Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

สิทธิทางครอบครัว - Coggle Diagram

- - - - ทรัพย์สินที่คู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีอยู่ก่อนสมรส
      - ทรัพย์สินที่เป็นเครื่องใช้สอยส่วนตัวหรือเครื่องมือ เครื่องใช้ที่จาเป็นในการประกอบอาชีพหรือวิชาชีพของคู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
      - ทรัพย์สินที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้มาระหว่างสมรสโดยการรับมรดกหรือโดยการให้โดยเสน่หา
      - ทรัพย์สินที่เป็นของหมั้น
    - - ทรัพย์สินที่คู่สมรสได้มาระหว่างสมรส
      - ทรัพย์สินที่คู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้มาระหว่างสมรสโดยพินัยกรรมเมื่อพินัยกรรมให้ระบุว่าเป็นสินสมรส
      - ดอกผลของสินส่วนตัวเป็นสินสมรส
    - - ๑) หนี้ที่มีมาก่อนสมรส
        หนี้ที่สามีภริยามีมาก่อนสมรสก็คงเป็นหน้าที่ฝ่ายนั้นจะต้องรับผิดเป็นส่วนตัวแต่เพียงผู้เดียว แม้จะเป็นหนี้ที่สามีภริยาเป็นหนี้ระหว่างกันเองมาก่อนสมรสก็ตาม ก็คงยังเป็นลูกหนี้เจ้าหนี้กันอยู่นั่นเอง
      - ๒)หนี้ที่ก่อขึ้นในระหว่างสมรส
        หนี้ที่ก่อขึ้นในระหว่างสมรสอาจจะเป็นหนี้ส่วนตัวของสามีหรือภริยาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือเป็นหนี้ร่วมที่สามีภริยาเป็นลูกหนี้กันก็ได้แล้วแต่กรณี ซึ่งโดยหลักแล้วคู่สมรสฝ่ายใดเป็นผู้ก่อหนี้ขึ้น หนี้ที่ก่อขึ้นก็เป็นหนี้ส่วนตัวของฝ่ายนั้น เว้นแต่จะเข้าข้อยกเว้นว่าเป็นหนี้ร่วมตามมาตรา ๑๔๙๐ ซึ่งมี ๔ กรณี
        
        หนี้เกี่ยวแก่การจัดการบ้านเรือนและจัดหาสิ่งจำเป็นสำหรับครอบครัว การอุปการะเลี้ยงดู
        
        หนี้เกี่ยวข้องกับสินสมรส
        
        หนี้ที่เกิดขึ้นเนื่องจากการงานซึ่งสามีภริยาทำด้วยกัน
        
        หนี้ที่สามีหรือภริยาก่อขึ้นเพื่อประโยชน์ตนฝ่ายเดียว แต่อีกฝ่ายหนึ่งได้ให้สัตยาบัน
    - - เจ้าหนี้มีสิทธิบังคับชำระหนี้จากสินสมรสและสินส่วนตัวของทั้งสองฝ่าย โดยจะยึดสินส่วนตัวก่อนสมรสหรือยึดสินสมรสก่อนสินส่วนตัวก็ได้ ไม่ว่าสินส่วนตัวนั้นจะเป็นของฝ่ายใดตามมาตรา ๑๔๘๙ แต่หากเจ้าหนี้ไม่ได้ฟ้องคู่สมรสอีกฝ่ายหนึ่งเป็นคู่ความในคดีร่วมด้วย จะนำยึดสินส่วนตัวของฝ่ายนั้นไม่ได้ แม้จะเป็นลูกหนี้ร่วมก็ตาม เพราะคำพิพากษาดังกล่าวไม่ผูกพันคู่สมรสที่ไม่ได้ถูกฟ้องคดีตามมาตรา ๑๔๕
  - - - ๑) การหย่าโดยความยินยอมของทั้ง ๒ ฝ่าย
        
        ต้องทำเป็นหนังสือและมีพยานลงลายมือชื่อรับรองอย่างน้อย ๒ คน
        
        ต้องได้มีการจดทะเบียนหย่าจึงจะสมบูรณ์
      - ๒) การหย่าโดยคำพิพากษาของศาล
        
        สามีหรือภริยาอุปการะเลี้ยงดูหรือยกย่องหญิงอื่นฉันสามีหรือภริยา
        
        สามีหรือภริยาประพฤติชั่ว
        
        สามีหรือภริยาทาร้ายหรือทรมานร่างกายหรือจิตใจ หรือหมิ่นประมาทหรือเหยียดหยามอีกฝ่ายหนึ่งหรือบุพการีของอีกฝ่ายหนึ่ง อันเป็นการร้ายแรง
        
        สามีหรือภริยาจงใจละทิ้งร้างอีกฝ่ายหนึ่งไปเกิน๑ ปี
        
        สามีหรือภริยาต้องคำพิพากษาถึงที่สุดให้จาคุกและได้ถูกจาคุกเกิน ๑ ปี
        
        เหตุฟ้องหย่าตามมาตรา ๑๕๑๖
        
        สามีหรือภริยาถูกศาลสั่งให้เป็นคนสาบสูญ
        
        สามีหรือภริยาต้องคำพิพากษาถึงที่สุดให้จำคุก และได้ถูกจำคุกเกิน ๑ ปี
        
        มีหรือภริยาวิกลจริตตลอดมาเกินสามปี
        
        สามีหรือภริยาผิดทัณฑ์บนที่ทาให้ไว้เป็นหนังสือในเรื่องความประพฤติ อีกฝ่ายหนึ่งฟ้องหย่าได้
        
        สามีหรือภริยาเป็นโรคติดต่ออย่างร้ายแรงอันอาจเป็นภัยแก่อีกฝ่ายหนึ่งและโรคมีลักษณะเรื้อรังไม่มีทางที่จะหายได้
        
        สามีหรือภริยามีสภาพแห่งกาย ทาให้สามีหรือภริยานั้นไม่อาจร่วมประเวณีได้ตลอดกาล
  - - - ๑.ของหมั้นหรือสินสอดเป็นเงินตรา
      - ๒.ของหมั้นหรือสินสอดนั้นเป็นทรัพย์สินอื่นที่ไม่ใช่เงินตรา
    - - ๒) บิดามารดาของชายหญิงคู่หมั้นซึ่งเป็นคู่สัญญาหมั้น
      - ๓) บุคคลผู้กระทาในฐานะเช่นบิดามารดาของชายหญิงคู่หมั้น
      - ๑) ชายหญิงที่เป็นคู่หมั้น
    - - ๑. การหมั้นไม่เป็นเหตุฟ้องร้องบังคับให้สมรสได้
        ๒. เมื่อมีการผิดสัญญาหมั้นจะต้องรับผิดชดใช้ค่าทดแทนกัน
      - ค่าทดแทนจากการผิดสัญญาหมั้น
        
        ๑) ค่าทดแทนความเสียหายต่อกายหรือชื่อเสียงแห่งชายและหญิงนั้น
        
        ๒) ค่าทดแทนความเสียหายเนื่องจากการที่คู่หมั้น
        บิดามารดาหรือบุคคลผู้กระทาในฐานะเช่นเดียวกับบิดามารดาได้ใช้จ่าย
        หรือต้องตกเป็นลูกหนี้เนื่องในการเตรียมการสมรสโดยสุจริตและตามสมควร
        
        ๓) ค่าทดแทนความเสียหายเนื่องจากการที่คู่หมั้นได้จัดการทรัพย์สิน
        หรือการอื่นเกี่ยวแก่อาชีพหรือการทามาหาได้ของตนไปโดยสมควร
        ด้วยการคาดหมายว่าจะได้มีการสมรส
    - - ๒) ต้องเป็นของฝ่ายชายให้ไว้แก่หญิง
      - ๓) ต้องให้ไว้ในเวลาทำสัญญาและหญิงต้องได้รับไว้แล้ว
      - ๑)ต้องเป็นทรัพย์สิน
      - ๔) ต้องเป็นการให้ไว้เพื่อเป็นหลักฐานว่าจะสมรสกับหญิงนั้นและต้องให้ไว้ก่อนสมรส
    - - อายุของคู่หมั้นทั้งชายและหญิงต้องมีอายุ ๑๗ ปีบริบูรณ์
      - ได้รับความยินยอมทั้งบิดามารดา
      - การหมั้นต้องมีของหมั้นมิฉะนั้นการหมั้นไม่สมบูรณ์ (มาตรา ๑๔๓๗)
  - - - สามีภริยาต้องอยู่กินด้วยกันฉันสามีภริยาและช่วยเหลืออุปการะเลี้ยงดูกันตามมาตรา ๑๔๖๑
      - การเป็นผู้อนุบาลหรือผู้พิทักษ์ให้คู่สมรส
      - การซื่อสัตย์ในความรักต่อกัน
      - การใช้คำนำหน้านามและชื่อสกุลของหญิงมีสามี
      - สัญชาติและภูมิลำเนาของสามีภริยา
    - - สัญญาก่อนสมรส
        
        -การทาสัญญาก่อนสมรสอาจจะดาเนินการได้ดังนี้
        
        (๑) จดแจ้งสัญญาไว้ในทะเบียนสมรสพร้อมกับการจดทะเบียนสมรส หรือ
        
        (๒) ทำเป็นหนังสือลงลายมือชื่อคู่สมรสและพยานอย่างน้อย ๒ คน แนบไว้ท้ายทะเบียนสมรส พร้อมทั้งจดไว้ในทะเบียนสมรสในขณะจดทะเบียนสมรสว่ามีสัญญาแนบท้าย
        
        ถ้าไม่ทำตามแบบที่กำหนด สัญญานั้นเป็นโมฆะ
      - สัญญาระหว่างสมรส
        
        -การทำสัญญาระหว่างสมรสไม่ได้กำหนดแบบไว้เป็นพิเศษเหมือนกับสัญญาก่อนสมรส
        
        -สามีหรือภริยาบอกล้างสัญญาได้ แต่จะบอกล้างได้เฉพาะสัญญาที่เกี่ยวกับทรัพย์สินเท่านั้น
        
        -แม้สัญญานั้นจะได้ทามาเกิน ๑๐ ปีแล้ว สามีหรือภริยาก็ยังมีสิทธิบอกล้างได้
  - - - ๑) คู่สมรสฝ่ายหนึ่งจะต้องเป็นชายอีกฝ่ายหนึ่งจะต้องเป็นหญิง
      - ๒) การสมรสจะต้องเป็นการกระทำโดยสมัครใจของชายและหญิง
        หากชายและหญิงสมรสกันโดยไม่ได้เกิดจากความยินยอมสมรสกัน การสมรสนั้นเป็นโมฆะ
      - ๓) การอยู่กินด้วยกันฉันสามีภรรยาจะต้องเป็นระยะเวลาชั่วชีวิต
      - ๔) การสมรสจะต้องมีคู่สมรสเพียงคนเดียว
    - - ๑) ชายและหญิงต้องมีอายุ ๑๗ ปีบริบูรณ์
      - ๒) ชายหรือหญิงต้องไม่เป็นคนวิกลจริต
      - ๓) ญาติสนิท(ถือตามความจริง)สมรสกันไม่ได้
      - ๔) ผู้รับบุตรบุญธรรมและบุตรบุญธรรมจะสมรสกันไม่ได้
      - ๕) ชายหรือหญิงมิได้เป็นคู่สมรสของบุคคลอื่น
      - ๖) ชายหรือหญิงยินยอมเป็นสามีภรรยากัน หากไม่มีเจตนาที่จะทาการสมรสกันจริงๆ การสมรสนั้นเป็นโมฆะ
      - ๗) ผู้เยาว์จะทำการสมรสได้ต่อเมื่อได้รับความยินยอมจากบิดา มารดา หรือผู้ปกครอง
  - - - ๑)ชายหรือหญิงต้องไม่เป็นคนวิกลจริตหรือเป็นบุคคลซึ่งศาลสั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถ
        
        ๒)ญาติสนิท(ถือตามความจริง)สมรสกันไม่ได้
        
        ๓)ชายหรือหญิงมิได้เป็นคู่สมรสของบุคคลอื่น
        
        ๔)ชายหรือหญิงยินยอมเป็นสามีภรรยากัน
        
        คำพิพากษาของศาลเท่านั้นที่จะแสดงว่าการสมรสเป็นโมฆะ
    - - ๑)ไม่ก่อให้เกิดความสัมพันธ์ทางทรัพย์สินระหว่างสามีภริยา
      - ๒)ไม่ทำให้คู่สมรสที่สุจริตเสื่อมสิทธิได้มาจากการสมรส
- - - - (๑) บิดาหรือมารดาผู้ใช้อำนาจปกครองถูกศาลมีคำสั่งให้เป็น
        คนไร้ความสามารถหรือเสมือนไร้ความสามารถ
      - (๒) บิดาหรือมารดาผู้ใช้อำนาจปกครองใช้อำนาจปกครอง
        เกี่ยวแก่ตัวบุตรผู้เยาว์โดยมิชอบ
      - (๓) บิดาหรือมารดาผู้ใช้อำนาจปกครองประพฤติชั่วร้าย
  - - - ผู้รับบุตรบุญธรรมต้องมีอายุไม่ต่ำกว่า ๒๕ ปี และต้องมีอายุแก่กว่า
        บุตรบุญธรรมอย่างน้อย ๑๕ ปี ส่วนบุตรบุญธรรมกฎหมายมิได้จำกัดอายุ
        เอาไว้
    - - ความยินยอมของบุตรบุญธรรม
        
        ๑.๑ เด็กอายุต่ำกว่า ๑๕ ปี ไม่ต้องได้รับความยินยอมจากเด็ก
        ๑.๒ เด็กอายุตั้งแต่ ๑๕ ปีขึ้นไป ต้องได้รับความยินยอมจากเด็ก
      - ความยินยอมของบิดามารดา
      - ความยินยอมของผู้รับผิดชอบในสถานสงเคราะห์เด็ก
      - ความยินยอมของคู่สมรสของผู้รับบุตรบุญธรรมและบุตรบุญ
        ธรรม
    - - บุตรบุญธรรมมีฐานะเช่นเดียวกับบุตรชอบด้วยกฎหมายของผู้รับบุตรบุญธรรม
      - ผู้รับบุตรบุญธรรมไม่มีสิทธิรับมรดกของบุตรบุญธรรมในฐานะทายาท
      - ผู้รับบุตรบุญธรรมมีสิทธิเรียกร้องเอาทรัพย์สินที่ตนให้บุตรบุญธรรมคืน ถ้าบุตรบุญ
        ธรรมถึงแก่ความตายไปก่อนตน
    - - การเลิกรับบุตรบุญธรรมกันเอง
      - เลิกเมื่อผู้รับบุตรบุญธรรมสมรสกับบุตรบุญธรรม
      - การฟ้องคดีเลิกการรับบุตรบุญธรรม
    - - บุตรบุญธรรมกลับคืนสู่ครอบครัวเดิมของตน
      - กรณีบุตรบุญธรรมยังไม่บรรลุนิติภาวะ บิดามารดาโดย กำเนิดก็กลับมีอำนาจปกครองบุตรนับตั้งแต่ผู้รับบุตรบุญธรรมตายหรือเวลาที่มีการจดทะเบียนเลิก