Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การใช้อาหารในการบำบัดโรค และการให้โภชนาศึกษาโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง …

- - - - โดยยแพทย์จะเป็นู้สั่งการรักษาของผู้ป้วย พร้อมทั้งมีลายเซ็นและวันที่กำกับไว้ด้วย หากมีการสั่งทางโทรศัพท์เพื่อให้ทันเวลาจัดอาหารก็ต้องมีใบสั่งอาหารตามลงมาด้วยทุกครัง เพื่อมีหลักฐานยืนยัันการสั่ง
    - - หากผู้ป่วยมานอนป่วยโดยแพทย์ยังไม่สังอาหาร ทางฝ่ายพยาบาลไม่สามารถติดต่อแพทย์ให้สั่งอาหารได้ ฝ่ายพยาบาลอาจสั่งอาหารอ่อนหรืออาหารน้ำให้แก่ผู้ป่วยก่อนสำหรับมื้อนั้น สำหรับมื้อต่อไปให้แพทย์สั่ง ถ้าแพทย์ไม่ได้สั่ง ทางฝ่ายบริการอาหารจะยังคงถือคำสั่งของพยาบาลประจำหอผู้ป่วยในการจัดอาหารต่อไป
      - คอยช่วยเหลือดูแลคนไข้ระว่างรับประทานอาหาร คอยสังเกตอาการรับประทานนอาหารของคนไข้ ให้คำปรึกษาแนะนำด้านอาหารกับผู้ป่วโรคบางชนิด
      - เป็นผู้คัดลอกคำสั่งของแพทย์ ลงในใบสั่งอาหารเพื่อส่งไปยีงหน่วยบริการอาหาร ควรส่งลงไปหน่วยบริการอาหารทันที หรือก่อนเวลาจัดอาหาร 1 ชม.
    - - กำหนดอาหารและดัดแปลงอาาหารให้หมาะสมกับสภาพร่างกายและความพึงงพอใจของผู้ป่วยด้วย
      - 3.ควบคุมการจัดและการปรุงอาหารเฉพาะโรค
      - คิดคำนวณคุณค่าอาหารของผู้ป่วยตามที่แพทย์สั่ง การคำนวณอาหารจะต้องจัดทำเป็นรายๆไป เพื่อให้ผู้ป่วยได้สารอาหารตามที่แพทย์สั่ง
      - 4.เยี่ยมผู้ป่วยเพื่อที่จะได้รับทราบผลการรับประทานอาหารของผู้ป่วย ถ้ามีปัญหาจะได้แก้ไขอย่างถูกต้อง
      - 5.ทำงานร่วมกับแพทย์และพยาบาลในการให้คำปรึกษาแนะนำด้านอาหารกับผู้ป่วย
- - - - อาหารธรรมดา
      - อาหารธรรมดาพลังงานต่ำ
    - - อาหารธรรมดา
      - อาหารธรรมดาโปรตีนต่ำ
    - - อาหารอ่อน
      - อาหารอ่อนลดโซเดียม
    - - อาหารธรรมดา
      - อาหารธรรมดาลดไขมัน
    - - อาหารอ่อน
      - อาหารอ่อนลดโคเลสเตอรอล
    - - อาหารธรรมดา
      - อาหารธรรมดาเบาหวาน
- - - - โภชนบำบัดมะเร็ง
        
        การให้อาหารที่ผู้ป่วยไม่สามากินอาหารได้ตามปกติ แม้ว่าการกินอาหารทางปากตามปกติจะเป็นสิ่งที่เหมาะสมและควรมากที่สุด แต่ในผู้ป่วยบางรายไม่สามาถรับอาหารได้เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย เนื่องจากผลของการรักษา เช่น ผู้ป่วยมะเร็งบริเวณศีรษะ ลำคอ หลอดอาหาร หรือกระเพาะอาหาร ผู้ป่วยอาจมีความจำเป็นต้องได้รับอาหารทางสายยาง
        
        ผู้ป่วยที่มีปัญหาเม็ดเลือดขาวต่ำ
        
        ยาเคมีบำบัด-ฉายแสง อาจทำให้เม็ดเลือดขาวลดลงในช่วงได้รับยา ซึ่งการกินอาหารประเภทโปรตีนจะช่วยใหผลการรักษาโรคเร็งได้ผลดีมากขึ้น กินอาหารที่มีโปรตีนสูง ในวันหนึ่งควรกินโปรตีนประมาณ 50-80 กรัม โดยปริมาณขึ้นกับน้ำหนักตัวว่ามากหรือน้อย ตัวอย่างเช่น น้ำหนัก 50 กิโลกรัม ควรกินโปรตีนเท่ากับ 50 x 1.2 ประมาณ 60 กรัม/วัน
        
        โปรตีน 1 ส่วนจะมีโปรตีน 7 กรัม
        
        นมวัวไขมันต่ำ 1 แก้ว = โปรตีน 7 กรัม
        
        กุ้งตัวเล็ก 5 ตัว = โปรตีน 7 กรัม
        
        เนื้อสัตว์ 2 ช้อนโต๊ะ = โปรตีน 7 กรัม
        
        ไข่ 1 ฟอง = โปรตีน 7 กรัม
        
        เต้าหู้แข็ง 1/2 หลอด = โปรตีน 7 กรัม
        
        ปลาทู 2 ตัว = โปรตีน 7 กรัม
        
        ผู้ป่วยที่มีอาการท้องผูก
        
        กินธัญพืชที่ขัดสีน้อย เข่น ข้าวกล้อง ขนมปังมัลติเกรนและโฮเกรน จะมีใยอาหารสูงซึ่งจะช่วยในการขับถ่ายได้ดี
        
        ผู้ป่วยมีปัญหาการเคี้ยวอาหารหรืออ่อนเพลีย อาจนำผลไม้ที่ไม่หวานจัด เช่น มะระกอ ฝรั่ง แอบเปิ้ล มาหั่นเป็นชิ้นคำเล็กๆ หรือปั่น แบบไม่แยกกากไม่เติมน้ำตาล ดื่มวันละ 1 แก้ว
        
        ดื่มน้ำให้เพียงพอ (ประมาณ 6-8 แก้ว) เพราะน้ำจะช่วยให้อุจระนิ่มและขับถ่ายง่าย
        
        แหล่งวิตามินแลแร่ธาตุ
        
        วิตามินดี : แสงแดดประมาณละ 10 นาที
        
        โฟเลต : ผักใบเขียวเข้มต่างๆ ถั่วเมล็ดแห้ง
        
        วิตามินอี : น้ำมันพืช ไข่ ถั่ว ผักและผลไม้
        
        เบต้าแคโรทีน : ผักที่มีสีเขียว เช่น บรอกโคลี ผักคะน้า ผักกวางตุ้ง ผักและผลไม้ที่มีสีเหลือง เช่น แครอท มะละกอ
        
        วิตามินซี : ผลไม้ เช่น ฝรั่ง ส้ม มะระกอ มะนาว กีวี่ สตรอเบอรี่
        
        อาหารและปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคมะเร็ง
        
        อาหารที่มีไขมันมากและมีคอเลสเตอรอลสูง หากรับประทานเป็นระจำอาจเป็นโรคมะเร็ง เช่น มะเร็งเต้านม มะเร็งต่อมลูกหมาก ฯลฯ
        
        สารก่อมะเร็ง อาหารต่อไปนี้อาจเป็นสารก่อมะเร็งขึ้น เช่น อาหารที่ย่างจนไหม้ และอาหารที่ใช้น้ำมันทอดซ้ำ อาหารที่มีสารปนเปื้อน เช่นสารตะกั่วในอาหารกระป๋อง สารก่ออาหารในของหมักดอง เช่น ปลาร้า อาหารที่ใส่สี อาหารที่ใช้สารฟอกขาว เช่น ถั่วงอก ขิงฝอย การใช้สารไนไตรท์ เพื่อให้เนื้อมีสีแดง เช่น แหนม ไส้กรอก อาหารทีมียาฆ่าแมลง สารหนู เป็นต้น อาหาที่เก็บไว้นานและมีความชื้นจนเกิดเชื้อรา เช่น ถั่วลิสง เมล็ดข้าวโพด ฯลฯ เครื่งดื่มที่มีแอลกอฮอร์ เช่น สุรา เบียร์ ไวน์ ไขมันจากสัตว์ เช่น น้ำมนหมู น้ำมันไก่
        
        สารก่อมะเร็งในสิ่งแวดล้อม ได้แก่ มลพิษในอากาศ เช่น ก๊าซพิษ ควันบุหรี่ สารโลหะที่ระเหยจากสีทาบ้านและน้ำมันรถยนต์ มลพิษจากท่อไอเสียรถยนต์ ควันไฟ ควันธูป
        
        ยาและเครื่งสำอางบางชนิด ยาคุมกำเนิดบางชนิด สีที่ผสมในลิปสติกและยาย้อมผมบางประเภท
        
        แนวทางปฏิบัติเพื่องป้องกันการเกิดโรคมะเร็ง
        
        ไม่รับประทานอาหารที่มีราขึ้น อาหารที่มีราขึ้นโดยเฉพาะราสีเขียว สีเหลือง จะมีสารอะฟาทอกซินปนเปื้อน ซึ่งอาจเป็นสาเหตุของการเป็นมะเร็งตับ
        
        ลดอาหารไขมัน อาหารไขมันสูงจะทำให้เสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งเต้านม ลำไส้ใหญ่ และต่อมลูกหมาก
        
        ลดอาหาารดองเค็ม อาหารปิ้งย่าง รมควัน และอาหารที่ถนอมด้วยเกลือไนเตรท-ไนไตรท์ อาหารเหล่านี้จะทำให้เสี่ยงต่อการเ็นมะเร็งหลอดอาหาร กระเพาะอาหาร และลำไส้ใหญ่
        
        หยุดหรือลดการสูบบุหรี่ สูบบุหรี่จะทำให้เสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งปอด กล่องเสียง ฯลฯ
        
        ไม่รับประทานอาหารสุกๆ ดิบๆ อาหารประเภทนี้ เช่น ก้อยลา ปลาจ่อม ปลาร้า ของดองสด ฯลฯ จะทำให้เป็นโรคพยาธิใบไม้ในตับและเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งทางท่อน้ำดีในตับ
        
        หยุดการเคี้ยวหมากยาสูบ เพราะจะเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งช่องปากและลำคอ
        
        ลดการดื่มแอลกอฮอร์ ดื่มแอลกอฮอร์จะเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งตับ ถ้าทั้งดื่มทั้งสูบบุหรี่ จะเสี่ยงต่อกรเป็นมะเร็งช่องปาก ช่องคอ กล่องเสียงและหลอดอาหาร
      - อาหารที่ควรหลีกเลี่ยง
        
        อาหารเผ็ด
        
        อาหารที่เพิ่งปรุงรสเสร็จกำลังร้อนจัด
        
        อาหารที่มีลักษณะแข็งจะทำให้เจ็บเวลาเคี้ยว
        
        อาหารหรือผลไม้รสเปรี้ยว
      - ผัก 5 สี ต้านโรคมะเร็ง
    - - ความดันในเลือดขณะที่หัวใจคลายตัว ความดันเลือดปกติขณะพักอยู่ในช่วง 100-140 mmHg ในช่วงหัวใจบีบและ 60-90 mmHg ในช่วงหัวใจคลายตัวคนเราจะมีแรงดันโลหิตสูงขึ้นและต่ำลงได้บ้างเป็นบางครั้ง ซึ่งจะกลับสู่สภาพปกติ แต่ผู้ที่มีภาวะความดันโลิตสูงตลอดเวลา ดังนั้นผู้ท่มีภาวะความดันโลหิตสูง จึงหมายถึง ผู้ที่มีความดันเลือดเท่ากับหรือสูงกว่า 140/90 mmHg
      - อาหารที่เหมาะกับผู้ป่วย
        
        ควบคุมนาหนัก พบว่า คนทีนาหนักเกินปกติ จะมีโอกาศเปนโรคความดันโลหิตสูงมากกว่าคนทีมีนาหนักปปกติ 50%สูง เมือลกนาหนักลงความดันโลหิตก็จะลดตาลงด้วย โดยเฉพาะคนทีมีประวัติครอบครัวปวย
        
        ลดการบรโภคโซเดียม เกลือ อาหารรสเค็ม เพราะนอกจากจะช่วยลดความดันโลหิตได้แล้ว ยังช่วยเพิมโพแทสเซียมในเลือดด้วย
        
        หลีกเลียงอาหารทีใส่สารกันเสีย ที่มีโซเดียมเป็นส่วนประกอบ ได้แก่ โซเดียมเบนโซเอต
        
        ปรุงอาหารด้วยเครื่องเทศ หรือสมุนไพร เพื่อเพิ่มกลิ่น รสชาติและความอยากอาหาร เช่น ต้มยำ แกงเลียง แกงป่า เป็นต้น
        
        ลดความถี่และปริมาณการกินอาหารทีมีนาจิม เช่น น้ำจิ้มไก่ นาจิ้มสุกกี้ หมูกระทะ งดการกินพริกกับเกลือเมื่อกินผลไม้
        
        งดหรือลดอาหารที่มีไขมันมาก เช่น เนื้อสัตว์ไม่ติดมัน อาหารทอดอาหารที่มีกะทิ เลือกใช้ไขมันดีในการประกอบอาหาร
        
        หลีกเลียงอาหารสําเร็จรูป อาหารกระปอง และผลิตภัณฑ์จากเนือสัตว์ทีผ่านกระบวนการแปรรูป เช่น ไส้กรอก แฮม หมูยอ กุนเชียง เปนต้น
        
        งดบุหรี และเครืองแอลกอฮอล์
        
        ลดความเค็มในอาหาร เช่น ไข่เค็ม ปลาร้า ปลาร้า เจ่าปูเค็ม ผักดอง เป็นต้น
        
        ควรออกกําลังกายอย่างสม่ำเสมอให้เหมาะสมกับวัย
      - ปริมาณโซเดียมในอาหาร
      - ปริมาณโซเดียมที่ควรได้รับ
    - - เกิดจากการสะสมของไขมัน โปรตีน และแร่ธาตุในผนังหลอดเลือดจนเกิดการตีบตันและแคบ
      - อาหารที่ทำให้ไขมันในเลือดสูง
        
        อาหารที่มีกรดไขมันอิ่มตัว พบมากในอาหารและน้ำมันพืชบางชนิด ได้แก่
        
        ผลิตภัณฑ์จำพวกนม เช่น นมครบส่วนหรือนมชนิดที่ยังมีไขมันอยู่ครบ เนยแข็ง เนย ไอศกรีม
        
        เนื้อสัตว์ที่มีไขมันสูง เช่น เนื้อวัว เนื้อหมูปนมัน เบคอน กุนเชียงและไส้กรอก
        
        ผลิตภัณฑ์จากมะพร้าว
        
        น้ำมันปาล์ม น้ำมันมะพร้าว
        
        อาหารที่มีไขมันทรานส์
        
        พบในอาหารที่มีการเติมไฮดดรเจนในน้ำทีทีกรดไขมันไม่อิ่มตัวสูง เช่น ขนมต่างๆ เบเกอรี่ คุกกี้ แครกเกอร์ ขนม สำเร็จรูป หรืออาหารทอดใช้ความร้อนต่อเนื่องนานๆ
        
        อาหารที่มีคอเลสเตอรอล
        
        ไข่แดง เนื้อสัตว์ที่มีไขมันสูงและผลิตภัณฑ์นมที่มีไขมันสูง
        
        เครื่องในสัตว์ เช่น ตับ
        
        สัตว์ปีก เช่น ไก่ เป็ด
        
        สัตว์น้ำประเภทที่มีเปลือก เช่น หอย กุ้ง ปู
      - อาหารที่เหมาะกับผู้ป่วย
        
        หลีกเลี่ยงอาหารที่มีไขมันสูง เช่น ไขมันสัตว์ หนังเป็ด/ไก่ สมองสัตว์ เครื่องในสัตว์ ตับ ไตสมองและอาหารที่ปรุงด้วยกะทิ และอาหารแปรรูปจำพวกกุนเชียง หมูยอ เบคอน แฮม
        
        หลีกเลี่ยงอาหารที่มีคอลเลสเตอรอลสูง เช่น เครื่องในสัตว์ ไข่แดง หอยนางลม ปลาหมึก กุ้ง ฯลฯ
        
        งดน้ำมันมะพร้าว น้ำมันปาล์ม
        
        หลีกเลี่ยงอาหารทอดและผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ เช่น ปาท่องโก๋ ไก่ทอด พาย คุกกี้
        
        หลีกเลี่ยงอาหารจำพวก ไข่แดง และไขมันอิ่มตัว เช่น ทองหยิบ ฝอยทอง
        
        ใช้น้ำมันในการปรุงอาหารแต่พอควร และเลือกใช้น้ำมันที่มีสัดส่วนของกรดไขมันไม่อิ่มตัว เช่น น้ำมันรำข้าว และเลือกน้ำมันที่มีกรดไขมันจำเป็น เช่น น้ำมันถั่วเหลือง
        
        หากดื่มนเป็นประจำ ควรเลือกดื่มนมประเภทไขมันต่ำ (นมพร่องมันเนย) หรือไม่มีไขมัน (นขาดมันเนย)
        
        ลดกินอาหารเค็ม และอาหารที่มีโซเดียมสูง เช่น เกลือ น้ำปลาซีอิ้ว ผงปรุงรส ซุปก้อน ซอสชนิดต่างๆ รวมไปถึงปลาเค็ม ไข่เค็ม กุนเชียง หมูยอ หมูหยอง หมูแผ่น เป็นต้น
        
        กินผักผลไม้เป็นประจำ เพื่อให้ได้รับวิตามินซีและเบต้าแคโรทีน ทำให้ได้รับกากใยและขัดขวางการดูดซึมไขมันได้อีกด้วย
        
        หลีกเลี่ยงการดื่มสุรา กาแฟ และงดสูบบุหรี่
        
        ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ให้เหมาะสมกับสภาพร่างกาย
        
        พักผ่อนให้เพียงพอ ควบคุมให้เกิดความเครียดทั้งทางอารมณ์และจิตใจ
      - ตัวอย่างกลุ่มอาหารเนื้อสัตว์
      - ควบคุมไขมันในเลือดให้อยู่ในระดับปกติ
        
        ควบคุมโคเลสเตอรอลในเลือดให้น้อยกว่า 200 มิลลิกรัม/เดซิลิตร
        
        ควบคุมไตรกลีเซอไรด์ในเลือดให้ต่ำกว่า 150 มิลลิกรัม/เดซิลิตร
        
        ลดปริมาณไขมันให้น้อยลง วันหนึ่งไม่ควรเกินร้อยละ 30 ของพลังงานทั้งหมด
        
        ลดกรดไขมันชนิดชนิดอิ่มตัวลง ควรงดไขมันจากสัตว์ ไข่แดง เนย น้ำมันปาล์ม น้ำมันมะพร้าว
        
        กรดไขมันชนิดไม่อิ่มตัว ควรเป็นไขมันจากน้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันข้าวโพด น้ำมันรำข้าว ซึ่งจะมีกรดไลโนเลอิค และพบว่ากรดไลโนเลอิคจะช่วยลดไขมันในเลือดและความดันโลหิตสูงได้ด้วย
    - - โรคอ้วน (Obesity) หมายถึง โรคที่เกิดจากร่างกายมีการสะสมเนื้อเยื่อไขมัน มากกว่าเกณฑ์ปกติ รู้ได้อย่างไรว่า น้ำหนักตัว หรือ เป็นโรคอ้วน? BMI คือ
      - รับประทานอย่างไรถึงไม่อ้วน?
        
        -พลังงานที่ได้รับ มากกว่า พลังงานที่ใช้ไป = น้ำหนักตัวเพิ่ม 2000 > 1500 = 500 (พลังงานส่วนเกิน) -พลังงานทีได้รับ น้อยกว่า พลังงานทีใช้ไป = น้ำหนักตัวลดลง1500 > 2000 = 500 (พลังงานส่วนขาด)
        
        -พลังงานสําหรับผู้หญิงที 1500-1600กิโลแคลอรี
        -พลังงานสําหรับผู้ชาย 1800-2000กิโลแคลอรี
        -พลังงานสําหรับผู้ทีต้องการลดนาหนัก 1000-1200กิโลแคลอรี/วัน ลดพลังงาน 500กิโลแคลอรี/วัน นาหนัก 0.5กิโลกรัม/สัปดาห์ หรือเดือนละ 2 กิโลกรัม
      - โภชนศึกษาโรคอ้วน
        
        เลือกดื่มชา กาแฟ ที่ไม่ใส่น้ำตาลเทียม ใส่นมสดจืด สูตรนมพร่องมันเนย
        
        เลือกดื่มน้ำอัดลมที่ไม่ใส่นาตาล เช่น ซีโร่ แม๊ก (ไม่ควรกิน 2 แก้วต่อวัน)
        
        เลือกรับประทานอาหารที่มีพลังงานตา ไขมันต่ำ หวานน้อย ใยอาหารสูง
        
        เลือกเมนูผ่านการปรุง นึ่ง อบ ย่าง ต้ม มีพลังงานต่ำกว่า เมนูผ่านการทอด ผัด แกงงกะทิ มีพลังงานสูง ไขมันสูง จึงควรลดหรือทานให้น้อยที่สุด
        
        ลดการรับประทานอาหารที่มีพลังงานสูงกลุ่ม ข้าวแป้ง ไขมัน ควรเลือกรับประทาน เช่น ข้าวกล้อง ข้าวซ้อมมือ
        
        เลือกรับประทานเนื้อกลุ่มไขมันต่ำ คลอเลสเตอรอลตา่ำ
        
        ควบคุมพลังงานที่ควรได้รับต่อวัน
        
        หลีกเลี่ยงอาหารที่มีไขมันทรานซ์ เพิ่มไขมันเลว (LDL-chol) แฝงอยู่ในขนมเบเกอรี่ อาหารผ่านน้ำมันทอดซ้ำ
      - จานอาหารสุขภาพ (food plate model)
        
        เป็นหลักการกําหนดสัดส่วนอาหารในอัตราส่วน 2:1:1 โดยการแบ่งอาหารในจานออกเป็น 4 ส่วน ใช้จานขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 9 นิ้ว ตักจานอาหารใส่จานสูงได้ไม่เกิน 1/2 นิ้วใน 1 จาน ประกอบด้วย คาร์โบไฮเดรต 1 ส่วน ควรเลือกเป็นประเภทไม่ขัดสี เช่น ข้าวกล้อง ข้าวซ้อมมือ วุ้นเส้น ก๋วยเตียว โปรตีน 1 ส่วน เน้นกลุ่มไขมันต่ำ เช่น เนื้อสัตว์ไม่ติดมัน เช่น อกไก่ หมูสันใน และถั่วต่างๆ เป็นประจําประมาณ 1/4จาน ผัก 2 ส่วน ควรเลือกผักให้หลากหลายสีที่เป็นผักสดหรือผักสุก ทําให้ได้ใยอาหาร วิตามิน แร่ธาตุ ประมาณ 1/2 จาน ผลไม้หวานน้อย 1 ส่วน 1 มื้อ หรือ 1 จานเล็ก เช่น ส้ม แอปเปิ้ล ฝรัง เป็นต้น
      - ธงโภชนาการ (Nutrition Flag) แนะนํา สัดส่วน ปริมาณอาหารที่ควรบริโภคใน 1 วัน โดยในธงโภชนาการจะแสดงกลุ่มอาหารและสัดส่วนปริมาณอาหารตามธงโภชนาการ ดังนี้
    - - อาหารที่เหมาะสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวาน
        
        เรียนรู้และนับคาร์บกับอาหารแลกเปลี่ยน
        
        การนับคาร์บ หมายถึง การนับปริมาณสารอาหารคาร์โบไฮเดรตในอาหารที่กินเข้าไป ทำใหมีผลต่อระดับน้ำตาลในกระแสเลือด ได้แก่ กลุ่มข้าว-แป้ง 1 คาร์บ ให้พลังงาน 80 กิโลแคลอรี คาร์โบไฮเดรต 18 กรัม , โปรตีน 2 กรัม
        
        เลือกกินเนื้อสัตว์อย่างฉลาด
        
        กินโปรตีน 0.8 กรัม/น้ำหนักตัว เพื่อรักษามวลกล้ามเนื้อ
        
        กินเนื้อสัตว์ที่มีไขมันต่ำ และมีแคลเซียม เหล็ก สังกะสี เช่น ปลา
        
        หลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์ที่มีไขมันสูง เช่น หมูสามชั้น กุนเชียง หนังหมู หมูยอ ไส้กรอก และปรุงโดยใช้น้ำมันมาก
        
        รู้จักเลือกกินอาหารที่มีประโยชน์
        
        เลือกคาร์โบไฮเดรตชนิดดีกิน เช่น ข้าวกล้อง ข้าวซ้อมมือ ข้าวโพด ขนมปังโฮลวีท โฮเกรน สปาเก็ตตี้วุ้นเส้น มักกะโรนี ถั่ว ธัญพืช
        
        เลือกกินไขมันที่ช่ยลดคอเรสเตอรอลที่ไม่ดี (LDL) ได้แก่ น้ำมันรำข้าว น้ำมันมะกอก น้ำมันคาโนลา น้ำมันถั่วลิสง ดังนั้น ต้องกินน้อยๆ วันหนึ่งกินไม่เกิน 6 ช้อนชา และหลากหลายขนิด
        
        กินอาหารที่มีแอนตี้ออกซิแดนซ์ เช่น ผักผลไม้ 5 สี ผักมื้อละ 2 ทัพพี ผลไม้มื้อละ 1 ส่วน
        
        กินอาหารที่มีจุลินทรีย์สุขภาพ เช่น โยเกิร์ตสูตรไขมันต่ำ น้ำตาลน้อย
        
        รู้จักเลือก รู้จักลด และงดอาหารที่เสี่ยต่อสุขภาพ
        
        ลดและงดคาร์โบไฮเดรตชนิดไม่ดี เพราะมีสารอาหารต่ำ มีค่าดัชนีน้ำตาลสูงและทำให้ระดับน้ำตาลในเลือดสูง เช่น น้ำตาล เครื่องดื่มรสหวาน
        
        ลดและงดไขมันที่ได้จากผลิตภัณฑ์สัตว์และไขมันทรานซ์ เช่น หมูสามชั้น หนังหมู/ไก่ เป็นอาหารที่มีไขมันทรานซ์เพราะจะเพิ่ม LDL และลด HDL เช่น มาร์การีน เนยขาว เนยเทียมคุกกี้
        
        ลดอาหารหมักดองและอาหารเค็มจัด
        
        กินโดยควบคุมปริมาณอาหารจากพลังงานที่ต้อการในแต่ละวัน
        
        ระดับการใช้แรงงานของแต่ละบุคคล ไม่เท่ากันขึ้นกับแต่ละกิจกรรมการออกแรง/ออกกำลังกาย พลังงาน = น้ำหนักตัว x ระดับการใช้แรงงาน