Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การป้องกันเเละช่วยเหลือเด็กที่ได้รับอุบัติเหตุเเละสารพิษ, อ้างอิง :…

- - - - เกิดภาวะ hypervolemia
        
        ทำให้ระดับเกลือเเร่ในเลือดลดลง
        
        หัวใจเต้นผิดจังหวะ
        
        หััวใจวาย
      - อาจเกิดภาวะเม็ดเลือดเเดงเเตก hemolysis
    - - เกิดภาวะ hypovolemia
        
        ระดับเกลือเเร่ในร่างกายสูงขึ้น
        
        หัวใจเต้นผิดปกติ
        
        หัวใจวาย
        
        ช็อก
      - เกิดภาวะ pulmonary edema
        
        ปริมาตรน้ำที่ไหลเวียนในร่างกายลดลง
  - - - อุ้มเด็กพาดบ่าเเล้วเขย่า/กระทุ้งบริเวณหน้าท้อง
        
        น้ำที่ออกมานั้นเป็นน้ำในกระเพา ไม่ใช่น้ำที่มาจากปอด
        
        อาจเกิดอาการช้ำจากเเรงกระเเทกได้
    - - กรณีเด็กรู้สึกตัว
        
        รีบเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้า ใช้ผ้าคลุมตัว
        
        เพื่อให้เกิดความอบอุ่น
        
        จัดในนอนในท่าตะเเคงกึ่งคว่ำ
        
        นำส่งโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด
      - กรณีเด็กหมดสติ
        
        เช็คว่ายังมีลมหายใจอยู่ไหม
        
        หัวใจเต้นหรือเปล่า
        
        โทรเรียกหน่วยรถพยาบาลหรือหน่วยกู้ภัยโดยด่วน
        
        ช่วยชีวิตโดยการนวดหัวใจสลับกับการช่วยหายใจ
    - - 3.การกดหน้าอก 30 ครั้ง
        
        วางส้นมือของมือหนึ่งไว้กลางหน้าอกบริเวณครึ่งล่างของกระดูกหน้าอก
        
        กดหน้าอกโดยให้ยุบลงอย่างน้อย 5 ซม.
        
        ทำติดต่อกันไป 30 ครั้ง ให้ได้ความถี่ในการกด 100-120 ครั้ง/นาที
      - 2.เรียกหาความช่วยเหลือ
        
        หากท่านอยู่เพียงคนเดียวให้ช่วยเด้กก่อน เเล้วค่อยไปโทรศัพท์ 1669 เพื่อขอความช่วยเหลือ
      - 4.เปิดทางเดินหายใจให้โล่ง
        
        ดันหน้าผากเเละยกคาง
      - 1.เรียกดูว่าหมดสติจริงหรือไม่
        
        จัดให้นอนหงายราบบนพื้นราบเเข็ง
        
        นั่งข้างตัวผู้ป่วย ตบที่ไหล่สองข้าง พร้อมเรียกด้วยเสียงดังๆ
      - 5.การช่วยหายใจเเบบปากต่อปาก
        
        ให้เลื่อนหัวเเม่มือเเละนิ้วชี้ของมือที่ดันหน้าผากอยู่มาบีบจมูกเด็กให้รูจมุูกปิดสนิท
        
        สูดลมหายใจเข้าตามปกติเเล้วครอบปากผู้ช่วยเหลือเข้ากับปากผู้หมดสติ
        
        ตาชำเลืองมองหน้าอกผู้หมดสติพร้อมกับเป่าลมเข้าไปจนหน้าอกของผู้หมดสติขยับขึ้น เป่านาน 1 วินาที
        
        ถอนปปากออก ให้ลมหายใจของผู้หมดสติผ่านกลับออกมาทางปาก เป่า2ครั้ง เเล้วกลับไปกดหน้าอก
      - 6.ใช้เครื่องช็อกไฟฟ้าหัวใจอัตโนมัติ(AED)
      - 7.ทำตามคำเเนะนำของเครื่องเออีดี กดหน้าอก ทำCPR อย่างต่อเนื่อง จนกว่าทีมกู้ชีพจะมาถึง
      - 8.ส่งต่อผู้ป่วยให้กับทีมกู้ชีพ เพื่อนำส่งโรงพยาบาล
  - - - ผู้ที่เสียชีวิตจากการจมน้ำ
    - - ผู้ที่จมน้ำเเต่ไม่เสียชีวิตทันที
      - อาจเสียชีวิตต่อมาในช่วงเวลาสั้นๆ
  - - - เด็กเล็กอายุ 1-5 ปี
        
        มักจมในสระว่ายน้ำ
      - ผู้ใหญ่
        
        จมจากการเล่นกีฬาหรือกิจกรรมผาดโผนทางน้ำ
        
        เล่นน้ำในสระว่ายน้ำที่ไม่ได้มาตรฐาน
      - ทารกอายุต่ำกว่า 1 ปี
        
        จมน้ำขณะอาบน้ำในอ่างอาบน้ำสำหรับเด็ก
    - - อาการป่วยขณะเล่นน้ำ
        
        โรคลมชัก หัวใจเต้นผิดจังหวะ โรคหายใจเร็ว ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ ภาวะตัวเย็นเกิน
      - การใช้สารเสพติดเเละเเอลกอฮอล์
    - - การว่ายน้ำหรือเล่นน้ำที่มีอุณหภูมิต่ำกว่า 15 องศาเซลเซียส เสี่ยงทำให้เกิดภาวะตัวเย็นเกิน ส่งผลให่ว่ายน้ำไม่ได้เเละจมน้ำ
  - - - โพเเทสเซียมในเลือดสูง หรือเลือดเป็นกรด
    - - ปอดบวม หรือติดเชื้อในกระเเสเลือด
    - - โรคหลอดเลือดสมอง สมองขาดออกซิเจน สมองบวม
    - - ปวดบวม หรือปอดบวมน้ำ
    - - หัวใจหยุดเต้น หัวใจเต้นช้ากว่าปกติ กล้ามเนื้อหัวใจตาย
- - - - 2.เคาะหลัง 5 ครั้งติดต่อกันโดยเคาะเเถวๆกึ่งกลางระหว่างกระดูกสะบักทั้งสองข้าง
      - 3.จากนั้นพลิกเด็กให้หงายบนเเขนอีกข้าง วางหน้าบนตักโดยให้ศีรษะอยู่ต่ำเช่นกันเเล้วกดหน้าอกโดยใช้2นิ้วของผู้ช่วยกดบนกระดูกหน้าอกในตำเเหน่งที่ลากเส้นระหว่างหัวนมทั้งสองข้างลงมา หนึ่งความกว้างนิ้วมือ
      - 1.วางเด็กคว่ำลงบนเเขน เเละวางเเขนนั้นลงบนหน้าตัก โดยให้ศีรษะของเด็กอยู่ต่ำๆ
      - 4.ทำซ้ำจนกว่าสิ่งแปลกปลอมจะหลุดออกมา
      - 5.หากเด็กหมดสติ ให้ทำการประเมินการหายใจ การเต้นชีพจรเเละให้ช่วยเหลือการหายใจสลับกับการเคาะหลัง เเละกดหน้าอก
    - - 1.กระตุ้นให้เด็กไอเอง
      - 2.ถ้าเด็กไม่สามารถพูดได้ หรือมีอาการหนัก ให้ทำการกดท้อง โดยผู้ช่วยยืนด้านหลังเด็ก เเล้วอ้อมเเขนมาด้านหน้า กำมือเป็นกำปั้นเเละวางกำปั้นด้านข้างบนกึ่งกลางหน้าท้องเหนือสะดือเด็ก โดยกดให้เเรงมีทิศทางเข้าด้านใน เเละเฉียงขึ้นบน
      - 3.กดซ้ำจนกว่าสิ่งแปลกปลอมจะหลุดออกมา
      - 4.หากเด็กหมดสติ ให้ประเมินการหายใจ การเต้นของชีพจรเเละให้การช่วยเหลือการหายใจสลับกับการกดท้อง
      - 5.การกดท้องในเด็กหมดสติ ทำโดยให้เด็กอยู่ในท่านอนราบ ผู้ช่วยนั่งคร่อมตัวเด็ก วางสันมือบนท้องเด็กตำเเหน่งสูงกว่าสะดือ กดในทิศทางเข้าด้านในเเละเฉียงขึ้น กด 5 ครั้ง เเล้วเปิดปากสำรวจดูว่ามีสิ่งแปลกปลอมหลุดออกมาหรือไม่
  - - - ตำเเหน่งกึ่งกลางท่อนล่างกระดูกหน้าอก
      - ลึก 5 ซม. (1/3 ความหนาของทรวงอก)
      - 100-120 ครั้ง/นาที
      - กดโดยใช้มือเดียว อีกข้างให้เปิดทางเดินหายใจ
    - - 100-120 ครั้ง/นาที
      - ตำเเหน่งกึ่งกลางท่อนล่างกระดูกหน้าอก
      - ลึก 5-6 ซม. (2-2.4 นิ้ว)
      - กดโดยใช้สองมือ
    - - ตำเเหน่งกึ่งกลางท่อนล่างกระดูกหน้าอก
      - ลึก 4 ซม. (1.5 นิ้ว หรือ 1/3 ความหนาทรวงอก)
      - 100-120 ครั้ง/นาที
      - กดโดยใช้นิ้วมือสองนิ้ว มืออีกข้างให้ทำการเปิดทางเดินหายใจ
- - - - บาดแผลดีกรีที่ 2
        
        บาดแผลทำลายหนังกำพร้าตลอดทั้งชั้น เเละหนังเเท้ส่วนที่อยู่ตื้นๆ
        
        ยังมีเซลล์ที่สามารถเจริญทดเเทนส่วนที่ตายได้เเละไม่เกิดแผลเป็น
        
        เเต่ถ้าแผลมีลักษณะเเดงเเละพุเป็นตุ่มน้ำขนาดเล็ก เเละใหญ่ ผิวหนังอาจหลุดลอกเห็นเป็นเนื้อเเดงๆมีน้ำเหลืองซึม มีอาการเจ็บปวด อาจทำให้สูญเสียน้ำ โปรตีน เเละเกลือเเร่ เเละติดเชื้อได้ง่าย
      - บาดแผลดีกรีที่ 3
        
        ผู้ป่วยมักไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดที่บาดแผล
        
        ผิวหนังทั้งชั้นจะหลุดลอกเห็นเป็นเนื้อเเดงๆ หรือเเดงสลับขาว หรือเป็นเนื้อที่ไหม้เกรียม
        
        บาดแผลที่มีการทำลายของหนังกำพร้าเเละหนังเเท้ทั้งหมด รวมทั้งต่อมเหงื่อ ขุมขนเเละเซลล์ประสาท
        
        อาจเกิดภาวะขาดน้ำ หรือติดเชื้อรุนเเรงได้ แผลมักจะหายยาก
      - บาดแผลดีกรีที่ 1
        
        เซลล์หนังกำพร้าชั้นผิวนอกเท่านั้น
        
        หนังกำพร้าชั้นในยังไม่ถูกทำลาย สามารถเจริญขึ้นมาเเทนที่ส่วนผิวนอกได้
        
        มีโอกาสแผลหายได้สนิทเเละไม่มีเเผลเป็น
    - - ถ้าถูกบริเวณตา อาจทำให้ตาบอดได้
      - เเผลที่มือเเละตามข้อพับต่างๆ อาจทำให้ข้อนิ้วมือเเละข้อต่างๆ มีแผลเป็นดึงรั้ง ทำให้เหยียดออกไม่ได้
      - บาดแผลบนใบหน้า อาจทำให้เป็นแผลเป็นเเละเสียโฉมได้มาก
      - ถ้าสูดควันไฟเข้าไปในปอด อาจทำให้เยื่อบุของทางเดินหายใจเกิดการอักเสบ กลายเป็นหลอดลมอักเสบ เเละปอดอักเสบ
    - - เเผลที่มีขนาดใหญ่จะมีอันตรายกว่าแผลขนาดเล็ก
      - อาจทำให้ร่างกายสูญเสียน้ำ โปรตีน เเละเกลือเเร่ เเละอาจเกิดภาวะช็อกได้
      - อาจมีโอกาสติดเชื้อถึงขั้นโลหิตเป็นพิษ ถึงตายได้
  - - - รีบใช้น้ำเย็นหรือน้ำเเข็งประคบิให้ผ้าสะอาดเช็ดให้เเห้ง เเล้วใช้ผ้าก๊อซหรือผ้าสะอาดปิดไว้
      - ถ้าบาดแผลกว้างควรให้การช่วยเหลือเบื้องต้น
        
        ถ้ามีกำไล เเหวน ควรถอดออก หากปล่อยไว้นิ้วหรือข้อมืออาจบวมทำให้ถอดออกได้
        
        ถ้าผู้ป่วยกระหายน้ำ หรือใช้เวลามากกว่า 2 ชั่วโมง ในการเดินทางไปถึงสถานพยาบาล ควรให้ผู้ป่วยดื่มสารละลายน้ำตาลเกลือเเร่ หรืออาจให้กินน้ำส้มคั้นใส่เกลือก็ได้ ควรให้ดื่มครั้งละ 1/4-1/2 เเล้ว ทุกๆ 15 นาที
        
        ให้ยกส่วนที่มีบาดแผลไว้ให้สูงกว่าระดับหัวใจ
        
        ควรใช้ผ้าสะอาดบางๆ คลุมร่างกายของผู้ป่วยทเเละให้ผู้ป่วยนอนยกเท้าสูงเล็กน้อย
        
        เปลื้องเสื้อผ้าออกจากบริเวณที่ถูกไฟไหม้ หรือน้ำร้อนลวก ถ้าถอดลำบากให้ตัดออกเป็นชิ้นๆ
        
        ให้พาราเซตามอล 1-2 เม็ด เพื่อระงับปวด เเละอาจให้ไดอะซีเเพม ขนาด 5 มิลลิกรัม 1/2-1 เม็ด
    - - เนื่องจากเป็นบาดแผลลึกซึ่งมีอันตรายร้ายเเรงได้ จึงควรส่งไปปรึกษาที่โรงพยาบาลโดยเร็วทุกราย โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าบาดแผลมีขนาดมากกว่า 10% (ในเด็ก) หรือ 15 % (ในผู้ใหญ่) ก่อนส่งโรงพยาบาล อาจให้การปฐมพยาบาลเช่นเดียวกับบาดแผลดีกรีที่ 1 เเละ 2
    - - 2.ปิดแผลด้วยผ้าก๊อซ หรือผ้าสะอาด
      - 3.ถ้ายังมีอาการปวดเเสบปวดร้อน หรือมีตุ่มใส ควรไปหาหมอ
      - 1.รีบใช้น้ำเย็นหรือน้ำเเข็งประคบบริเวณที่มีบาดแผล เพื่อลดอาการปวดแสบปวดร้อน เเละป้องกันไม่ให้เนื้อเยื่อถูกทำลาย
  - - - Perineum = 1%
      - Right leg = 18%
      - Left arm = 9%
      - Right arm = 9%
      - Back = 18%
      - Head = 9% (front and back)
      - Left leg = 18%
      - Chest = 18%
    - - Chest = 18%
      - Perineum = 1%
      - Left arm = 9%
      - Right leg = 13.5%
      - Right arm = 9%
      - Back = 18%
      - Head = 18% (front and back )
      - Left leg = 13.5%
- - - - กระดูกหักชนิดไม่มีแผล
        
        ภาวะที่กระดูกหัก เเต่ผิวหนังภายนอกไม่ได้รับการบาดเจ็บใดๆ
      - กระดูกหักชนิดมีเเผล
        
        กระดูกที่หักจนเเทงทะลุผิวหนังออกมา หรือมีแผลเชื่อมต่อกับบริเวณที่กระดูกหัก
    - - กระดูกหักหรือร้าว เเต่ไม่เคลื่อนที่หรือเเยกจากกันเป็น 2 ท่อน
      - กระดูกที่หักเเละเคลื่อนไปจากที่เดิม
- - - - โดยการหายใจเอาก๊าซหรือสารที่เป็นละอองเข้าไป เช่น ยาฆ่าเเมลงที่ใช้ฉีด เป็นต้น
    - - โดยการดูดซึมผ่านผิวหนัง
    - - พบมากที่สุด ส่วนใหญ่เกิดจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์
    - - ส่วนใหญ่ ได้เเก่ กรดเเละด่าง
    - - อาจเป็นการฉีดเข้าหลอดเลือด กล้ามเนื้อ ส่วนใหญ่เกิดจากการเเพ้ยา ได้ยาเกินขนาดหรือได้ยาผิด
  - - - ทำให้เกิดอาการปวดเเสบปวดร้อน เเละอักเสบในระยะต่อมา
      - เช่น ฟอสฟอรัส สารหนู อาหารเป็นพิษ ซัลเฟอร์ไดออกไซด์
    - - ทำให้หมดสติ หลับลึก ปลุกไม่ตื่น ม่านตาหดเล็ก
      - เช่น ฝิ่น มอร์ฟืน พิษจากงูบางชนิด
    - - ทำให้เนื้อเยื่อของร่างกายไหม้ พอง
      - เช่น สารละลายพวกกรด ด่างเข้มข้น น้ำยาฟอกขาว
    - - ทำให้เกิดอาการเพ้อคลั่ง ใบหน้าเเละผิวหนังเเดง ชีพจรเต้นเร็ว ช่องม่านตาขยาย
      - เช่น ยาอะโทรปีน ลำโพง
  - - - กรด ด่าง เป็นสารเคมีที่พบในชีวิตประจำวัน
        
        เช่น กรดซัลฟูริก กรดไฮโดรคลอริก โซเดียมคาร์บอเนต
      - อาการเเละอาการเเสดง
        
        ไหม้พอง ร้อนบริเวณริมฝีปาก ลำคอ เเละท้อง คลื่นไส้ อาเจียน กระหายน้ำ เเละมีอาการภาวะช็อก
      - การปฐมพยาบาล
        
        ถ้ารู้สึกตัวดีให้ดื่มนม
        
        อย่าทำให้อาเจียน
        
        รีบนำส่งโรงพยาบาล
    - - อาการเเละอาการเเสดง
        
        เเสบร้อนบริเวณปาก คลื่นไส้ อาเจียน อาจสำลักเข้าไปในปอดทำให้หายใจออกมามีกลิ่นน้ำมัน อัตราการหายใจเเละชีพจรเพิ่ม อาจมีอาการขาดออกซิเจน มีอาการเขียวตามปลายมือปลายเท้า
      - การปฐมพยาบาล
        
        รีบนำส่งโรงพยาบาล
        
        ห้ามทำให้อาเจียน
        
        ระหว่างนำส่งโรงพยาบาล ถ้าผู้ป่วยอาเจียนให้จัดศีรษะต่ำ เพื่อป้องกันการสำลักน้ำมันเข้าปอด
      - สารพวกนี้ ได้เเก่ น้ำมันก๊าด เบนซิน ยาฆ่าเเมลงชนิดน้ำมัน เช่น DDT
    - - นำส่งโรงพยาบาล เพื่อทำการล้างท้องเอาสารพิษออกจากกระเพาะอาหาร
      - ทำให้ผู้ป่วยอาเจียน เพื่อเอาสารพิษออกจากกระเพาะอาหาร
        
        ห้ามทำให้อาเจียนในผู้ป่วยที่หมดสติ ได้รับสารพิษชนิดกัดเนื้อ เช่น กรด ด่าง รับประทานสารพิษพวกน้ำมันปิโตรเลียม เช่น น้ำมันก๊าด เบนซิน
      - ทำให้สารพิษเจือจาง โดยการให้นม
      - ให้สารดูดซับสารพิษในระบบทางเดินอาหาร เพื่อลดปริมาณการดูดซึมสารพิษเข้าสู่ร่างกาย สารที่ใช้ได้ผลดี คือ Activated charcoal มีลักษณะเป็นผงถ่านสีดำ
    - - อาการของผู้ที่ได้รับยาเเอสไพริน
        
        หูอื้อ เหมือนมีเสียงกระดิ่งในหู การได้ยินลดลง เหงื่อออกง่าย ปลายมือปลายเท้าเเดง ชีพจรเร็ว คลื่นไส้อาเจียน หายใจเร็ว ใจสั่น
      - อาการผู้ที่ได้รับยาพาราเซตามอล
        
        คลื่นไส้อาเจียน ง่วงซึม เหงื่อออกมาก ความดันโลหิตต่ำ สับสน เบื่ออาหาร
      - การปฐมพยาบาล
        
        ทำให้อาเจียน
        
        ให้สารดูดซับสารพิษ ที่อาจหลงเหลือในระบบทางเดินอาหาร
        
        ทำให้สารพิษเจือจาง
    - - อย่าใช้ยาเเก้พิษทางเคมี เพราะความร้อนที่เกิดจากปฏิกิริยาอาจทำให้เกิดอันตรายมากขึ้น
      - บรรเทาอาการปวดเเละรักษาภาวะช็อก
      - ล้างด้วยน้ำสะอาดนานๆ อย่างน้อย 15 นาที
      - ปิดแผล เเล้วนำส่งโรงพยาบาล
    - - อย่าใช้ยาเเก้พิษทางเคมี เพราะความร้อนที่เกิดปฏิกิริยาอาจทำให้เกิดอันตรายมากขึ้น
      - บรรเทาอาการปวดเเละภาวะช็อก
      - ล้างตาด้วยน้ำนาน 15 นาที โดยการเปิดน้ำก๊อกไหลรินค่อยๆ
      - ปิดตา เเละนำส่งโรงพยาบาล
    - - ก๊าซที่ทำให้ร่างกายขาดออกซิเจน
        
        เกิดอาการวิงเวียน หน้ามืด เป็นลมหมดสติ
        
        เช่น คาร์บอนมอนนอกไซด์ คาร์บอนไดออกไซด์ ไฮโดรเจน ไนโตรเจน
      - ก๊าซที่ทำให้เกิดการระคายเคืองต่อระบบทางเดินหายใจ
        
        เป็นอันตรายต่อคอ หลอดลม เเละปอด ถ้าได้รับปริมาณมากอาจทำให้ตายได้
        
        เช่น ซัลเฟอร์ไดออกไซด์
      - ก๊าซที่ทำให้อันตรายทั่วร่างกาย
        
        ทำให้เม็ดเลือดเเดงเเตก ปัสสาวะเป็นเลือด ดีซ่าน ตาเหลือง ตัวเหลือง
        
        เช่น ก๊าซอาร์ซีน ไม่มีสีกลิ่นคล้ายกระเทียม พบในโรงงานอุตสาหกรรมใช้ทำเเบตเตอร์รี่
      - การปฐมพยาบาล
        
        นำผู้ป่วยออกจากบริเวณที่เกิดเหตุไปยังที่มีอาการบริสุทธิ์
        
        ประเมินการหายใจเเละการเต้นของหัวใจ ถ้าไม่มีให้ผายปอด เเละนวดหัวใจ นำส่งโรงพยาบาล
        
        กลั้นหายใจเเละรีบเปิดประตูหน้าต่าง เพื่อให้อากาศถ่ายเท มีอาการบริสุทธิ์เข้ามาในห้อง ปิดท่อก๊าซ หรือขจัดต้นเหตุของพิษนั้นๆ