Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

แนวทางหรือรูปแบบการดูแลผู้ป่วย Delirium และ Dementia, สมาชิกในกลุ่ม -…

- - - - พยาบาลจะรับผิดชอบในการประเมิน แปลข้อมูล จดบันทึกและสื่อสารข้อมูลทางสรีระของผู้สูงอายุกับบุคคลต่างๆ นอกจากนี้ควรหาวิธีการในการบันทึกข้อมูลอย่างเป็นระบบและสื่อสารกับแพทย์อย่างมีประสิทธิภาพจัดการเพื่อให้ผู้ป่วยได้รับยาและอาหารอย่างเพียงพอ มีความเคลื่อนไหวและทำกิจกรรมดูแลเรื่องระบบประสาทด้านการเห็นและการได้ยินหรือการดูแลเพื่อให้นอนหลับแบบไม่จำเป็นต้องใช้ยา
    - - พยาบาลต้องคำนึงผลของยาที่ผู้สูงอายุใช้เสมอทบทวนการใช้ยาเป็นประจำและตระหนักถึงยาที่เป็นปัจจัยเสี่ยงที่จะเกิดภาวะสับสนเฉียบพลันแพทย์ควรเลือกชนิดและขนาดการใช้ยาที่ไม่จำเป็นลงให้เหลือน้อยที่สุด ให้ความสำคัญกับยาในกลุ่ม Anticholinergic, Histamine 2 blockers, Analgesics, Anti-psychotics, Sedative, hypnotics,กลุ่มยาโรคหัวใจ หากมีอาการสับสนเฉียบพลันจะใช้ยาในกลุ่มจิตเวชรักษาอาการที่จำเพาะเท่านั้นไม่ควรใช้เป็น First Line ในการรักษาและหยุดยาเมื่อการรักษาไม่ได้ผล
    - - พยาบาลต้องลดและจำกัดปัจจัยที่เสี่ยงต่อสิ่งแวดล้อมที่ส่งเสริมให้เกิดภาวะสับสนเฉียบพลัน แนะนำว่าควรสร้างบรรยากาศที่คุ้นเคยและมีของใช้ส่วนตัวที่ใช้ประจำ บอกผู้สูงอายุถึงสิ่งแวดล้อม บุคคล วันเวลา สถานที่รวมทั้งลดเสียงอึกทึก เพราะผู้ที่สับสนอาจจะแปลความหมายของสิ่งกระตุ้นทางสายตาและการได้ยินผิดไปจากความจริง ควรมีแสงสว่างพอสมควรในเวลากลางวันและลดแสงในเวลากลางคืน
    - - เช่น การส่งต่อแพทย์ทางเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ จิตแพทย์ หรือแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางระบบประสาท เป็นต้น
    - - พยาบาลต้องมีความรู้ที่ทันสมัยเกี่ยวกับภาวะสับสนเฉียบพลันและสามารถให้ความรู้แก่ผู้ป่วยและครอบครัวได้
    - - พยาบาลควรสร้างสัมพันธภาพที่เป็นแรงสนับสนุนในเชิงบำบัดแก่ผู้สูงอายุและครอบครัว
    - - พยาบาลควรรับผิดชอบในการป้องกันและการจัดการภาวะสับสนเฉียบพลันในการลดพฤติกรรมที่สับสนและไม่เหมาะสมของผู้สูงอายุและจัดสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัย หลีกเลี่ยงการถูกมัดโดยใช้วิธีการผูกมัดหรือใช้ยาเป็นวิธีสุดท้ายตอบสนองความต้องการในกิจวัตรประจำวัน ควรเฝ้าระวังและดูแลความปลอดภัยของผู้สูงอายุอย่างสม่ำเสมอและควรมีอัตรากำลังของบุคลากรอย่างเพียงพอ