Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลเด็กบทที่ 4 เรื่องการป้องกันและช่วยเหลือเด็กที่ได้รับอุบัติเหตุ,…

- - - - ไฟ
        
        เตาไฟ
        
        พลุ
        
        ตะเกียง
        
        บุหรี่
      - วัตถุที่ร้อน
        
        เตารีด
        
        จานชามที่ใส่ของร้อน
      - น้ำร้อน
        
        กาน้ำ
        
        ไอน้ำ
        
        น้ำมันร้อนๆ
        
        หมอน้ำ
    - - ไฟฟ้าช็อต
    - - กรด
      - ด่าง
    - - แสงแดด (แสงอัลตราไวโอเลต)
  - - - บาดแผลที่มีการทำลายของเซลล์หนังกำพร้าชั้นผิวนอกด้วย
    - - ชนิดตื้น ( Superficial partial-thickness burns)
        
        หนังแท้ส่วนที่อยู่ตื้นๆใต้หนังกำพร้า
        
        มีเซลล์ที่สามารถทดแทนเซลล์ที่ตายได้
        
        บาดแผลที่มีการทำลายของหนังกำพร้าทั้งชั้นผิวนอกและในสุด
        
        มักหายได้เร็วภายใน 2 - 3 สัปดาห์
        
        มักจะไม่เกิดรอยแผลเป็น
      - ชนิดลึก (Deep partial-thickness burns)
        
        บาดแผลที่มีการทำลายของหนังแท้ส่วนลึก
        
        จะไม่ค่อยมีตุ่มพอง
        
        แผลเป็นสีเหลืองขาว
        
        แห้งและไม่ค่อยปวด
        
        มักจะหายได้ภายใน 3-6 สัปดาห์
    - - บาดแผลที่มีการทำลายของหนังกำพร้าและหนังแท้ทั้งหมด รวมทั้งต่อมเหงื่อ ขุมขน และเซลล์ประสาทอาจกินลึกซึ้งถึงชั้นกล้ามเนื้อหรือกระดูก
        
        มักไม่มีอาการเจ็บปวดที่บริเวณบาดแผลเพราะเส้นประสาทถูกทำลาย(Hypertrophic scar or keloid)
        
        มักมีโอกาสเกิดแผลหดรั้งทำให้ข้อยึดติดสูงมาก
  - - - อาจทำให้ผู้ป่วยเกิดอาการช็อคอย่างรวดเร็ว
      - อาจทำให้ผู้ป่วยเกิดอาการหายใจลำบาก ต้องรีบนำส่งโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด
  - - - นิยมใช้ 1% ซิลเวอร์ซัลฟาไดอะซีน(Silver sulfadiazine)
  - - - ให้สารน้ำ ริงเกอร์แลกเตท ( Ringer's lactate )
    - - ให้สารน้ำ ริงเกอร์แลกเตท ( Ringer's lactate )
    - - บาดแผลระดับที่ 2 ที่มีขนาดมากกว่า 30 %
      - บาดแผลระดับที่ 3 ที่มีขนาดมากกว่า 10 % ถือเป็นบาดแผลที่รุนแรง
- - - - ทำให้เกิดอาการปวดแสบปวดร้อน
        และอักเสบในระยะต่อมา
        
        สารหนู
        
        อาหารเป็นพิษ
        
        ฟอสฟอรัส
        
        ซัลเฟอร์ไดออกไซด์
    - - ทำให้หมดสติ ปลุกไม่ตื่น ม่านตาหดเล็ก
        
        มอร์ฟีน
        
        พิษจากงูบางชนิด
        
        ฝิ่น
    - - ทำให้เนื้อเยื่อของร่างกายไหม้ พอง
        
        กรดและด่างเข้มข้น
        
        น้ำยาฟอกขาว
    - - ทำให้เกิดการเพ้อคลั่ง
        ชีพจรเต้นเร็ว ม่านตาขยาย
        
        ยาอะโทรปีน
        
        ลำโพง
  - - - ให้นมเพื่อให้สารพิษเจือจาง
      - นำส่งโรงพยาบาล
      - ทำให้อาเจียน
        
        ข้อห้าม
        
        หมดสติ
        
        ได้รับสารพิษกัดเนื้อ
        
        กรด
        
        ด่าง
        
        รับประทานสารพิษพวกน้ำมันปิโตเลียม
        
        เบนซิน
        
        น้ำมันก๊าด
      - ให้สารดูดซับสารพิษในระบบทางเดินอาหาร
        
        Acitavated Charcoal 1 ช้อนโต๊ะละลายน้ำ
        
        ไข่ขาว 3 - 4 ฟองตีให้เข้ากัน
    - - ถ้ารู้สึกตัวดีให้ดื่มนม
      - อย่าทำให้อาเจียน
      - รีบนำส่งโรงพยาบาล
    - - รีบนำส่งโรงพยาบาล
      - ขณะนำส่ง หากมีอาเจียนให้จัดศีรษะต่ำ
      - ห้ามทำให้อาเจียน
    - - ทำให้สารพิษเจือจาง
      - ให้สารดูดซับสารพิษ
      - ทำให้อาเจียน
    - - นำผู้ป่วยออกจากบริเวณที่เกิดเหตุไปยังที่ที่มีอากาศบริสุทธิ์
      - ประเมินการหายใจและการเต้นของหัวใจถ้าไม่มีให้ผายปอดและนวดหัวใจและนำส่งโรงพยาบาล
      - กลั้นหายใจ รีบเปิดปะตูหน้าต่างเพื่อให้อากาศถ่ายเท ปิดท่อก๊าซหรือ ขจัดต้นเหตุของพิษนั้นๆ
    - - อย่าใช้ยาแก้พิษทางเคมี
      - บรรเทาอาการปวดและรักษาช็อค
      - ล้างด้วยน้ำสะอาดนานๆ อย่างน้อย 15 นาที
      - ปิดแผล แล้วนำส่งโรงพยาบาล
    - - ล้างด้วยน้ำสะอาดนาน15 นาที โดยการเปิดน้ำก๊อกไหลรินๆ
      - อย่าใช้ยาแก้พิษทางเคมี
      - บรรเทาอาการปวดและรักษาช็อค
      - ปิดแผล แล้วนำส่งโรงพยาบาล
- - - - จะมีอาการบริเวณที่กระดูกหักเพียงอย่างเดียว
      - ไม่มีบาดแผลที่ผิวหนัง
      - กระดูกจะไม่โผล่ออกมานอกผิวหนัง
    - - มีบาดแผลที่ลึกถึงกระดูก
      - กระดูกที่หักอาจทิ่มแทงทะลุมานอกเนื้อ
      - อาจทำให้เกิดการตกเลือดแบบรุนแรง
      - ติดเชื้อได้ง่าย
  - - - กระดูกที่แตกออกเป็นสองชิ้น
    - - ภาวะที่กระดูกทั้งสองข้างได้รับการกดดันและทำให้กระดูกแตกหักทั้งสองข้าง
    - - กระดูกที่แตกเพียงด้านเดียวส่วนกระดูกอีกข้างโก่งไปตามแรงกดที่ปะทะเข้ามามักเกิดกับเด็กเพราะกะดูกมีความยืดหยุ่น
  - - - ให้หาสายรัด(เช่น เชือก สายไฟ) มาผูกรัดเหนือบาดแผลให้แน่น ๆ
        (ให้คลายสายรัดทุก ๆ 15 นาที โดยคลายนานครั้งละประมาณ 30 - 60วินาที
        ถ้าเลือดยังไม่หยุดไหลก็ให้รัดกระชับเข้าไปใหม่)
    - - ใช้แผ่นไม้ พลาสติกที่แข็งฯลฯ ทำเป็นเฝือกวางแนบกับส่วนที่หักโดยให้ปลายทั้งสองข้างครอบคลุมถึงข้อที่อยู่เหนือและใต้ส่วนที่หัก
        ควรมีสิงนุ่มๆรองรับผิวหนังบริเวณนั้นอยู่เสมอและรัดรวมเข้าด้วยกัน
    - - ช่วยลดอาการปวด บวมอักเสบ และลดการไหลของเลือด
      - ประคบไว้ประมาณ 20 นาที หรือจนกว่าจะรู้สึกชาที่บริเวณนั้น
    - - อย่าพยายามดึงข้อหรือจัดกระดูกให้เข้าที่ด้วยตนเองบริเวณที่ดามเฝือกจะต้องอยู่ในท่าที่สุขสบายที่สุด อย่าขยับเอง ควรดามเฝือกในท่าที่เป็นอยู๋
      - ถ้าส่วนที่หักเป็นปลายแขนหรือมือ ให้ใช้ผ้าคล้องคอ
      - ถ้าส่วนที่หักเป็นนิ้วมือ ให้ใช้ไม้ไอศกรีมดามนิ้ว
      - ถ้ากระดูกหักออกมานอกเนื้อ ห้ามดึงกระดูกให้กลับเข้าที่เพราะอาจทำให้เกิดการติดเชื้อได้ง่าย ควรใช้ผ้าสะอาดปิดปากแผลเอาไว้ใช้เฝือกดาม
      - ในผู้ป่วยที่กระดูกหักตรงขาส่วนบน กระดูกสันหลัง ศีรษะ คอ
        อุ้งเชิงกราน หรือสะโพก ไม่ควรเคลื่อนไหวร่างกาย เพราะการเคลื่อนไหวที่ผิดวิธีจะทำให้บริเวณดังกล่าวบาดเจ็บมากกว่าเดิม
      - งดให้ผู้ป่วยดื่มน้ำหรืออาหารจนกว่าจะไปพบแพทย์เพราะในผู้ป่วยบางรายอาจจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัด
  - - - เจ็บปวด
      - บวม
      - เคลื่อนไหวไม่ได้หรือเคลื่อนไหวผิดปกติ
- - - - ปอดอักเสบ
      - หลอดลมอักเสบ
    - - ภาวะปอดพอง
      - หอบหืด
      - ภาวะปอดแฟบ
  - - - 2.เคาะหลัง 5 ครั้งติดต่อกัน โดยเคาะแถวๆกึ่งกลางระหว่างกระดูกสะบักทั้งสองข้าง
      - 3.พลิกเด็กให้หงายบนแขนอีกข้าง วางบนหน้าตักให้ศีรษะต่ำ ใช้ 2 นิ้วกดลงบนกระดูกหน้าอก ในตำแหน่งที่เส้นลากระหว่างหัวนมทั้งสองข้างลงมาหนึ่งความกว้างนิ้วมือ
      - 1.วางเด็กคว่ำลงบนแขนและ วางแขนนั้นลงบนหน้าตัก ให้ศีรษะเด็กอยู่ต่ำ
      - ทำซ้ำจนกว่าสิ่งแปลกปลอมจะหลุดออกมา
      - 5.หากหมดสติ ประเมินการหายใจ ชีพจร ให้การช่วยเหลือการหายใจสลับกับเคาะหลังและกดหน้าอก
    - - หากเด็กหมดสติ
        
        ประเมินการหายใจ ชีพจร ให้การช่วยเหลือการหายใจสลับกับการกดท้อง
        
        ให้เด็กอยู่ท่านอนราบ นั่งคร่อมตัวเด็ก วางสันมือบนท้องเด็กตำแหน่งสูงกว่าสะดือเด็ก กดในทิศทางเข้าด้านในและเฉียงขึ้น
        
        กด 5 ครั้งแล้วเปิดปากสำรวจดูว่ามีสิ่งแปลกปลอมหลุดออกมาหรือไม่
      - ถ้าไม่สามารถไอเองได้
        
        ยืนด้านหลังเด็ก อ้อมแขนมาด้านหน้า กำมือเป็นกำปั้น บนกึ่งกลางหน้าท้องเหนือสะดือเด็ก กดโดยให้แรงมีทิศทางเข้าด้านใน และเฉียงขึ้นบน
        
        กดซ้ำจนกว่าสิ่งแปลกปลอมจะหลุดออกมา
      - กระตุ้นให้เด็กไอเอง
    - - ทำในท่านั่งหรือยืนโน้มตัว
      - เข้าทางด้านหลัง
      - ใช้แขนสอดสองข้างโอบผู้ป่วยไว้
      - มือซ้ายประคองมือขวาที่กำมือวางไว้ที่ลิ้นปี่
      - ดันกำมือขวาเข้าใต้ลิ้นปีอย่างรวดเร็วเพื่อให้เกิดแรงดันดันให้สิ่งแปลกปลอมหลุดออกจากกล่องเสียง
    - - เด็กโต
        
        กดลึก 5 ซม. (1/3ความหนาของทรวงอก)
        
        กดโดยใช้มือเดียว อีกข้างให้เปิดทางเดินหายใจ
      - เด็กทารก
        
        กดลึก 4 ซม. (1.5 นิ้วหรือ 1/3ความหนาของทรวงอก)
        
        กดโดยใช้นิ้วมือสองนิ้วมืออีกข้างให้ทำการเปิดทางเดินหายใจ
      - ผู้ใหญ่
        
        กดลึก 5 - 6 ซม. (2 - 4 นิ้ว)
        
        กดโดยใช้สองมือ
- - - - เกิดภาวะ Hypovolemia
        
        หัวใจเต้นผิดปกติ
        
        หัวใจวาย
        
        ระดับเกลือแร่ในร่างกายสูงขึ้น
        
        ช็อค
    - - เกิดภาวะ Hypervolemia
        
        หัวใจเต้นผิดจังหวะ
        
        อาจเกิดภาวะเม็ดเลือดแดงแตก
        
        ระดับเกลือแร่ในร่างกายลดลง
        
        หัวใจวาย
  - - - เช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า
      - ใช้ผ้าคลุมตัวให้เกิดความอบอุ่น
      - จัดให้นอนท่าตะแคงกึ่งคว่ำ
      - นำส่งโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด
    - - เช็คว่ายังมีลมหายใจอยู่หรือไม่ หัวใจเต้นหรือเปล่า
        
        โทรเรียกรถพยาบาลหรือกู้ภัย
        
        นวดหัวใจสลับกับช่วยหายใจ