Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การป้องกันและช่วนเหลือเด็กที่ได้รับอุบัติเหตุ, นางสาวกิตติยา จีนาภักดิ์…

- - - - น้ำเค็ม(Hypertonic solution) ทำให้เกิดภาวะ pulmonary edema ปริมาตรน้ำไหลเวียนในร่างกายลดลง เกิดภาวะ hypovolemia ระดับเกลือแร่ในร่างกายสูงขึ้น หัวใจผิดปกติ หัวใจวาย ช็อคได้
    - - น้ำจืด(Hypotonic solution) จะซึมผ่านเข้าสู่ระบบไหลเวียนโลหิตของปอดอย่างรวดเร็ซ เกิด hypovolemia ทำให้ระดับเกลือแร่ในเลือดลดลง หัวใจเต้นผิดจังหวะ หัวใจวาย อาจเกิดภาวะเม็โเลือดแดงแตก hemolysis
  - - - กรณีเด็กรู้สึกตัว
        
        ให้รีบเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้า ใช้ผ้าคลุมตัวเพื่อ ทำให้เกิดความอบอุ่น จัดให้นอนในท่าตะแคงกึ่งคว่ำ แล้วนำตัวส่งโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด
      - กรณีเด็กไม่รู้สึกตัว
        
        เช็คว่ายังมีลมหายใจอยู่อยู่ หัวใจเต้นหรือเปล่า ถ้าไม่ให้โทร.เรียกหน่วยรถพยาบาลหรือหน่วยกู้ภัยโดยด่วน จากนั้นให้ช่วยชีวิตขั้นพื้นฐานโดยนวดหัวใจสลลับกับการช่วยหายใจ (CPR)
- - - - ทำให้เกิดภาวะปอดแฟบ ปอดพอง หรือหอบหืดได้
    - - ทำให้เกิดปัญหาการอักเสบติดเชื้อตามมา เช่น ปอดอักเสบ,หลอดลมอักเสบ
  - - - 3.จากนั้นพลิกเด็กให้หงายบนแขนอีกข้างหนึ่งวางบนหน้าตักโดยให้ศีรษะอญุ่ต่ำลงเช่นกันแล้วกดหน้าอกโดยใช้ 2 นิ้วของผู้ช่วยกดบนกระดูกหน้าอกในต่ำแหน่งที่กว่าเส้นลาก ระหว่างหัวนมทั้งสองข้างลงมา หนึ่งความกว้างนิวมือ
      - 4.ทำซ้ำจนกว่าสิ่งแปลกปลอมจะหลุดออกมา
      - 2.เคาะหลัง 5 ครั้งติดต่อกันโดยเคาะแถวๆกึ่งกลางระหว่างกระดูกสะบักทั้งสองข้าง
      - 5.หากเด็กหมดสติ ให้ทำการประเมินการหายใจ การเต้นชีพจรและให้การช่วยเหลือการหายใจสลับกับเคาะหลังและกดหน้าอก
      - 1.วางเด็กคว่ำลงบนแขนและวางแขนนั้นลงบนหน้าตัก โดยให้ศีรษะของเด็กอยู่ต่ำ
    - - 1.กระตุ้นให้เด็กไอเอง
      - 2.ถ้าเด็กไม่สามารถพูด หรือมีอาการหนักอย่างใดอย่างหนึ่งเช่นหายใจลำบาก ซีด เขียว ให้ทำการกดท้องโดยผู้ช่วยยืนด้านหลังเด็ก แล้วอ้อมแขนมาด้านหน้า กำมือเป็นกำปั้นและวางกำปั้นด้านข้าง(ด้านหัวแม่มือ)บนกึึ่งกลางหน้าท้องเหนือสะดือเด็ก กดโดยให้แรงมีทิศทางเข้าด้านในและเฉียงขึ้น
      - 3.กดซ้ำจนกว่าสิ่งแปลกปลอมจะหลุดออกมา
      - 4.หากเด็กหมดสติ ให้ประเมินการหายใจ การเต้นของชีพจรและให้การช่วยเหลือการหายใจสลับกับการกดท้อง
      - 5.การกดท้องในเด็กหมดสติ ทำโดยให้เด็กอยู่ในท่านอนราบ ผุ็ช่วยนั่งคร่อมตัวเด็ก วางสันมือบนท้องเด็กตำแหน่งสูงกว่าสะดือ กดในทิศทางเข้าด้านในและเฉียงขึ้น กด 5 ครั้งแล้วเปิดปากสำรวจดูว่ามีสิ่งแปลกปลอมหลุดออกมาหรือไม่กึ่งกลางท้องเด็ก
  - - - ตำแหน่งกึ่งกลางท่อนล่างกระดูกหน้าอก
      - กดโดยใช้มือเดียว อีกข้างให้เปิดทางเดินหายใจ
      - 100-120 ครั้ง/นาที
      - ลึก 5 ซม.(1/3 ความหนาของทรวงอก)
    - - ตำแหน่งกึ่งกลางท่อนล่างกระดูกหน้าอก
      - ลึก 5-6 ซม.(2.0-2.4นิ้ว)
      - กดโดยใช้สองมือ
      - 100-120 ครั้ง/นาที
    - - 100-120 ครั้ง/นาที
      - ตำแหน่งกึ่งกลางท่อนล่างกระดูกหน้าอก
      - ลึก 4 ซม.(1.5 นิ้วหรือ 1/3 ความหนาทรวงอก)
      - กดโดยใช้นิ้วมือสองนิ้วมืออีกข้างทำให้ทำการเปิดทางเดินหายใจ
- - - - กระดูกหักชนิดไม่มีแผล (Close fracture) มีอาการกระดูกหักอย่างเดียว ไม่มีบาดแผลที่ผิวหนังและกระดูกไม่โผล่ออกมานอกผิวหนัง
    - - มีบาดแผลลึกถึงกระดูกหรือกระดูกหักทิ่มแทงทะลุออกมานอกเนื้อ
      - เป็นชนิดร้ายแรงเพราะอาจทำให้ตกเลือดรุนแรง เส้นประสาทถูกทำลายหรือติดเชื้อได้ง่าย
      - เป็นสาเหตุที่ทำให้สูญเสียแขนขาได้
  - - - กระดูกที่แตกออกเป็น 2 ชิ้น
    - - ภาวะที่กระดูกทั้ง 2 ด้านได้รับแรงกด ส่งผลให้กระดูกแตกทั้ง 2 ด้าน เด็กเล็กมักเกิดกระดูกฝังที่แขน
    - - กระดูกที่แตกเพียงด้านเดียว ส่วนกระดูกอีกด้านโก่งไปตามแรงกดที่ปะทะเข้ามา มักเกิดขึ้นกับเด็ก เพระากระดูกของเด็กมีความยืดหยุ่นมากว่าผู้ใหญ่
  - - - ถ้าบาดแผลใหญ่หรือเลือดยังไม่หยุดไหลหรือไหลแรงให้หาสายรัด (เช่น เชือก สายไฟ เน็คไท ผ้าพันคอ)มาผูกรัดเหนืออบาดแผลให้แน่นๆ
      - คลายสายรัดทุกๆ15 นาที คลายนานครั้งละประมาณ 30-60วินาที ถ้าเลือดยังไม่หยุดไหลก็รัดกระชับเข้าไปใหม่
    - - ดามแบบชั่วคราวโดยใช้ แผ่นนไม้ พลาสติกแข็ง ไม้บรรทัด กิ่งไม้ ท่อนไม้ ท่อนโลหะ ด้านร่ม กระดาษแข็. กล่องกระดาษ หนังสือพิมพ์หลายๆชั้นทำเป็นเฝือกวางแนบกับส่วนที่หัก
      - ควรมีมีสิ่งนุ่มๆรองกับผิวหนังของอวัยวะส่วนนั้นอยู่เสมอ
    - - การประคบเย็นจะช่วยลดอาการปวด ลดอาการบวมอักเสบและลดการไหลเวียนของเลือดได้
      - ประคบเย็นประมาณ 20 นาทีหรือจนกว่าบริเวณนั้นจะรู้สึกชาก่อนแล้วค่อยเอาออก
      - ให้ยกช่วงกระดูกที่หักให้สูงขึ้นด้วยเพื่อช่วยลดอาการบวมและชะลอการไหลของเลือด
- - - - ไหม้พอง ร้อนบริเวณริมฝีปาก ลำคอและท้อง
      - คลื่นไส้อาเจียน กระหายน้ำและมีอาการภาวะช็อค ได้แก่ ชีพจรเบา ผิวหนังเย็นชื้น
    - - ถ้ารู้สึกตัวดีให้ดื่มนม
      - อย่าทำให้อาเจียน
      - รีบส่งโรงพยาบาล
  - - - แสบร้อนบริเวณปาก คลื่นไส้ อาเจียน อาจสำลักเข้าไปในปอดทำให้หายใจเป็นกลิ่นน้ำมัน
      - อัตรการหายใจและชีพจรเพิ่มมากขึ้น ปลายมือปลายเท้าเขียว
    - - รีบนำส่งโรงพยาบาล
      - ห้ามทำให้อาเจียน
      - ระหว่างทางถ้าอาเจียน ให้จัดศีราะต่ำเพื่อป้องกันการสำลักน้ำมันเข้าปอด
  - - - ข้อห้ามในการทำให้อาเจียน
        
        หมดสติ
        
        ได้รับสารพิษชนิดกัดเนื้อ เช่นกรด ด่าง
        
        รับประทานสารพิษพวก น้ำมันปิโตรเลียม เช่น น้ำมันก๊าด เบนซิน
  - - - ผู้ที่ได้รับยาแอสไพริน
        
        หูอื้อ เหมือนมีเสียงกระดิ่งอยู่ในหู การได้ยินลดลง เหงื่อออกมาก
        
        ปลายมือปลายเท้าแดง ชีพจรเร็ว คลื่นไส้อาเจียน ใจสั่น
      - ผู้ที่ได้รับยาพาราเวตามอล
        
        ดูดซึมเร็ว
        
        คลื่นไส้อาเจียน ง่วงซึม เหงื่อออกมาก ความดันโลหิตต่ำ สับสน เบื่ออาหาร
  - - - เกิดอาการปวดแสบ ปวดร้อน และอาการอักเสบในระยะต่อมาได้แก่ ฟอสฟอรัส สารหนู อาหารเป็นพิษ วัลเฟอร์ไดออกไซด์
    - - ทำให้หมดสติหลับลึก ปลุกไม่ตื่น ม่านตาหดเล็ก ได้แก่ ฝิ่น มอร์ฟีน พิษจากงูบางชนิด
    - - ทำให้เนื้อเยื่อของร่างกายไหม้ พองได้แก่ สารละลายพวก กรดและด่างเข้มข้น น้ำยาฟอกขาว
    - - เกิดอาการเพ้อคลั่ง ใบหน้าและผิวหนังแดง ตื่นเต้นชีพจรเต้นเร็ว ช่องม่านาขยายได้แก่ ยาอะโทรปีน ลำโพง
  - - - คาร์บอนมอนนอกไซด์ คาร์บอนไดออกไซด์ ไฮโดรเจน ไนโตรเจน
    - - คอ หลอดลม และปอด ถ้าได้รับมากทำให้ตายได้ เช่นซัลเฟอร์ได้ออกไซด์
    - - นำผู้ป่วยออกจากบริเวณที่เกิดเหตุ
      - ประเมินการหายใจและการเต้นของหัวใจ ถ้าไม่มีให้ผายปอดและนวดหัวใจนำส่ง รพ.
      - กลั้นหายใจและรีบเปิดประตูหน้าต่างเพื่อให้อากาศถ่ายเท
- - - - แนะนำให้ใส่ผ้ายืด(Pressure garment) เพื่อป้องกันการเกิดแผลเป็นนูนหนา( Hypertrophic scar )
  - - - บาดแผลระดับที่ 2 ชนิดตื้น (Superficial partialthickness burns) การทำลายหนังกำพร้อาทั้งชั้นผิวนอกและชั้นในสุด
      - บาดแผลระดับที่ 2 ชนิดลึก (Deep partialthickness burns) บาดแผลที่มีการทำลายของหนังแท้ส่วนลึก
    - - บาดแผลที่มีการทำลายของหนังกำพร้อาและหนังแท้ทั้งหมด รวมทั้งต่อมเหงื่อ ขุมขนและเซลล์ประสาท และอาจถึงชั้นกล้ามเนื้อหรือกระดูก
    - - บาดแผลที่มีการทำลายของเวลล์หนังกำพร้าชั้นผิกนอกเท่านั้นและสามารถเจริญขึ้นมาแทนส่วนผิวนอกได้