Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 4 การป้องกันและช่วยเหลือเด็ก ที่ได้รับอุบัติเหตุ และสารพิษ,…

- - - - เกิดภาวะ hypovolemia ระดับเกลือแร่ในร่างกายสูงขึ้น หัวใจเต้นผิดจังหวะ หัวใจวาย ช็อก
      - ทำให้เกิดภาวะ pulmonary edema ปริมาณน้ำที่ไหลเวียนในร่างกายลดลง
  - - - จะซึมผ่านเข้าสู่ระบบไหลเวียนของปอดอย่างรวดเร็ว
      - เกิดภาวะ hypervolemia ทำให้ระดับเกลือแร่ในเลือดลดลง หัวใจเต้นผิดจังหวะ หัวใจวาย
      - เกิดภาวะเม็ดเลือดแดงแตกแตกhemolysis
- - - - 1.วางเด็กคว่ำลงบนแขน และวางแขนนั้นลงบนหน้าตัก โดยให้ศีรษะของเด็กอยู่ต่ำ
      - 2.เคาะหลัง 5 ครั้งติดต่อกันโดยเคาแถวๆกึ่งกลางระหว่างสะบักทั้งสองข้าง
      - 3.พลิกเด็กให้หงายบนแขนอกข้าง วางบนตักให้ศีรษะต่ำกว่า แล้วกดหน้าอกโดยใช้2นิ้วของผู้ช่วย กดบนกระดูกหน้าอกในต่ำแหน่งเส้นลากระหว่างหัวนมทั้งองข้างลงมา หนึ่งความกว้างนิ้วมือ
      - 4.ทำซ้ำจนกว่าสิ่งแปลกปลอมจะหลุดออกมา
      - 5.หากเด็กหมดสติ ให้ประเมินการหายใจ ชีพจร และช่วยเหลือการหายใจสลับกับการเคาะหลังและกดหน้าอก
    - - 1.กระตุ้นให้เด็กไอเอง*
      - 2.หากเด็กไม่สามารถพูดได้ มีอาการหนักเช่นหายใจลำบาก ซีด เขียว ให้ทำการกดท้อง โดยผู้ช่วยยืนข้างหลังเด็ก แล้วอ้อมแขนมาข้างหน้า
      - กำมือและวางกำปั้นด้านข้าง(ด้านหัวแม่มือ)บนกึ่งกลางหน้าท้องเหนือสะดือเด็ก และกดโดยให้แรงมีทิศทางเข้าด้านในและเฉียงขึ้นบน
      - 3.กดซ้ำจนกว่าสิ่งแปลกปลอมจะหลุดออกมา
      - 4.หากเด็กหมดสติ ให้ประเมินการหายใจ ชีพจร และช่วยเหลือการหายใจสลับกับการเคาะหลังและกดหน้าอก
  - - - 100-120 ครั้ง/นาที
      - ตำแหน่งกึ่งกลางท่อนล่างกระดูกหน้าอก
      - ลึก 4 cm. ( 1.5 นิ้ว หรือ1/3ความหนาทรวงอก)
      - กดโดยใช้นิ้วมือสองนิ้ว มืออีกข้างให้ทำการเปิดทางเดินหาย
    - - 100-120 ครั้ง/นาที
      - ตำแหน่งกึ่งกลางท่อนล่างกระดูกหน้าอก
      - ลึก 5 cm. (1/3ความหนาทรวงอก)
      - กดโดยใช้มือเดียว อีกข้างทำการเปิดทางเดินหาย
    - - 100-120 ครั้ง/นาที
      - ตำแหน่งกึ่งกลางท่อนล่างกระดูกหน้าอก
      - ลึก 5-6 cm. (2.0-2.4 นิ้ว )
      - กดโดยใช้สองมือ
- - - - ทำให้เนื้อเยื้อไหม้ พอง เช่น สารละลายกรด-ด่างเข้มข้น น้ำยาฟอกขาว
    - - เกิดอาการปวดแสบ ปวดร้อน และการอักเสบตามา
      - ฟอสฟอรัส สารหนู อาหารเป็นพิษ ซัลเฟอร์ไดออกไซด์
    - - ทำให้หมดสติ หลับลึก ปลุกไม่ตื่น ม่านตาหดเล็ก
      - เช่น ฝิ่น มอร์ฟีน พิษจากงูบางชนิด
    - - ทำให้เกิดอาการเพ้อคลั้ง ใบหน้า-ผิวหนังแดง ตื่นเต้นชีพจรเต้นเร็ว ช่องม่านตาขยาย
      - เช่น ยาอะโทรปีน ลำโพง
  - - - ไหม้พอง ร้อนบริเวณริมฝีปาก ปาก ลำคอและท้อง
      - คลื่นไส้ อาเจียนกระหายน้ำ ภาวะช็อก
    - - ถ้ารู้สึกตัวดี ให้ดื่มนม
      - อย่าทำให้อาเจียน
      - รีบนำส่ง รพ.
- - - - บาดแผลที่ทำลายเซลล์ผิวหนังกำพร้าชั้นนอกเท่านั้น ชั้นในไม่ถูกทำลาย และยังสามารถเจริญขึ้นมาแทนที่ใหม่ได้ ปกติจะหายเร็วและสนิท ไม่เกิดแผลเป็น นอกจากเกิดการติดเชื้อ
    - - (Superficial partial-thickness burns)
        
        ทำลายหนังกำพร้าทั้งชั้นนอก-ใน แต่ยังมีชั้นหนังแท้ ที่ยังเจริญขึ้นมาทดแทนได้ จึงหายเร็วภายใน2-3 สัปดาห์ และไม่เกิดแผลเป็นยกเว้นเกิดการติดเชื้อ
        
        พุพองเป็นตุ่มน้ำใส ผิวหนังหลุดลอก เห็นเนื้อชมพูหรือแดงๆ น้ำเหลืองซึม
        
        ปวดแสบปวดร้อน เพราะเส้นประสาทบริเวณผิวหนังยังเหลืออยู่ ไม่ถูกทำลายมากนัก
        
        ทำให้สูญเสียน้ำ โปรตีน เกลือแร่ เกิดการติดเชื้อง่าย
      - (Deep partial-thickness burns)
        
        บาดแผลทำลายหนังแท้ส่วนลึก
        
        ไม่มีตุ่มพุพอง แผลสีเหลืองขาว แห้ง ไม่ปวด
        
        หายได้ใน 3-6สัปดาห์ ใช้ยาปฏิชีวนะช่วยลดแผลติดเชื้อ
        
        เกิดแผลเป็นได้แต่ไม่มาก ถ้าไม่ติดเชื้อซ้ำ
    - - ทำลายชั้นหนังกำพร้าและหนังแท้ทั้งหมด รวมถึงต่อมเหงื่อและเซลล์ประสาท อาจลึกถึงชั้นกล้ามเนื้อ
      - มีโอกาสเกิดแผลหดรั้ง ข้อยิดติดสูง ถ้าไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้อง
- - - - กระดูกหักโดยไม่มีบาดแผลที่ผิวหนัง แล้วไม่มีกระดูกโผล่ออกมานอกผิวหนัง
    - - มีบาดแผลลึกถึงกระดูก มีกระดูกทิ่มแทงออกนอกเนื้อ อาจทำให้เกิดการตกเลือดรุนแรง เส้นประสาทถูกทำลาย ติดเชื้อง่าย
  - - - กระดูกที่แตกออกเป็น2ชิ้น
    - - ภาวะกระดูกทั้ง2ด้านได้รับแรงกด ทำให้กระดูกแตกหักทั้ง2ด้าน เด็กเล็กมักเกิดที่แขน
    - - กระดูกหักเพียงด้านเดียว ส่วนอีกด้านโก่งตามแรงกดที่ปะทะเข้ามา มักเกิดกับเด็กมากกว่าเนื่องจากกระดูกมีความยืดหยุ่น