๒. กระบวนการ การเจราจาต่อรองเป็นกระบวนการที่มีขั้นตอน

๓. ความพยายามที่จะแก้ปัญหา เรื่องที่จะเจรจา

๑. บุคคลหรือกลุ่มบุคคลตั้งแต่สองคนขึ้นไปที่มีความคิดเห็น หรือความต้องการที่แตกต่างกัน

๔. ความแตกต่าง แต่ละฝ่ายต้องตระหนักว่าทั้งคู่มีความแตกต่างกัน

๒. ขั้นกำหนดกฏกติกาพื้นฐาน (definition of ground rules)

๓. ขั้นทำความชัดเจนและหาเหตุผลสนับสนุน (clarification and justification)

๔. ขั้นการต่อรองและแก้ปัญหา ( bargaining and problem solving)

๕. ขั้นจบการเจรจาและน าไปสู่การปฏิบัติ (closure and implementation)

๑. ขั้นเตรียมการและวางแผน ( preparation and planning)

๑. การต่อรองแบบนุ่ม หมายความว่า ผู้ต่อรองยินดีเสนอและยินยอมคู่เจราจาในบางประเด็นมีความไว้ใจกันมองคู่เจรจาเป็นมิตร และยอมตามเพื่อหลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้ง

๒. การต่อรองแบบแข็ง หมายความว่า ผู้เจรจายึดจุดยืนของตนเป็นหลัก โดยไม่ค านึงถึงข้อเจรจาของฝุายตรงข้าม
มองคู่เจรจาเป็นศัตรู เรียกร้องเพื่อต้องการเอาชนะฝ่ายเดียว

๓. ความสนใจ เน้นเรื่องผลประโยชน์มากกว่าใครแพ้ ใครชนะ

๔. ทางเลือก พยายามหาทางออกหรือทางเลือกอื่น ๆ ก่อนที่จะตัดสินใจสุดท้าย

๒. บุคคล แยกออกจากปัญหา หลักการแรกจากเหตุผลที่ว่า คนมีชีวิตจิตใจ จึงมีอารมณ์เข้ามาเกี่ยวข้องเสมอเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกัน

๕. เกณฑ์ ต้องตกลงกันตามกฏเกณฑ์ซึ่งเป็นที่ยอมรับของทุกฝ่าย

๑. เริ่มต้นด้วยการเปิดฉากเชิงบวก (Begin with a positive overture)

๓. ช่วยให้บุคคลสามารถดำเนินชีวิตได้อย่างมีประสิทธิภาพ

๔. ช่วยให้บุคคลเกิดความรู้สึกภาคภูมิใจในความสำเร็จของตนเองที่การตัดสินใจนั้นๆก่อให้เกิดผลประโยชน์ต่อผู้อื่น

๒. ช่วยลดความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในการปฏิบัติงาน

๕. ช่วยให้บุคคลมีความมั่นใจและมีการพัฒนาศักยภาพของตนให้ประสบความสำเร็จในการดำเนินชีวิต

๑. ช่วยให้เกิดแนวทางปฏิบัติที่มีคุณภาพ

๖. ช่วยให้เกิดการประหยัดเวลา แรงงาน ทรัพยากรในการปฏิบัติ

๑. การตัดสินใจโดยอาศัยขอบเขตตามระเบียบข้อบังคับ และกฎหมาย

๒. การตัดสินใจโดยอาศัยขอบเขตทางสังคม

๓. หาวิธีการแก้ปัญหาวิเคราะห์ทางเลือก

๔. พิจารณาถึงผลดีผลเสียของแต่ละวิธี

๓. ความขัดแย้งภายในองค์กรสุขภาพอาจเป็นความขัดแย้งระหว่างบุคคลหรือระหว่างกลุ่ม