Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Prawdy pedagogiczne Celestyna Freineta - Coggle Diagram
Prawdy pedagogiczne Celestyna Freineta
Dziecko ma taką samą naturę jak człowiek dorosły
Być większym - nie znaczy być wyższym
Zachowanie się dziecka w szkole jest uwarunkowane jego konstytucją
Nikt- zarówno dziecko, jak i dorosły nie lubi żeby mu cokolwiek narzucać
Nikt nie lubi stać w szeregu, bo oznacza to bierne podleganie cudzym rozkazom
Nikt nie lubi być zmuszanym do jakiejś pracy, nawet jeśli mu się nie wydaje szczególnie nieprzyjemna. Przymus działa paraliżująco
Każdy woli sam wybrać sobie pracę, nawet jeśli wybór wypadnie niekorzystanie
Nikt nie lubi działać na próżno, to znaczy wykonywać czynności robota, podporządkowywać się myślom zaprogramowanym, w których sam nie bierze udziału
Praca powinna być umotywowana
Koniec ze scholastyką oraz każda jednostka pragnie sukcesu. Niepowodzenie jest hamulcem, niszczycielem zapału i werwy.
Doświadczenie po omacku stanowi naturalną i powszechną drogę działania
Pamięć, której szkoła tradycyjna przypisuje tak ważną rolę, jest tylko wtedy cenna i wartościowa, gdy wiąże się z doświadczeniami poszukującymi i gdy służy życiu
Przyswajanie wiedzy odbywa się, wbrew temu, co się nieraz sądzi, nie poprzez wyuczenie reguł i prawideł, lecz poprzez doświadczenie
Dotyczy sposobu rozumienia inteligencji. Freinet definiuje inteligencję jako zdolność wchłaniania doświadczeń.
Szkoła kształci tylko jeden rodzaj inteligencji abstrakcyjnej
Dziecko nie lubi słuchać wykładu ex cathedra
Dziecko nie odczuwa zmęczenia przy takiej pracy, która związana jest z jego życiem i jest niejako funkcjonalna
Nikt, ani dziecko, ani dorosły nie lubi kontroli i kary, które zawsze odczuwa się jako ujmę dla swej godności osobistej, szczególnie wtedy , gdy odbywa się publicznie
Dziecko nie lubi pracy zbiorowej lecz indywidualną lub w obrębie spółdzielczej wspólnoty
Stopnie i lokaty są zawsze błędem
Mówcie jak najmniej
Porządek i karność są w klasie konieczne
Kary są zawsze błędem, są one dla wszystkich upokarzające i nigdy nie odnoszą zamierzonego skutku. Są co najwyżej złem koniecznym
Nowe życie w szkole zakłada współdziałanie- tzn. zarządzenie życiem i pracą w szkole przez jej użytkowników, razem z nauczycielami
Przeludnione klasy są zawsze błędem pedagogicznym
Wielkie kombinaty szkolne doprowadzają do anonimowości nauczycieli i uczniów. Są więc błędem pedagogicznym i hamulcem postępu
Przyszły ustrój demokratyczny przygotowuje się przez demokratyczne wychowanie. Arbitralny system szkolny nie może wychować przyszłych obywateli- demokratów
Nie można wychowywać bez okazywania szacunku. Poszanowanie godności osobistej uczniów, którzy nawzajem szanują swoich nauczycieli jest, jednym z pierwszych warunków odnowy szkoły
Nauczyciele modernizujący swoje dydaktyczne i wychowawcze działania często są narażeni na protesty ze strony rodziców (a nawet władz oświatowych), krytyki, zrzędzenia i zniewagi
Optymistyczna wiara w życie