Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การวิจัยทางการพยาบาล, บทที่4, นางสาวอภิญญา พรมสุริย์ รหัสนักศึกษา…

- - - - การสุ่มตัวอย่างโดยใช้ความน่าจะเป็น
        ( Probability sampling)
        การเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบนี้สามารถนำผลที่ได้อ้างอิงไปยังประชากรได้ เป็นการสุ่มหน่วยตัวอย่างจากประชากร
        
        การสุ่มตัวอย่างแบบเป็นระบบ (Systematic Random Sampling)
        ถูกจัดลำดับเรียงใว้แล้วเช่น สุ่มตามเลขที่
        
        การสุ่มตัวอย่างแบบง่าย (Simple random sampling)
        ทุกคนมีโอกาสที่จะถูกสุ่มเท่าๆกัน
        
        วิธีจับฉลาก
        
        วิธีใช้ตารางตัวเลขสุ่ม
        
        การสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ (Stratified Random Sampling) โดยแบ่งประชากรออกเป็นชั้นย่อยๆ
        
        วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ
        
        การสุ่มเป็นระดับชั้นอย่างเป็นสัดส่วนคือ นำประชากรมาแบ่งเป็นกลุ่มย่อย แล้วเลือกตัวอย่างจากแต่ละกลุ่มตามสัดส่วนประชากร
        
        การสุ่มตามระดับชั้นต่างไม่เป็นสัดส่วน
        ขึ้นอยู่กับดุลพินิจของผู้วิจัยว่าจะตัดสินใจตามความเหมาะสม
        
        การสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling ) แบ่งโดยไม่มีบัญชีรายชื่อ เช่นแบ่งตามเขต อำเภอ หรือจังหวัด
        
        ลักษณะการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งกลุ่ม
        
        สมาชิกในกลุ่มมีความชอบต่างกัน
        
        สมาชิกในกลุ่มมีความชอบเหมือนกัน
        
        การสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (Multistage Stage sampling)เป็นการสุ่มแบบผู้วิจัยไม่รู้ขอบข่ายจำนวนประชาการ จะสุ่มจากกลุ่มใหญ่ลงไปหากลุ่มย่อย
        
        สุ่มจังหวัดของแต่ละภาค
        
        สุ่มอำเภอจากจังหวัดที่สุ่มได้
        
        สุ่มตำบลจากอำเภอที่สุ่มได้
        
        สุ่มหมู่บ้านจากตำบลที่สุ่มได้
        
        สุ่มเกษตรกรจากหมู่บ้านที่สุ่มได้
      - การสุ่มแบบไม่อาศัยความน่าจะเป็น (Nonprobability Sampling)
        สุ่มแบบไม่ทราบจำนวนประชากร
        
        การเลือกตัวอย่างแบบสะดวกสบาย (Convenience หรือ Accidental Sampling)เป็นการเลือกแบบไม่มีกฎเกณฑ์ อาศัยความสะดวกของผู้วิจัยเป็นหลัก กลุ่มตัวอย่างเป็นใครก็ได้ที่ให้ความร่วมมือ
        
        การเลือกตัวอย่างแบบเจาะจง
        (Purposive หรือ Judgmental Sampling)
        ใครก็ได้ที่มีลักษณะตามเกณฑ์ของผู้วิจัย
        
        การเลือกตัวอย่างแบบโควต้า(Quota Sampling) การสุ่มโดยการกำหนดลักษณะสัดส่วนใว้ล่วงหน้า เช่น เพศชายสูง165ขึ้นไปถึงจะมีสิทธิ์ในการคัดเลือกทหาร
        
        การเลือกตัวอย่างแบบลูกโซ่
        (Snowball Sampling)
  - - - จำนวนประชากรมาก ต้องใช้ตัวอย่างมาก
      - ความแปรปวนประชากรมากต้องใช้ตัวอย่างมาก
      - การยอมรับความแตกต่าง หากยอมรับความแตกต่างได้ก็ไม่จำเป็นต้องใช้กลุ่มตัวอย่างมาก
      - จำนวนงบประมาณและเวลาที่ใช้ในการวิจัยหากมีมากพอก็ใช้ตัวอย่างมาก
    - - จากการกำหนดเกณฑ์
        ใช้ในกรณีที่ผู้วิจัยทราบจำนวนประชากรเป็นที่แน่นนอน
      - การใช้ตารางสำเร็จรูป นิยมใช้ในการวิจัยเชิงสำรวจ
        
        ตารางสำเร็จของทาโร ยามาเน่ เป็นตารางที่ใช้หาขนาดของกลุ่มตัวอย่างเพื่อประมาณค่าสัดส่วนของประชากร
        
        ตารางสำเร็จรูปของเครจซี่และเมอร์แกน ใช้ในการประมาณค่าสัดส่วนของประชากรเช่นเดียวกันและกำหนดให้สัดส่วนของลักษณะที่สนใจในประชากร
      - การใช้สูตรคำนวน
        
        ทราบขนาดของประชากร
        
        ไม่ทราบขนาดของประชากร
    - - การใช้กลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กอาจเกิดความคลาดเคลื่อนมาก
      - การใช้กลุ่มตัวมาก อาจเกิดความคลาดเคลื่อนน้อย
      - กลุ่มตัวอย่างยิ่งมีขนาดใหญ่มากเท่าใด ความคลาดเคลื่อนจากการสุ่มจะลดน้อยลง
- - - - ประโยชน์ของสมมติฐาน
        
        บอกขอบเขตของปัญหา
        
        ชี้แนวทางในการวางแผนการวิจัย
        
        นักวิจัยมีความคิดแจ่มแจ้งในเรื่องที่ทำการวิจัย
        
        แนวทางในการลงสรุป
      - วิธีการตั้งสมมติฐาน
        
        พิจารณา จุดมุ่งหมายของการวิจัย มีจุดมุ่งหมายอย่างไร
        
        จะต้องตั้งทั้งสมมติฐานเป็นกลาง และสมมติฐานไม่เป็นกลางควบคู่กันไป
        
        จะตั้งแบบมีทิศทางหรือไม่มีทิศทางก็ได้
    - - สมมุติฐานหลัก (null hypothesis) : Hoเป็นการเขียนอธิบายความสัมพันธ์ขิงตัวแปร โดยระบุว่าตัวแปรไม่มีความสัมพันธ์กัน
      - สมมุติฐานทางเลือก (alternative hypothesis) : H1 หรือ Haระบุทิศทางของความสัมพันธ์ของตัวแปรว่าสัมพันธ์กันทางใด บวกหรือลบ
        
        สัญลักษณ์ที่ใช้บ่อยในการตั้งสมมติฐานทางสถิติ
        r แทนความสัมพันธ์ของตัวแปรในรูปคะแนนดิบ
        ρ แทนความสัมพันธ์ของตัวแปรในรูปอันดับที่
        μ แทนค่าเฉลี่ยของประชากร
        σ แทนความเบี่ยงเบนมาตรฐานของกลุ่มประชากร
        σ2 แทนความแปรปรวนของประชากร