Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ภาวะไม่สุขสบายระหว่างตั้งครรภ์, ผื่นตั้งครรภ์ Pruritic urticarial papules…

- - - - -การเปลี่ยนแปลงของระดับฮอร์โมนในร่างกาย
      - -การเพิ่มขึ้นของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน ส่งผลให้อาหารไปสู่กระเพราะช้า ทำให้ท้องว่าอยากอาเจียน
      - -ความวิตกกังวล เช่น กลัวการคลอดหรือปัญหาครอบครัว หรือไม่พร้อมที่จะตั้งครรภ์
    - - เกิดช่วงอายุครรภ์ประมาณ 6-8 สัปดาห์และเมื่ออายุครรภ์ครรภ์ได้ประมาณ 12-16 สัปดาห์อาการนี้ก็จะหายไป
    - - รับประทานอาหารเป็นมื้อเล็กๆ อาจแบ่งเป็น 5 หรือ 6 มื้อ แทนการรับประทานอาหารมื้อใหญ่ 3 มื้อ เพื่อป้องกันไม่ให้ท้องว่าง
      - รับประทานวิตามินรวมบำรุงขณะตั้งครรภ์เสมอ ช่วยให้อาการแพ้ท้องรุนแรงน้อยลง แต่อย่ารับประทานวิตามินขณะท้องว่างเพราะจะทำให้อาการคลื่นไส้ อาเจียนแย่ลง
      - หลีกเลี่ยงกลิ่นที่ทำให้รู้สึกคลื่นไส้ อาเจียน
      - หลีกเลี่ยงอาหารเผ็ดและอาหารมัน
      - เมื่อรู้สึกคลื่นไส้ ให้รับประทานอาหารอ่อนที่ย่อยง่าย เช่น ข้าว กล้วย ซุปไก่ เจลาติน
        ขณะมีอาการคลื่นไส้ ให้จิบน้ำเย็น น้ำชาอ่อนๆ เพื่อบรรเทาอาการ
  - - - การเพิ่มขึ้นของฮอร์โมน โปรเจสเตอโรน
    - - อยากพักผ่อนเพลียได้ง่ายไปจนถึงอาการปวดเมื่อยตามตัว
    - - พักผ่อนวันละ 8-10ชั่วโมงหรือหาเวลางีบหลับในระหว่างวัน
    - - ช่วง3เดือนเเรก
  - - - มดลูกกดเบียดกระเพาะปัสสาวะ
    - - ปวดปัสสาวะบ่อยและถี่
    - - 1.แนะนำให้ดื่มน้ำมากในตอนกลางวันและดื่มน้ำน้อยในตอนกลางคืน
      - 2.แนะนำให้งดดื่มเครื่องดื่มจาพวก ชา กาแฟ
      - 3.แนะนำไม่ให้กลั้นปั สสาวะโดยไม่จำเป็นเพื่อป้องกันurinary stasis
    - - ตลอดช่วงไตรมาสเเรก
  - - - 1.แนะนำให้สวมชั้นในที่เหมาะสมกับเต้านมที่ขยายใหญ่ขึ้น
      - 2.กระตุ้นให้ผู้รับบริการหาโอกาสพูดคุยกับสามีถึงการเปลี่ยนแปลงด้านร่างกายที่เกิดขน
      - 3.ใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นประคบเต้านมเบาๆ
    - - ปวดเจ็บบริเวณเต้านม คัดตึง คล้ายช่วงมีประจำเดือน
    - - ฮอร์โมน Estrogenทำให้ต่อมต่างๆของร่างกายขยายใหญ่ขึ้นเพื่อเตรียมสร้างน้ำนมหลังคลอด
    - - ตลอดการตั้งครรภ์
  - - - ฮอร์โมนProgesteroneจะลดการทำงานทำให้ให้กล้ามเนื้อหูรูดของกระเพาะอาหารไหลย้อยกลับขึ้นไปในหลอดอาหาร
    - - จุกแน่นบริเวณลิ้นปี่ เรอเปรี้ยวกลืนลำบาก แสบในกกระเพราะอาหาร รู้สึกปวดทรวงอกโดยเฉพาะเวลางอตัว นอนราบและหลังรับประทานอาหาร
    - - 1.แนะนำให้รับประทานอาหารที่อ่อน ย่อยง่าย งดอาหารรสจัด รับประทานอาหารครั้งละน้อยแต่ทานบ่อยครั้ง
      - 2.แนะนำให้จำกัดหรือหลีกเลี่ยงอาหารที่ทาให้เกิดแก๊สในกระเพาะอาหาร
      - 3.เมื่อรู้สึกมีอาการร้อนในอก ให้ดื่มนมอุ่นหรือน้ำอุ่นเพื่อเจือจางกรด ถ้าไม่ดีขึ้นให้ไปพบแพทย์
    - - อายุครรภ์ 6 สัปดาห์
  - - - จากการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนที่เพิ่มขึ้นในระยะนี้ส่งผลให้การบีบตัวของลำไส้ใหญ่ลดลง และขับถ่ายน้อยลงด้วย มดลูกขยายใหญ่ขึ้น
        ไปกดเบียดกระเพาะและลำไส้ จึงทำให้ช่องภายในลำไส้แคบลง
    - - ท้องผูก อุจจาระเป็นก้อนแข็ง
    - - 1.เพิ่มปริมาณใยอาหาร ซึ่งจะช่วยเพิ่มเนื้ออุจจาระ และทำให้อุจจาระนิ่ม
        ช่วยทำให้การบีบตัวของลำไส้เป็นปกติมากขึ้น
      - 2.ดื่มน้ำมากๆ เพราะน้ำช่วยให้ใยอาหารทำงานได้ดีขึ้นนควรดื่มน้ำอย่างน้อย 8 แก้วต่อวัน เช่น น้ำเปล่า น้ำผลไม้ ซุป นมถั่วเหลือง
      - 3.ทำกิจกรรมที่มีการเคลื่อนไหวของร่างกาย กิจกรรมที่มีการเคลื่อนไหวร่างกายระดับเบาจนถึงปานกลาง
        จะช่วยกระตุ้นให้ลำไส้ทำงานเป็นปกติ
    - - อายุครรภ์3เดือนขึ้นไปจนกระทั่งคลอด
  - - - โปรเจสเตอโรนมีระดับเพิ่มขึ้น
      - หัวใจทำงานมากขึ้นเพื่อสูบฉีดเลือไปเลี้ยงทารก
    - - เหนื่อยง่าย อ่อนเพลียเหมือนไม่มีแรง
    - - 1.นอนพักผ่อนวันละ 8-10 ชั่วโมงหรืองีบระหว่างวัน
      - 2.เลี่ยงการทำกิจกรรมที่ต้องใช้แรงมาก
      - 3.รับประทานอาหารให้ครบ5หมู่
    - - ช่วง3เดือนแรกของการตั้งครรภ์
  - - - รับประทานอาหารประเภทแป้งมากจึงกระตุ้นต่อมน้ำลายให้ทำงานเพิ่มมากขึ้น
    - - น้ำลายออกมาเเละมีกลิ่นเหม็น
    - - 1.ไม่รับประทานอาหารที่มีแป้งมาก
      - 2.บ้วนปากบ่อยๆเพื่อรักษาความสะอาดของปากและฟัน
      - 3.ดื่มเครื่องดื่มอุ่นๆ
      - 4.เคี้ยวหมากฝรั่ง
    - - อายุครรภ์5สัปดาหืและจะหายเมื่ออายุครรภ์ 12 สัปดาห์
  - - - อารมณ์ขึ้นๆลงๆหงุดหงิดง่าย ขี้รำคาญ เอาแต่ใจตัวเอง ขี้น้อยใจ
    - - 1.คนรอบข้างต้องเข้าใจสาเหตุและอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลง
      - 2.ผ่อนคลายความตึงเครียด เช่น ฟังเพลง ดูทีวี
      - 3.คนรอบข้างให้ความรัก ความเข้าใจ คอยรับฟังปัญหา
    - - ระดับฮอร์โมนที่เพิ่มขึ้นจากปกติอย่างรวดเร็ว
      - ความไม่สุขสบายจากอาการแพ้ท้อง
    - - อายุครรภ์ 10 สัปดาห์ขึ้นไป
- - - - 1.แนะนาให้ดูแลความสะอาดอวัยวะสืบพันธุ์ให้สะอาดและแห้ง
      - 2.ไม่ควรสวนล้างช่องคลอดหรือใช้นิ้วสอดเข้าไปทำความสะอาดอวัยวะภายใน
    - - ตกขาวเป็นมูกขาวขุ่นและมีกลิ่นเหม็น คัน
        ถ้าเกิดจากการติดเชื้อโรคจะมีอาการแสบเวลาปัสสาวะ
        จะต้องรักษาให้หายก่อนคลอด
    - - ฮอร์โมนเอสโตรเจนกระตุ้นให้ผลิตมูกมากขึ้น
      - การติดเชื้อในช่องคลอดจะทำให้ตกขาวผิดปกติ เช่น สี กลิ่น
    - - อายุครรภ์ 7สัปดาห์ขึ้นไป
  - - - ก้อนเลือดอุดตันบริเวณทวารหนักปวดแสบและมีเลือดออกปนเวลาอุจจาระ
    - - 1.รับประทานอาหารที่มีกากใย เช่น ผัก ผลไม้
      - 2.ดื่มน้ำมากๆ ประมาณวันละ 2,000-3,000ml
      - 3.ฝึกขับถ่ายให้เป็นเวลา
    - - -มดลูกที่ขยายใหญ่ขึ้นจะไปกดหลอดเลือดดำในช่องท้องทำให้หลอดเลือดดำส่วนปลาย เช่น บริเวณเท้า ขาและก้นมีการไหลกลับของเลือดเข้าสู่หัวใจยากขึ้นจึงทำให้เกิดการคั่งของเลือด
      - -การสร้างฮอร์โมนหลายชนิดซึ่งฮอร์โมนต่างๆนี้ส่วนมากจะทำให้หลอดเลือดขยายและเกิดการคั่งของเลือดมากขึ้น
    - - อายุครรภ์ 16-24 สัปดาห์
  - - - เกิดรอยแตกลาย
    - - 1.ใช้โลชั่นหรือครีมบำรุงผิวที่มีส่วนผสมของสารเพิ่มความชุ่มชื้นให้กับผิวหนัง เช่น โกโก้บัตเตอร์จากธรรมชาติโดยควรเลือกผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการรับรองความปลอดภัยจากหน่วยงานที่น่าเชื่อถือและปรึกษาแพทย์ก่อนการเริ่มใช้ผลิตภัณฑ์ใดๆ ทุกครั้ง
    - - มดลูกขยายตัวเพื่อองรับตัวของทารกในครรภ์
    - - อายุครรภ์21สัปดาห์ขึ้นไป
  - - - สิว ฝ้า กระ โดยเฉพาะบริเวณหน้าผากและแก้มบริเวณลานหัวนมมีสีเข้มขึ้นซึ่งอาการเหล่านี้ไม่เป็นอันตราย และจะค่อย ๆ หายไปหลังจากการคลอดบุตร
    - - 1.หมั่นบำรุงผิวอยู่เสมอเพื่อเพิ่มความชุ่มชื้นและความยืดหยุ่นให้ผิวหนัง
      - 2.รักษาผิวให้สะอาดเสมอ
      - 3.หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารที่ร้อนและเผ็ด
      - 4.ควรปรึกษาแพทย์แทนการใช้ยาที่ซื้อจากร้านขายยาซึ่งทำให้ปัญหาสิวแย่ลง
        ยารักษาโรคสิวบางชนิดอาจนำไปสู่ความผิดปกติของทารกในครรภ์
    - - การเปลี่ยนแปลงของระดับฮอร์โมนในระหว่างตั้งครรภ์ melanocyte ที่สร้าง melanin pigment เพิ่มขึ้น จากการกระตุ้นของ estrogen และ melanocyte stimulation hormone
    - - อายุครรภ์ 21 สัปดาห์ขึ้นไป
  - - - ทำให้มีเลือด-ออกเวลามีสิ่งของไปโดน และทำความสะอาดได้ยากขึ้น ทั้งนี้ ก้อนเนื้อที่ว่าจะมีขนาดค่อย ๆ เล็กลงและหายไปหลังคลอด
    - - 1.หมั่นดูแลสุขอนามัยในช่องปากอย่างสม่ำเสมอ
        คือแปรงฟันอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง
      - 2.ใช้น้ำยาบ้วนปากผสมฟลูออไรด์
        เพื่อช่วยลดการกัดกร่อนจากกรดหลังรับประทานอาหารหรือ ภายหลังอาเจียน
      - 3.ใช้ไหมขัดฟันเป็นประจำทุกวัน
        เพื่อกำจัดคราบจุลินทรีย์ในซอกฟันที่แปรงเข้าไม่ถึง
      - 4.กินอาหารให้ครบ 5 หมู่ และเพิ่มอาหารที่มีโปรตีน
        แคลเซียม และฟอสฟอรัสมากๆ เช่น นม ไข่ ปลาเล็กปลาน้อย รวมทั้งผักผลไม้
    - - เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนระหว่าง การตั้งครรภ์ที่เรียกว่า Pyogenic Granuloma (pregnancy tumor) เกิดขึ้นได้เป็นปกติในหญิงตั้งครรภ์ ไม่ส่งผลร้ายแรง
    - - อายุครรภ์15สัปดาห์ขึ้นไป
  - - - คัดจมูก มีเลือดกำเดาไหล
    - - 1.เมื่อมีอาการคัดจมูกให้ใช้น้ำเกลือล้างจมูก
      - 2.เมื่อมีเลือดกำเดาไหล ให้นั่งหรือยืนหัวตรงเพราะการทำเช่นนี้จะช่วยลดความดันในหลอดเลือดภายในจมูกช่วยให้เลือดไหลออกช้าลง
      - 3.ใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้บีบปีกจมูกเข้าหากัน ทำค้างไว้10นาที
      - 4.ใช้เจลปะคบเย็นที่ด้านหลังคอหรือหน้าผาก
      - 5.อย่านอนหรือเอนศีรษะลง เพราะอาจทำให้กลืนเลือดลงคอเกิดอาการคลื่นไส้อาเจียน
    - - การเพิ่มขึ้นของฮอร์โมนทำให้หลอดเลือดขยายตัว ปริมาณเลือดที่เพิ่มขึ้นจะไปช่วยเพิ่มแรงกด แรงดันต่อหลอดเลือด หลอดเลือดในจมูกเป็นส่วนที่มีความบอบบางทำให้เส้นเลือดแตกได้ง่าย
  - - - เวียนศรีษะ หน้ามืด
    - - 1.พยายามไม่เคลื่อนไหวร่างกาย ก้มเงย หรือลุกนั่งเร็วเกินไป เพราะอาจทำให้วิงเวียน หน้ามืด จนเกิดอุบัติเหตุได้
      - 2.หลีกเลี่ยงการยืนเป็นเวลานาน เพราะจะทำให้เลือดไหลเวียนไม่ดี เกิดการเกร็งกล้ามเนื้อ จนมีอาการเวียนหัวและอ่อนแรงได้
      - 3.ควรอยู่ในสถานที่ที่อากาศถ่ายเท อุณหภูมิพอเหมาะ ไม่ร้อนหรือหนาวเกินไป
      - 4.หลีกเลี่ยงการทานอาหารไขมันสูง เพราะจะทำให้รู้สึกเวียนศีรษะ และคลื่นไส้ยิ่งกว่าเดิม
      - 5.ดื่มน้ำสะอาดให้เพียงพอ เพื่อไม่ให้ร่างกายขาดน้ำ และควบคุมให้ความดันโลหิตเป็นปกติ
    - - ความดันโลหิตต่ำลง เนื่องจากฮอร์โมนโปรเจสเตอร์โรนที่หลั่งออกมามากในระยะแรกของการตั้งครรภ์ไปขยายผนังหลอดเลือด ทำให้ความดันเลือดต่ำลงได้ รวมถึงเลือดปริมาณมากจะไหลเวียนไปเลี้ยงบริเวณมดลูก ทำให้ส่วนอื่นๆ ของร่างกายมีเลือดไปเลี้ยงน้อยลง จนทำให้มีอาการเวียนหัว
    - - ดีขึ้นจากช่วง3เดือนเเรก
- - - - แสดง บวมบริเวณข้อเท้าและเท้าหากต้องยืนหรือนั่งเป็นเวลานาน อาจมีบวมบริเวณนิ้วมือ ใบหน้าร่วมด้วย
    - - 1.นอนตะแคงซ้ายเพื่อช่วยลดน้ำหนักที่กดทับกระดูกสันหลังและหลอดเลือดเวนาคาวา
      - 2.ยกขาสูงทุกครั้งที่ทำได้ หากอยู่ที่ทำงานก็ควรหาอะไรมาหนุนขาเอาไว้
      - 3.หลีกเลี่ยงการนั่งไขว่ห้าง
      - 4.เปลี่ยนอิริยาบถบ่อยๆ เหยียดขาโดยให้ส้นเท้าลงก่อนและค่อยๆเหยียดปลายเท้าตามด้วยขยับนิ้วเท้าเพื่อให้เลือดไหวเวียนดีขึ้น
      - 5.ควรเลือกรองเท้าที่สวมใส่สบายสามารถรององรับการขยายตัวของเท้า ไม่ควรใส่รองเท้าส้นสูงและไม่ควรต่ำเกินไปควรใส่ประมาณ0.5นิ้ว
    - - ขนาดมดลูกที่ใหญ่ขึ้นทำให้กระดูกเชิงกรานกดทับเส้นเลือดใหญ่ เวนาคาวา ซึ่งอยู่ทางด้านขวาของร่างกายทำให้ไม่สามารถส่งเลือดจากบริเวณหลังช่วงล่างกลับไปที่หัวใจได้สะดวก
  - - - รู้สึกอึดอัด หายใจได้สั้นๆ
    - - มดลูกขยายใหญ่ขึ้นและกดไปที่กระบังลมที่ทำหน้าที่ขยายเนื้อที่ของปอด ทำให้เนื้อที่ในปอดแคบลงทำให้คุณแม่รู้สึกได้ว่าหายใจไม่เต็มอิ่ม เนื่องจากปอดขยายไม่เต็มที่
    - - 1.นั่งท่าตรง หลังและไหล่ตรง
        จะทำให้ปอดมีช่องว่างมากขึ้นเล็กน้อยคุณแม่จะหายใจได้ดีขึ้น
      - 2.นอนหลับในท่าตะแคงซ้าย
      - ฝึกการหายใจ หายใจเข้าช้าๆยาวๆ หายใจออกช้าๆยาวๆ
      - 4.ยกมือขึ้นเหนือศีรษะ
        จะช่วยลดแรงกดดันที่ช่องอก ทำให้คุณหายใจสะดวกขึ้น
    - - ระยะท้ายๆของกรตั้งครรภ์
  - - - เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงระดับฮอร์โมนของแม่ตั้งครรภ์ส่งผลให้ของเหลวคั่งในร่างกายทำให้เส้นประสาทถูกกดทับ
    - - ชาเป็นเหน็บและเจ็บที่นิ้วหรือข้อมือที่บวมส่วนใหญ่จะรู้สึกชาบริเวณนิ้วหัวแม่มือมากกว่าด้านนิ้วก้อยโดยอาจเป็นเพียงข้างเดียวหรือทั้งสองข้าง
    - - 1.เวลานอนวางมือบนหมอนเพื่อลดอาการคั่งน้ำ ลดอาการบวม
        พยายามพักมือไม่ทำอะไรนานเกินไป เลี่ยงหยิบของที่มีน้ำหนักมาก
      - 2.แช่มือในน้ำอุ่นเพื่อให้การไหลเวียนของเลือดดีขึ้น
      - 3.หากมีอาการชาให้สะบัดมือเป็นจังหวะจะทำให้อาการชาดีขึ้น
      - 4.หากจำเป็นต้องใช้มือในการทำงานนานๆเช่น การพิมพ์งาน ทำงานบ้าน
        ควรมีการพักมือเป็นระยะหรืออาจให้สามีช่วย
  - - - ปวดน่อง ต้นขา คลำดูรู้สึกแข็งเป็นก้อน ถ้าขยับเขยื้อนจะทำให้
        ปวดและแข็งมากขึ้น
    - - 1.แนะนำให้เปลี่ยนอิริยาบถบ่อยๆ ไม่อยู่ในท่าใดท่าหนึ่งนานๆเกินไป
      - 2.กินอาหารที่มีแคลเซียมให้เพียงพอทุกวัน นม ปลาตัวเล็กๆ ที่รับประทานได้ทั้งตัว
        ผักใบเขียว งาดำ ถั่วแดงหลวง และถ้าเป็นช่วงกลางคืนบ่อยๆให้ดื่มนมมากขึ้น
      - 3.ในช่วงก่อนนอน และใช้หมอนรองขาจากที่นอนให้ส่วนปลายเท้าสูงขึ้น
      - ไม่ควรนวดแรงๆ บริเวณที่เป็น อาจจะทําให้เจ็บมากขึ้นได้
    - - มีภาวะแคลเซียมในเลือดต่ำเพราะทารกต้องนำไปใช้สร้างกระดูกและฟัน
        การไหลเวียนของเลือดไม่สะดวกจากน้ำหนักของมดลูกไปกดทับทำให้เลือดไหลเวียนไม่สะดวก มีการคั่งของเลือด กล้ามเนื้อบริเวณน่องก็เลยขาดออกซิเจน ทำให้เกิดอาการปวดเกร็งขึ้นมา
  - - - ปวดหลัง บั้นเอว
    - - 1.แนะนาให้หลีกเลี่ยงการทางานหนักและพักผ่อนในท่านอนตะแคง
      - 2.แนะนำไม่ให้ใส่รองเท้าส้นสูง
      - 3.ให้ยืนหรือนั่งในท่าหลังตรง
      - 4.นวดบริเวณหลัง
    - - ยืนหรือเดินนานๆหรืออยู่ในท่าที่ไม่ถูกต้อง ยกของหนักเกินไป
    - - ช่วง3เดือนสุดท้ายก่อนคลอด
  - - - ปวดและบวมที่ขา มีเส้นเลือดโป่งพอง มีสีเขียว
    - - 1.ยกเท้าสูงขึ้น5-10 นาที หรือเปลี่ยนท่าทาง เช่น เดินไปมา ไม่ยืนอยุ่กับที่
      - 2.นวดเพื่อลดอาการปวดเมื่อย โดยนั่งบนเก้าอี้และยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาพาดบนเข่า อีกข้างหนึ่ง ใช้มือจับบีบน่องจนทั่วน่อง
      - 3พันElastic bandage หรือผ้ายืด
        เพื่อให้กล้ามเนื้อกระชับและลดอาการปวด
    - - ทารกในครรภ์จะมีร่างกายโตขึ้น เป็นผลให้ทารกไปกดทับเส้นเลือดบริเวณหน้าท้อง หลัง และต้นขา จึงทำให้เลือดไหลเวียนได้ไม่ดี เลือดที่จะถูกส่งไปยังหัวใจไหลเวียนได้ยาก ทำให้เลือดคั่งค้างอยู่ในเส้นเลือดฝอยบริเวณขา เมื่อสะสมมากๆ เข้าก็จะกลายเป็นเส้นเลือดขอด
    - - อายุครรภ์ 14 สัปดาห์ขึ้นไป
  - - - ปวดร้าวหว่างขาถึงอวัยวะเพศ
    - - 1.เปลี่ยนอิริยาบถบ่อยๆแต่ช้าๆ
      - 3.ถ้าหากรู้สึกเจ็บจี๊ดให้นั่งพักก่อนแต่ถ้าหากปวดถี่ๆ ท้องตึงแข็งน้ำเดินร่วมด้วยต้องรีบไปโรงพยาบาลซึ่งอาการทั้งหมดคือสัญญาณเตือนคลอด
      - 2.ไม่ควรยืนนาๆเพราะเลือดส่วนอวัยวะล่างๆจะไหลเวียนไม่สะดวก อาจทำให้เลือดคั่งอาจทำให้บวมและปวดร้าวได้
    - - ทารกเคลื่อนเข้ามากระดูกเชิงกราน
  - - - 1.เมื่อมีอาการเจ็บครรภ์เตือนถี่มากกว่าปกติ แนะนำให้คุณแม่พักผ่อน
        ด้วยการนอนหรือนอนตะเเคงซ้าย งดกิจกรรมที่ต้องออกแรหรือตื่นเต้น
      - 2.หายใจเข้าออกลึกๆเพื่อให้ลูกได้รับออกซิเจน
        อย่างเพียงพอและคุณแม่ผ่อนคลายลดการหดเกร็งของมดลูก
      - 3.ไม่กลั้นปัสสาวะ ควรเข้าห้องน้ำเลยทันทีที่มีปวดปัสสาวะ
        การมีปัสสาวะขังในกระเพาะปัสสาวะปริมาณมากจะไปดันกับผนังมดลูกทำให้หดรัดตัวถี่ขึ้น
    - - เจ็บสม่ำเสมอ เจ็บแค่บริเวณท้องน้อย เจ็บไม่ถี่ หายไปเมื่อพัก
    - - ทารกดิ้นแรง
      - แม่ทำงานหนัก
      - มดลูกหัดรัดตัวตามปกติ
  - - - อาการแข็งตัวของมดลูกเพิ่มขึ้น เจ็บนานขึ้นและถี่ขึ้น แม้ว่าจะเปลี่ยนอิริยาบถ หรือนอนพักอาการปวดก็ไม่ดีขึ้น
      - อาจมีมูกเลือด น้ำเดิน เจ็บถี่ขึ้น สม่ำเสมอ
    - - หากมีมูกเลือด น้ำเดิน เเละเจ็บถี่ขึ้นให้รีบไปโรงพยาบาลได้เลยไม่ต้องรอ
      - เมื่ออายุครรภ์ 35 สัปดาห์ขึ้นไปควรมีการเตรียมความพร้อมไว้เสมอ จัดกระเป๋าสัมพาระในการไปคลอดให้พร้อมเพรียง
    - - มดลูกหดรัดตัวเพื่อเข้าสู่ระยะคลอด