Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การป้องกันและช่วยเหลือ เด็กที่ได้รับอุบัติเหตุ, นางสาวสิรินทิพย์…

- - - - หูอื้อ เหงื่อออกมาก หายใจเร็ว
        ใจสั่น ง่วงซึม สับสน คลื่นไส้ อาเจียน
      - การปฐมพยาบาล
        
        ทำให้อาเจียน
        
        ให้สารดูดซับสารพิษ
        
        ทำให้สารพิษเจือจาง
    - - ทำให้เกิดการระคายเคือง
        ต่อระบบทางเดินหายใจ
      - ทำให้อันตรายทั่วร่างกาย เช่น แบตเตอรี่ เป็นต้น
        จะทำให้เม็ดเลือดแดงแตก ปัสสาวะเป็นเลือด
      - ทำให้ร่างกายขาดออกซิเจน เกิดอาการ
        วิงเวียน หน้ามืด เป็นลม หมดสติ
      - การปฐมพยาบาล
        
        ออกจากบริเวณที่เกิดเหตุ
        
        ประเมินการหายใจและ
        การเต้นของหัวใจ
        
        กลั้นหายใจและรีบเปิดประตู
        หน้าต่าง เพื่อให้อากาศถ่ายเท
    - - แสบร้อนบริเวณปาก คลื่นไส้ อาเจียน
      - การปฐมพยาบาล
        
        ห้ามทำให้อาเจียน
        
        จัดศีรษะต่ำ เพื่อป้องกัน
        การสำลักน้ำมันเข้าปอด
        
        รีบนำส่งโรงพยาบาล
      - น้ำมันก๊าด เบนซิน
    - - บรรเทาอาการปวด และรักษาช็อค
      - อย่าใช้ยาแก้พิษทางเคมี
      - ปิดแผล แล้วนำส่งโรงพยาบาล
      - ล้างด้วยน้ำสะอาดนาน 15 นาที
    - - มีอาการ ไหม้พอง ร้อนบริเวณปาก/ฝีปาก
        คลื่นไส้ อาเจียน กระหายน้ำ ภาวะช็อก
      - การปฐมพยาบาล
        
        อย่าทำให้อาเจียน
        
        รีบนำส่งโรงพยาบาล
        
        ถ้ารู้สึกตัวดีให้ดื่มนม
      - กรด-ด่าง กรดซัลฟริก
        สารเคมีในชีวิตประจำวัน
    - - อย่าใช้ยาแก้พิษทางเคมี
      - บรรเทาอาการปวด และรักษาช็อค
      - ล้างด้วยน้ำนาน 15 นาที
      - ปิดตา แล้วนำส่งโรงพยาบาล
    - - นำส่งโรงพยาบาล
      - ทำให้อาเจียน
      - ทำให้สารพิษเจือจาง ให้นม
      - ให้สารดูดซับสารพิษใน
        ระบบทางเดินอาหาร
  - - - เกิดอาการปวดแสบ ปวดร้อน
        และอักเสบในระยะต่อมา
      - ฟอสฟอรัส อาหารเป็นพิษ
        สารหนู ซัลเฟอร์ไดออกไซด์
    - - ทำให้หมดสติ ปลุกไม่ตื่น ม่านตาหดเล็ก
      - ฝิ่น มอร์ฟิน
        พิษจากงูบางชนิด
    - - ทำให้เนื้อเยื่อไหม้ พอง
      - สารละลายพวก กรด-ด่าง
        เข้มข้น น้ำยาฟอกขาว
    - - อาการเพ้อคลั่ง ใบหน้าและผิวหนังแดง
        ชีพจรเต้นเร็ว ช่องม่านตาขยาย
      - ยาอะโทรปีน ลำโพง
- - - - บาดแผลที่เกิดบริเวณข้อพับต่างๆ
        อาจทำให้มีแผลดึงรั้ง ทำให้เหยียดออกไม่ได้
    - - ผิวหนัง
        
        หนังกำพร้า
        
        หนังแท้
      - แบ่งบาดแผล
        
        ระดับที่ 2
        
        บาดแผลระดับที่ 2 ชนิดตื้น
        
        มีการทำลายของหนังกำพร้าทั้งชั้นผิวนอก
        และชั้นในสุด หนังแท้ส่วนที่อยู่ตื้นๆใต้หนังกำพร้า
        
        มักไม่ทำให้เกิดแผลเป็น พุพองเป็นตุ้มน้ำใส
        
        บาดแผลระดับที่ 2 ชนิดลึก
        
        ทำลายหนังแท้ส่วนลึก
        
        มีตุ่มพอง แผลเป็นสีเหลืองขาว แห้ง
        ไม่ค่อยปวด มีโอกาสเกิดแผลเป็นน้อย
        
        ระดับที่ 3
        
        ทำลายหนังกำพร้าและหนังแท้ทั้งหมด
        รวมทั้งต่อมเหงื่อ ขุมขน และเซลล์ประสาท
        อาจกินลึกถึงชั้นกล้ามเนื้อหรือกระดูก
        
        ไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดที่บาดแผล
        เนื่องจากเส้นประสาทบริเวณผิวหนังแท้
        ถูกทำลาย มีโอกาสเกิดแผลหดรั้ง
        
        ระดับที่ 1
        
        ทำลายผิวหนังชั้นนอกเท่านั้น
        หนังกำพร้าชั้นในยังไม่ถูกทำลาย
        
        ไม่ทำให้เกิดแผลเป็น
        มีโอกาสหายสนิทได้
    - - บาดแผลที่มีขนาดใหญ่ อาจทำให้ร่างกายสูญเสียน้ำ
        โปรตีน และเกลือแร่ ถึงกับเกิดภาวะช็อก และมีโอกาสติดเชื้อ
  - - - Silver sulfadiazine
        
        มีกฤทธิ์กว้าง
    - - ภาวะขาดน้ำและช็อก
- - - - หากมีวัตถุแปลกปลอมเข้าไปในเฝือก
        ให้รีบไปพบแพทย์
      - มีอาการปวดรู้สึกคับ ให้ยกเท้าสูง ประคบเย็น
  - - - ภาวะที่กระดูกทั้ง 2 ด้านได้รับแรงกด
        ส่งผลให้กระดูกแตกทั้ง 2 ด้าน
    - - กระดูกที่แตกเพียงด้านเดียว
        ส่วนกระดูกอีกด้านโก่งไปตามแรงกดที่ปะทะมา
    - - กระดูกที่แตกออกเป็น 2 ชิ้น
    - - มีบาดแผลลึกถึงกระดูก หรือกระดูกที่หัก
        อาจทิ่มแทงทะลุเนื้อ เป็นชนิดร้ายแรง
    - - มีกระดูกอย่างเดียว ไม่มีแผลที่ผิวหนัง
        กระดูกไม่โผล่ออกมานอกผิว
- - - - กดซ้ำจนกว่าสิ่งแปลกปลอมจะหลุดออกมา
      - หากเด็กหมดสติ ให้ประเมินการหายใจ การเต้นชีพจร
        ให้การช่วยเหลือการหายใจสลับกับการกดท้อง
      - มีอาการหนักอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ซีด เขียว เป็นต้น
        ให้ทำการกดท้อง โดยให้ผู้ช่วยยืนด้านหลังอ้อมแขนมาด้านหน้า
        กำมือเป็นกำปั้น วางบนกึ่งกลางหน้าท้องเหนือสะดือเด็ก
        กดโดยให้แรงมีทิศทางเข้าด้านใน และเฉียงขึ้นบน
      - การกดท้องในเด็กหมดสติ จัดท่านอนราบ นั่งคร่อมตัวเด็ก
        วางสันมือบนท้องตำแหน่งสูงกว่าสะดือ กดทิศทางเข้าด้านใน
        และเฉียงขึ้น กด 5 ครั้ง เปิดปากสำรวจสิ่งแปลกปลอม
        หลุดออกมาหรือไม่
      - กระตุ้นให้เด็กไอเอง
    - - เด็กโตและทารก การกดหน้าอกและการช่วยหายใจ 30:2
      - ความลึกและลักษณะการใช้มือกดจะต่างกัน
    - - พลิกเด็กให้หงายบนแขนอีกข้างวางบนหน้าตัก
        โดยให้ศีรษะอยู่ต่ำ แล้วกดหน้าอกโดยใช้ 2 นิ้ว
        ของผู้ช่วย กดบนกระดูกหน้าอก ในตำแหน่งที่กว่าเส้นลาก
        ระหว่างหัวนมทั้งสองข้างลงมา หนึ่งความกว้างนิ้วมือ
      - ทำซ้ำจนกว่าสิ่งแปลกปลอมจะหลุดออกมา
      - เคาะหลัง 5 ครั้งติดต่อกันโดยเคาะแถวๆ
        กึ่งกลางระหว่างกระดูกสะบักทั้งสองข้าง
      - หากเด็กหมดสติ ให้ประเมินการหายใจ การเต้นชีพจร
        และให้การช่วยเหลือการหายใจสลับกับกับการเคาะหลัง
        และกดหน้าอก
      - วางเด็กคว่ำลงบนแขนและวางแขนนั้น
        ลงบนตัก โดยให้ศีรษะของเด็กอยู่ต่ำ
    - - การกดหน้าอกและการช่วยหายใจ
        สำหรับเด็กเด็กเท่ากับ 15:2
- - - - ทำให้เกิดภาวะ pulmonary edema
        ปริมาตรน้ำที่ไหลเวียนในร่างกายลดลง
        เกิดภาวะ hypovolemia ระดับเกลือแร่ใน
        ร่างกายสูงขึ้น หัวใจเต้นผิดปกติ หัวใจวาย ช็อก
    - - จะซึมผ่านเข้าสู่ระบบไหลเวียนโลหิตของปอด
        เกิด hypervolemia ทำให้ระดับเกลือแร่ในเลือดลดลง
        หัวใจเต้นผิดจังหวะ หัวใจวาย อาจเกิดภาวะเม็ดเลือด
        แดงแตก hemolysis
  - - - อุ้มเด็กพาดบ่าแล้วเขย่า
        กระทุ้งบริเวณหน้าท้อง
        
        น้ำที่ออกมาจะเป็นน้ำในกระเพาะ
        ไม่ใช่น้ำในปอดที่สำลักเข้าไป
        
        อาจเกิดอาการช้ำจาก
        แรงกระแทก
    - - กรณีเด็กรู้สึกตัว
        
        รีบเช็ดตัว
        
        ใช้ผ้าคลุมตัว เพื่อทำให้เกิดความอบอุ่น
        
        เปลี่ยนเสื้อผ้า
        
        จัดนอนท่าตะแคงกึ่งคว่ำ
        
        รีบนำส่งโรงพยาบาล
    - - เช็กลมหายใจ
      - ช่วยชีวิตขั้นพื้นฐาน
        โดยนวดหัวใจสลับ
        กับการช่วยหายใจ
      - โทรเรียกหน่วยรถพยาบาล