Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลผู้ป่วยที่มีความผิดปกติ - Coggle Diagram

- - - - ประเมินและซักประวัติอย่างครอบคลุมทั้งของผู้รับบริการและคู่
      - ช่วยผู้รับบริการให้เกิดความเข้าใจในปัญหาของตนโดยพิจารณาประสบการณ์ที่ผ่านมาว่ามีผลต่อการเกิดความบกพร่องในหน้าที่ทางเพศอย่างไร และสนับสนุนให้ได้คำถามที่สงสัยไม่เข้าใจ
      - 3. แจ้งให้ทราบถึงบทบาทของพยาบาลในการประเมินและซักประวัติทางเพศอย่างครอบคลุมรวมถึงการดูแลช่วยเหลือที่มีให้
      - ให้คู่เข้ามามีส่วนร่วมในการบำบัด โดยให้พิจารณาแนวทางในการสร้างเสริมความพึงพอใจทางเพศร่วมกัน
      - ทำให้การพูดคุยเกี่ยวกับพฤติกรรมทางเพศเป็นเรื่องธรรมดา จะทำให้ผู้รับบริการรู้สึกสะดวกใจมากขึ้นในการบอกเล่าเรื่องราวของตน
      - ให้ข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของการเจ็บป่วย ภาวะสุขภาพ และการใช้ยาที่มีต่อการทำหน้าที่ทางเพศ
      - สังเกตท่าทางการแสดงออก ประเมินความรู้สึกวิตกกังวลและความเครียด รวมถึงสัญญาณที่ผู้รับบริการอาจสื่อให้รู้ว่ามีความกังวลเกี่ยวกับเรื่องเพศ (เช่น แสดงออกถึงความรู้สึกอึดอัดที่ถูกถามเรื่องเพศ รวมถึงปัญหาสัมพันธภาพ หรือการใช้ชีวิตคู่
      - ให้ข้อมูลเกี่ยวกับความเชื่อที่ไม่ถูกต้อง และความรู้เกี่ยวกับเรื่องเพศที่ผู้รับบริการยังขาดอยู่
      - ดูแลให้ได้รับการรักษาตามแผนรักษา เช่น การได้รับยา หรือการบำบัดด้วยเทคนิคเฉพาะต่างๆ
      - สร้างสัมพันธภาพกับผู้รับบริการบนพื้นฐานของความเชื่อถือไว้วางใจ เคารพในความเป็นบุคคลและไม่ตัดสินผู้รับบริการ
      - ให้คำปรึกษาโดยการเสริมสร้างสัมพันธภาพ ลดความขัดแย้ง และเพิ่มทักษะการสื่อสารและการบอกความต้องการในการใช้ชีวิตคู่
      - จัดสิ่งแวดล้อมที่มีความเป็นส่วนตัว และรักษาความลับของผู้บริการ ทั้งนี้หากมีการตรวจร่างกายที่ต้องมีการสัมผัสร่างกายควรแจ้งให้ผู้รับบริการได้ทราบก่อนและควรมีผู้ช่วยอยู่ด้วย
      - การพิจารณาส่งต่อผู้รับบริการให้ผู้เชี่ยวชาญเพื่อให้ได้รับการช่วยเหลือที่เหมาะสมต่อไป
  - - - ให้ความรู้เกี่ยวกับบทบาททางเพศที่เหมาะสมกับเพศของตนเอง และส่งเสริมการแสดงออกทางเพศที่ตรงตามเพศกำเนิดของตน
      - การให้คำปรึกษาสร้างแรงจูงใจให้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมให้ตรงตามเพศของตนเอง
      - ให้การรักษาแบบพฤติกรรมบำบัด เพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเด็ก ให้มีการแสดงออกตรงตามเพศของตน
      - ให้คำปรึกษาแนะนำแก่บิดามารดาเกี่ยวกับวิธีการเลี้ยงดูบุตรที่เหมาะสม
      - 5. ให้คำปรึกษาแนะนำแก่ครูที่โรงเรียน เพื่อการส่งเสริมพฤติกรรมตามเพศที่ถูกต้องตามเพศของเด็ก
      - ทั้งนี้ แนวทางในการปฏิบัติดังกล่าวข้างต้น ไม่ว่าจะเป็นการให้ความรู้ การให้คำปรึกษา หรือการบำบัดทางจิตสังคม ล้วนเป็นแนวทางปฏิบัติที่พยาบาลสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการดูแลช่วยเหลือเด็กได้
      - ส่วนผู้รับบริการที่เป็นผู้ใหญ่ อาจขอรับคำปรึกษาด้วยปัญหาที่แตกต่างกันไป ซึ่งพยาบาลสามารถให้การช่วยเหลือได้ดังนี้
        
        การให้ผู้รับบริการได้มีโอกาสระบายความรู้สึกต่อพฤติกรรมการแสดงออกของตน และความรู้สึกที่มีต่อปฏิกิริยาของผู้คนรอบข้างทั้งจากครอบครัว เพื่อน และสังคม
        
        ประเมินความต้องการที่แท้จริงของผู้รับบริการโดยช่วยให้เกิดความเข้าใจและยอมรับตนเอง
        
        3. ให้ความรู้เกี่ยวกับภาวะความพึงพอใจในเพศตนเอง พร้อมปรับแก้ความคิดความเชื่อที่ไม่เหมาะสม
        
        4. เสริมสร้างความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ให้แยกความรู้สึกคุณค่าในตนเองออกจากความรู้สึกที่จนมีต่อร่างกายหรือต่อเพศของตน
        
        เสริมสร้างความรู้สึกภาคภูมิใจในภาพลักษณ์และรูปร่างของตน
        
        7.ฝึกทักษะการสร้างสัมพันธภาพกับบุคคลอื่น
        
        6. ให้การช่วยเหลือในการปรับตัวในกระบวนการเปลี่ยนผ่าน หากผู้รับบริการต้องการแสดงออกตามเพศที่ตนต้องการเป็น หรือให้การช่วยเหลือในการปรับตัวและปรับพฤติกรรมให้มีการแสดงออกที่เหมาะสมกับเพศที่ตนเป็นอยู่
        
        8. เสริมสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับภาวะความพึงพอใจในเพศของตนเองให้แก่ครอบครัว และให้ครอบครัวเข้ามามีส่วนร่วมในกระบวนการบำบัด
        
        9. ส่งต่อจิตแพทย์หรือเชี่ยวชาญเพื่อการรักษาต่อ หากผู้รับบริการไม่มีความสุขในการมีเพศทางกายที่ไม่สอดคล้องกับภาวะทางจิตใจ และต้องการได้รับการบำบัดด้วยการทดแทนฮอร์โมนเพศ หรือการแปลงเพศ
- - - - การให้คำปรึกษาครอบครัว
      - การเล่นเพื่อการบำบัด
      - การกระตุ้นพัฒนาการ
      - พฤติกรรมบำบัด
      - การดูแลความปลอดภัย
      - ครอบครัวบำบัด
      - การจัดสิ่งแวดล้อมเพื่อการบำบัด
      - 8.โภชนาบำบัด
      - การสอนทางสุขภาพ
  - - - การให้ความคุ้มครองและการพิทักษ์สิทธิเด็กปัญญาอ่อน
        
        5. การให้ความรู้ การเป็นที่ปรึกษาแก่ชุมชนและสังคมโดยรวม ในการสร้างความเข้าใจและให้มีส่วนร่วมในการป้องกันการเกิดภาวะปัญญาอ่อน การดูแลช่วยเหลือและการให้โอกาสเด็กปัญญาอ่อนเพื่อการดำรงชีวิตที่เป็นสุข
        
        การดูแลช่วยเหลือเด็กที่มีภาวะปัญญาอ่อน ซึ่งหมายถึง การดูแลช่วยเหลือและการบำบัดเด็กปัญญาอ่อนเพื่อการพัฒนาความสามารถและการส่งเสริมการพัฒนาเด็กในด้านต่อไปนี้ คือ การดูแลตนเองด้านกิจวัตรประจำวัน ด้านสติปัญญาและการได้รับการศึกษา ด้านสัมพันธภาพเพื่อการพัฒนาการส่วนตนหรือการมีความรู้สึกเป็นสุข พัฒนาทักษะการติดต่อสื่อสาร ทักษะทางสังคม ด้านการใช้กล้ามเนื้อ สมรรถนะทางกาย โดยยึดเด็กเป็นศูนย์กลาง และทำงานร่วมกับครอบครัวเป็นสำคัญ รวมถึงการช่วยเหลือเด็กที่เข้ารับบริการในสถานบริการสาธารณสุข การฟื้นฟูสภาพ การดูแลอย่างต่อเนื่องที่บ้าน
        
        การให้ความรู้ การเป็นที่ปรึกษาและการช่วยเหลือครอบครัวให้สามารถทำหน้าที่เลี้ยงดูเด็กและสามารถส่งเสริมพัฒนาการของเด็กปัญญาอ่อนให้เจริญเติบโตเต็มศักยภาพ และดำรงชีวิตอยู่ร่วมกันกับเด็กปัญญาอ่อนอย่างเป็นปกติสุข
        
        การป้องกันการเกิดภาวะปัญญาอ่อน และการคัดกรองเพื่อการค้นหาเด็กปัญญาอ่อนในชุมชน เพื่อให้เด็กได้รับการช่วยเหลือตั้งแต่ระยะเริ่มแรก ป้องกันไม่ให้เกิดผลกระทบสู่ความผิดปกติด้านอื่นๆ