Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การใช้กระบวนการพยาบาลในการดูแลผู้ใหญ๋ที่มีปัญหาสุขภาพเกี่ยวกับภูมิคุ้มกันโ…

- - - - Allergic rhinit
        
        Asthma
        
        Dermatitis
    - - 1.การถูกกระตุ้นดวยสารที่ไปสัมผัส เกิด IgE antibody
      - การแสดงอาการที่สัมพันธ์กับการได้รับสารก่อภูมิแพ้
        
        sneezing
        
        asthma
        
        anaphylaxis
    - - แพ้อาการ
        
        โรคผิวหนังชนิดตุ่มแดงคัน
        
        อาการคัน
        
        Allergic rhinitis
        
        Anaphylaisx
    - - type 1 Immediate Allergy or Anaphylaxis
        
        เกิดขึ้นทันทีทันใด
        
        เกิดขึ้นเฉพาะที่ Urticaria, food, allergy, hay fever
        
        เกิดขึ้นในระบบการไหลเวียน
      - type 2 Antibody dependence or Cytotoxic
        
        IgG IgM ถูกทำลาย
        
        Phagocytosis
        
        Transfusion reaction : ซีดจากเลือดออก, Glomerulonephritis, Myastenia Gravis
      - type 3 Immune complex
        
        Antigen - Antibody complexs
        
        Systemic : Acute serum sickness ( หลอดเลือดอักเสบ,ไตอักเสบ, ข้ออักเสบ, SLE)
        
        Localized : Arthus reaction
      - type 4 Cell - mediated or delayed
        
        Delayed - type hypersensitivity : Tuberculin reaction
        
        Direct cell cytotoxicity : Intrecellular Infection
    - - skin test
        
        RAST
        
        Immuno CAP FEIA
        
        Pulmonary function test
        
        ตรวจหาระดับ IgE ในเลือด
    - - หลีกเลี่ยงสารก่อพิษ
        
        พิสูจน์สารก่อภูมิแพ้ ประวัติการเป็น ระยะเวาที่เป็น สิ่งแวดล้อม ที่อยู่อาศัย
        
        การควบคุมสิ่งแวดล้อม
        
        ยา Diphenhydramine, Centrizine, Loratadine,
- - - - เชื้อ Human Immunodeficiency Virus
        
        การติดเชื้อที่ T-helper cell (T4 lymphocyte), Macrophage
        
        CD4+T helper cell น้อยกว่า 200 เซลล์/ลบ.มม. เกิดการติดเชื้ฉวยโอกาสได้ง่าย
        
        ปัจจัยที่ทำให้มีโอกาสติดเชื้อ : ปริมาณเชื้อ การมีบาดแผล สุขภาพของผู้รับเชื้อ จำนวนครั้งของการได้รับเชื้อ การติดเชื้ออื่นๆ
    - - เพศสัมพันธ์ เลือด ใช้เข้มฉีดยาร่วมกัน
        
        ตรวจพบในน้ำอสุจิ สารคัดหลั่งจากช่องคลอด น้ำนม และน้ำไขสันหลัง
    - - จำนวนเม็ดเลือดขาวทั้งหมดลดลง
        
        จำนวนและร้อยละของ lymphocyte ลดลง
        
        สัดส่วนของ CD4+/CD8+ เปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน (ปกติ 2.0 เหลือ 0.5)
        
        การตรวจนับ CD4+T helper cell ลดลง (CD4+ < 500 เซลล์/uL)
        
        ระดับ Ig เพิ่มขึ้น
    - - Primary HIV infection: 12-20 สัปดาห์ CD4-Tจะลดลงหลังจากนั้นจะเพิ่มจนสู่ภาวะปกติ (500-1300 cells/mm3) อาจจะเกิดอาการของการติดเชื้อ
      - Early HIV infection: CD4-T อยู่ในเกณฑ์ปกติ ผู้ป่วยมักจะไม่มีอาการ
      - Early-stage HIV disease: CD4 <500 cells/mm3ผู้ป่วยยังไม่มีอาการ
      - Middle-stage HIV disease: 10 ปี ระดับCD4+ T 200 - 500 cells/mm3 เสี่ยงต่อการติดเชื้อ ราในปาก งูสวัด วัณโรค
      - Advanced HIV disease: CD4+ T-cell ต่ำกว่า 200 cells/mm3 เสี่ยงต่อการติดเชื้อรา เชื้อ PCP
      - Late-stage HIV disease: ระดับเซลล์ CD4+ T ต่ำกว่า 50 cells/mm3;
        เสี่ยงต่อการติดเชื้อ MAC, CMV, เชื้อราในสมอง cryptococcal meningitis
    - - Acute HIV infection (2-3 สัปดาห์หลังรับเชื้อ ก่อนที่จะสร้าง Antibody มีอาการไข้ทั่วไป และหายไปเอง 2-3 สัปดาห์)
      - Persistent generalized lymphadenopathy (ต่อมน้ำเหลืองโตมากกว่า 2 ตำแหน่ง และโตนานกว่า 3 เดือน)
      - Progression to AIDS (ตรวจพบ Viral antigen และ antibody ภายใน 6 เดือน อาจกินเวลาถึง 10 ปี โดยไม่มีอาการ จะมีอาการเมื่อ CD4+lymphocyte <500 เซลล์/uL)
      - Opportunistic Infection (มีการติดเชื้อฉวยโอกาสในหลายอวัยวะได้แก่ ปอด ระบบประสาท ทางเดินอาการ ผิวหนัง)
    - - Pneumocystis carinii Pneumonia
        
        Tuberculosis
        
        Cytomegalovirus (CMV)
        
        Mycobacterium Avium Complex (MAC or MAI)
        
        Cryptococcal Disease
        
        Herpes
        
        Candida albicans
        
        AIDS-related malignancies : Kaposi's sarcoma, มะเร็งต่อมน้ำเหลืองชนิด Non-Hodgkins, Cervical Carcinoma
    - - ใช้ยาต้านไวรัสเอดส์ 2-3 ชนิดร่วมกัน
        
        การรักษาภาวะสุขภาพที่ดีไว้
        
        ติดตามความก้าวหน้าของโรค และควรทำซ้ำทุก 6-12 เดือน
        
        CD4 < 200 จำเป็นต้องได้รับยาป้องกันหรือยารักษาโรคติดเชื้อฉวยโอกาส : INH ใช้ป้องกันหรือรักษาวัณโรค
    - - การไม่มีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่มีเชื้อเอดส์หรือป่วยเป็นเอดส์
        
        การไม่ใช้เข็มฉีดยาหรือของมีคมร่วมกับผู้อื่น
        
        การตรวจเลือดและขอรับบริการปรึกษาเรื่องโรคเอดส์ก่อนแต่งงานและก่อนที่คิดจะมีบุตร
        
        หลีกเลี่ยงการรับเลือดโดยไม่จำเป็น
        
        การใช้ถุงยางอนามัย
- - - - ผู้หญิง อายุระหว่าง 20-45 ปี มีโอกาสเป็นมากกว่าผู้ชายประมาณ 9-10 เท่า
      - พบได้ในทุกเชื้อชาติ จะพบในคนผิวดำและผิวเหลืองมากกว่าผิวขาว
    - - auto-antibodies สัมพันธ์กับกรรมพันธุ์ ฮอร์โมนเพศหญิง แสงแดด ความเครียด ยาบางชนิด การติดเชื้อบางชนิด
        
        ร่างกายสร้าง anti-DNA antibodies
        
        B-Lymphocyte ถูกกระตุ้นจาก Antigen กลุ่มแบคทีเรีย ให้สร้าง Antibodies ที่หลากหลายชนิด
        
        Immune complex ในกระแสเลือดยึดเกาะที่อวัยวะทั่วร่างกาย
    - - ผื่นแดงที่หน้าบริเวณโหนกแก้มและจมูก (butterfly or malar rash)
        
        ผมร่วง
        
        ปวดข้อ ข้ออักเสบ ข้อบวมและปวด
        
        Glomerulonephritis
        
        ไข้ อ่อนเพลีย ปวดข้อปวดกล้ามเนื้อ
        
        แน่นหน้าอก ซีด ปลายนิ้วจะมีสีม่วงอ่อน บางรายปวดหัว ซึม ชัก
    - - Antinuclear antibody
        
        การตัดชิ้นเนื้อ biopsy ที่ผิวหนัง
        
        การตรวจหา VDRL ให้ผลบวก
        
        การตรวจ CBC อาจจะพบว่าซีด หรือเม็ดเลือดขาวต่ำ หรือเกร็ดเลือดต่ำ
        
        การตรวจปัสสาวะพบว่ามีไข่ขาวรั่วมากกว่า 0.5กรัม ต่อวันและบางรายอาจจะพบเซลล์เม็ดเลือดแดง เม็ดเลือดขาวในปัสสาวะ
        
        ตรวจพบ LE cell ในเลือด
        
        ตรวจ Erythrocyte sedimentation rate (ESR) ถ้ามีการอักเสบมากค่า ESR จะสูงค่าตัวนี้ใช้ติดตามการรักษา
        
        เจาะหา Complement levels คือสารเคมีในร่างกายถ้าโรคเป็นมากค่านี้จะต่ำ
    - - Nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDS) : Iprobrufen, Naproxan, Acroxia
      - ยารักษามาลาเรีย (Chloroquine, HyhroChloroquine ใช้รักษาอาการเพลีย ปวดข้อ ผื่น และปอดอักเสบจาก SLE ผลข้างเคียงอาจทำให้เกิดความผิดปกติที่จอรับภาพ (Retina) การมองเห็นผิดปกติไป
      - Steroid
      - Immunosuppressive เช่น methotrexate, cyclophosphamide
    - - การรับประทานยาตามขนาดและระยะเวลาที่แพทย์กำหนดอย่างเคร่งครัด
        
        หลีกเลี่ยงแสงแดด
        
        ทำจิตใจให้สบาย ไม่ควรเครียด ถ้อถอย เศร้าใจ หรือกังวลใจ
        
        เสริมสร้างร่างกายให้แข็งแรง โดยการรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ มีการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ และนอนหลับพักผ่อนให้พอเพียง
        
        เข้าใกล้ผู้อื่นที่กำลังเป็นโรคติดต่อ เช่น โรคหวัด พยายามไม่อยู่ในที่ผู้คนแออัด
        
        ไปรับการตรวจตามนัดอย่างสม่ำเสมอ
        
        ไม่ควรเปลี่ยนแพทย์ผู้รักษาบ่อย ๆ
        
        ไม่ควรซื้อยารับประทานเอง ไม่ควรเพิ่มหรือลดขนาดยาเอง
        
        ถ้ามีอาการผิดปกติ มีไข้ หรือไม่สบาย ควรรีบกลับไปปรึกษาแพทย์ผู้รักษาทันที
        
        ปรึกษาแพทย์เรื่องการวางแผนตั้งครรภ์
  - - - ระบบภูมิคุ้มกันทำลายเยื่อหุ้มข้อ (Synovium) เป็นผลทำให้เกิดการอักเสบและบวม
        
        อาจทำลายกระดูกอ่อนและกระดูกของข้อต่อรวมไปถึงเส้นเอ็นที่ยึดกล้ามเนื้อและกระดูก จากนั้นข้อต่อก็จะค่อย ๆ ผิดรูปหรือบิดเบี้ยว
        
        ยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด แต่สัมพันธ์กับการถ่ายทอดทางพันธุกรรมร่วมกับการกระตุ้นจากการติดเชื้อประเภทต่างๆ เชื้อไวรัสและแบคทีเรีย
    - - ปวดดำเนินอย่างช้า ๆ ค่อยเป็นค่อยไป
        
        มักเริ่มที่ข้อมือข้อนิ้วมือ ข้อเท้า ข้อเข่า ข้อนิ้วเท้า ถัดมาคือข้อไหล่ ข้อศอก
        
        เป็นทั้ง 2 ข้างพร้อม ๆ กัน หรือในเวลาไล่เลี่ยกัน
        
        บางรายจะมีเสียงแหบและเจ็บที่คอหอย เนื่องจากข้อต่อของกระดูกกล่องเสียงก็อักเสบด้วย
        
        ตอนเช้าตื่นนอนขึ้นก็จะรู้สึกปวดร่างกาย ฝืดไปหมดทุกข้อ มีอาการเหนื่อยอ่อนและเมื่อยล้า รวมไปถึงอาจพบว่ามีน้ำหนักตัวลดลงและมีไข้อ่อน ๆ
        
        ปุ่มรูมาตอยด์ (Rheumatoid Nodules) ปุ่มเนื้อนิ่มๆ ที่มักเกิดบริเวณที่มีการเสียดสีบ่อย ๆ
    - - ตรวจร่างกายโดยตรวจดูอาการบวม รอยแดง และความร้อน
        
        ตรวจความไวของเส้นประสาทและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ
        
        การตรวจเลือด ค่าการอักเสบ (Erythrocyte Sedimentation Rate inflammation: ESR) หรือหาค่าโปรตีนในร่างกายที่เป็นตัวบ่งบอกว่ามีการอักเสบขึ้นในร่างกาย (C-reactive protein: CRP)
        
        ตรวจเอกซเรย์ MRI Ultrasound เพื่อติดตามการดำเนินของโรค และความรุนแรงของโรค โดยจะทำเฉพาะในรายที่มีความจำเป็นเท่านั้น
        
        The American Rheumatism Association ปี 1998
        
        ต้องมีอาการตามเกณฑ์การวินิจฉัย 4 ข้อจากทั้งหมด 7 ข้อ
        โดยข้อที่ 1-4 ต้องเป็นมานานอย่างน้อย 6 สัปดาห์
        
        1.ข้อฝืดตึงตอนเช้า นานกว่า 1 ชั่วโมง ซึ่งเป็นอาการที่พบได้ในโรคข้ออักเสบทั่วไป ไม่เฉพาะโรครูมาตอยด์
        2.มีอาการข้ออักเสบจากการตรวจร่างกาย ตั้งแต่ 3 ข้อขึ้นไป (metacarpal joints/MCP และ metatarsal joints/MTP ข้อกลางของนิ้วมือและเท้า; proximal interphalangeal joints)
        
        มีอาการข้อนิ้วมือ หรือข้อมืออักเสบอย่างน้อย 1 ข้อ
        
        มีอาการข้ออักเสบแบบสมมาตร (symmetrical arthritis)
        
        ตรวจพบปุ่มรูมาตอยด์บริเวณใกล้ข้อ bony prominence หรือ extensor surface ของแขนขา
        
        ตรวจพบสารรูมาตอยด์(rheumatoid factor) ในเลือด
        7.การเปลี่ยนแปลงของกระดูกในข้อบริเวณมือ จากภาพถ่ายรังสีการตรวจหาการสึกกร่อนของกระดูกที่อยู่ในข้อ( marginal bone erosion)
    - - ยาบรรเทาอาการปวดรูปกิน ได้แก่ NSATD หรือ tramadol หรือ tramadol + acetamenophen
      - ยาปรับเปลี่ยนการดำเนินโรค (Disease Modifying Anti-rheumatic Drugs หรือ DMARDs) ได้แก่ methotrexate, sulfasalazine, หรือยาต้านมาลาเรีย (chloroquine, hydroxychloroquine)
      - การผ่าตัด หากการรักษาด้วยยาไม่ได้ผลในการป้องกันและชะลอการถูกทำลายของข้อ
      - การผ่าตัดเยื่อหุ้มข้อ (Synovectomy) การเย็บซ่อมเส้นเอ้นรอบข้อต่อ (Tendon Repair) การผ่าตัดรวมข้อ (Joint Fusion) และการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเทียม (Total Joint Replacement)
    - - การประคบน้ำอุ่น โดยใช้เวลาประคบประมาณ 15 นาที ต่อจากนั้นก็ต้องให้ผู้ป่วยพยายามกัดฟันขยับข้อต่างๆ ที่ปวดหรือบวมอย่างช้า ๆ
      - ค่อยๆ ให้ข้อมีการเคลื่อนไหวอย่างเต็มที่
      - ผู้ป่วยควรพยายามขยับข้อต่างๆ อย่างช้าๆ ท่าละ 10 ครั้ง แล้วทำซ้ำใหม่ทุก 1-2 ชั่วโมง จะช่วยลดอาการเจ็บปวดทรมานในระยะยาวได้ดีมาก
      - บริหารร่างกายเพื่อให้ข้อต่อมีความยืดหยุ่น
      - การใช้อุปกรณ์ช่วยในการดำเนินชีวิตประจำวัน
      - ควรหลีกเลี่ยงอาหาร ได้แก่อาหารที่มีผลกระตุ้นให้อาการกำเริบ คือ ผลิตภัณฑ์นมทุกชนิด ทั้งจากนมวัวและนมแพะ ข้าวโพด เนื้อสัตว์ทุกชนิด ข้าวสาลี ข้าวโอ๊ต ข้าวราย ไข่ ผลไม้ตระกูลส้ม มันฝรั่ง มะเขือเทศ ถั่ว กาแฟ
      - อาหารบางชนิดที่อาจจะกระตุ้นให้อาการกำเริบได้ในบางคน แต่ไม่กระตุ้นอาการในคนกลุ่มใหญ่ เช่น เครื่องดื่มอัลกอฮอล์ กล้วย ช็อกโกแล็ต มอลต์ ไนเตรต หอมใหญ่ ผลิตภัณฑ์ถั่วเหลือง น้ำตาลอ้อย และเครื่องเทศบางชนิด
    - - Osteoporposis
        
        ตาแห้งและปากแห้ง
        
        ติดเชื้อ
        
        Carpal Tunnel Syndrome
        
        โรคปอด
        
        Lymphoma