคลอดได้
ระยะแรกการเพิ่มขนาดของมดลูกเกิดจากฮอร์โมน estrogen และ progesterone ภายหลังอายุครรภ์ 12 สัปดาห์เกิดจากการเจริญเติบโตของทารกและรก
รูปร่างของมดลูกมีการเปลี่ยนแปลงจาก pear shape เป็น spherical shape เมื่ออายุครรภ์เพิ่มขึ้นมดลูกจะโตตามแนวยาวมากกว่าแนวกว้างทำให้รูปร่างของมดลูกเปลี่ยนเป็น ovoid shape
ตำแหน่งของมดลูกจะเปลี่ยนไปตามท่าทางของสตรีมีครรภ์ ในท่ายืนแนวมดลูกจะอยู่ในแนวตั้งฉาก กับ pelvic inlet และ กล้ามเนื้อมดลูกจะมีการหดรัดตัว (Braxton Hicks contractions)
เยื่อบุช่องคลอด
มีสีคล้ำเกือบม่วงแดง (Chadwick’s sign) ประมาณอายุครรภ์ 6ง-10 สัปดาห์
:
มดลูกมีขนาดใหญ่ขึ้น เนื่องจากการยืดตัวของกล้ามเนื้อมดลูกและเซลล์กล้ามเนื้อ มีการเพิ่มขนาด (hypertrophy) และเพิ่มจำนวนของใยกล้ามเนื้อ (hyperplasia) และ fibrous tissue
estrogen และ progesterone
corpus luteum